Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [BRZEGOWY]

Następne hasło: BRZEMIENNOŚĆ »

BRZEMIĄCZKO (3) sb n

e prawdopodobnie jasne (tak w brzemię); o jasne.

Fleksja

	sg
N	brzemiączko
A	brzemiączko

sg N brzemiączko (2). ◊ A brzemiączko (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Znaczenia

Dem. od „brzemię”
- 1. Tłumoczek, tobołek (1)
- 2. Trud, cierpienie, obciążenie (2)

Dem. od „brzemię”:

1. Tłumoczek, tobołek (1): Sarcinula — Tłomoczek, brzemiaczko. Calep 945b.

2. Trud, cierpienie, obciążenie (2):

Zwrot: »brzemiączko ponieść«: káżdy brzemiącżko ſwe ponieśie/ y káżdy da zá ſię licżbę Bogu/ z głupiey ſwey zápálcżywośći CzechEp 26.

Szereg: »brzemiączko a obciążenie«: Boć iárzmo moie ieſt bárzo wdzięcżne y brzemiącżko á obćiążenie moie lekkie. [et onus meum leve Matth 11/30] Leop AAA 4v.

Synonimy: obciążenie, tłomoczek.