[zaloguj się]

180. Brak wyrazistości znaczeniowej.

a. Wprowadzanie przykładów z innych tekstów.

Jeżeli pod którymś z naszych znaczeń mamy przykłady niejasne, nieprecyzujące należycie znaczenia, natomiast Linde przytacza inny szesnastowieczny materiał określający znaczenie z dostateczną oczywistością, wówczas wprowadzamy cytat z Lindego na zasadzie tekstu klamrowego, na końcu rubryki ogólnej.
Jeżeli wyjątkowo zdecydowaliśmy się przytoczyć ilustrację znaczeniową spoza XVI w., cytat wraz z lokalizacją, w klamrze niepółtłustej, poprzedzony jest skrótem Cf i umieszczony również na końcu, por. hasło KIRAN.
Dla tekstów mających wspólne wzorce lub kilka wydań, pouczające bywa wprowadzenie odpowiednika z innego przekładu itp. w postaci niedługiego odcinka tekstu. Jest on wówczas wpleciony w nasz cytat, w miejscu najodpowiedniejszym treściowo (zwykle po wyrazie hasłowym), ujęty w normalną klamrę i również poprzedzony skrótem cf.
Uwaga: Cytatów z Biblii Tysiąclecia nie używamy do tych celów.

b. Odsyłacz wewnątrzhasłowy jako dodatkowa ilustracja znaczenia.

Jeżeli w jednym z haseł rodziny znaczenie (zwłaszcza osobliwe) lub objaśniona jednostka frazeologiczna występuje w kontekście mało ewidentnym, po lokalizacjach odsyłamy do hasła, w którym to samo znaczenie jest należycie udokumentowane przekonywającym kontekstem, np. s.v. KĄT:

»kąt w oku« = zez (1): ... [Cf KĄCIK 2.].