[zaloguj się]

67. Zasady graficzne.

Wszystkie zagadnienia dotyczące stopniowania zapisujemy w jednym akapicie in continuo. Rozpatrywanie sup następuje po kropce, rozpatrywanie pochyleń w obrębie każdego stopnia po średniku (przy istnieniu oboczności morfologicznych po tym średniku stawiamy też wężyk). Przy wyliczaniu źródeł powtarzamy dla comp przymiotników pełny zapis, np.:

-głębszy : głębokszy,
dla przysłówków w zasadzie tylko sufiksy, np.:
-éj : -i : -(e) : -ij,
przy rozpatrywaniu pochyleń wymieniamy tylko sufiks. Oto przykład:
comp i sup (1822+276) -lepiéj (2078), -lepi (13), -lepi(e) (2), -lepij (1); -i ...; -éj : -i : -(e) : -ij ...; ~ -éj (205), -ej (6), -(e)j (1853); -éj : -ej ... . sup na- (248), naj- (28); naj- ...; na- : naj- ...; ~ na- (199), na- (3), n(a)- (46); na- : na- ...; ~ naj- (27), n(a)j- (1).


a. Uwaga o użyciu comp i sup.

O ile w haśle (lub którymś ze znaczeń) występuje często zleksykalizowane użycie stopni, tj. nie w funkcji porównawczej (jak s.v. MAŁY), piszemy po gramatycznym opisie stopniowania, a linea, uwagę w klamrze:

[Często bez funkcji porównawczej]
albo:
[W znacz. X. zwykle bez funkcji porównawczej]
itp.