« Poprzednie hasło: OBLEWAĆ | Następne hasło: (OBLEWAJĄCY) » |
OBLEWAĆ SIĘ (11) vb impf
się (6), sie (5).
oraz a jasne, -é- (4) Oczko, KochMRot, SiebRozmyśl (2); -e- OpecŻyw (2).
indicativus | |||
---|---|---|---|
praes | |||
sg | pl | ||
1 | obléwåm się | ||
2 | obléwå się | ||
3 | obléwają się |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | obléwåł się | m pers | obléwali się |
f | obléwała się | m an | ||
n | obléwało się | subst | obléwały się |
praes 1 sg obléwåm się (1). ◊ 2 sg obléwå się (2). ◊ 3 pl obléwają się (1). ◊ praet 3 sg m obléwåł się (1). f obléwała się (1). n obléwało się (2). ◊ 3 pl m pers obléwali się (1). subst obléwały się (1). ◊ part praes act obléwając się (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. oblać.
- 1. Wylewać coś na siebie (czym) (7)
- 2. Być polewanym; pokrywać się
(4)
- Przen (1)
»łzami (a. słzami) się oblewać« = płakać (5): Dzieciątko obrzezano/ náſwiętſſą krew przelano/ ſlzami ſie oblewało/ Iezus mu ijmię dáno OpecŻyw 21, 15v; BielKron 110; Ludźi zámordowánych krew ku Niebu woła/ [...] O czym mysląc gorzkimi łzámi ſię oblewam/ Da pan Bog co lepſzego/ iáko ſię ſpodźiewam. Prot C; Abram [...] Wygania mátkę z ſynem z domu poniewoléy: A mátká żáłośliwa łzámi ſie obléwa/ Idąc z ſynem ná puſczą/ od ſtráchu omdléwa. KochMRot C2v.
Formacje współrdzenne cf LAĆ.
DDJ