[zaloguj się]
[pdf]

NIEOPATRZENIE (4) sb n

Teksty nie oznaczają é oraz ó; pierwsze e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz o-); a jasne.

Fleksja
sg
G nieopatrzeniå
A nieopatrzeni(e)
I nieopatrzeni(e)m

sg G nieopatrzeniå (2). ◊ A nieopatrzeni(e) (1). ◊ I nieopatrzeni(e)m (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

I. Rzeczownik od „nie opatrzyć”: niedopatrzenie, niedopilnowanie, niedbalstwo (3):

nieopatrzenie czyje (1): Iákoż ſie tego nie lękacie/ iż prze tho nieopátrzenie wáſze [...] może mu wiele vſtáć ná tey drodze onych wdzyęcżnych owiecżek iego RejPos 184.

I sg w funkcji okolicznika przyczyny: »nieopatrzeniem« (1): A to nawięcey należy ná poſłuſzeńſtwie á ná ſtraży: bo ogniem zuboży miáſto w máiętnośćiách zły cżłowiek nieopátrzeniem. GostGosp 146.

Wyrażenie przyimkowe: »dla nieopatrzenia; prze nieopatrzenie« (1;1): RejPos 184; Cżynu w dobrą drogę [= materiałów budowlanych wtedy, gdy drogi są dobre] nágotowáć/ áby ſie rzecżam/ dla nieopátrzenia/ nie odwlokłá odpráwá. GostGosp 76.
II. Rzeczownik od „nie opatrzyć się” (1):
Wyrażenie przyimkowe: »z nieopatrzenia« = niespodziewanie, nieoczekiwanie (1): iáko ryby wierſzą/ á ptaki ſiecią/ ták też y ná ludzi połowká cżáſu niebeſpiecżnego/ gdy ie przygodá z nieopátrzenia ogárnia. BielKron 81v.

Cf NIEOPATRZNOŚĆ, 1. OPATRZENIE

LWil