[zaloguj się]
[pdf]

RZEMIENIE (1) sb n

Pierwsze i drugie e prawdopodobnie jasne (tak w rzemień).

Fleksja
sg
N rzemieni(e)
G rzemieniå

sg N rzemieni(e) (1) [może N pl od RZEMIEŃ]. ◊ [G rzemieniå.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Coll. od „rzemień”: Loramentum, Rzemienie. Mącz 197d.
a. [Miara długości pociętych pni drzew (prawdopodobnie od mierzenia rzemieniem określonej długości): A 100 rzemienia [cło wynosi] 8 gr. A 100 półrzemienia – 4 gr [...] rzemienie, półrzemienie, alias jesienina darta, rzemienie wzdłuż sąż 4, sąż. 3, półrzemienie sąż. 2 na pojazdy [tj. wiosła] do okrętów i szkut. LustrWpol II 239.]

Cf [POŁRZEMIENIE]

KW