[zaloguj się]
[pdf]

CHOWELIM (2) sb m

Tekst nie oznacza pochyleń.

Fleksja
sg
N chowelim
I chowelim(e)m

sg N chowelim (1). ◊ I chowelim(e)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Słowo hebrajskie (w tłumaczeniu Wujka: powrózek); funiculus Vulg (2): bo wziąłem ſobie dwie rozdze/ iednę názwałem Nohámą/ á drugą názwałem Chowelimem [dissipantes] (marg) Nohámá/ tłumácży ſię wdzięcżna/ záś Chowelim kázićielowie/ lub ſkazce/ álbo/ gubićielowie/ álbo rácżey powrozy lub ſznury/ cżytay Kálwiná. (‒)/ y pásłem ten drob. BudBib Zach 11/7.

DM