[zaloguj się]

150. Uwagi gramatyczne w objaśnieniu.

Jeżeli dana rubryka znaczeniowa charakteryzuje się jakąś stałą lub przeważającą cechą gramatyczną, zapisujemy ją w klamrze przed statystyką, np. s.v. GŁOWA:

4. Miejsce, gdzie spoczywa głowa, zwłaszcza na posłaniu, wezgłowie [w tym: pl t (23)] (35);
s.v. CHODZIĆ:
1.:
a. Podejść, zbliżyć się [przeważnie w imp pf]
itp.

a. Brak normalnego użycia sg.

Znaczenia (pod hasłami rzeczowników), w których występują tylko użycia pl i użycia sg w funkcji coll. (a więc brak użyć odnoszących się do egzemplarzy jednostkowych), opatrujemy uwagą:

[w sg w funkcji coll. i w pl]
(tak s.v. KOBYŁKA ‘szarańcza’). Objaśnienia takich znaczeń formułujemy jak dla desygnatu jednostkowego.

b. Inna zasada dla aspektu i przechodniości.

Istotne cechy gramatyczne czasowników, jak aspekt oraz przechodniość i nieprzechodniość, ściśle rozkładające się według znaczeń, sygnalizujemy, dzieląc materiał na podstawowe grupy numerowane cyframi rzymskimi. Przykład dla aspektu por. 33.b., c. Poprawny przykład dla przechodniości dotychczas nie istnieje, powinno być s.v. CIĄGNĄĆ:

I. Transit. (x): ...
1. Przyciągać ku sobie...
2. Budować coś długiego...
...
12. Określa pewien proces techniczny...
II. Intransit. (x):
1. Udawać się, podążać...
2. Dążyć, zmierzać, skłaniać się, mieć za cel, starać się...
3. Być podobnym ... (w wersji drukowanej znacz. 13. – 15.).