« Poprzednie hasło: NARĄB | Następne hasło: NARĄBIĆ » |
NARĄBAĆ (10) vb pf
Oba a jasne.
Fleksja
inf | narąbać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | narąbåł | m pers | narąbali |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by narąbåł |
inf narąbać (1). ◊ fut 3 sg narąbå (1). ◊ 1 pl narąbåmy (1). ◊ 3 pl m pers narąbią (1). ◊ praet 3 sg m narąbåł (1). ◊ 3 pl m pers narąbali (1). ◊ con 3 sg m by narąbåł (1). ◊ part praet act narąbåwszy (3).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Urąbać wiele (z subiektywnym odczuciem wielości) [czego (pl a. sg rzeczownika bezpostaciowego)] (70):
a. Rąbiąc rozdrobnić na wiele kawałków; concidere Vulg; scindere PolAnt (7): BielKron 97v; Lucżywá [...] co go ná trą álbo nárąbią zá dźień GostGosp 86.
narąbać czym (1): iáchał Gwido po drwá á zápomniał ſiekiery/ niemiał cżymby nárąbał drew HistRzym 68.
W charakterystycznych połączeniach: narąbać mięsa, łuczywa.
Zwrot: »narąbać drew« = concidere ligna Vulg; scindere ligna PolAnt (5): Leop Gen 22/3; Abráhám [...] nárąbawſzy na ofiárę paloną drew/ ſzedł w drogę BibRadz Gen 22/3; BielKron 12v; HistRzym 68; BudBib Gen 22/3.
b. Ściąć wiele; succidere PolAnt (3): RejZwierz 45; á my ſám drzewa nárąbamy y ſpuśćimy wodą BielKron 77; BudBib Is 44/14.
W charakterystycznych połączeniach: narąbać cedrow, drzewa, gałęzi.
Formacje współrdzenne cf RĘBAĆ.
DJ