Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ODZIERŻEĆ SIĘ

Następne hasło: [ODZIERŻENIE SIĘ] »

ODZIERŻENIE (3) sb n

o oraz pierwsze i drugie e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja

	sg
N	odzierżenié
D	odzierżeniu

sg N odzierżenié (2). ◊ D odzierżeniu (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Otrzymanie od kogoś, uzyskanie (1)
2. Niestracenie (2)
- Przen: Radość z posiadania (1)

1. Otrzymanie od kogoś, uzyskanie (1): ktoby ieſcze ták vporny bydź chćiał/ á przypowiedał ſie ná tákowé pozwy/ y ná nich ieſliby co záocznie odźierżal. Tákowé odźierżenié nie ma miéć żadnéy ważnośći SarnStat 872.

2. Niestracenie [kogo, czego] (2): ábyſmy przez dwie rzeczy nieodmienne [...] namocnieyſzą poćiechę mieli/ ktorzyſmy ſię ku odźierżeniu wyſtáwioney nádźieie [ad tenendam ... spem] vćiekli WujNT Hebr 6/18.

Przen: Radość z posiadania (1):

Szereg: »trzymanie albo odzierżenie« (1): Z nadzieie pochodzi wiecżné boga trzymanijé albo odzierżenijé OpecŻyw 187.

Synonim: 2. trzymanie.

Cf ODZIERŻEĆ