[zaloguj się]

KOCYK (1) sb m

Fleksja

I sg kocyki(e)m.

stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) w.

Dem. odkoc” ‘derka; centunculus Cn: y vſtąpił mu łoſzká ſwego w celli ſwey Romuáldus: wſzákże kocykiem ſię iego/ iſz był bárzo gruby odziać niechćiał. SkarŻyw 573.

MM