[zaloguj się]
[pdf]

OBCIĘŻEĆ (5) vb pf

obcięż- (4) FalZioł, RejKup, KromRozm III, BudBib; obciąż- (1) BielSpr.

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
praet
sg
3 f obciężała
n obciężało
plusq
sg
1 m -m był obciężåł

fut 3 sg obciężeje (2). ◊ praet 3 sg f obciężała (1). n obciężało (1). ◊ plusq 1 sg m -m był obciężåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. obciążyć.

1. Stać się ciężkim (3): Wſtawać od ſtołu poki ieſzcże cżłowiek nieczo chęci ma ku iedzeniu/ á poki brzuch nie obciężeie FalZioł V 65v; BielSpr 49v.
Przen (1):
Fraza: »obciężało serce [czyjé]« = ktoś się zaciął w uporze (1): obćięzáło ſerce Fáraonowe áby nie puśćił ludu. BudBib Ex 7/14.
2. Stać się ociężałym (2): Bo niewim czo my ſſię ſtáło Tak mąm teraz liekkie cżiało [...] A pierwey by mie był zwiazał Takom barzo był obcziezał RejKup r4.
Przen (1): pochop/ chuć/ y możnoſć ku wypełnyányu woley yego/ á oſlawyenyu chwały yego/ yeſli nye dokońcá vſtáłá/ tedy wżdy bárzo obćyęzáłá. KromRozm III A7v.

Formacje współrdzenne cf CIĘŻYĆ.

Cf OBCIĘŻAŁY, OCIĘŻEĆ

LW