[zaloguj się]
[pdf]

SAPOR (6) sb m

-å- (4), -a- (1); -å- RejZwierc (2); -å- : -a- RejWiz (2:1); o jasne.

Fleksja
sg pl
N såpor såpory
G såporów
A såpor

sg N såpor (1). ◊ [A såpor.] ◊ pl N såpory (5). ◊ [G såporów.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Rodzaj sosu, przysmak nadający potrawie lepszy smak [sapor – smak Mącz 368a; – smak, kosztowanie Calep; smak, smakowitość (w potrawach, trunkach) – sapor Cn] (6): Sapor wielkiey ſłodkoſci Trawi w nas wilgotnoſci Flegmę y żądliwoſci Y brzytkoſci. LudWieś B4v; Więc rozlicżnych przyſmákow ieſzcże náſtáwiáią/ [...] Nie dármo ie przezwáli ſapory bo ſápią/ A bárzo ſie więc po nich drudzy do drzwi kwápią. RejWiz 15, 14v marg, Dd2v; Przypátrz ſie iedno owym dziwnym połmiſkom á owym ſproſnym wymyſłom ſwiátá dziſieyſzego. Pátrz ná owy rozmáite przyſmáki co ie ſapory zową/ á práwie ſapory bo chłop po nich ſápi ożárſzy ſie iáko w bárłogu kiernoz. RejZwierc 58v; [wárzoné iedząc ná obiedźie/ á pieczyſté ná wieczerzy. nie możeli przez przyſmáku/ ſápor iáki z pomoráńcze/ z limonu/ z oliwek/ z trochą gorczyce/ z trochą korzenia/ y cukru y octu/ coby nie oſtry/ á nie bárzo mocny vczyniwſzy OczkoPrzymiot 324].
[Szereg: »przysmak albo sapor«: wárzoneli to/ pieczoneli będźie/ máła rózność: iedno bez przyſmáków/ álbo ſáporów do tego czynionych OczkoPrzymiot 133.]

Synonim: przysmak.

MN