Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NACZĄĆ

Następne hasło: NACZCIĆ SIĘ »

[NACZĄTEK sb m

Fleksja

N sg naczątek.

Sł stp, Cn brak.

Znaczenia

[Pierwsza część zbiorów, przeznaczona dla Boga; przen: o Izmelu]

Pierwsza część zbiorów, przeznaczona dla Boga; przen: o Izmelu [por. rus. начaток]: Poświęcon (był) Izráel Iehowie/ nácżątek vrodzáiow ie^go [initium proventus eius; (marg) primitiae frugum eius (‒)]: wſzytcy pożyráiący iy/ wyſtąpią BudBib Ier 2/3 (Linde).

Synonimy: pierwiaznek, pierwizna, pierwociny.]