Frazy: »gniew opłonie« = decedit a. defervescit ira, deflagrant irae, remittit se furor, resident irae Cn (4): Tibi ċenseo latendum tantisper ibidem dum effervescit haec ira, Radzec ábyś tám ták długo czekał aż ten gniew opłonie. Mącz 440d, 44a, [380]c; odeydźie brzytkość y gniew ćię opłonie KlonWor 74.

»zapalenie krwie opłonie« = wzburzenie, gniew minie (1): A ták wſzytkie rády y ſpráwy/ máią być odłożone do tąd/ áż ono zápalenie krwie opłonie [dum et sanguinis ebulitio deferveat]/ á dymy we wnętrzne vćichną/ ábo znikną ModrzBaz 7v.

Szeregi:»opłonąć a dać się ubłagać« (1): Ięzyk momotliwy á który ſie zaiąka, proſtego człowieka vkazuie ſmiałego nyepowolne^go gniewnego richło, ale zaſię hnet opłonie á da ſie łączno vbłagać GlabGad O3.

»opłonąć a przestać« (1): Decedet haec ira, Opłonie á przeſtánie ten gniew. Mącz 44a.

»uspokoić się, opłonąć« (1): Cum irae resedissent, Gdy ſie gniew vſpokoyił/ gdy gniew opłonął. Mącz [380]c.