[zaloguj się]
[pdf]

BEZPRAWNY (6) ai

bez- (5), beſ- (1).

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNbezprawny nNbezprawn(e)
A Abezprawn(e)
pl
A subst bezprawn(e)

sg m N bezprawny (2). ◊ n N bezprawn(e) (2). ◊ A bezprawn(e) (1). ◊ pl A subst bezprawn(e) (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Nieprawny, nie przestrzegający praw, postępujący wbrew prawu, samowolnie; niesłuszny, niesprawiedliwy, krzywdzący, okrutny; tyrannicus Mącz (6): Gdybyś vźrzał potwarzy niedoſtátecżnych ludzi/ á bez práwne ſądy [violenta iudicia]/ áno ſie przewraca ſpráwiedliwoſć w źiemi: niedziwuy ſie tákowym rzecżam. Leop Eccle 5/7; Tyrannicum, factum, Okrutny bez práwny vczynek. Mącz 471b, 471b [2 r.]; Nie táką Monarchią chwalimy/ iáka ieſt v Turkow/ Tátar/ y Moſkwy/ ktora ma bezpráwne pánowánie: ále táką ktora práwy ſpráwiedliwemi/ y rádą mądrą podpárta ieſt SkarKazSej 691b.
Przysłowie: Awa cżego niewźiął práwny nieſtátek/ odeymie bezpráwne iednánie oſtátek. PowodPr 65.

Synonim: okrutny.

Cf NIEPRAWNY, PRZEZPRAWNY

KN