[zaloguj się]
[pdf]

POKALANIE (4) sb n

o jasne; -kå- Mącz (2), -ka- (1) Leop; drugie a jasne; e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N pokålani(e)
G pokalaniå

sg N pokålani(e) (2). ◊ G pokalaniå (2).

Sł słp notuje, Cn, Linde brak.

Splamienie grzechem, zhańbienie; inquinamentum Vulg; commaculatio, contaminatio Mącz (4): Commaculatio, Pomázánie/ pokalánie. Mącz 203b, 439b.

pokalanie czego (1): ocżyśćiaymy ſie ze wſſelákiego pokáiánia ćiáłá y Duchá/ doſkonále cżyniąc poświącenie w boiáźni Bożey. Leop 2.Cor 7/1.

Przen (1): iż ſie prozno ſtáram/ ábych był ſercá czyſtego á iż bych od káżdego pokalania chędożył ręce moię. RejPs 107.

Synonimy: oszkaradzenie, pomazanie.

Cf NIEPOKALANIE, POKALAĆ

MZ