Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (ROZŁUPIĆ SIĘ)

Następne hasło: ROZŁUPION »

ROZŁUPIENIE (7) sb n

roz- (6), ros- (1); -enie (6), -ęnie (1).

Fleksja

N sg rozłupi(e)nié (7); -é (3), -(e) (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

I. Rozbicie, rozszczepienie (1)
II. Szpara, rozpadlina, pęknięcie (6)
- a. Rozpadlina skalna, przepaść (2)

I. Rozbicie, rozszczepienie (1): Fissio, Findendi actus – Rozłupienie. Calep 419b.

II. Szpara, rozpadlina, pęknięcie; fissura, scissura Calep, Cn; divisura, fissus, hiatus Calep (6): Fissus Pro fissura, et divisura – Rozdzielenie rosłupienie. Calep 419b; Hiatus – Ziewanię, rozpadnięnie, rozłupienię. Calep 482b, 954a [2 r.].

a. Rozpadlina skalna, przepaść; rima Calep, Cn (2): Rima – Skał, rozłupienię, rozpadlina. Calep 925a, 419b.

Cf ROZŁUPIĆ