[zaloguj się]
[pdf]

NACZĄĆ (29) vb pf

a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m naczął m pers naczęli
f naczęła m an
n subst naczęły
imperativus
pl
1 nacznimy

praet 3 sg m naczął (25). f naczęła (2). ◊ 3 pl [m pers naczęli]. subst naczęły (1). ◊ imp 1 pl nacznimy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Przystąpić do działania; wykonać pierwszą, początkową część jakiejś czynności lub wejść w początkowy okres jakiegoś stanu; zacząć; coepisse PolAnt [cum inf] (29): Siadſzy pod drzewem nácżął drzemać/ A po tym y twárdo ſpáć, BierEz A3; Xánt go ſrogo pytáć nácżął: A komuś ty on kołacż dał BierEz C4, D2, D3, G2v, L4, N5 (9); Tedy Piotr nacżąl ſié prziſięgatz ij przeklinatz OpecŻyw 112v, 98v, 117; oto yuſz ſzwyąta anna nacząla brzemyenną chodzycz PatKaz II 76; WróbŻołt 22/3, 76/11; Z a thąſch thedi namową naczal yuſch o goſpodinyey miſlycz, y Richlo potym chcziall oną ſzyekyerą ſprząthnacz LibMal 1543/76v, 1544/79v, 1545/102v, 1546/111; HistAl B3, Av, A4, B; Odiął tedy wiátr okrętowi wietrznik/ á nawałności wźiąwſzy okręt ná ſie/ nácżęły im iáko piłą miotáć HistRzym 11v, 2v; Ale dawſzy pokoy przedmowie/ iuż ſámey rzecży mowić nácżnimy. ModrzBaz 2v; BudBib 4.Reg 15/37; BudNT Matth 11/7, Luc 12/1; [TomZbrudzBrul Gen 43/21].

Formacje współrdzenne: napocząć, począć, począć się, poczynąć, rozcząć, rozpocząć, szcząć się, wcząć się, wszcząć, wszcząć się, zacząć, zacząć się, zapocząć; poczynać, poczynać się, wczynać, wczynać się, wszczynać, wszczynać się, zaczynać, zaczynać się.

HJ