[zaloguj się]
[pdf]

MACANIE (7) sb n

Oba a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N macanié
G macaniå
I macanim

sg N macanié (5); -é (1), -(e) (4). ◊ G macaniå (1). ◊ I macanim (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Dotykanie; palpatio Mącz, Cn; attrectatus, palpus Mącz; attrectatio Calep; contrectatio Cn (7): Corporea substantia, Rzecz która może być ſmysly/ to yeſt widzenim y mácánim ogárniona. Mącz 66b; Attrectatus, Dotykánie/ mácánie. Mącz 461b, [274]b; Calep 112b.
Wyrażenie: »macanie nogami« = titubatio Mącz (2): Murcati gressus, Boyáźliwy chód/ Mácánie nogámi áby gdzie nie tráfił ná takie żelázo. Mącz 238a, 456o.
a. Posługiwanie się dotykiem dla sprawdzenia lub znalezienia czegoś [kogo] (1): Ponieważ ieſzcże ná on cżás stołkow do mácánia Papieżow nie było CzechEp 417.

Synonim: dotykanie.

Cf MACAĆ

ZZa