![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BŁOTARZ | Następne hasło: BŁOTNĄĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŁOTKO (1) sb n
Fleksja
L sg błotku.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).
Dem. od „błoto” ‘ziemia rozmokła, kałuża’:
Zwrot: »w błotku po uszy utonąć«: Bo namędrſzy woźnicá á kiedy mdłe konie/ Tedy w namnieyſzym błotku po vſzy vtonie. RejWiz 119.
LZ