[zaloguj się]
[pdf]

ODPŁYNĄĆ (6) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf odpłynąć
praet
sg pl
1 m -m odpłynął m pers odpłynęliśmy
3 m m pers odpłynęli
plusq
sg
3 m był odpłynął

[inf odpłynąć.] ◊ fut 3 sg odpłynie (2). ◊ praet 1 sg m -m odpłynął (1). ◊ 1 pl m pers odpłynęliśmy (1). ◊ 3 pl m pers odpłynęli (1). ◊ plusq 3 sg m był odpłynął (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

1. Oddalić się łodzią lub statkiem; navigare, remigare Vulg (5): HistRzym 10v; Gdy tedy odpłynęli iákoby ná dwudźieſtu y piąći ábo ná trzydźieśći ſtáiow: vyźrzeli Ieſuſá WujNT Ioann 6/19.

[odpłynąć czego: A Eneaſz [...] prágnie rychło płynąć/ A źiemie vlubionéy co prędzéy odpłynąć [dulcesque relinquere terras IV 281]. VergKoch 101 (Linde).]

odpłynąć od czego (1): A my po dniách Przaſnikow odpłynęliſmy od Philippowá WujNT Act 20/6.

odpłynąć na czym (1): Bo kto ná máłym cżołnku nadáley odpłynie/ Ten ſie cżáſem y z głową narychley ochynie. RejWiz 90v.

Przen (1):
Zwrot: »odpłynąć od brzegu« (1): Pátrzayże iż v tego iezyorá á v tego marnego ſwiátá ſą też tu tobie ty dwie łodce poſtáwione: iedná zakonu ſtárego/ á druga w ktorą wſtąpił ten dobrotliwy Pan twoy/ á racży [...] obiecowáćći to y okázowáćći/ iż othom ia nędzniku odpłynął od brzegu/ á ná głębią wſzytkich niebeſpiecżnośći ſwiáthá thego/ á nic ſie nie lękam RejPos 174v.
2. Wyciec, wylać się [czym = z czym] (1): weźmiſz roſpaloné żelázo/ á przepal ony guzy/ náſyṕże grynſzpanu w rány obwiązawſzy záś á przywiń/ iż mu [grynszpan] nieodpádnie/ áni krwią odpłynie. SienLek 182v.

Synonimy: odbić się, odejć, odepchnąć, odepchnąć się, odłożyć, odrazić, puścić się.

Formacje współrdzenne cf PŁYNĄĆ.

AL