[zaloguj się]
[pdf]

MACEDONIJANIN (4) sb m

macedonijanin a. macedonijan (4).

Pierwsze a jasne, drugie pochylone; teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja
pl
N macedonijåni, macedonijånowie
A macedonijåny

pl N macedonijåni KromRozm I (2), macedonijånowie (1) WujNT. ◊ A macedonijåny (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wyznawca lub zwolennik nauki Macedoniusza, biskupa Konstantynopola (IV w.), twórcy herezji, głoszącej, że Duch Święty nie jest Bogiem (4): Tákże Mácedoniani powyádáyąc/ iż duch ſwyęty nye yeſt Bog/ myeli zá ſobą ſlowo boże KromRozm I M, L4v; WujJud 19v; To mieyſce Arianowie y Mácedonianowie przywodzili przećiw boſtwu Duchá ś. chcąo go vczynić ſtworzeniem/ á nie Bogiem. WujNT 551.

Cf MACEDONIJUS

ZZa