[zaloguj się]
[pdf]

OZNAJOMIAĆ (2) vb impf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz znajomy); pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 oznajomiåm
praet
sg
3 m oznajomiåł

praes 1 sg oznajomiåm (1). ◊ praet 3 sg m oznajomiåł (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Czynić znanym, przedstawiać [kogo przed kim] (1): Gdy ſie ták Ezop zbogáćił [...]: Wybrał ſobie zá dziedzicá/ Enuſem zwano młodzieńcá. Iáko ſyná go miłował/ Przed Krolem żáwżdy [!] oznáiomiał BierEz F3.
2. Przekazywać (względy), deklarować (w nagłówku urzędowego listu) [co komu] (1): [Daryjusz] poſłał liſty mieſzcżanom á ſtarſzym mowiąc. Darius krol nad krolmi. Ludu ktoryż w Thyrze ieſt miłoſć ſwą oznaiomiam etc. BielŻyw 150.

Synonim: 2. opowiedać.

Formacje współrdzenne cf 1. ZNAĆ.

AW