« Poprzednie hasło: PRZYCHODZICIEL | Następne hasło: PRZYCHODZIĆ SIĘ » |
PRZYCHODZIĆ (1646) vb impf
o jasne.
inf | przychodzić | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||||
praes | |||||||
sg | pl | ||||||
1 | przychodzę | przychodzimy, przychodzi(e)my, przychodzim, przychodzi(e)m | |||||
2 | przychodzisz | przychodzicie | |||||
3 | przychodzi | przychodzą |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | przychodziłeś | m pers | |
3 | m | przychodził | m pers | przychodzili |
f | przychodziła | m an | przychodzili | |
n | przychodziło | subst | przychodziły, przychodzili |
fut | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | przychodzić będziesz | m pers | przychodzić będziecie |
3 | m | przychodzić będzie | m pers | będą przychodzić, przychodzić będą |
n | będzie przychodziło, przychodzić będzie | subst | przychodzić będą, będą przychodzić |
imperativus | |||||
---|---|---|---|---|---|
sg | pl | ||||
1 | przychodźmy | ||||
2 | przychodź, przychodz | przychodźcie | |||
3 | niech, niechåj, niechåjże przychodzi | niech, niechåj przychodzą |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bysmy przychodzili, bychmy przychodzili | |
3 | m | by przychodził | m pers | by przychodzili |
f | by przychodziła | m an | ||
n | przychodziłoby, by przychodziło | subst | by przychodziły |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | bych był przychodził |
n | by było przychodziło |
inf przychodzić (118). ◊ praes 1 sg przychodzę (53) [w tym zapis: -e (4)]. ◊ 2 sg przychodzisz (9). ◊ 3 sg przychodzi (713). ◊ 1 pl przychodzimy (32), przychodzi(e)my (3), przychodzim (2) BielSat, BielSen, przychodzi(e)m (2); -(e)my KrowObr, KwiatKsiąż; -(e)m RejKup; -imy : -(e)my : -(e)m LubPs (1:1), SkarŻyw (1:-:1). ◊ 2 pl przychodzicie (3). ◊ 3 pl przychodzą (293). ◊ praet 2 sg m przychodziłeś (1). ◊ 3 sg m przychodził (76). f przychodziła (23). n przychodziło (59). ◊ 3 pl m pers przychodzili (70). m an przychodzili (1) [cum N pl: smoki]. subst przychodziły (23), przychodzili [w tym: m (1), n (1)] Leop (2). ◊ fut 2 sg m przychodzić będziesz (2). ◊ 3 sg m przychodzić będzie (1). n będzie przychodziło (2) RejPos, RejZwierc, przychodzić będzie (1) BibRadz. ◊ fut 2 pl m pers przychodzić będziecie (1). ◊ 3 pl m pers będą przychodzić (1) Leop, przychodzić będą (1) RejPos. subst przychodzić będą (4) BibRadz, RejPos, SarnStat (2), będą przychodzić (2) FalZioł, WujNT. ◊ imp 2 sg przychodź (3) RejAp (2), WitosłLut, przychodz (2) Goski, BudBib. ◊ 3 sg niech, niechåj, niechåjże przychodzi (7). ◊ 1 pl przychodźmy (1). ◊ 2 pl przychodźcie (3). ◊ 3 pl niech, niechåj przychodzą (5). ◊ con 3 sg m by przychodził (10). f by przychodziła (5). n przychodziłoby, by przychodziło (26). ◊ 1 pl m pers bysmy przychodzili (4), bychmy przychodzili (1) RejPos. ◊ 3 pl m pers by przychodzili (11). subst by przychodziły (12). ◊ con praet 1 sg m bych był przychodził (2). n by było przychodziło (1). ◊ part praes act przychodząc (54), przychodząć (1) Mącz.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (pięć z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- 1. Przybywać, zjawiać się w jakimś miejscu, pokonawszy jakąś drogę; w zasadzie w poziomie (w niektórych znacz. B. element ruchu lub drogi ulegają zatarciu)
(533)
- A. Z podmiotem żywotnym (lub tak traktowanym)
(400)
- a. O ludziach; w zasadzie lądem i pieszo, też wodą (wpław lub na czymś); w przypadku dłuższej drogi możliwe też: jadąc
(340)
- W przen (8)
- Przen (49)
- α. Zbliżać się idąc, nie osiągnąwszy jeszcze miejsca docelowego (13)
- β. Wracać (8)
- γ. Stawiać się na wezwanie (2)
- b. O zwierzętach (bez użyć traktowanych antropomorficznie); tu też płynąc lub lecąc (11)
- c. O istotach niematerialnych: w sposób nadprzyrodzony (tu możliwe wyobrażenie ruchu w pionie)
(49)
- α. O Bogu i świętych (zwykle aby pomóc, oświecić)
(16)
- W przen (2)
- β. O człowieku zmarłym (6)
- α. O Bogu i świętych (zwykle aby pomóc, oświecić)
(16)
- a. O ludziach; w zasadzie lądem i pieszo, też wodą (wpław lub na czymś); w przypadku dłuższej drogi możliwe też: jadąc
(340)
- B. Z podmiotem nieżywotnym
(133)
- a. O przedmiotach
(30)
- α. Którym nadano ruch
(7)
- αα. O pojazdach (1)
- ββ. O ciałach niebieskich (5)
- β. O przedmiotach wymagających transportu, zwłaszcza towarach
(23)
- αα. O listach (1)
- α. Którym nadano ruch
(7)
- b. O zjawiskach fizycznych
(17)
- Przen (1)
- α. O wodzie, zwłaszcza powodzi (5)
- c. O zjawiskach związanych z fizjologią (6)
- d. O tekstach, zwłaszcza wiadomościach (mówionych, czytanych lub pomyślanych)
(64)
- W przen (3)
- e. O abstraktach
(15)
- α. O zjawiskach społecznych (1)
- β. O działaniach ludzkich
(2)
- W przen (1)
- γ. O sprawach do rozpatrzenia (11)
- f. W pionie (1)
- a. O przedmiotach
(30)
- A. Z podmiotem żywotnym (lub tak traktowanym)
(400)
- 2. Objawiać się (bez uwzględnienia elementu ruchu i miejsca poprzedniego przebywania)
(18)
- a. Pojawiać się na świecie zaczynając działalność
(8)
- Przen (2)
- α. Przygotowywać się do pojawienia się (1)
- b. O Chrystusie (3)
- c. O zmarłym
(3)
- W przen (1)
- d. Rodzić się
(4)
- α. O porodzie (3)
- β. O istnieniu na świecie (1)
- a. Pojawiać się na świecie zaczynając działalność
(8)
- 3. Stawać się podmiotem jakiegoś stanu lub sytuacji; w sensie pozytywnym: osiągać, uzyskiwać, zdobywać; w sensie negatywnym: wpadać, popadać
(283)
- Przen (1)
- a. O stanach psychicznych i umysłowych; też o wyznawanej religii i jej zasadach (58)
- b. O wieku lub udziale w czynności trwającej: dożywać, doczekiwać
(5)
- α. Osiągać jakiś wiek (3)
- β. Doczekiwać jakichś czasów (1)
- c. O stanach fizjologicznych, zwłaszcza wpadać w chorobę lub zdrowieć (32)
- d. O czyimś działaniu lub ustosunkowaniu: stawać się jego obiektem; poddawać się czemuś (34)
- e. Osiągać zbawienie (7)
- f. Dostawać się w czyjąś moc, pod czyjąś władzę (3)
- g. Wchodzić w posiadanie (19)
- h. Osiągać ilość, wielkość, stopień lub cenę (3)
- i. Zmieniać się, rozwijać się, dawać skutek (15)
- j. Zaczynać coś, dokonywać czegoś; ośmielać się, dopuszczać się; udaje się komuś (27)
- k. Powodować czyjś stan (1)
- l. W zwrocie: »w miarę przychodzić« = udawać się (1)
- 4. Następować w czasie
(722)
- A. W zdaniach podmiotowych
(638)
- a. Z podmiotem oznaczającym stan lub wydarzenie: zdarzać się, stawać się czyimś udziałem; z określeniem przyczyny: powstawać, brać się skądś (552)
- b. Z podmiotem oznaczającym słowa, tematy, sformułowania
(3)
- α. Następować w tekście (1)
- c. Z podmiotem oznaczającym treść zamysłu: spełniać się (2)
- d. Z podmiotem oznaczającym czas, jednostkę czasu lub okres: nastawać
(81)
- α. O czasie następującym obiektywnie: w stałej kolejności (kalendarzowej, naturalnej lub wyznaczonej), też stanowiącym koniec ustalonego terminu; też o wydarzeniach występujących zawsze o tej samej porze roku w stałym terminie (36)
- β. O czasie określonym z punktu widzenia losów jednostki lub dziejących się w nim zdarzeń ogólnych
(45)
- Przen (1)
- B. W zdaniach bezpodmiotowych: przychodzi(ło) ‘zdarza(ło) się, następuje (następowało)’ (84)
- A. W zdaniach podmiotowych
(638)
- 5. Przypadać, dostawać się komuś (62)
- 6. Wynikać na podstawie danych (10)
- 7. Znajdować się gdzieś (17)
- 8. [Być podobnym]
- 9. Przechodzić, iść którędy (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (2)
przychodzić dla czego [= w jakim celu] (1): y ktemv przichodzyly dwa tatarzi z oczakowa dla odyſkywanya czeladzy ſwej LibLeg 11/107v.
przychodzić do kogo [= zwracając się w jakiejś sprawie lub rzadziej: w odwiedziny] (51): gdy częſtokroć ſludzy twey wyelmożnośći przychodząc do mnye [...] żądáli yżbych Polſkim piſmem nieco wybiyał. March1 Wiet Av; BielŻyw 61; LibLeg 11/92; HistAl A2; MurzNT Ioann 10/41; KrowObr 83v; A co záſię poſtronnych tu do nas przychodzi/ Bo wierz mi tá bieſiádá żadnemu nie ſzkodzi. RejWiz 67, 67; Leop Mar 10/14; Ná to ták odpowiedźiał Moiżeſz świekrowi ſwemu/ Iż lud przychodźi do mnie rádząc ſie Bogá. BibRadz Ex 18/15, Ex 18/16; do ktorych [Amazonek] ná ſwoy cżás przychodźili Kánibałowie á płodźili ſie ſnimi BielKron 442; Wiele ludźi onego kráiu domnie przychodźiło dźiwuiąc ſie ćiáłu białemu mnimáiąc áby fárbowáne było BielKron 451, 451v, 452v; OrzQuin Kv; cżemu Pan niechciał sſtępić do hárdego cżłowieká onego/ ácż był bárzo proſzony: á do vbożuchnych nędznicżkow nie proſzony ſam przychodził RejPos 243v, 186v, 189, 240v; WujJud ktv, 71, 82; BudBib Ez 33/31 [2 r.]; á wſzytek tłum przychodził do niego [do Jezusa] y náucżał ie. BudNT H2v, g4 marg, Gal 4/18; CzechRozm 257; ModrzBaz 10, 32; ieſli kto przychodzi do was/ á tey náuki nie nieśie: w dom go nie pryimuyćie SkarŻyw 59; nietákieć ſą niewiáſty Hebreyſkie iáko Egipſkie: vmieią ony ſamy ſobie bábić/ á niſzli przychodziem do nich/ rodzą. SkarŻyw 477, 99, 230, 453; [Anna Główczewska] przedtim za rozumu i zdrowia ſposobnieyszego, przichodzila do siostry swey [...] i Szwagra swego [...], ażeby zaplaćili cząstkę iey ZapKościer 1581/21v; CzechEp 117; WujNT Matth 7/15, 19/14, Mar 1/45, Luc 6/47, 18/16 (9); Iáko yKánibáli/ gdźie Wartoman chodźił/ Poſłá káżdego ziedli/ co do nich przychodźił. KmitaSpit C4; Bo inni wſzyścy do Ianá przychodząc wyznawali grzechy ſwoie SkarKaz 514b. Cf przychodzić po co do kogo.
przychodzić do czego [= w jakim celu] (3): KuczbKat 145; zkąd wiele ich [sędziów] ináczéy do ſpraw odpráwowánia nie przychodźili/ iedno po obiedźie nápełnieni y vpići SarnStat 785, 171.
przychodzić od kogo (1): Ab isto venio, Od tego przichodzę. Mącz 175b.
przychodzić k(u) komu (15): OpecŻyw 36; ForCnR A3v; A Iéſus przyzwáwſzy (marg) ich (–) dźiatki k ſobie powiedźiáł/ Dopuſzczáicie dźiátkám przychodźić ku mnie MurzNT Luc 18/16; Goski A3; Mącz 481a; Tedy wiele paniąt ku krolowi przychodźiło HistRzym 110v, [39], 73v, 74, 103; RejPos 183; Cżego przychodził ten ſzaleniec k tobie? BudBib 4.Reg 9/11, Ps 35/11[12]; Kto przychodzi ku mnie/ nigdy łáknąć nie będzie. BudNT Ioann 6/35; WujNT Mar 2/13.
przychodzić miedzy kogo (1): rzemięſło będźie mogł [ten, kto sprzeciwił się rozkazaniu starszych] robić/ Ale potym żadnego w Cechu niemoże winowáć/ áni do Cechu miedzy Miſtrze przychodźić GroicPorz f4v.
przychodzić na co [= w jakim celu] (7): OpecŻyw 36; BYł ieden Krol wielmożny/ kthory był vſtáwił w ſwym páńſtwie tę vſtáwę/ że ktożby kolwiek miał nagle vmrzeć/ áby [...] thákowy wnetki obłocżył ſie w cżarne odzienie/ y ná ſąd przychodźił. HistRzym 93v; SkarŻyw 141; ReszList 186. Cf »na pomoc przychodzić«.
przychodzić po kogo (2): Powiádali nam ćiż Pielgrzymi náſzy Polſzcży/ iż cżęſtokroć w nocy po nie przychodźił ieden dobry cżłowiek/ z twarzą zákrytą ReszHoz 126; Iozeph po bráty ſwoie nie przychodźił SkarKaz 552a.
przychodzić po co do kogo (1): Ná ten czás mi ſye mátká właſnie vkazáłá/ A ná ręku Orſzulę moię wdźięczną miáłá. Iáka więc po paćiorek do mnie przychodźiłá KochTr 20.
przychodzić przed kogo, przed obliczność czyją (5): ále to [Dawid] przydał/ áby [Abner] przed oblicżność iego nie przychodził/ áżby mu pirwey Michol przywiodł żonę pirwſzą BielKron 69; Nie przychodz przed Páná z proznemi rękomá. BudBib Eccli 35/4; CzechRozm 248v. Cf przychodzić przed kogo ku czemu.
przychodzić przed kogo ku czemu [= w jakim celu] (1): Ale kiedy Moiżeſz przychodźił przed Páná ku rozmowie/ zdeymował zaſłonę BibRadz Ex 34/34.
przychodzić z czym [= przynosząc coś] (9): a iż do wielkich panow z gołemi rękami przychodzić ſye niegodzi HistAl A2; y mieſzkał [Mojżesz] tám nad brzegiem z ludem ſiedḿ dni/ z bębny/ s piſzczałkámi/ s trąbámi/ przychodzili a ſpiewáli BielKron 31, 449v, 451; BudBib Eccli 35/4; ModrzBaz 84; SkarŻyw 99; Phil E4 [2 r.].
przychodzić za kim (2): [słowa Jana Chrzciciela:] Zá mną przychodźi mąż/ ktory zacnieyſzy ieſt niżli ia LatHar 532, 685.
przychodzić dokąd (45):
~ w obręb, do środka (34): Iakoż tego doznawamy bywaiąc na gorączoſci ſłonecżney, iż gdy w cien iaki przychodzimy [...], tedi ſie cżłowiek ochładza wiatrem chłodnym á wilgotnym GlabGad G; a od poſtanowienia y vmocznienia granicz abi potim kazdi swe wiedzacz swego vziwal a na czvdze nieprzichodzil LibLeg 10/68v, 11/95; GroicPorz f4v; iáko Ian ſwięty on lud w Iordanie Rzece krzćił/ ktory do niego ná puſztzą przychodził? KrowObr 83v; A ſynowie Izráelſcy niechay iuż więcey nie przychodzą do Przybytku zgromádzenia BibRadz Num 18/22; BielKron 39, 449v, 451v; Mącz 343a; y roſkazał [król] ią [zapłatę] dáć wſzytkim rowno wiernie prácuiącym w tey winnicy iego/ ták tym co do niey ráno przychodzą/ iáko y tym co przed wiecżorem. RejPos 61v; á ktorzi też nierozważywſzy pirwey v śiebie ſpraw o ktorych rádá ma być/ przychodzą do kołá rádnego/ [...] ći niechay wiedzą/ iż od Bogá słuſzne karánie odnioſą ModrzBaz 27, 26v, 27, 94v, 122v; Przetoſz z wielką wiárą y ochotą tu przychodzmy: ábyſmy pátrząc ná ich [świętych] groby/ y ná ich zapłátę/ ſkárby rozmáite zbieráć mogli SkarŻyw 131, 15, 99, 184; CzechEp 83; NiemObr 42; GórnRozm Fv; A iż thá byłá vſtáwá/ áby pod karániem ná gárdle żaden záiákąkolwiek przycżyną nie ſmiał z bronią in Concionem przychodzić. Phil E4, E4; SarnStat 372, 783, 945. Cf »w dom [czyj] przychodzić«, »na miejsce przychodzić«.
w pobliże (11): Przichodzyly pod zamek yego K.m. Zithomyerz Tatarowye Byalogrodzczi LibLeg 11/96v; niektorzy też przychodząc do oney rzeki á nie mogąc vciekáć przez nię/ od przypádáiących nieprzyacioł ſą pobići. HistAl F4v; BibRadz 4.Reg 7/5; przychodząc thak ku ołtarzowi/ podawáli kſięża ony świątośći/ ktore nieſli dwiemá kápłanom v ołtarzá BielKron 329; przychodźili ná brzeg oni ludzie wyſepni/ vkázuiąc przez znaki chcąc ſnimi frymárki pożytecżne mieć. BielKron 447v; RejZwierc 202, 202v; V nas więtſza cżęść ludźi/ ábo do ogniá przychodźi tylko dźiwowáć śię/ ábo zániedbawſzy domu ſąśieckiego/ rzecży ſwe wynoſzą. ModrzBaz 35v; Tám go [św. Wilhelma] nálezli powinowáći iego: y przychodząc nád onę cháłupkę/ cżęſto wołáli: coś oſzálał? SkarŻyw 166, 461; SkarKaz 41b. ~
przychodzić skąd (12): OpecŻyw 68v; LibLeg 11/92, 107v; dum cognatus hinc illinc veniret, Gdy ztąd y zonąd przichodźił Mącz 165b, 78b, 231b; HistRzym [39]; BudBib Eccle 8/10; A z domow inſzych cżęśći miaſtá/ niech dwá przychodzą/ ieden z śiekierą/ á drugi z wiádrem. ModrzBaz 84.
przychodzić którędy (3): Miáſtecżko [Turgoja] chędogie/ z iedney ſtrony ma gory/ z drugiey rzekę wielką a byſtrą/ ná kthorey nawy wielkie idą. Thą rzeką z Tyguru do Renu przychodzą. BielKron 283; RejZwierc 40v; kiedy [Chrystusowe ciało] przez zámknione vlicżki [= bramy] do Apoſtołow przychodźiło? WujJud 71.
cum inf (9): Ieſli też ktory z nich przychodźił náwiedzáć mię/ tedy ku mnie kłamliwie mowił BibRadz Ps 41/7, Ez 45/45; Wiele ludźi wierzących przychodźiło do Apoſtołow/ wyznáwáć álbo ſpowiádáć ſie y opowiádáć vcżynki ſwoie. WujJud 82; RejPosRozpr c4v; BudBib 1.Par 7/22; ModrzBaz 35v, 54v; WyprPl A3; SarnStat 920.
Ze zdaniem celowym (3): OpecŻyw 36; [Anna Główczewska] przedtim [...] przichodzila do siostry swey [...] i Szwagra swego [...], ażeby zapłaćili cząstkę iey ZapKościer 1581/21v; Złodźiey nie przychodźi iedno żeby kradł WujNT Ioann 10/10.
W przeciwstawieniu: »przychodzić ... odchodzić (a. odchadzać)« (3): KrowObr 159v; Bądź od tąd imię twe páni poćieſzenia ná známię thego/ áby wſzytcy ktorzyby przychodzili ſmutni odchadzali záſie z weſelim. HistRzym 102v, 103.
W porównaniu (1): á nie dáymy ſie nigdy vwodzić tym fáłeſznym Prorokom iego [świata]/ ktorzy ták do nas przychodzą iáko wilcy drapieżni RejPos 189.
»w dom [czyj] przychodzić« (1): Tedy on niewierny Zyd zdraycá táiemnie w dom Theophilow przychodził mowiąc: [...] SkarŻyw 172.
»na [które, jakie] miejsce, do [którego] miejsca przychodzić« [szyk zmienny] (3:2): Sámi oni niech przychodzą/ miedzy ktoremi ſpráwá ieſt/ do mieyſcá [adveniant ... ad eum locum] tego: ná ktorem niemáſz żadnego bacżenia ná oſoby [tj. do sądu]. ModrzBaz 95; W tym wiele młodych ludzi przychodząc ná miejſce ono ſromotne/ złe chući ſwe y lubośći chćieli wypełnić SkarŻyw 69; SarnStat 152, 857, 871.
»na oczy [czyje] przychodzić« (2):GórnDworz S7v; przywiedli rzecż k temu/ iż ná ślubie z więźienia wyſzedł [Skotnicki]/ á przeiednywáć miał ſtronę/ ná ocży Krolewſkie/ áż przeiednawſzy/ nie przychodźić WerGośc 250.
»na pomoc, wspomożenie przychodzić« = succurrere Mącz, Calep; in adiutorium advenire HistAl; auxiliari, subsidio venire, subvenire Calep [szyk zmienny] (2:1): ieſteſmy gotowi y byliſmy záwżdy/ ná wſpomożenie wam przychodzić. HistAl E7v; Succurro, Wſpomagam/ Podpomagam Przichodzę ná pomoc. Mącz 75a; Calep 1023a. [Cf też B.a.β.]
»z poselstwem przychodzić« (1): Gdybyſmy z nową náuką y z nowym poſelſtwem iáko oni [apostołowie] przychodźili/ ſłuſznieby ſię cudow v nas vpomináć mogli SkarKaz 241b.
»przychodzić na skargę« (1): Przichodzyl do nas na skargę z myaſta naschego Andrinopolia poddani nasch na ymye Hadzymahmeth ſkarzacz sye na yednego Ormyanyna LibLeg 11/92.
»przychodzić a się stawić« (1): A wſzákoż przychodźićie/ á przede mną ſię ſtáwićie [venistis et stetistis] w domu thym wktorym wzywáią imieniá mego BibRadz Ier 7/10.
»włazić a przychodzić« (1): A thákie iuż piſmo wilki drapieżnemi zowie/ ktorzy nie drzwiámi ále przez dách á dziurámi do tey ſwiętey owcżárniej Páńſkiey włáżą á przychodzą RejZwierc 40v.
»przychodzić i wracać« (1): Wiele ich przychodźiło y wracáło ſię: y nie mieli (vcżniowie Páńſcy z Pánem Iezuſem) cżáſu do iedzenia. LatHar 557.
»wychodzić i przychodzić« (1): Błogosłáwiony będźieſz wychodząc y przychodząc. KołakSzczęśl B3v.
przychodzić do kogo (2): Ale Ian S. iáko Orzeł wzlata wyſoko/ y przychodzi áż do ſámego Oycá/ mowiąc: Ná początku było Słowo WujNT 300. Cf przychodzić do kogo przez co.
przychodzić do kogo przez co (1): ktorzy do Abráhámá/ przez wiárę w Chriſtuſá przychodzimy CzechRozm 103v.
przychodzić do czego (2): Lecż ten co prawdę miłuie/ á w niey żywot ſwoy ſpráwuie/ temuć nic świátłość nie ſzkodźi/ rad záwżdy do niey przychodźi. ArtKanc H18v; WujNT Ioann 3/21.
przychodzić k czemu (2): Bo káżdy złośći dziáłáiący/ nienayrzy świátłá/ y nieprzychodzi k świátłu BudNT Ioann 3/20, Ioann 3/21.
przychodzić do kogo (33): A k nyemu ſie w ſercoch ſwych práwie obracáli/ Bárzo ráno przychodząc do Bogá ſwoyego LubPs R6v; Kto przychodzi do mnie/ nie będzie łáknął KrowObr 190v, 11v, 79, 144v; BibRadz Ioann 14/6; RejPos 85v; RejPosWiecz2 92v [2 r.]; KuczbKat 380; Iż ieſli ludzie ſtárego Teſtámentu Bogá ználi/ y do niego przychodzili/ tedy też pewnie y Pośrzedniká mieli CzechRozm 22, 12, 22 [4 r.], 22v, 23v [5 r.], 24 (16); CzechEp 141, 289; WujNT Ioann 6/35, 14/6; Nikt do mnie nie przychodźi/ áż kogo Oćiec moy poćiągnie SkarKaz 347b, 547. Cf »drogą przychodzić«. Cf też 2.c. CzechRozm 174.
przychodzić ku komu (2): KromRozm II b3; Wſzelki kto ſłyſzał od Oycá/ y náuczył ſię/ przychodźi ku mnie. WujNT Ioann 6/45.
przychodzić przed kogo, przed oblicze czyje (2): Służćie Pánu z weſelem/ á przychodźćie przedeń z rádośćią. BibRadz Ps 100/2; LatHar 61.
przychodzić przez kogo (20): Nikt nyeprzychodźi ku Oycu [...] yedno przez myę. KromRozm II b3; KrowObr 11v; BibRadz Ioann 14/6; á Pośrzednik nie mogł inſzy być iedno ſyn Boży przez ktorego/ do Bogá przychodzili. CzechRozm 22, 12, 22 [2 r.], 22v, 23v [5 r.], 24 (14); CzechEp 141, 289; WujNT Ioann 14/6; SkarKaz 547.
przychodzić którędy (1): á cięſzko im [niedowiarkom] przyſtáć do ſzcżyrey náuki Páná ſwego/ gdyż ieſt roſkoſznieyſza á poćieſzliwſza w niey drogá kędy mamy przychodzić do niego. RejPos 85v.
przychodzić ku czemu (5): Thedy ſzedł Sámſon [...] do Támnathy/ á gdy przychodźili ku winnicom/ oto lwię zábieżáło mu rycząc. BibRadz Iudic 14/5, 2.Par 23/15; RejPos 81v. Cf Zwroty.
przychodzić dokąd (3): A gdy iuż przichodźił do Egiptu/ rzekł Sárái żenie ſwey [...] BibRadz Gen 12/11; RejPos 45, 348.
przychodzić skąd (1): A otho Saul przychodził z polá idąc zá woły/ y rzekł. [...] Leop 1.Reg 11/5.
»przychodzić ku miejscu [któremu]« (1): Tákże rownie y Lewitá gdy przychodźił ku mieyſcu onemu [secundum locum veniens]/ á vyzrał go [ograbionego człowieka] z przećiwká/ minął. BibRadz Luc 10/32.
W przeciwstawieniu: »wychodzić ... przychodzić« (1): Prózno z domu przededniém wychodźiſz? Prózno mrokiem oſtátnim przychodźiſz KochPs 191.
»na miejsca swoje, do miejsca przychodzić« (1:1): á záſię [cyganie] wrok ná thy mieyſcá ſwoie roździelne zrotámi ſwymi przychodzą BielKron 262, BielSpr 10.
»zaś (a. zasię), wzad przychodzić« (3:1): Revenio, Wrácam ſie/ záś przichodzę. Mącz 483b, 507b; BielSpr 10; Remigero pro remigro, revertor – wząd przichodze. Calep 909b.
przychodzić do kogo (2): wielorybowie też y inſze ryby wielkie przychodziły do niego [do Aleksandra] HistAl M5v; RejPos 161v.
przychodzić ku czemu czym do czego (1): pothym przychodzi [ryba] ku wierzchowi rzeką do wody ſlodkiey FalZioł IV 44c.
przychodzić przeciw komu (1): pocżął [Aleksander] walcżyć s ſmoki y z wężmi kthorzy przećiw iemu okrutnie przychodzili HistAl H6.
przychodzić dokąd (2): HistAl H6; Prośił tedy Ceſarz Rábiná onego áby ſie Lew wroćił ná zad á do Rzymá nie przychodźił BielKron 463v.
przychodzić do kogo (2): BudBib Dan 7/12; Do káżdego ktory ſłucha ſłowá kroleſtwá á nie rozumie/ przychodźi złoſnik/ y porywa to co ieſt wśiano w ſercu iego. WujNT Matth 13/19.
przychodzić do czego [= wchodząc do środka, w granice czegoś] (1): duſzni nieprzyiacielé nie tilko do komory ale téſz i do łoża iego [Franciszka Spiery] przychodźili MurzHist Ov.
przychodzić do czego [= w pobliże czegoś] (1): MurzHist Ov cf przychodzić do czego [= wchodząc do środka, w granice czegoś].
przychodzić do czego w co (1): A przetoż nie ſámo wy ćiáło Chriſtuſowe iećie/ choćiaż on żywie: ále y inſzych ludźi [...]. Potym/ ieſli przychodźi do chlebá/ ábo w chleb/ ábo ſie przemienia/ tedy zle cżynią ktorzy ieſzcże wiecżerzey vżywáią CzechRozm 265.
przychodzić ku komu (1): Bo przychodził ku mnie nocy tey ánioł Boży BudNT Act 27/23.
przychodzić na kogo (2): ieſzcże ná nas ták chytry cżárt nieprzychodźił iáko ten BielKron 420v [idem] WerGośc 218.
przychodzić dokąd (1): Przychodzi/ powiáda/ Pan do prożnego domu/ świecką cżćią ochędożonego/ y biorąc z ſobą śiedmi gorſzych niſzli ſam/ w chodzi weń/ y tam mieſzka SkarŻyw 36.
przychodzić skąd (1): Z inſſymi ludźmi nye záwſſe przebywa [Duch Św.]: Ale yáko pan Kryſtus mowił/ gdźye chce dycha/ á nye wyemy z kąd przychodźi/ álbo do kąd idźye. KromRozm II ſ4.
W przeciwstawieniu: »przychodzić ... odchodzić« (1): Ná czás przychodźi [Duch Św.]/ ná czás odchodźi KromRozm II ſ4.
przychodzić do kogo (6): GrzegRóżn N2; ták y dziś w ludzyoch vbogiego á vniżonego ſtanu/ przychodzić racży [Pan] do ſwoich wiernych RejPos 1; Rozmyſlże ſobie iáki to ſyn á iáki to krolewic przychodzi do ciebie RejPos 168, 345 [2 r.]; Bez wątpienia do káżdego ſwego Apoſtołá/ y dźiś do kogo chce/ á zwłaſzczá przy śmierći przychodźi Pan IEZVS. SkarKaz 243a.
przychodzić do czego (1): do kthorego [serca wiernego człowieka] ſie Pan náſz: gdy/ iáko ſłyſzymy/ wierne być obacży/ záwżdy iáwnie ſam racży obiecowáć przychodzić RejPos 349v.
przychodzić komu (2): Weſel ſie coro Syon/ oto Krol twoy przychodzi tobie ſpráwiedliwy. KrowObr 180v; RejAp 120v.
przychodzić k komu (2): RejPos 127v; KRyſte Krolu niebieſki/ ty k nam przychodźiſz z ſwoiey łáſki ArtKanc E6v.
przychodzić po kogo (2): Czynili [lege: czyni-li] to P. IEZVS káżdemu wiernemu ſłudze ſwemu/ áby poń przychodźił y brał go z ſobą SkarKaz 552a, 552a.
przychodzić skąd (2): Otoć oblicże iego [Pana] ieſt ſtráſzliwo/ twarz iego przychodźi od wſchodu ſłońcá. BibRadz 4.Esdr 15/28; Is 30/27.
W porównaniu (1): Oto ia przychodzę iáko złodziey. RejAp 134.
przychodzić do czego (1): Prawdziwie/ prawdziwie mowię wam/ że kto mowy moiey ſłucha y wierzy onemu kto mię poſłał/ ma żywot wiecżny/ y do ſądu nie przychodzi/ ále przeſzedł z śmierći do żywota. BudNT Ioann 5/24.
przychodzić na co (1): Y zátym tychże ſię ſądow Bozkich boiąc/ ná ktore vmárli przychodzą/ myślim o ſobie/ ábyſmy zgotowáli potrzeby ſwoie. SkarKaz 383a.
przychodzić przez co [= z jakiego powodu] (2): Potomkom też przyſtoi/ áby onych ktorzi z tego świátá ſchodzą/ prowádźili [...] vcżynkámi z miłośći pochodzącemi/ przez ktore przychodzą ludźie do Kroleſtwá niebieſkiego. ModrzBaz [38]; VotSzl A4.
przychodzić dokąd (4): RejWiz 116; ModrzBaz [38]; iż duſze zmárłych ludźi/ przed zmartwychwſtániem do niebá nie przychodzą/ [...] ále ná oſobnym náznácżonym mieyſcu zátrzymáne ſą ReszPrz 90; VotSzl A4.
przychodzić k(u) czemu (4): MiechGlab *3v; A ſnadź poruſzon Soliman ſtey przycżyny/ iż then rok przychodzą kſobie plánethy nawyſzſſe BielKron 332, 295; ſłoncze ktore [...] przychodzi lecie ku naiwyſzſzemu znákowi GórnDworz Ll5v.
przychodzić do kogo skąd (6): Ten owocz [tamarynda] z Włoch do nas przichodzi FalZioł III 6a; BielKron 226, 278; Ex remotissimis insulis aromata hic quaedam advehuntur, Z dálekich ſtrón korzenie do nas przichodźi. Mącz 235a, 313d; Zową ią [gąbkę] Morſką/ iż z zamorza przychodźi do nas SienLek Xxx4v.
przychodzić k komu (1): Tygurynowie y Berniánie z nowu zácżęli walkę z piąćią wśi/ ktorym wſiánom zámknęli drogę yż knim żywność przychodzić niemogłá BielKron 210.
przychodzić dokąd (5): Też ná tym wyſpie [Zailon] ſą owoce roſkoſzne/ ktore tu nigdy nie przychodzą. BielKron 268v; z Indyey/ s Perſyey/ z Arábiey/ z Egyptu/ y z inſzych kráin tám [do Adenu] kupie przychodzą BielKron 457v, 278, 294; SarnStat 273.
przychodzić skąd (14): To kadzidło kthore z Indijey przychodzi ieſth nalepſze FalZioł III 32d; A oná ofiárá ták od was przyimowána będźie/ iáko zboże z boiſká ábo co przychodźi od pełney práſy. BibRadz Num 18/27; BielKron 293, 294, 457v, 462; Mącz 240a; Kámień migdałów/ któré z Gdańſká przychodzą/ zá pułkopy. SarnStat 274. Cf przychodzić do kogo skąd.
przychodzić którędy (2): tą rzeką [Pulizachnis] wielkie kupie tám [do miasta Kambalu] przychodzą. BielKron 269, 286.
»[komu] przez ręce przychodzić« (1): Tákże y wſzem krolom Chyttheyſkim y Arámſkim przez ich [kupców] ręce przychodziły [konie]. BudBib 3.Reg 10/29.
przychodzić do czego (3): FalZioł V 26; GlabGad C8v; Celerius ista ad nasum veniunt, Prętko przichodzą do noſá/ to yeſt/ wnet ſie dáyą czuć. Mącz 480b. Cf »przychodzić do uszu«.
przychodzić od kogo skąd (1): Z połnocy złoto [tj. blask światłości a. tęcza] przychodzi od Bogá ſtráſznego chwałą. BudBib Iob 37/22.
przychodzić komu z czego (1): A w teyći ſie tho on [Bóg] wonnośći kochał/ [...] kthora mu przychodziłá z onych ofiar ze krwie vcżynionych RejPos 104.
przychodzić skąd (4): y głos iego [ducha] ſłyſzyſz/ ále niewyeż ſkąd przychodzi RejPos 151v; Z południa przychodzi wicher/ á z pułnocy zimno. BudBib Iob 37/9; WujNT Ioann 3/8. Cf przychodzić od kogo skąd.
»przychodzić do uszu [czyich]« (1): Coż tho ieſt zá wrzaſk bydłá ktory przychodźi do vſzu moich [balatus pecorum horum in auribus meis]? BibRadz 1.Reg 15/14.
przychodzić dokąd (2): Tu iuż zoſtáwmy zawiérkę w iednéy mierze/ ábowiém u Stáwu do którégo nie przychodźi wodá zbytnia/ tedy ták doſyć. Strum D4, L2.
W przeciwstawieniu: »uchodzić ... przychodzić« (1): Gośćinna wodá/ tedy vchodźi: y ſpół/ która przychodźi/ mętna/ bróni Stáwu od ná mukenia [lege: namulenia]. Strum Nv.
przychodzić do czego (2): wſzakoż wzdy zwierzęta takowe nic nie widzą na ten cżas, abowiem duchy patrzenia nie przichodzą do ocżu GlabGad L3, B5v.
przychodzić na co (2): FalZioł V 38v cf przychodzić komu na co w co; FalZioł V 81 cf Zwrot.
przychodzić komu na co w co (1): CZęſto kroć cięſzki kaſzel/ y płynienie wilkoſci flegmiſthych z głowy dzieciom na pierſi y w nos przychodzi. FalZioł V 38v.
przychodzić skąd (4): FalZioł V 38v; Cżemu ludzie nie ktorzi maiąc iaſne ocży nic nie widzą. (–) Przichodzi to dla zatkania y zakażenia żył przy mozgu w cżele, przez ktore moc wzroku od mozgu do ocżu przychodzić nie może. GlabGad B5v; A wſzákże też ſmrod vſtny z noſá przychodźi/ co lekárſtwem odgániáć trzebá SienLek 74v. Cf przychodzić skąd dokąd.
przychodzić skąd dokąd (1): Druga [przyczyna, dlaczego język ma pory] aby ſliny á wilgoti po ięziku od płuc do vſt przichodziły GlabGad C4v.
przychodzić do kogo (7): LibLeg 10/150; to nieyedno wam ſamem yawno yeſt [...] ale też y ynem wiele Ludżam wobcżych ſtronach doktorych moye [...] Piſania przichodzą. RejKupSekl a2v; BielKron 305v; Ianá śćináią/ á ſławá o Ieſuśie przychodźi do Herodá. WujNT przedm 35; vſtáwné á płáczliwé ſkárgi od duchownych do nas przychodzą SarnStat 906, 208. Cf przychodzić do kogo skąd.
przychodzić do kogo skąd (1): bo przychodzą do Krolá pána mego iákieś pogroſki z Niemiec BielKron 231.
przychodzić od kogo (5): BielKron 305v; DWANASTE KSIĘGI PRAWA TRIBVNALSKIEGO, VLTIMAE INSTANTIAE, Y APPELLACIY, KTORE OD NIZSZYCH SVBSELLIA PRZYCHODZĄ SarnStat 849, 542, 906. Cf »do uszu przychodzić«.
przychodzić komu (25): ku domowi mu [młodzieńcowi] myſl przychodzi by Zołfiowi ku ſkorupye. GliczKsiąż K6v. Cf »przychodzić na myśl«, »na oczy przychodzić«, »na pamięć przychodzić«, »do wiadomości przychodzić«.
przychodzić k komu, ku czemu (3): GliczKsiąż K6v; Krol Zygmunt w Poznániu będąc/ wieśći kniemu przychodźiły BielKron 410. Cf »ku wiadomości przychodzić«.
przychodzić przed kogo (6): LibLeg 7/68v; Więc Krol Appellácyy Seymowych od Ziemſkiego y od Wiecowego Sądu/ ktore prze deń przychodzą/ ſądźić v nas niebędźie? OrzRozm S4; Saepe ad nostras aures permanat, Częſto to przed nas przichodźi/ częſto o tym słyſzymy. Mącz 208b; GrabowSet Q4; SarnStat 397, 817.
przychodzić dokąd (1): v wſzyſtkich narodow/ miaſt y kráin gdziekolwiek krolewſkie Mándathy przychodzili/ dziwne rozrádowánia gody y weſela/ y ſwiętá obchadzáli [Żydzi] Leop Esth 8/17.
»przychodzić na myśl(i); myśli przychodzą« [w tym: komu (14)] = in mentem venire Mącz, Modrz [szyk zmienny] (15;1): Dla tego myſli moie rozlićżne [!] iedne po drugich przychodzą [cogitationes meae variae succedunt sibi] Leop Iob 20/1; Aliud ex alio in mentem venit, Yedná mysl zá drugą idzie/ albo/ y to y owo mi przichodźi ná pamięć/ álbo/ ná vmisł. Mącz 7a, 216b, 480c; A záſię/ przywodząc ſobie ná pámięć przeſzłe roſkoſzy/ przywodzą też y cżás ktorego to było/ [...] iákoby przychodząc on ná myſl/ przynośił s ſobą wonią onego/ co cżłowiek tegdy cżuł ſmácżnego. GórnDworz H6v, Bv, Mv, Dd7; ModrzBaz 102; Przychodźiły mi ná myśl dáwnieyſzé látá/ Co dla ſwych zá piérwſzégo pan czynił świátá. KochPs 113; przychodziły mu na myſli/ bluznierſkie y ſproſne rzecży o Pánu Bogu SkarŻyw 290, 81; ReszHoz 127; KochPieś 19; KochWr 37; CiekPotr 58.
»przed obliczność [czyją] przychodzić« (2): Krzywdy ktore ſię wiernym dzieią ſámy przychodzą przed obliczność Bożą/ żądáiąc pomſty. BibRadz I 3b marg; ReszList 160.
»na oczy [komu] przychodzić« = przypominać się (1): O cżem nye potrzebá dawnych przykłádow ſyęgáć/ gdy teráznyeyſſych bárzo wyele ná ocży mi przychodzi GliczKsiąż B7.
»przychodzić na pamięć, ku pamięci« [w tym: komu (8)] = in mentem venire Vulg, Mącz, Cn; subire mentem a. in mentem Mącz; venire in memoriam Modrz; incurrere a. redire in memoriam, occurrere animo Cn [szyk zmienny] (9:1): Ná pámięć nam przychodzą one Ogorki/ Málony/ Luk/ y Cebulá/ y Czoſnek Leop Num 11/5; BielKron 39v; Reminiscor, Pámiętam/ Baczę/ przichodźi mi záś ku pamięći/ też rozpámiętawam ſie. Mącz 215d, 7a, 105d; BudBibKaw Av; Máią nam tedy przychodźić ná pámięć wſzytkie dobrodźieyſtwá/ ktore w oſobie pokármu ćieleſnego nam zálecone ſą. ModrzBaz 53; SkarŻyw [197]; KlonWor ded **2v, 12.
»na plac nie przychodzić« = iść w zapomnienie (1): niechay ná plác nie przychodzą więcey grzechy moie/ ktore tu głádzą święte Sákrámenty twoie. LatHar 645.
»do uszu, w uszy przychodzić« [w tym: od kogo (1)] [szyk zmienny] (6:1): RejPs 65v; GliczKsiąż Gv; Kthorym opowiedániem iuż iáſnie do vſzu náſzych przychodzi miłoſierdzye Boże LubPs T4; Bo gdy niekáżdy vmie czytáć/ rychley ſye to zbiegłego może donieſć/ kiedy głos wołáiącego ſługi przychodźi w vſzy y tych ludźi co czytáć nieumieią. GroicPorz n4; RejAp 49v; RejPos [203]; BudBib Is 64/3.
»do wiadomości, ku wiadomości przychodzić« [w tym: komu (1)] (2:1): V Grekow napirwey Spráwy Rycerſkie piſał Homerus Poéta [...] y wiele innych/ ći wſzyſcy piſáli tylko tym ktorym to ku znáiomośći y wiádomośći przychodźi BielSpr 28; Permanesco – Do wiadomoſczi przichodzę. Calep 785a; SarnStat 393.
»z [czyich] ust [do kogo] przychodzić« (1): Takżeć też o tym tu zyáwieniu Ianá ſwiętego możemy nic nie wętpić/ gdyż s tegoż Bogá vſt wyſzły do nas ty poſeltwá do niego/ s ktorego przychodziły do onych inſzych Prorokow ſwiętych. RejAp 190v.
przychodzić do czego (1): Gdyż oná [dusza] iáko goła tablicá ſie rodzi/ A to nośi ná ſobie/ co do niey przychodzi. RejWiz 171v.
przychodzić do czego (1): SkarKaz 314b cf W przen.
przychodzić w co (1): Bo tá ſprawá [tj. porządek biegów przyrodzonych] z thám tych rzeczy wyżſzych/ iáko z wtorych po Bogu przyczyn/ ná to od niego vſtháwionych/ w thy niżſze przychodzi. BibRadz I 1c marg.
przychodzić do kogo (2): Cżás rozſądzenia y końcżenia káżdey ſpráwy/ ktoraby do tych ſędźiow przychodźiłá [ad hos iudices perferretur]/ niechby był trzy mieśiące. ModrzBaz 92v. Cf przychodzić do kogo skąd.
przychodzić do kogo skąd (1): że bárzo słuſzney rzecży żądáli/ ktorzi ná to ſtali/ żeby [...] ze wſzytkich ſtanow Koronnych pewne oſoby obierano: ktoreby nietylko przez ſeymowe dni/ ále záwżdy [...] odpráwowáli wſzytkie ſpráwy/ ktorebykolwiek do nich ze wſzytkich powiátow przichodźiły ModrzBaz 91.
przychodzić od kogo przed kogo (1): A wſzytki ſpráwy kthore przed was przychodźić będą od bráćiey wáſzey/ [...] BibRadz 2.Par 19/10.
przychodzić dokąd [= do instytucji] (8): Diar 71; Bo ták wiele/ y ták wielkich ſpraw ná káżdy ſeym przychodzi/ że y cżáſu niezſtawa/ y ſámi ſędźiowie ná to obráni niemogą iem doſyć vczynić ModrzBaz 90v, 90v, 137v; Gdy przychodźiłá ná Seym tá popráwá/ [...] wnet zákrzyknęliśćie/ niechcemy tego GórnRozm K2, K4v; Phil L3; áby [...] dla wiernégo nápiſánia ſpraw/ któré ná ſąd przychodzą/ były iedné Kśięgi ſądów álbo Akt w kożdym Powiećie. SarnStat 911.
przychodzić do kogo (1): Tákżeć y ſam pan Kryſtus nas przeſtrzegł/ Iż fáłſſywi prorocy w owczym odźyenyu do nas myeli przychodźić. KromRozm I [L3].
»zjawiać się a przychodzić« (1): RejPos 188v cf Zwrot.
przychodzić do kogo dokąd (2): Iákoż y ná ten czás/ przez té niebieſkié znáki/ Trzech królów wzbudźił [Pan]/ dáiąc znáć/ że to król táki/ Tu do nich przychodźi/ co włada y gwiazdámi SiebRozmyśl G, I.
przychodzić skąd (1): lecz wy nie wiećie/ ſkąd przychodzę ábo dokąd idę WujNT Ioann 8/14.
przychodzić do kogo, do czego (2): iż wſzyſcy przezeń [Jezusa] oſwobodzeni będąc od grzechow/ do Bogá y żywotá wiecżnego przychodzą? CzechRozm 174. Cf przychodzić do czego czym.
przychodzić do czego czym (1): Lecz tu żywot wieczny zowie ráczey łáſką niż odpłátą: przeto/ iż zaſługi/ ktorymi od [lege: do] żywotá przychodzimy/ ſą z łáſki y z dáru Bożego. WujNT 544.
przychodzić czym (1): gdyby ſie trafiło dwoie dzieci razem ſie rodzącz tak iżiedno pierwey nogami/ á drugie głową przychodzi FalZioł V 23d.
przychodzić do czego (a. ad aliquid) (21): RejPos 68v; Trefia ſie y to/ iż cżęſto wiele dobrych ludźi nieſłuſznie z potwarzeni y obwinieni bywáią: do więźienia przychodzą: y ná śmierć ie ſkázuią. CzechRozm 217v; że lichwiarze żydowie/ ták wielką od chrześćijánow lichwę wyćiągáli/ iż ſiłá ich do znędzenia oſtátniego przychodźiło ReszHoz 128; GórnRozm Ev, H4v, I, I4, K4; ActReg 46, 51; Phil P; Ale iáko ſie rzekło/ trudno ná morze bez wioſłá: á téż ná świećie rzeczy nie zrázu zwykły do ſwéy przychodźić perfectiiéy. JanNKar A4v, B [2 r.]; widzą [ludzie mężni] y to/ że tym ſámym rzemięſłem [...] ad acquirendos honores et facultates, naprędzey przyść mogą y przychodzą. VotSzl C2v; SkarKazSej 658b, 701b; Przychodźi [lud] cżęſto do vboſtwá/ Kiedy ſzuka dźikiego po puſtyni Boſtwá. KlonWor 48, 41. Cf »przychodzić do końca«, »przychodzić do kresu«.
przychodzić z czego [= czyniąc uprzednio coś] na co (1): Bo pochlebſtwo z nieprawdą tuż zá nimi [ludźmi, którzy tylko patrzą swego] chodzą/ A ſwiętą ſpráwiedliwość márnie zewſząd głádzą. A ſtąd ná zacne mieyſcá przychodzą s tych błędow/ Y doſtawáią potym pocżćiwych vrzędow. RejWiz 77v.
przychodzić k(u) czemu (33): BierEz Lv; Bo każda rżecz na ſwiecie czoſzkolwiek kto plodzy Na to pomnieć przyſtoi ku czemu przychodzy RejJóz E4v; KromRozm III B2, L7v; GliczKsiąż F7v; Ze ony zacne domy ták iáko mgłá ſchodzą/ A záſię podłe ſtany k zacnoſciam przychodzą. RejWiz 100v; Leop Eccle 4/14; RejZwierz 67v; BibRadz I 273v; Przełożonym dowodzył [Luter] Hyſtoryámi iáko záwżdy okrutnicy ku złemu końcu przychodzili BielKron 203; rádne ludzi ſobie obieray/ [...] przez kthoreby ku dobrey ſpráwie przychodził BielKron 258, 157, 210v, 334v; Mącz 423a; BielSat G2v; RejZwierc 235v; Wſzakże kiedy vbogi przychodzi k doſtatku/ Hardość ſie w nim nayduie y wiele nieſtátku. MycPrz I B4; Bowim niemogłeś tych ſpraw vmieć w ſwey młodośći/ Przez co ludzie przychodzą k sławie k znáiomośći ModrzBaz 14v; BielSen 15; BielSjem 7; BielRozm 5; SarnStat 585, 588, 631. Cf przychodzić ku czemu za czym, »ku końcowi przychodzić«, »przychodzić k sprawie«, »ku pierwszemu ... przychodzić«, »ku zgodzie przychodzić«.
przychodzić ku czemu za czym (2): A o tym yáko dźierżyſz/ gdźye biſkupi á kápłani nye zá godnoſcyą/ ále zá zaſlugą (nye záwżdy vtćiwą á pobożną) [...] ku przełożeńſtwom koſcyelnym przychodzą? KromRozm III Lv; SarnStat 192.
przychodzić na co (7): A wiemy iákie páńſtwá prze złe krole vpadáły/ [...] y ná co też y ſámi przychodzili. RejZwierc 41v; BielSpr 44; Ewángelia mi każe wſzytkiego ſię záprzeć gdy ná tákie wyznánie [przed sądem] przychodzę. SkarŻyw 40. Cf przychodzić z czego na co, »przychodzić na hak«, »na [czyje] ręce przychodzić«.
przychodzić o co (5): SkarŻyw 273; iáko nowy żeglarz/ nie świádom będąc wody/ cżęſto przychodźi o nieprzeſpiecżność zdrowia ſwego WerKaz 276; y wſzytkich dobrá ſobie przywłaſzcżył [Mariusz Sylla]/ ták iż oni ktorzy o ſmierć przychodzili od niego/ mogli beſpiecżnie mowić/ że przycżyną ich ſmierći były ich koſztowne pałace/ ſzerokie dwory/ ogrody/ etcet. Phil O; SarnStat 493, 840. [Cf też c. GosłCast 6.]
przychodzić prze(z) co (11): RejKup m7; A iż ſye tym pánow á przełożonych ſwyetſkich władza rozſſyrzáłá/ á biſkupi/ ktorzy przez ich pomoc ku biſkupſtwom przychodźili/ [...] nyeco im przeźiráli KromRozm III I7v; rodzicy prze zuchwálſtwo dzyeći ſwych/ przychodzą ku wyelkim ſzkodam GliczKsiąż F7v; Mącz 423a; RejPos 106v marg, 151; BielSat G2v; BielSen 15; Opiſánie przycżyn prze kthore do zniſzcżenia y zguby Páńſtwá y Kroleſtwá wſzelkie przychodzą. Phil P; SarnStat 493, 840.
przychodzić w co (11): RejJóz H8; Człowieká prácowitego myſli záiſteć ćiągną ſię ku doſtáthkowi/ ále ktho ieſt ſkwápliwy/ przychodźi w vboſtwo. BibRadz Prov 21/5; Mącz 57b; Pan náſz racżył nam też okázáć onę wielką táiemniczę á doſtoyność krztu ſwiętego/ przez ktory przychodzimy w iednánie á w wiecżne przymierze z Bogiem Oyczem RejPos 151, 106v marg; WierKróc A4; ModrzBaz 14v; iż przez Dźierżawce Zamków y twiérdz w cudzych kráinách vrodzoné Króleſtwo [...] częſtokroć w nieprzeſpieczność zwykło przychodźić SarnStat 891, 273. Cf »w jedność przychodzić«, »przychodzić w miarę«.
przychodzić czym (2): A com pierwey rzekł/ iż dźieleniem vſtawicznem máiętnośći Szlácheckiey/ do wielkiego vboſtwá prżychodźić ſię muśi/ bá nie iedno do vboſtwá prżychodźi Szláchćicowi/ ále y do tego że ſię w chłopá obraca. GórnDworz I; VotSzl C2v.
przychodzić skąd (2): Bywa drugdi iż kto śćiemnice y z okow przychodzi ku kroleſtwu: á drugi rodząc ſie w kroleſtwie/ á wżdam w vboſthwie zginie. Leop Eccle 4/14; KlonWor 41.
»w jedność przychodzić« (1): gdy niemogli [luteranie] kſobie w zgodliwą iedność przychodzić/ inny Siem złożyli ſobie w Norymbergu BielKron 210v.
»ku [jakiemu] końcowi (końcu), do [jakiego] końca przychodzić« = kończyć się (4:1): RejWiz 49; Cżytayże záſię w iákiey Kátiliná álbo inſzy burzyce á ſkaźce Poſpoliteyrzecży ſławie zoſtawáli/ y ku iákiemu końcowi przychodzili RejZwierc 38, 16v, 176v; y końcáby temu nie było/ do iákiego końcá káżdy mocżygębá z wydmikuflem przychodzą. WerGośc 222.
»k [któremu] końcowi przychodzić« = osiągać cel (1): A toć ieſt cel/ toć koniec ná ſwiecie wſzythkiego/ [...] Mieć ná pieczy powinność/ cnotę/ boiaźń Bożą [...]. A chceſzli práwie ktemu końcowi przychodzić/ Iuż iáko pilny ſługá muśiſz Pánu godzić. RejWiz 49v.
»przychodzić do [jakiego] kresu« [szyk zmienny] (2): bo więcz zá tákową rozmową przychodzą do pewnego kreſu the pánie/ iż nielza jedno o nich mieć złe mnimánie GórnDworz X; WerKaz 299.
»przychodzić w miarę« (1): A my przes miłoſcz/ a wiare Przichodziem wſhyſczy wte miare. Is iego meky pozytky Przidaią na nas vzythky. RejKup m7.
»ku pierw(sz)emu ... przychodzić« = wracać (2): Zaſię tymiraz/ á z rządzenia Bożego/ ku pierwey ſwey ſlawie y zacznoſci: przychodzi [język słowieńki]. FalZiołUng V 119; Revivo, vel potius Revivisco, Ożywiam. Et per translationem, Powſtáye ku pierwſzemu ſtanu przichodzę. Mącz 501a.
»na [czyje] ręce przychodzić« = dostawać się (2): Cżemużeś ty mnie rádniey miły Pánie/ w onych pothrzebach gdziem bywał zginąć niedał/ iżbych był nigdy ná kátowſkie ręce nie przychodził. GórnDworz S7 [idem] WerGośc 249.
»przychodzić k sprawie [= do porządku]« (1): A ſtądći to przypada/ iż w drugiey kráinie/ Y rząd y ſpráwiedliwość záwżdy márnie ginie/ Iż nie mogą przychodzić nigdy k żadney ſpráwie/ Iedno ták iáko bydło chodzą záwżdy práwie. RejWiz 173.
»ku zgodzie przychodzić« (1): miedzy ktoremi [prawami] też to było iedno/ áby Pátrycyuſowie nie poymowáli żon s Plebeuſzow/ [...] á to ſnadź dla tego/ áby nigdy ku zgodzye nie przychodzili. BielKron 119.
przychodzić do czego (17): GórnDworz Ff3v; Kto ią [mądrość] miłuie/ miłuie żywot/ á ktorzy ráno do niey przychodzą [vigilantes mane ad illam]/ bywáią nápełnieni weſela. BudBib Eccli 4/13; CzechRozm 63v, 186; Tácy [heretycy] widzą dobrze iſz zle cżynią/ iáko mowi Apoſtoł/ á prawdę Bożą tępią: y długo ſię iey ſprzećiwiáiąc/ do oney Cżártowſkiey zákámiáłośći przychodzą SkarŻyw 59, 301, 567; CzechEp 16; Ale y to cudna/ że ći ktorzy do wiáry chrześćijáńſkiey ták z pogáńſtwá iáko y z żydowſtwá przychodzą/ w iednym domu o ſobnie [!] ſą chowáni ReszHoz 128; LatHar 253; Obácz [...] do iákiey roſpáczy częſtokroć przychodzą ći/ ktorzy niewinną krew przelewáią. WujNT 120, Zzzzz3v; PowodPr 54; SkarKaz 43b, 82a, 274b, 457b.
przychodzić do czego po czym [= na podstawie czego] (1): Bo ſtworzenie po ktorym do znáiomośći Bożey przychodźili [poganie i Żydzi] [...] y ten rząd dźiwney mądrośći ktory ieſt w nim: nie vkázuie iedno iż ieden Bog ieſt. SkarKaz 274b.
przychodzić z czego (6): KwiatKsiąż F2; záwżdy z oznáymienia ſłowá Bożego przychodzimy ku vznániu ſwemu LubPs bb2v marg; Abowiem nie rozumem/ áni okiem ćieleſnym [...] przychodziemy/ ku oglądániu y wyrozumieniu dobrodzieyſtw [...]/ ále tylko s ſluchánia ſlowá iego ſwiętego. KrowObr 114; GórnDworz Ff2v; SkarŻyw 542; ReszHoz 128.
przychodzić ku czemu (27): Ktory wilká wpługu wodźy/ rychło kteſknoſći przychodźi. March1 A4; RejPs 175; KromRozm II p2v; KromRozm III B6 marg, B6v, B7 [3 r.]; Iáko więc pod cżás grzeſzny w cięſzkośći grzechu przychodzi ku wątpieniu/ iákoby go Pan Bog opuśćić miał. LubPs L4v marg, bb2v marg; KrowObr 114; Bo ku cnocie przychodząc trzeb á [!] być w cżuynośći RejWiz 21v, 22v; BibRadz *4, *5v; A gdy iuż głodem przyćiſnął obegnáńce ſwoie Krol ná zamku/ ku roſpácży przychodzili BielKron 354v; KwiatKsiąż F2; Agnosco, Poznawam/ Przichodzę ku poznániu tego com przed tym znał. Mącz 250d; LeovPrzep H4v; RejPos 140; RejZwierc 7; CzechRozm 186; WujNT 2.Tim 3/7; [BudArt Y2v]. Cf przychodzić ku czemu za czym, »przychodzić ku rozumowi«.
przychodzić ku czemu za czym (1): Karánye to ktore ćirpyę yeſt k memu lepſſemu/ Bo zá nim záwżdy przychodzę ku vznányu ſwemu LubPs bb2.
przychodzić przez kogo, przez co (6): ábowiem przez náukę przychodzimy napierwey ku vznániu wſſytkiego dobrego. RejPs 175; Przez znáki przichodzimy ku poznániu rzeczy. KromRozm III B6 marg, B7; RejPos 140; do ktorego [Boga] znáiomośći przychodzimy przez ſyná CzechRozm 63v; WujNT Zzzzz3v.
przychodzić w co (9): ábowiem ſie rodzimy ſpoſobni s przyrodzenia ktemu/ iż cznotę w ſię przyiąć możem/ thákież też y niecnotę. Przeto thák w iednym/ iáko w drugim przychodzimy w nałog ze zwycżáiu GórnDworz Ff2v. Cf »w rozpacz przychodzić«.
przychodzić czym (3): KrowObr 114; GórnDworz Ff3v; Oni [starzy doktorowie] poſtem/ powśćiągliwośćią/ bezżeńſtwem [...] do mądrośći y táiemnic Bozkich przychodźili SkarKaz 43b.
przychodzić skąd (1): Iuż ſtąd wyſtępkow yego [sługi pańskiego] poznánye przychodzi/ Skąd on [Pan] do łáſki twoyey yuż ſnádnye vgodzi LubPs E3.
»przychodzić ku rozumowi« = resipiscere Mącz, Cn; venire ad rationem a. ad usum rationis Cn [szyk zmienny] (3): Resipisco, Vpámiętawam ſie/ przichodzę ku rozumowi/ polepſzam ſie. Mącz 368a; RejZwierc 8; CzechEp 85.
»k(u) sobie przychodzić« = wracać do równowagi psychicznej, odzyskiwać spokój; animum ad seipsum advocare, colligere se, recipere animum a. se, recreare se, ad se redire Cn [szyk zmienny] (4): ále iáko ſię gniewa pánienká zwiedziona gdy kſobie przychodzi/ ná babę zwodnicę ſwoię: ták ſię ty świętym gniewem zápalay ná ćiáło y ćieleſność twoię SkarŻyw 321, 508, 583; GórnTroas 62.
przychodzić do czego (1): Abowiem tym czáſem nie przychodząc do ſkończenia Práwá/ mogą ſye ſtrony poiednáć GroicPorz ſ4.
»do [jakich] latek, ku latam przychodzić« = osiągać dojrzałość (1:1): Aż gdy oni [otrocy] ku latam przychodzą, tuż więc włoſi roſtą mięſſze y gęſtſze GlabGad O4v; Odpráwuią [Żydzi] Wielkęnoc iuchą náſzych dźiatek/ Ktore ieſzcże dobácżnych nie przychodzą latek. KlonWor 29.
przychodzić do czego (4): Oczko 27; WerGośc 235; Bo ktory [wrzód] nie ták ſzkodliwy ieſt/ ćierpimy go/ ropiemy/ y potym goiemy/ że zá cżáſem do właſnośći zdrowego ćiáłá przychodźi PowodPr 37. Cf »do zdrowia przychodzić«.
przychodzić od czego w co (1): A bywaią cżaſem cżarne [wrzody na języku]/ á thy ſą barzo ſzkodliwe/ [...] á thak w ſmierć od nich dzieci przychodzą. FalZioł V 39v.
przychodzić z czego (2): SkarŻyw 290; A ták z tego ſzkárádego opilſtwá/ przychodźić káżdy muśi do zdrowia nieſpoſobnego WerGośc 235.
przychodzić k(u) czemu (18): Też wirzchy tego przeſtępu/ gdi iuż przichodzi ku vzrzeniu [= dojrzeniu], warzone s ſwoyſkim koprem á ſkorzeniem piotruſzcżanym/ á tey wody ſie ciepło napijay/ tedi vrinę pędzi y żiwot odmiękcża. FalZioł I 22d; Pſi gdy ſie chcą vlżyć/ tedy they Trawy pożiwaią/ á thak ku wraczaniu przychodzą. FalZioł I 60a; Przitym też gdy iuż cięſzka niewiaſta przychodzi ku ſamemu porodzeniu/ tedy ma być poſilona iaką dobrą potrawką FalZioł V 19b, III 5c, V 61, 77, 86; gdy go [wina] kto zbytnie pożywa przychodzi ku niemoci gorącey. GlabGad Hv; HistLan E; KuczbKat 275; SkarŻyw 575. Cf przychodzić k czemu skąd, »ku zdrowiu przychodzić«.
przychodzić k czemu skąd (1): Też tym paniam ktore maią podnieſienie macicze ku pierſiam á ſtąd prichodzą k ſmierci nagłey tego ziela [niedośpiałku] ſok z wodką byliczową pity/ maciczę na ſwe mieſcze pociſka. FalZioł I 14a.
przychodzić o co (1): á wſzakoż czi ludzie kthorzy wyciſkaią ſok ſtego korzenia [wszywego kopru]/ przichodzą o wielkie bolenie głowy/ y o zaćmienie wzroku. FalZioł I 109c.
przychodzić o co [= tracić coś] (3): FalZioł V 25v; Stárſzé zaś głowy, aby vmiáły, byle tylko chćiáły, rządźić ſámych śiebie y hámowáć namiętnośći ſwych, zá którémi podczás by dźiecká igráią, puſtuia [!], á zátym, o ſtátek o ſławę, o máiętność, częſto y o zdrowié przychodzą. GosłCast 6; SkarŻyw 290.
»zasię przychodzić« = wracać (1): Ale przydali ſie z przygody że ſkacże [ryba morska] wzgorę w deſzcż/ á deſzcż ią pokropi/ tedy pocżyna mrzeć/ á nie łatwie záſie ku pierwemu zdrowiu przychodzi HistRzym 50v.
»ku zdrowiu, do zdrowia przychodzić« = ad sanitatem perduci a. pervenire, sanum fieri Cn [szyk zmienny] (6:1): Abowiem więczey ludzi ſamem telko obyczaiem puſzczaniem krwie: [...] przychodzą ku zdrowiu. FalZioł V 68, IV 36c, V 7v; Mącz 367d; HistRzym 50v; GrzegŚm 38; widźiałem kurczem vpádłé/ kiedy [...] otrębámi gorącémi obłożéni/ do zdrowia przychodźili. Oczko 18.
przychodzić do czego (5): Gdy tedy przychodźiſz do łáſki/ o co ćię pytano/ poznáć maſz: y coś odpowiedźiał/ pámięthay. BiałKat 246; ále iż przez tę ofiárę przychodźimy do odpuſzcżenia grzechow [...] przedśię [...] WujJudConf 243v; Calep 921b; Phil M3; SkarKaz 159a.
przychodzić do czego [= poddawać się sakramentowi] (2): ále gdy przez przedłużenié czáſu przez ſwé grzéchy óno dźiecię ſprzećiwi ſye woléy Bożéy: tedy w ten czás ma do chrztu dopiro przychodźić BiałKat 253v, 266.
przychodzić ku czemu (11): Tako y pod cżaſem zaczna rzecż gdy w poſpolitoſć przidzie: wniedbałoſć przichodzi y ku wzgardze. FalZiołUng V 119; LubPs aa6; Notesco, Oznaymiam ſie/ ku znáyomośćy ludzkiey przichodzę. Mącz 250c, 251b; iż będzyeſz chciał tym roſpámiętywániem męki Páná ſwego [...] przichodzić ku łáſce á ku miłoſierdzyu Bogá oycá iego. RejPos 89v, 104, 132, 132v, 142v; CzechRozm 207v. Cf »ku pirwszej ... przychodzić«.
przychodzić o co (1): y przychodźi nieborak o mniémánié [= posądzenie]/ y o ſzkodę niemáłą przez to [szafarstwo]. Strum Rv.
przychodzić przez kogo, przez co (2): Bo iedno przez tego ſámego [tj. Pana] przichodziemy ku vſpráwiedliwyenyu ſwemu/ y ku żywothowi wyecżnemu. LubPs aa6 marg; RejPos 89.
przychodzić w co (15): FalZiołUng V 119; Bo tędy ma przychodzić toć ieſt moie zdánie/ Káżdy cżłowiek pocżćiwy ludzyom w podobánie. RejWiz 44v; BielKron 142; GórnDworz Ee8, Ii6 [2 r.]; RejPos 89, 89v; BiałKat 338v; Kto ſię báwi słowy mnogimi będzie obrzydłym/ á kto ſobie ſwobodę przywłaſzcża przychodzi w nienawiść [odio habebitur]. BudBib Eccli 20/8; Ale poſpolićie żacy/ á mniſzy kśięgi piſáli/ á iż ná on cżás cżem dáley tem gorzey náuki w wielką zgárdę przychodziły BudNT przedm b4; ModrzBaz 61v; IZ Státuty przećiw mężobóycóm vczynioné/ do tych czáſów w Exekucią nie przychodźiły SarnStat 611, 1000. Cf »w przypowieść przychodzić«.
przychodzić czym (1): kiedy owo ſługá ktory [...] przymiotow ſwych dobrych ku themu kończu vżywa/ áby páná ſwego káźił/ odwodząc go od cnoty/ á łotroſtwem w łáſkę do niego przychodząc GórnDworz Ee8.
»w przypowieść [= w przysłowie] przychodzić« (1): Y dźiſyeyſzych czáſow tákowi [panowie wybrani na sejm] w przypowieść przychodzą/ iż gdy máło złodźieyki rodzą [...] ſámi zá więtſze złodźieie bywáią miani GroicPorz kk3.
»zasię, znowu przychodzić« = wracać (1:1): BielKron 176v; á potym żáłośćią złych vczynków y złodźieyſtw prziwiedźieni [złoczyńcy] zá przycżyną przyiaćiół ſwych/ zwykli łáſki náſzéy prośić: á ták znowu do łáſki náſzéy przychodzą [sic nostrae gratiae de novo restaurantur JanStat 621]. SarnStat 701.
przychodzić do czego (2): ná ktorym práwie beśpiecznie polegáć/ y w náuce iego nieomylney do zbáwienia [...] [człowiek] przychodźić może. SkarKaz 488a. Cf przychodzić do czego za czym.
przychodzić do czego za czym (1): Y wſzytko práwie ſtworzenie ná to woła/ áby ieden wodz był miedzy wielkośćią y mnoſtwem/ ktoregoby wſzyſcy ſłucháli y zá nim ſzli/ y do końcá á ſzcżeśćia ſobie náznácżonego/ zá iego rządzenim przychodzili. SkarJedn 54.
przychodzić ku czemu (1): Lecż po Abráhámie/ ktoby z potomkow iego obrzeſką pogárdził: ten z przymierza Bożego wypádał/ y ku zbáwieniu nie przychodził. CzechRozm 172v.
przychodzić dokąd (1): Trzebá pracą wyćiérpieć/ niewcżás podéymowáć/ Prze oyczyznę nákóniec krwie ſwéy nie żáłowáć Ták do niebá przychodzą KochPieś 79.
przychodzić ad aliquid (1): Chćiwość ábowiem pobudza mężnieyſze ludzi do konſpirácyey/ żeby miedzy ſie rozdzieláli doſthoieńſtwá/ inſzych do nich nie przypuſzcżáiąc/ zácżym ad paucorum potentiam przychodzić zwykłá Rzecżpoſpolita. Phil R.
»w [czyje] ręce przychodzić« (1): tám [w Hipponie św. Augustyn] będąc w oblężeniu prośił Páná Bogá áby w pogáńſkie ręce nie przychodził. BielKron 161.
przychodzić do czego (1): (nagł) REFORMATIO Opráwá. (–) Też ią zá ſpeciem venditionis kłádą, bo nie ieſt Commutátia, bo zá pieniądze do tego contráctu przychodzą. SarnStat 1270.
przychodzić ku czemu (3): Powołány ktorym porządkiem przychodźi ku Práwu ſwemu. GroicPorz o, o, nn4.
przychodzić dokąd (2): ModrzBaz 121v; Iż gdyby mąż vmárł on co trzy żony miał, tedy potomkowie iego nim do oyczyzny przychodzą, muſzą w przód coȩqwowáć poſági mátek ſwych. SarnStat 1270.
»przychodzić zaś« = odzyskiwać (1): Mącz 348d cf »przychodzić ku swemu«.
przychodzić do czego (5): ModrzBaz 133v; ReszList 146; [Uchwalamy] áby żadna oſobá/ Biſkupſtw [...] nie otrzymawáłá/ ále do nich wedle praw y zwyczáiów ſtárádawnych przychodźiłá SarnStat 176, 1171, 1270.
przychodzić k(u) czemu (4): BierEz O3v; bo [...] przychodzątz kielokroćz z pańſkiey łaſki ku dobremu mieniu/ wſzytko rozdáł. ForCnR C3v; LeovPrzep I2; y ku wielkim pieniądzom/ y naprácowitſzy kupiec/ nie záwżdy z trzaſkiem przychodźi. LatHar [249].
przychodzić po co (1): A gdy niemáſz Bráćiey/ śioſtr/ y ich Dźieći álbo Wnękow: tedy po ſpadek przychodzą inſzy ktorzy byli ná bliſzſzym ſtopniu GroicPorz gg.
»zaś przychodzić« = wracać (2): Sacramentum etiam, Pewna ſummá pieniędzy/ którą obiedwie ſtronie do ſędźiego álbo biskupá kłádli/ á która ſtroná wygráłá/ tá záś ku ſwey ſummie przichodźiłá Mącz 363b; ReszList 146.
przychodzić ku czemu (1): Abowiem cáły Wargielt wedle vczonych w práwie/ czyni dwádźieſćiá złotych Ryńſkich w Monećie/ kthore przychodzą ku wadze dwudźieſtu złotych Polſkich ná Monethę. GroicPorz k3v.
Z określeniem wysokości ceny (1): iedná [przyczyna, dla której przestano kować monety]/ iż gęſta monetá cżyni drogość złotych cżyrwonych/ bo iuż przychodźiły bliſko trzech Wierdunk BielKron 408.
przychodzić komu (3): cf przychodzić komu na co; Fraza.
przychodzić komu na co (2): Ale iákochmy ſłyſzeli/ iż dobrym to niebeſpiecżeńſtwo záwżdy ná pociechy przychodzi/ á złym záwżdy iuż ná pomſtę á ná vpadek. RejPos 51v; RejZwierc [203]v.
przychodzić ku czemu (4): Ale táki ſpor rzadko ku dobremu przychodźi. GroicPorz ſ4. Cf »ku pożytku przychodzić«.
przychodzić w co (4): Rozne mieſzkánie/ przychodzi w nieznánie. BierEz O3; thedy oná Sentencya przychodźi w rzecz oſądzoną/ y czyni Práwo między ſtronámi. GroicPorz bb3, bb; BudNT przedm c.
przychodzić do czego (6): GórnDworz Cc3; CzechEp 88; Poſtępek práwny przed dekrétem ná dwoię ſie dzieli: bo teraz naprzód Ewáziámi robią: potym do defenſiiéy rei principalis przychodzą. SarnStat 777; SkarKaz 456b. Cf przychodzić do czego od czego; Ze zdaniem dopełnieniowym.
przychodzić do czego od czego (1): iż od wygłádzenia obrázow/ przychodzą do wygłádzenia ludźi ReszPrz 62.
przychodzić z czego (2): Z bogáctwá álbo z doſtátku cżłowiek ku złośćiam przychodzi BielKron 346; RejZwierc aa2.
przychodzić k(u) czemu (5): BielKron 346; którzy [gracze] ták grą wyikrzeni/ y ku niedoſtátkowi przywiedźieni/ częſtokroć ku gorſzym rzeczóm przychodzą SarnStat 706. Cf przychodzić ku czemu czym; ku czemu za czym; Ze zdaniem dopełnieniowym.
przychodzić ku czemu czym (1): Gdy záraz gniewánim y nienáwiśćią ſercá/ ktemu iákim żelázem [...] ku morderſtwu kto przychodźi: to pewny znák ieſt/ iż to iuż z Szátáná kłamliwego mężoboyſtwo to pochodźi CzechRozm 239v.
przychodzić ku czemu za czym (1): ále też y drugie dwie námienione mieyſcá [Żydzi w Piśmie Św.] w złe mnimánie przywieść vſiłuią/ coby ſnadz ieſzcże mogło było mieć nieiákie podobieńſtwo rozumu ich oſtrego/ zá ktorymby ku ták ſmiáłey powieśći przychodźili CzechRozm 137.
przychodzić w co (1): Wołá panie [z] Sługą twoym Nieracż wżadný ſąd przichodzicz RejKup r8v.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikami: do tego (1), k temu (1); iż, że] (2): ten ktori cżyni wſzytko co mu wolno/ potym prżychodźi ktemu iż to cżyni co ſię nie godźi. BibRadz II 95d marg; Wſzákże to ieſzcże v mnie dźiwna z iákiego wżdy rozſądku ludźie ći do tego przychodzą/ że ſie ták bárzo ſprzećiwiáią wzywániu Chriſtuſowemu CzechRozm 203.
przychodzić do czego (10): Tu Poetowie wiele mátáctwá przycżynili/ ktore tu opuſzcżam/ tylko do hiſtoryey przychodzę. BielKron 57v, 61; Persolvi primae Epistolae venio ad secundam, Odpowiedziałem ći ná pirwſzy liſt/ przichodzę do wtórego. Mącz 401c; A ták przychodząc do wzroſtu/ thák náyduię v ſiebie/ iż ma być Dworzánin/ áni názbyt wielki/ áni názbyt máły GórnDworz E, B4v; SkarŻyw 583; CzechEp 199; WujNT 837; Przychodźmy do táiemnic wiáry náſzey/ ktore ſię ná tym chrzćie ziáwiły. SkarKaz 515b. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym.
przychodzić k(u) czemu (6): Ale przychodząc ku tey dziſieyſzey hiſtoriey ſwiętey/ [...] RejPos 305, 242v. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym; Zwrot.
Ze zdaniem dopełnieniowym [z zapowiednikami: do tego, k temu] (2): Ale iż ktemu przychodzę/ gdy iuż byli [Żydzi] ná puſzcży/ idąc w drogę RejPos 141; A wſzákoż do tego przychodząc/ iáko ten grzech niewdzyęcżność ieſt ná wielkiey piecży v Páná náſzego/ ſłuchay co ſie potym sſáło RejPos 215v.
przychodzić dla czego [= z jakiego powodu] (12): OpecŻyw 43v; FalZioł I 56d; GlabGad B5v; abi prziczina niebila gniewv y kazny bozey nad zyemiany y livdem Chrzesczyanskym ktora pospoliczie przichodzy dla nieſpawiedlywosczy [!] LibLeg 10/150v; BibRadz II 135c marg; BielKron 309; RejPosWstaw [1102]; Dla záwárćia máćice/ chuć niezwykła przychodźi/ iż ſye więc niektorym záchćiewa/ niegdy rzeczy godnych niegdy niegodnych ku iedzeniu SienLek 112v; ModrzBaz 27; Gdzie też widziemy/ iż wiele chorob ćieleſnych dla grzechow przychodzi WujNT 132; SarnStat 938. Cf »dla [jakiej] przyczyny przychodzić«.
przychodzić do kogo (1): A to przelewánie krwie nie hámuie ſię wdorosłem wieku: przychodźi iuż y do dźieći [tj. dzieci mordują]. ModrzBaz 144.
przychodzić od kogo (10): bo ſnadz ieſſcze zmłodoſći moiey ty przeſtráchy od ćiebie ná mię przychodżą RejPs 130v, 140; Diar 24; Ariſtoteles powyáda iż naucżycyelom/ bogom/ y rodzicom nigdy nye może im nikt oddáć/ áni ſie im od nikogo doſić ſtáć może. Rozumyeyąc tho iż od tych wyele dobr nyepoſpolitych á wielkich vraſta y ludzyom przychodzi. GliczKsiąż N8; Záwżdi ná wiernego przeſládowánie od złośćiwych przychodzić muśi. LubPs K4 marg; Leop Eccli 5/7; BibRadz Bar 4/35; BielKron 156; GórnDworz Ee8v; Iuż tho ná oko widzę iáwnie/ iák ná grzeſzne od ćiebie przychodzi karanie ArtKanc L11; że zdrowie/ Błogoſłáwieńſtwo Boze/ wſzelákie dobrá [...] od Bogá [...] nam przychodzą KołakSzczęśl A2v.
przychodzić od czego (4): á na nocz pożywane [orzechy laskowe]/ niepodobnie on [lege: od] nich richło zdrowie przychodzi FalZioł V 77v, II 5b, V 51v; SienLek 30v.
przychodzić z kogo (3): WEzrzy miły panie zwyſokoſcinieba ſwego tu naniſkoſc mieſzkánia ſynow człowieczych abychmy cię zrozumieli nad ſobą byc pana ſwego z ktorego nam wſſytko dobre przychodzi RejPs 80; A to náſſe záſliépienje Zgiédnało nam przegṙeſſenie Czo ſię snámi ſpołu rodzy Znaſſych przodkuw nam przichodzy RejKup r7; BibRadz II 7b marg.
przychodzić z czego [= z jakiego powodu] (192): bo dár boſkiégo widzeniá/ przychodzi z wiary OpecŻyw 187; Sluchay czorko czo anyol tobye rzecze abyſz u uyerzyla bo s ſluchanya uyara przychodzy PatKaz III 129v; Też ſzcżaw ieſt pomocen na żołtą niemotz ktora przychodzi z zatkania żył FalZioł I 4b; Zaſię gdy ſzcżkawka z prożnego żołądka/ kthori nie ma czo trawić: przychodzi. Thedy wezmi oleyku Fijołkowego/ z mlekiem zmieſzawſzy FalZioł V 42v, I 7d [2 r.], 10a [2 r.], 21b, 35c, d (90); Bo wielkie truchłoſci z godowania cżęſtego przychodzą. BielŻyw 103; á tak picie nazbyt barzo mu [żołądkowi] ſzkodzi gdyż ono po wierzchu w iego cżeluſciach pływaiącz zaduſza y z ktorey duſznoſci przychodzi ſzcżkanie. GlabGad E8; á tak wſzelika rozmaitoſć niemoci przychodzi z rozmaitoſci pokarmow GlabGad G4v; á tak ona karmia [...] zagnije ſie, y obracza w wilgoti złe y nie ſtrawne, z ktorich rozmaite choroby przichodzą. GlabGad K4v, E4, I3v, K8v, L4 [2 r.], L6v (12); RejPs 71v, 130; Bo ácz rozum z cżłowiekiem ſie rodzy Lecz ſnadz go więcey zczwyczenia przychodźi RejRozpr K4; Wierz mi iż to bardzo ſzkodzy Gdy czo z lęknienia przychodzy RejJóz F8v; RejKup r8; HistAlHUng A3; BielKom F8v; LubPs P2 marg, bb3v marg; GroicPorz n4; KrowObr 226v; RejWiz 41v, 93v; Pomniſz co zá nieſzcżęſcie/ z opilſtwá przychodzi/ Ze nie máſz nic ták złego/ co ſtąd nie pochodzi. RejZwierz 142v; W káżdey pracy ieſt obfitość/ á thylkoż z słow prożnych przychodźi vboſtwo. BibRadz Prov 14/23, Ps 107 arg, Prov 3 arg, II 7b; ma drugi kilká ſynow/ łotruią domá/ tną kozerę/ zábijáią/ krádną/ co wſzytko z proznowánia przychodźi OrzRozm V3; BielKron 147, 258; Emolumentum, Pożytek/ Zysk który przichodźi z náſzey prace. Mącz 103b, 67b, 106b, 128a; IAko z innych wilkośći/ táko też y ze Krwie wiele Niemocy przychodźi. SienLek 35, 15v, 45, 85, 97v, 107 (12); GórnDworz K4v, N3, Ee3, Ee8v; toć ieſt modlitwá [...] ktora przychodzi s ſercá wiernego RejPos 214, 63, 86v, 204, 307, 330; Siłá s trzeźwośći pożytkow przychodzi/ Márna ożárłość tá nám ná wſzem ſzkodzi. RejZwierc 218, 76, 103, 229v; BielSpr b4v; WujJud 192; Z ſrogośći przychodzi vniżenie y niedoſthátek wielki BudBib Tob 4/14; HistHel Bv; y Cicero powiedał/ iż porządne żyćie obywátelow ktoreykolwiek ziemie/ przychodzi ábo ze zwycżáiow żá [!] vſtáwę wziętych/ ábo z Praw piſánych ModrzBaz 4v, 4, 5v, [16], 48v, 92v (10); Oczko 19; CzechEp 130; BielSjem 23; ArtKanc T5v; BielRozm 5; GrabowSet M2, T2; SarnStat 902, 904; SzarzRyt C3v. Cf »z przyczyny przychodzić«, »z wiatru przychodzić«.
przychodzić z strony czego (6): Też ołowianey barwy vrina [...]. Znamionuie pierſi y płucza być dręcżone/ [...] ktore ſuchoty z ſtrony zranionych płucz przychodzą. FalZioł V [2]v, I 36d, 43d, 74d; Ale iż Kátowie/ Opráwcy/ Ceklarze w wielkiey nienawiſći y zelżywoſći v ludźi bywáią/ tho nieprzychodźi y przychodźić niema s ſtrony ich vrzędu/ ále s tąd iż vrzędu ſwego źle vżywáią GroicPorz h.
przychodzić komu, czemu (71): PatKaz I 6; ápotem ony vilkoſći wchodzą w dziurecżki głowy/ ktore napełniaią á zacziſkaią/ á tak ſtąd przychodzi ſwętego walantego niemoc tym dziatkam. FalZioł I 8c; Też Perły ſą barzo dobre naprzeciw Melankolijey/ kthora niemocz przychodzi ludziom ze drżeniem ſercza. FalZioł IV 57a; BIelmo na ocży dzieciom przychodzi z wielkiego płacżu FalZioł V 40v, I [138]d, III 3a, V 7v, 42, 43; GlabGad E4v, O5; RejPs 80, 130; RejRozpr Av, C2v; Bo czo drugim roskoſz płodzy To mnię ze wſtydem przychodzy RejJóz C8; RejKup k6v; BielKom F8v; GliczKsiąż N8; y owſzem záwżdy w thych táiemnicach wielkie á pocieſzliwe rzecży nam przychodzą/ bychmy ie iedno rozumieć chcyeli. LubPs G4; S ſpraw Páńſkich záwżdy ludzyom przychodzi vznánie/ iż przeſtawáią grzeſzyć. LubPs P2 marg, Y3 marg; KrowObr 116v; Ten ktory ieſt ćierpliwym wſzytko znośi do czáſu/ ále potym przychodźi mu weſele. BibRadz Eccli 1/22; Y poznałem ia że iednáka fortuná wſzytkim przychodzi BielKron 79v, 80, 81, 112, 147, 156, 432v; co ſye thedy przygadza kiedy od ćiepłá człowiek ſye muśi poćić/ á zwłaſzczá zdrowy. S tądćiem [!] ćiáłu przychodzi mdłość/ y niemocy rozmáite. SienLek 2v; thy żyły niemáią krwie żadnéy w ſobie/ tylko lipką wilkość klijowátą/ kthora lipkość gdy zwodnieie/ przychodźi onému członkowi trzęśienié SienLek 142v, 19, 39v, 115v, 139, 140v; GórnDworz H8, K4v, N3; RejPos 63, 86v marg, 289v, 330; BielSat C4v; KuczbKat 110; RejZwierc 13; Boć iáko nie ieden pożytek z poſtu nam przychodźi ták ſie też nie dla iedney przycżyny pośćiemy WujJud 192; CzechRozm 123v; RejPosWstaw [414]v; HistHel Bv; Roſtropność przychodźj nam zdoświádcżenia ábo náſzego ábo kogo inego ModrzBaz [16], 4; SkarŻyw 117; Drugim nagła śmierć ták prędko przychodźi ArtKanc R17; BielRozm 5, 23, 24; GórnRozm A4v; ActReg 163; GrabowSet T2; KołakSzczęśl A2v; WujNT Xxxxx2v; SarnStat 4, 640; [SkarŻyw 150 (Linde)]. Cf Fraza; »z wiatru przychodzić«.
przychodzić na kogo, na co (128): Czego ſye zły człowiek boi/ to rádo przychodzi nań. March1 A4; OpecŻyw 43v; Tu zaſię maſz baczyć/ y wiedzieć rozmagithe trafunki y przygody: kthore przy rodzeniu/ y porodzeniu na niewiaſthy: przychodzą FalZioł V 26v; PRzychodzi też opuchlina na dziecię/ cżaſem na wſzytko/ á cżaſem na niektorą ſtronę FalZioł V 41; CZęſte kichanie, albo barzo gwałtowne: przychodzi na dzieci z wrzodu głownego. FalZioł V 41, I 97c, 155b, IV 14a, 54b, V [4]v (23); Cżarne mieſtcza tamże/ ſtrach/ boiazn/ y ſzkodę vkazuią, bowiem takie poſpolicie przychodzą na paznochty z przelęknienia ſercza. GlabGad P4; March3 V4; A niebeſprzyczyny tákowa boiazn námię przychodzi/ bom rozumiał żem bez ſrogiego káránia niemiał być zá wyſtępki ſwoie RejPs 58; Kto kolwiek vpełnie dufa pánu bogu żadny ſtrách nań nieprzychodzi. RejPs 222, 71v, 130, 130v, 135v, 173; RejJóz D4v; HistAl Gv; Bo JKM prze inne sprawy na sejmy przypadające i prze te potrzeby, ktore od nieprzyjacioł postronnych na państwo JKM przychodzą, uczynić tym sądom dosyć nie może Diar 24; Iáki ſthrách á boiaźń przychodzi ná ti wſzytki/ ktorzi namniey odſtąpią od woley/ á roſkazánia páná Bogá ſwego. LubPs T5v marg, ktv, A4, K4 marg, T4, bb6 marg; KrowObr 147, 206v, 230v; Y ſny ná nie [śpiących ludzi] przychodzą okrutnie ſtráſzliwe/ Ze ſie zdádzą przygody práwie iáko żywe. RejWiz 94v, 93v, 126v; Leop Prov 29 arg, Sap 19/2, Rom 3/22, 1.Petr 5/9; BibRadz Eccli 27 arg, II 135c marg; Brutus s płácżem pochowan iáko prawdziwy miłoſnik Rzecżypoſpolitey/ ná ktorego dziwne rzecży przychodziły z młodośći áż do śmierći. BielKron 105v; Tego cżaſu był wielki głod w Polſzce/ tak iż mátki ſwoie dzieći iádły [...]. Nie tylko ná ludzi to przychodzyło ale y ná Wilki/ ktorzy ludziom záſtępowali á miotali ſie ná nie ná drogách/ á żárli ie. BielKron 370v, 72v, 160, 162v, 309, 363v (10); Tot res repente circumvallant, unde emergi non potest, Metapho. Ták mie wiele rzeczy z nagłá nápadáyą/ okrążáyą/ przychodzą ná mię z których ſie trudno wyplieść/ wybrnąć/ wynorzić mogę. Mącz 475a, 104c, 106c; Prot B3; SienLek 18v, 31v, 133; GórnDworz Gg5v, Gg6v, Ll3; A thá Ewányelia ieſth nam ku wielkiey pocieſze á ku wielkiey náuce Krześćiánom wiernym/ ná kthoreby kiedy miáły przychodzić troſki/ ſmutki/ á niebeſpiecżeńſtwá. RejPos [137], 6, 68, 161, 329; Z żáłośćią ia vżywam ninieyſzego świátá/ Widząc iáka ná ſyny przychodźi vtrátá. BielSat Hv, Gv; RejZwierc 107, 194, 254; BielSpr 76; WujJudConf 256; RejPosWstaw [1102] [2 r.]; A iednákaſz pomſtá przychodziłá ná sługę iako y ná páná BudBib Sap 18/11; HistHel C3v; ktory to ſtrách śmierći nie tilo nápogány/ álie też y ná wierne á mile Pánu Bogu przychodźił. BiałKaz B, Cv, I3v, K2 marg, K2v; BudNT 1.Petr 4/12; CzechRozm 244; PaprPan Aa3; A dla grzechowći przychodzi ná ludzie gniew Páńſki/ y bywa vtrácone zbáwienie KarnNap D; ModrzBaz 27; Siłá ná pobożné fráſunkow przychodźi/ Ale ie ze wſzyſtkich ſam pan wyſwobodźi KochPs 48, 71; CzechEp 184; KochFr 42; KochWz 141; BielSjem 23; ArtKanc L11, T5v; ActReg 144; GostGosp 104; GrabowSet M2; Niechayże ná mię ten nieockniony/ przed wálnym zmartwychwſtániem/ ſen nie przychodźi LatHar 640, 577 marg; Krzyż y vćiſki przychodzą ná wſzytkie pobożnie żyiące. WujNT Zzzzz3v, Luc 21/26, Act 2/43, Eph 5/6, Col 3/6, 2.Tim 3/11, 1.Petr 4/12; SarnStat 121, 133; CiekPotr 25; SkarKazSej 678b; KlonWor 42. Cf »z przyczyny przychodzić«.
przychodzić przez kogo [w tym: przekład tego samego tekstu (9)] (10): á wſzákoż biádá temu cżłowiekowi przez kogo pogorſzenie przychodzi. Leop Matth 18/7; BibRadz Matth 18/7; RejPos 329; WujJud 129v; RejPosWstaw [412]v; á tá [odmiana] prżychodźi prżez tę [!] oſoby/ ktorży ſą iákoby wodzmi ludzkiemi. GórnRozm M3v; WujNT Matth 18/7, Luc 17/1, s. 266, 607.
przychodzić prze(z) co (4): KrowObr 116v; Leop Rom 3/22; bo żądza ćieleſna przychodzi álbo przecudność/ álbo przez bogáctwá/ álbo przez cżeść/ álbo też prze moc. HistRzym 5v; SarnStat 121.
przychodzić w kogo, w co (2): A ſpráwiedliwość Boża przez wiárę Iezuſá Chryſtuſá (przychodzi) w ty wſſyſtki y ná wſſyſtki kthorzy weń wierzą. Leop Rom 3/22; A iż tá áffectia [tj. cierpnięcie] przychodźi w vdy á w koláná nabárźiéy Oczko 33.
przychodzić z czym [= powodować co] (1): piiańſtwo zbytnié zdrowiu ſzkodźi/ Grá téż częſćiéy z vtrátą/ niż z zyſkiem przychodźi. KochFr 57; [SkarŻyw 150 (Linde)].
przychodzić za czym (14): Zá wielą prac przychodzą ſny Leop Eccle 5/2; BibRadz Os 4 arg; GórnDworz D3v; KuczbKat 70, 110, 195, 280; RejPosWstaw [413]; trudno bez tego ma być/ żeby zá drogośćią zboża/ drugich rzecży drogość niemiáłá przychodźić. ModrzBaz 33v; Zá dobrym lepák ſpráwowániem ſądow przychodźi pokoy/ zgodá/ y zdrowie poſpolite/ [...] záś zá zániedbániem y wywracániem ſądow przychodźi roſtyrk/ waśń poſpolita ModrzBaz 138; GórnRozm M3v; Phil O2; WujNT Xxxxx2v.
przychodzić w czym [= z jakiego powodu] (1): ktore Kroleſtwo iego [Chrystusa] [...] nieprzychodzi w ſtrzeżeniu tych rzetzy [prawdy i wiary]. KrowObr 23.
przychodzić dokąd (8): Záwżdy nam co nowego ná zyemię przychodzi. RejWiz 148v; RejPos 329; Ano z onych ludźi ktorzi wyżſze á zacnieyſze vrzędy trzymáią/ nie rowno więcey złego do Rzecżypoſpolitey przychodźi/ niż z niepożytecżnego ſzołtyſá. ModrzBaz 99, 48v, 134; GrabowSet Y2; IZ ztąd wielką ſzkodę do Rzeczypoſpolitéy króleſtwá widźimy przychodźić: żeſmy od kilká lat pieniędzy przeſtáli bić SarnStat 409, 1131.
przychodzić skąd (67): Też białe Kadzidło ieſt wilkoſci flegmiſtych w głowie wyſuſzaiącze/ [...] iż im niedopuſzcża z głowy na pierſi płinąć, ſkąd cięſzkie kaſzle, á ſmiertelne przychodzą FalZioł III 33a; albo gdy miechierz cierpi kamień/ wrzody/ y wodę krwawą [...]/ przychodzi poruſzenie wielkie w ciele/ na doł wſzytki rzecży ſpądzaiącze/ á z tąd że przychodzi tych to żył zatkanie y rozpukanie. FalZioł V 29v, I 8c, III 3a, V 3, [4]v, 18a, 19c, 65v; á tak zaraża [wino] mozg zatikaiąc gi z kąd więc przychodzi wielka niemocz y Apoplexia. GlabGad H2v, G2, G6, K6; RejRozpr Av; RejJóz D4v; Wſwieckych ſprawach miecz nietrzeba Nadzieie/ bo kazdy [lege: każda] znieba. Nąm tu przychodzy na ſwieczie RejKup k6v; HistAlHUng A3; KromRozm II bv; LubPs Y3; RejWiz 7, 41v, 60v, 146; Coż wy vcżynićie w dzień náwiedzenia/ y znędzenia kthore z dáleká przychodzi? Leop Is 10/3; BielKron 244, 432v; Prot B3; SienLek 2v, 29v, 91v, 103v; GórnDworz Gg6v; bywáią [królestwa świata] práwie záſlepione á ſámy w ſobie roſtárgnione/ á w roſterk á w niezgodę obrocone: á stąd potym przychodzi vpadek á zniſzcżenie ich RejPos 79v, 307; RejPosWiecz2 91; BielSat C4v; RejZwierc Bv, 13, 99; RejPosWstaw [413]v; CzechRozm 123v, 225v; Bo wiele złego ztąd przychodźi/ gdy rády zwierzchnych Pánow nierozmyślnie/ ſkwápliwie á przed cżáſem bywáią rozgłaſzáne. ModrzBaz 25v, 19; Iedné [dobra] w vmyſle/ drugie w ćiele vkázuią: Trzećie z ſtrony przychodzą/ co ſczęśćiém zowiemy KochDz 105; WerGośc 214; BielRozm 23; Phil H4; GrabowSet Q, Y2; LatHar 577 marg; KołakSzczęśl A2v; SarnStat 4, 178, 193, 195, 409 (9); Skąd z letargu ſmutnego wrzod ſmáczny przychodźi/ Bo ſie to zdrowo widźi/ co nabárźiey ſzkodźi. SzarzRyt C3v. Cf Fraza; W przen.
Ze zdaniem podmiotowym [iż] (4): KromRozm II bv; BielKron 432v; Gdy ſye ze wrzodu zapalenie w żywoćie okaże/ s kąd więc przychodźi iż ſye żywoth zápiecze/ náwierć koſáćcowego korzenia w ſtárym piwie powarz przyłożywſzy máſłá máiowego/ á to wypiy. SienLek 103v; Bo iż káżdy miłuie ſámego śiebie [...]/ przeto też ztąd to przychodźi/ iż pochlebcę iákoby cnot ſwoich świádká rad przyimie/ á z chęćią iemu vſzy otworzi. ModrzBaz 17v.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Bo ácżkolwiek bez pokármu y bez picia/ cżłowiek trwáć á żyw być nie może/ wſzákże iednak ſtąd to nie przychodzi/ iż kto ie y pije/ áby miał żyć ná wieki. RejPosWiecz2 91.
W przeciwstawieniu: »przychodzić ... odchodzić« (1): A też ia fortuny nie pátrzę kiedi przychodzi/ ále kiedy odchodzić ma/ bo ſie thám dopiro iey wſzytki ſkutki okázáć muſzą. RejZwierc 13.
»z [jakiej] przyczyny, dla [jakiej] przyczyny przychodzić« [w tym: na kogo (2)] [szyk zmienny] (27:1): Ieſth [celidonia] pomoczna naprzeciwko boleſci zębow kthora przychodzi z zimney przicżyny FalZioł I 30b; CIęſzkie rodzenie cżęſto kroć na matki przichodzi: dla rozmagithych przycżyn/ tak z ſtrony matek, iako y z ſtrony dzieci. FalZioł V 17a; Ieſtli kaſzel z gorączey przycżyny przychodzi, Thedy wezmi/ Mirri ſtłucżoney na proch FalZioł V 39, I 10a, 18c, 32c, 67b, 84d (18); GlabGad G2; SienLek 39v, 76, 133, 142.
»[komu] z wiatru przychodzić« = łatwo się udawać (1): Tákich ſię Pánow ſztucżni páchołcy trzymáią: Ze im z wiátru przychodźi wſzytko/ ták mniemáią. KlonWor 55.
»przychodzić a przypadać« (2): LubPs A4; iáka ieſt trudna á niebeſpiecżna drogá á ſpráwá náſládowánia ſwiátá tego y kſiążęćiá iego/ á iáko przychodzi á przypada káżdemu s ſrogim potem cżołá iego RejPos 289v.
przychodzić z czego (3) cf »snadnie przychodzi«.
przychodzić komu (16): Acż vkłádność z powagą/ nie rádá ſie zgodzi/ Przedſię to tym cnym pánnam/ nadobnie przychodzi. RejZwierz 49v; RejZwierc 14v; dobrze cżynić iuſz było ćięſzko dziatkom ich/ á cnotá y boiazń Boża przychodziła im zpotem cżołá ich SkarŻyw 263. Cf Frazy.
»z trudnością, trudno przychodzi [komu]« (2:1): kopali Turcy pod mury chcąc prochy záſádzić ná kilku mieyſcách/ wſzakże im tho ſtrudnośćią przychodziło. BielKron 315v; Ale ſmutnému trudno śmiéch przychodźi KochFrag 25; SarnStat 1151.
przychodzić komu (3): Cf przychodzić komu z czego; Fraza; Zwrot.
przychodzić komu z czego (1): Nie przychodzi nic inego lepſzego cżłowieku s prace ſwey/ iedno co ie á pije BielKron 79v.
przychodzić k czemu (1): Akażda rzecż vkwapna rado tak więcz bywa Nie przychodzy ni kcżemu y zły koniecz miewa RejJóz I2.
przychodzić komu skąd (1): A iżem rzekł ze Saul/ Krolem zoſtawſzy/ iákoby ſie był dopiero onegoſz roku urodził/ tedy mi to z ſtąd przychodzi/ iż też Dawid piſząc wprzod ſam o ſobie/ á pod figurą o Iezuſie Chriſtuſie/ to o Bogu powieda CzechRozm 140.
przychodzić za czym (1): bo z dzieſiątniká bywa rotmiſtrz/ s ſláchćicá kſiążę/ s kſiędzá biſkup/ á z vcżniá miſtrz: y ták zá wſtępkiem przezwiſko nowe przychodzi. GórnDworz Kk4v.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): PIſałem iuż poſtránnych Ludźi ſpráwy Rycerſkie/ dawnych y śrzednich cżeſow [!]/ rzecż przychodzi do tego áby też co było náznácżono przes piſanie potomkom náſzym/ ktorym ſpoſobem y obycżáiem náſze ſpráwy Rycerſkie záchowáne bywáią BielSpr 60v.
przychodzić komu (3): á ieſli [Nil wyleje] ná piętnaśćie łokći/ iuż iedno [Egipcjanie] goduią/ ſą wolni/ dobythki záwárſzy karmią/ cżwarthego mieſiącá im żniwo przychodzi. BielKron 270. Cf »czas przychodzi«.
przychodzić na co [z powtórzeniem tego samego rzeczownika] = następować bezpośrednio po czymś, mijać jedno po drugim (1): Nihil semper floret, aetas succedit aetati, Nić nie może być w yednę miárę/ látá ná látá przichodzą/ Yedne drugie wycyskáyą. Mącz 44d.
»[który, jaki] dzień przychodzi« [szyk zmienny] (4): BibRadz Iudic 14/15; KochPieś 41; Y choć mię ſczęśćié z dałeká [!] obchodźi/ Pomnię/ iż po dżdżu iáſny dźiéń przychodźi. PudłFr 21; A iuſz tęn dźień z ſądu wiekuiſtego prżychodźił/ ktorego dniá człowiek poſpołu z inemi źwierżęty ze wnętrżnośći źiemie ná iáśnią wyniść miáł GórnRozm N2; KmitaSpit C5.
»noc (a. czas nocny, a. ciemność nocna) przychodzi« = nox aderat Miech (5): FalZioł IV 17c; widząc Atila ſiebie z ſwimi zwyciężonego z iachał z ſwimi do obozu gdy noc przichodziła. MiechGlab 54; á iuż przychodziłá ciemnoſć nocna [Erat autem tam obscura nox] HistAl F4; RejWiz 176v; SkarŻyw 356.
»[który] rok [czemu] przychodzi« (1): Cżwarty rok iuż temu nie płodnemu drzewu Greckiemu przychodzi/ w ktorym wyćięte będzie SkarJedn 323.
»dni przychodzą« [w tym: że (1)] = dies veniunt Vulg, PolAnt (5): Oto dni przychodzą/ á náſtánie Kroleſthwo ná źiemi Leop 4.Esdr 12/13, Ier 16/14, Am 8/11; BibRadz Ier 16/14; Oto dni przychodzą że odetnę rámię twoie y rámię domu oycá twego BudBib 1.Reg 2/31.
»przychodzi godzina« = venit hora Vulg (7): KrowObr 23; Boycie ſie Bogá/ á cżyńcie mu pocżćiwość/ ábowiem przichodzi godziná ſądu iego RejAp 119v; boć przychodźi godźiná/ w ktorą/ wſzyścy co ſą w grobiech/ vſłyſzą głos iego [Jezusa] WujNT Ioann 5/28, Ioann 4/23, 16/25, s. 371 marg, Ioann 16/32.
przychodzi(ło) do czego (9): á gdy do potrżeby przychodźiło/ tedy ſię potykáli [szlachcice] nie rotámi/ iáko teraz [...]/ ale po fámiliách y Herbach GórnRozm B2, C3; zátym bowiem do rozruchow y roſtherkow przychodzi/ gdy przełożeni więcey ſwoy pożythek vpátruiąc/ oń ſie ſtáráią/ niż o poſpolite dobro Phil Q3. Cf przychodzi do czego od czego; do czego czym; Ze zdaniem podmiotowym.
przychodzi do czego od czego (1): Bo [...] od káżenia obrázow/ przychodźi do bitwy. WujJud 53.
przychodziło do czego czym (1): bez Seymu to Krol z rádą odpráwował/ ſądząc vſtáwicynie [!]/ á máiąc prży ſobie táki orſzak ludźi/ ktorego potężnośćią do exequutiey łátwie prżychodźiło. GórnRozm K4v.
przychodzi z czego (1): Abowiem z takiej żałości przychodzi i do tego, że się i słowy na nas [posłów] utargiwają DiarDop 108.
przychodzi(ło) komu (3): BielKron 303; OrzQuin L2; Tákże też nam przychodzi/ y oſy nas y cżyrwie rozmáići gryzą/ y niewiemy kiedy ſie vrwawſzy roſtrąćić mamy RejZwierc 115.
przychodziło ku czemu (2): BielKron 191v; Poſły iednák poſłáli nádrzewiey do śiebie/ Chcąli by nie przychodźiło ku tey potrzebie. KmitaSpit Bv.
przychodzi(ło) na co (2): Azaſz niewieſz iż przychodzi ná to/ Bywſzy źimá bywa potym láto BielKom G2v; OrzQuin L2.
przychodziło za czym (1): Co widząc oni mądrży Mázoſzanie ſtárży/ że do tego [tj. ubóstwa szlachty] zá dźialem prżychodźić miáło/ poſtánowili byli tákie práwo/ iż [...] GórnRozm I.
przychodzi skąd (3): GroicPorz y; KuczbKat 155; Abowiem ſthąd przychodzi/ że y dzyatki tym wſzytkim s podziwieniem ſie przypatrzáiąc/ vcżycielom ſwym tym poſłuſznieyſze być muſzą RejPosWstaw [412]v.
cum inf (4): Oni boiąc ſie áby tho nie przychodziło w obycżay Papieżowi krole vſtáwiáć/ wźięli Wacłáwá Cżeſkiego krolewicá BielKron 303; Bo ieſliby od pobránia wſzyſtkiégo śiáná trzy grzywny tylko dáć przychodźiło, tedy ták wźiąć té dźieśięć wozów, iáko y ieden wóz. SarnStat 1277, 1274, 1286.
Ze zdaniem podmiotowym [w tym z zapowiednikiem: do tego (4); że, iż, iże] (9): A przychodzi że noc dniowi rowna w godzinach bywa. FalZioł V 54; DiarDop 108; GroicPorz y; BielKron 25; A z tąd przychodźi/ iż też grzechow odpuſzcżenie [bierzmowanie] z ſobą przynośi. KuczbKat 155; RejPosWstaw [412]v; dla ktorey przycżyny [odkładania spraw na następny sejm] do tego przychodźi/ iż wiele ich/ ábo ſię o ſwe rzecży iednáią/ [...] ábo ie ſwoim przećiwnikom puſzcżáią ModrzBaz 90v; Y przychodziło do tego/ że ſię o iednę niewiáſtę kiládzieśiąt mężow zábijáło. SkarŻyw 269; SarnStat 1126.
przychodzi(ło) do czego (14): GórnDworz Ev; WerGośc 255; y tak vbogiey Szlachćie tey/ do wieczney niewoley prżychodzi. GórnRozm I, F2, I, K3v; JanNKar A3; A iż tráfia ſię ludźiom z ſobą ſię gniewáć/ áby do mężoboyſtwá ſerdecznego y vczynkowego ábo do nienawiśći [...] nie przychodźiło: od tego ieſt iednánie y porownywánie SkarKaz 315b, 314b. Cf przychodzić do czego od kogo; do czego z kim; Ze zdaniem podmiotowym.
przychodziło do czego od kogo (1): aż też już do bicia do najazdow do dziwnych zakładow, co jeno osobie WKM należy, od JKM na nas przychodziło. Diar 71.
przychodzi do czego z kim (1): Zyczelibychmy sobie tego byli, yKoronie aby znikim, ale zwłascza ztak znacznemi osobami, dotakich przypadkow nigdy przychodzic nie byłapotrzeba ActReg 126.
przychodzi(ło) z czego (5): Mam ia mieyſce v mych miłych/ Bogoboynych á cnotliwych/ Ktorym z bacżenia przychodzi/ Mowić co ſie dobrym godzi BielKom E5v; GórnDworz Ev; SkarŻyw 598; Phil M3; GosłCast 56.
przychodzi(ło) komu (20): RejKup z7; BielKom E5v; BielKron 26, 31v, 399; GórnDworz B2v; RejZwierc 198; Ztej tobie [św. Piotrze] miłośći/ ácż ieſzcże duchem doſkonáłośći niewypolerowáney przychodziło/ iżeś nierad ſłyſzał o męce y krzyżu Chrjſtuſa Páná twego SkarŻyw 598; WerGośc 255; Więc prżyczyniaćie kaźni ná wyſtępki/ á nie ſzukaćie tych ſpoſobow/ iákoby vkrżywdzonym do tákich zbrodni nie prżychodźiło. GórnRozm F2; iż dźieleniem vſtawicznem máiętnośći Szlácheckiey [...] nie iedno do vboſtwá prżychodźi Szláchćicowi/ ále y do tego że ſię w chłopá obraca. GórnRozm I, F4v, K3v; ActReg 186 [2 r.]; SarnStat 971; SkarKaz 120a; VotSzl C3v; CzahTr A3; GosłCast 71.
przychodzi(ło) na kogo (2): Diar 71; ktore [wojsko] ná tym nawięcey zależy/ áby cżoło á czal mocnymi ludźmi oſádźił/ á ná pobocżnicách doſtátek pomocnych ludźi miał bo ná ty przychodźi więcey y pierwey cżynić z nieprzyiaćielem BielSpr 19.
przychodzi na co (2): RejKup z7; á poſpolićie ná to [tj. na upadek] przychodźi tákim/ kthorzy cudzozyemcom więcey wierzą/ y ná nie przekłádáią ſpráwy wſzelákie/ niż ná ſwoie BielKron 399.
przychodzi skąd (4): FalZioł V 29v; RejKup r7v; A tuś ſie iuż krotce náſłuchał ſkąd tho nam przychodzi/ iż chodzim wſzyſczy iáko ryby w odmęcie RejZwierc 198; RejPosWstaw [412].
cum inf (16): BielKom E5v; Nie bądźże iuż proſzę cie táką ſproſną świnią/ Byś ſie nie miał obácżyć iáko ich [bogactw] vżywáć/ Y iáko ich s trudnoſcią przychodzi nábywáć RejWiz 19; náoſtátek tákim [którzy parają się alchemią] przychodzi/ álbo żebráć álbo mynicę bić ná proſtym págámencie. BielKron 26, 31v; GórnDworz B2v; BielSpr 19; Swoy czáſem gorſzy bywa na ſwego właſnego/ Ciężey ćirpieć przychodźi á niż od obcego. MycPrz I B2v; ActReg 30, 133; SarnStat [7], 971; SkarKaz 120a; Ale gdy nieprzyiaćiel prędki/ iaki ieſt Tátárzyn/ ná nas przypádnie/ tám więc iuż/ ábo trudno/ ábo pozno przychodzi nam o ſobie rádzić VotSzl C3v; CzahTr A3; GosłCast 56, 71.
Ze zdaniem podmiotowym [w tym z zapowiednikiem: do tego (3); iż, że (8), żeby (1)] (9): Trafia ſie też iż ony żyły: ktoremi ſie płod w żywocie trzyma y zſtanawia/ przez ktore też żywnoſć y karmią bierze/ bywaią grubemi á lipkiemi wilgotnoſciami zatkane/ albo ſie nadąwſzy: rozpukaią/ ſkąd przychodzi iż płod ſluſzney żywnoſci nie maiącz/ cżęſto kroć zamiera FalZioł V 29v; RejKup r7v; ábowiem w prętkiey chwili tho przychodzi/ iż ludzie áż do obłokow podwyſzſza fortuná HistAl F5; RejZwierc 198; RejPosWstaw [412]; iednákąć świátłość poznawánia y rozſądzánia prawdy przyrodzenie wſzytkim ludźiom dáło: ále iż nie iednáko bywa wyćwicżone/ przeto do tego przychodźi/ iż iedni oſtrzey widzą niżli drudzy. ModrzBaz 100v; SkarŻyw 598; Co [przełożenie krzywdy] gdyby v was było/ nie prżychodźiłoby zbrodniom do tego/ żeby zá iedęn pozew/ ſześćdźieśiąd ich dáwáć mieli. GórnRozm F4v; Phil M3.
przychodzi(ło) komu (10): cf Frazy.
cum inf (3): cf Frazy.
»snadnie (a. snadno), sporo [komu] przychodzi(ło)« [w tym: cum inf (2)] (2:1): Lácno ſie wdárli Turcy/ do moiey komory. Snádnie im przychodźiło/ bo moi zdredzieli/ Bogá y ludźi dobrych/ nizacż ſobie mieli. BielSat G4; BielSpr 7; Nigdy ſie rękaw z ſzátą od niego [kuśnierza] nie zgodzi/ Przeto mu ſporo futro podſzywáć przychodzi. BielRozm 17.
przychodzić k czemu (1): Vesperare, Est vesperum fieri – Kwieczorowi przichodzic. Calep [1117]a.
przychodzi do czego (1): A gdy do faceciy przychodzi/ tám ſie wiele rzecży zániecháło/ wiele odmieniło GórnDworz B3.
przychodzi komu (1): O ſzoſtey y oſtátniey chorobie/ ktora kroleſtwá vmarza/ iuż nam mowić przychodźi SkarKazSej 702a.
cum inf (4): Odpráwiwſzy Státuty o perſonách pewnych, iuż o záśiędźieniu ich iákie ma bywáć przychodźi mówić o tym: Iáko ſą Roki, y Nowégolátá [!] ſądzenié SarnStat 565; záraz tu przychodźi áktikowáć ordinácią generálną, Zygmuntá Auguſtá w Wárſzáwie vczynioną 1564. SarnStat 970, 716; SkarKazSej 702a.
przychodzić do kogo (2) cf przychodzić do kogo przez co; do kogo skąd.
przychodzić do kogo przez co (1): Potym/ iż ony Swiątości dźiwną y pewną duſznego vzdrowienia moc máią: Záś/ iż przez nie ony wielkie Páńſkiey Męki ſkárby do nas przychodzą. KuczbKat 120.
przychodzić do kogo skąd (1): Bo to ieſt rzecż iáwna/ iż mnogie y wielkie pożytki do wſzytkiey Rzecżypoſpolitey/ y do drugich ná ſtronie domá żywących/ od dworu przychodzą ModrzBaz 12v.
przychodzić na kogo (2): Błogoſláwieńſtwo tego co miał zginąc/ przychodziło ná mię Leop Iob 29/13; A ták ktoż zá to ma/ żeby śláchetność ábo zacność przodkow ná potomki po krwi miáłá przychodźić [derivari]? ModrzBaz 42.
»[komu] do rąk przychodzić« (1): położywſzy to zá rzecz niewątpliwą/ że źiemiá ieſt iáko mátká á fundáment/ y początek rzeczy tych/ któré nam do rąk przychodzą Oczko 4v.
przychodzić od kogo (2): Zoná dobra ſpádek dobry yeſt/ ktori tem przychodzi od Bogá kthorzy ſie yego boyą. GliczKsiąż P5v; RejZwierc 185.
przychodzić z czego (3): RejKup f6v; Nam [lege: nań] przychodźi z owiec wełná/ Y zagrodá iagniąt pełná. KochSob 70. Cf Fraza.
przychodzić komu (11): GliczKsiąż P5v; Co Wdowie przychodzi. Wdowie po mężu oſtáłey to przyſć ma: [...] UstPraw B2v; ktora winá nam y Sędziemu przychodzi/ á ktemu ćiąża odbita ma być Sędzyemu wroconá pod winą 14 grzywien ktora nam przychodzi. UstPraw G; RejZwierc 185; Od iednégo świádká 4. ſkóty vrzędowi przychodźi. SarnStat 708. Cf Fraza, Zwroty.
przychodzić na kogo (14): iż atzkolwýe przed każdego doſyć barzo dawano a wſſakże wýętſſa tzęſć przychodzýła na Beniamina HistJóz D2; Oicze dái mi część maiętności tę ktorá ná mię przychodźi MurzNT Luc 15/12; W Powołániu kthoby Rok y ſzeſć niedźiel trwał/ Imienie iego ná Krolá álbo ná dźiedźicznego Páná przychodźi GroicPorz o2v, ff4v [2 r.]; A pieniądze/ złoto/ śrebro/ konie iezdne/ zbroiá/ ſtádo/ to wſzytko ná dzyeći przychodzi. UstPraw B2v, Fv; BibRadz Num 18/18; KochSat A3v; Widzę też/ że ſię to wielu ludźiom podoba/ áby żadne winy/ áni ná ſędźiego/ áni ná ſtronę ſkárżącą nieprzychodźiły ModrzBaz 96; SarnStat 313, 485, 586, 1265.
przychodzić skąd (1): Przyczyná tego: iż pieniądze Królá Iego M. ná liczbie Zupnéy/ któré z Zup przychodzą/ bywáią vmnieyſzáné. SarnStat 372.
»w dział [komu] przychodzić« (1): tedy po śmierći oycowéy do dźiału oyczyzny nie mogą [córki] przyśdź, áżby piérwéy wróćiły po ſági ſwé: to wprzód równo rozdźieliwſzy: dopiéro oyczyzná im w równy dźiał przychodźi SarnStat 1266.
»w moc przychodzić« (1): Było też y to zá náſzey pámięći/ że bogáte Opáctwá w moc ślácheckiego ſtanu przychodźiły [in ius et potestatem nobilitatis venirent]. ModrzBaz 132v.
»w ręce, do ręku przychodzić« [w tym: komu (1)] = devenire in manus Cn (1:1): BielKron 352v; Choćia Bańſkich miaſt nie mamy/ nic o to/ Sámo do ręku przychodźi nam złoto. KlonFlis C2.
przychodzić komu (2): Bo wſzytki dobrá iego [chrześcijanina] z nim [Jezusem] mu przychodzą SkarKaz 8b. Cf Zwrot.
przychodzić do kogo za czym (1): Ale ieſli nas nieruſza káżdey rzecży ták poſpolitey iáko y właſney vtrátá/ ktora zá tákiemi pieniądzmi do nas przychodźi/ coby nas inſzego miáło więcey ruſzyć ModrzBaz 35.
przychodzić za ile (2): przychodził cug woznikow z Micraimá zá ſześć ſet śrebrnikow BudBib 3.Reg 10/29. Cf Szereg.
przychodzić komu (5): A gdy powod żáłuie ná kogo y powie że chce dowieść ták iáko mu Sąd nákaże/ á pozwányby proſto przał/ tedy tám powodowi przychodzi dowod UstPraw G3v, H; Ten który gwałt vczyni, ieſli nie będzie pokonan, iemu odwód przychodzi, gdy ieſt dobréy ſławy. SarnStat 626, 509, 625.
przychodzić na kogo, na co (9): [Szwajcarzy] piſali też Papieżowi [...]/ ktory ma práwo potwyerdzáć Ceſarzá/ proſząc go áby to przełożeńſtwo ná cudzozyemce nie przychodziło BielKron 194v, 124v; BiałKat 136; BielSpr 71v; EXEKVCIA SąDOW KROLEWSKICH, przychodźi ná vrząd Márſzałkowſki SarnStat 161, 513. Cf Zwroty.
»testamentem [na kogo] przychodzić« (1): O Vrzędźiech/ ná ktore ſynowie ábo drudzy potomkowie po rodźicách właśnie náſtępuią: ábo ktore Teſtámentem ná kogo przychodzą [qui testamento ad aliquem perveniant]. ModrzBaz 46v.
przychodzić od czego (1): STátut anni 1568. wykłádáią, że od káżdégo wozu śiáná trzy grzywny winy przychodźi kto gwałtem bierze. SarnStat 1277.
przychodzić z czego (5): ták iż gdźie ieſt iedná grzywná cżyńſzu ná rok/ ábo miáſto cżyńſzu przychodzą zroley dwánaśćie korcy żytá/ áby to ſzácowano ná dźieśięć grzywien náſzych. ModrzBaz 120v; tákże y té [pieniądze]/ któré z Contribuciiéy [...] przychodźić będą/ [...] máią ći to pánowie Podſkárbiowie z Prowizory [...] odbiéráć SarnStat 442, 416, 593. Cf przychodzić komu z czego.
przychodzić komu z czego (1): ále wiedz iáki iemu [panu ziem] furlon/ to ieſt cło/ s tego [przejazdu] przychodźi: Ieſli ſwym nakładem bez kſiążęcey obrony poiedźieſz/ cżwartą cżęść towárow muśiſz dáć kiedy przyiedźieſz. BielKron 449.
Ze zdaniem podmiotowym (1): A przeto ácż wmáłych rzeczach/ wſſakoż nyemnyey niżli w wyelkich władzy myeſce ma być dano. Stądże przychodźi/ iż/ by też papyeż nyeſpráwyedliwe wyroki czynił/ mamy ſye ich bać. KromRozm I I3v.
przychodzić komu (1): Poſtáwili [żołnierze] co przednieyſzy lud ná práwey ſtronie ſwoiey/ ktory przychodźi nieprzyiaćielowi po lewey ſtronie BielSpr 21v.
przychodzić ku czemu (4): Y byłá gránicá ich Hálkáth/ Cháli/ Bethen/ y Axáf. Elmelech/ Amáád/ y Meſſál/ y przychodźi áż do Kármelu ku Morzu/ y do Sihor y Lábánáth. BibRadz Ios 19/26; BielKron 292v; KochPhaen 18. Cf przychodzić ku czemu od czego.
przychodzić ku czemu od czego (1): A niektore [wyspy] oſiadłe ludźmi co dyabły chwalą/ drudzy theż Chama wielkiego Tátárſkiego/ abowiem tham ku pułnocy iuż Scithya przychodzi od morza wielkiego Eoo/ po Grecku wſchod Słońcá. BielKron 269.
przychodzić na kogo (2): ten [trzeci hetman] ma bronić ze wſzech ſtron woyſka głownego/ zwłaſzcżá polewey ſtronie/ bo tá przychodźi ná mocny lud nieprzyiaćielſki BielSpr 18v, 24.
przychodzić dokąd (8): Leop Ios 19/22; BibRadz Ios 19/11, 26; Ma [ocean] przezwiſká rozmáite/ ábowiem do kthorego kráiu przychodźi/ według onego kráiu gi zową BielKron 461, 282v, 461; BudBib Ios 13/5; A do morzá przychodząc/ drze ſyę [Wisła] ná trzy częśći KochProp 11.
przychodzić do czego (1): Okrągła Linea ieſt/ która wkoło idąc/ przychodźi do tegóż Punktu/ od którégo ſye poczęłá. GrzepGeom C2.
przychodzić na co (1): A kiedy Linea proſta ná proſtą przychodząc/ nie równé kąty czyni/ tedy ieden będźie kóńczáty/ á drugi będźie tępy. GrzepGeom C3v.
Synonimy: 1. przybywać; a.α. przybliżać się; zbliżać się; 2. objawiać się, pojawiać się; d.α. rodzić się; 3. osięgać, zdobywać, zyskiwać; b. doczekiwać; c. powracać; d. poddawać się; f. dostawać się, wpadać; g.α. otrzymywać, zdobywać; h. osięgać; 4. nastawać, następować, okazować się, pojawiać się, przypadać, występować; B.b.β. należy, powinien, trzeba; 5. dostawać się, przypadać; 6. przypadać, wypadać; 7. znajdować się.
Formacje współrdzenne cf CHODZIĆ.
Cf PRZYCHODZĄCY, PRZYCHODZENIE
ALKa