« Poprzednie hasło: ROZDZIELAĆ | Następne hasło: ROZDZIELAJĄCY » |
ROZDZIELAĆ SIĘ (8) vb impf
się (4), sie (4).
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); a jasne.
inf | rozdzielać się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
3 | rozdzielå się | rozdzielają się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | rozdzielåł się |
inf rozdzielać się (1). ◊ praes 3 sg rozdzielå się (2). ◊ 3 pl rozdzielają się (2). ◊ praet 3 sg m rozdzielåł się (1). ◊ part praes act rozdzielając się (2).
Sł stp s.v. rozdzielać, Cn, Linde brak.
- 1. Będąc uprzednio całością, stawać się osobnymi częściami
(3)
- a. O osobach Trójcy Św. (1)
- 2. Rozstawać się, odchodzić od współtowarzysza (2)
- 3. Rozłączać się, przestawać się stykać (1)
- 4. Będąc jednym z wielu, brać sobie poszczególne części podzielonej całości (1)
- 5. Graniczyć w określonym miejscu (1)
rozdzielać się na ile [z liczebnikiem zbiorowym] (1): A ná dole w iezyoro wſzytki [wody] vpadáią/ A potym ſie ná cżworo ná ſwiát rozdzyeláią. RejWiz 177.
rozdzielać się z kim (1): Bo Ia wſtępuię do OYcá ſwego [...]. Z ſwymi miłemi ſię rozdzieláiąc ArtKanc G13v.
Formacje współrdzenne cf DZIELIĆ SIĘ.
KW, (LWil)