[zaloguj się]
[pdf]

PYTAJĄCY (11) part praes act

a jasne.

Fleksja
sg
mNpytający
Dpytając(e)mu
Apytając(e)go
pl
N m pers pytający
G pytających
D pytającym
A subst pytając(e)

sg m N pytający (1). ◊ D pytając(e)mu (5). ◊ A pytając(e)go (1). ◊ pl N m pers pytający (1). ◊ G pytających (1). ◊ D pytającym (1). ◊ A subst pytając(e) (1).

Sł stp s.v. pytać, Cn s.v. kontrakt czyniąc odpowiadam pytającemu, Linde brak.

1. Zadający pytania; stipulans Mącz, Cn (10): Stipulans, Pytáyący. Mącz 416d.

pytający kogo (G) (2): Dwánaſtego roku/ náleźiony ieſt P. Iezus w Kośćiele miedzy Doktorámi/ ſłucháiący ich/ y pytáiący ich. LatHar 532, 554.

Ze zdaniem dopełnieniowym (tj. pytaniem zależnym) [odpowiednikiem pytania przypuszczalnie w trybie orzekającym jest zdanie dopełnieniowe w con] (3): KuczbKat 85; Zydom pytáiącym/ czyiąby mocą vczył/ zádawa quȩſtią o krzćie Ianowym WujNT przedm 38, Luc 20 arg.

Zwrot: »pytającemu odpowiedzieć« (1): kiedy Apoſtolſkiemu Kśiążęćiu pytáiącemu/ Ilebykroć grzeſznym miał odpuſzcżać? Ieſli śiedḿ kroć? Odpowiedźiał ták [...] KuczbKat 85.
α. W funkcji rzeczownika (4): Percontanti promere omnia, Pytáyącemu wſziſtko wypowiedźieć. Mącz [325]b.

pytający na co (1): iż cżłowiek káżdy żadney odpowiedzi dáć nie może pytáiącemu ná wſzytki rzecży/ ktore Bog ſpoſobił pod ſłońcem. BielKron 81.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Solenniter stipulanti promisit, Yáwnie pytáyącemu yeſliby to álbo owo chciał trzimáć/ przizwolił Mącz 416d.

Zwrot: »pytającemu odpowiedać (a. odpowiedź dać)« (2): BielKron 81; Y doſyćbych ná tym miał/ iáko proſtak/ gdybych ták tylko pytáiącemu odpowiedał. NiemObr 100.
2. Oznaczający pytanie (1):
Wyrażenie: »pytający punktcik« = znak zapytania (1): kilkákroć pytáiące punktćiki opuſzcżono/ to ieſt takowe? CzechRozm **7.

Cf PYTAĆ

KW, (PP)