[zaloguj się]
[pdf]

RZWIEĆ (3) vb impf

inf z tekstu nieoznaczającego é.

Fleksja
inf rzwieć
indicativus
praes
sg
1 rzuję
3 rzuje, rzwie

inf rzwieć (1). ◊ praes 1 sg rzuję (1). ◊ 3 sg rzuje (1), [rzwie]. ◊ [praet 3 sg m rzwiåłem.]

Sł stp: rzuć, rzwać, rzwieć, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rzuć.

Wydawać donośny głos (3):
a. O zwierzętach: ryczeć (3): Rugire, leonum, rzvyecz BartBydg 257; Fremuit Leo ore cruento, Riczi/ Rzuye też niektórzi mówią. Mącz 136b; Rugio, Ryczę yáko lew rzuyę niektorzy mówią. Mącz 360a; [ReuchlinBartBydg V; Rzuię/ Rugio Volck Yyy3].
b. [O ludziach: szlochać: Vbicżowanem y vpokorzon ieſtem bárzo/ rzwiałem od łkánia ſercá mego [rugiebam a gemitu cordis meis]. PsKrak 1532 37/9.]

Synonim: a. ryczeć.

Formacja współrdzenna: rzewieć.

Cf RZWANIE, [RZWIĄCY], [RZWIENIE]

DDJ