![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: 2. BŁOGO | Następne hasło: BŁOGOSŁAWIĄCY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŁOGOSŁAWIAĆ (1) vb impf
Fleksja
3 sg praet n błogosławiało.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
Iter. od „błogosławić”; udzielać błogosławieństwa; tu w przen; beatificare Vulg: Vcho ſlyſſąc błogoſláwiáło mię/ á oko widząc ſwiádectwo mi wydawáło. Leop Iob 29/11.
Formacje pochodne cf BŁOGOSŁAWIĆ.
ZZa