Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CIAŁKO

Następne hasło: [CIAŁOMODLCA] »

CIAŁO (8146) sb n

a oraz o jasne (w tym w a 124 r. błędne znakowanie).

Fleksja

	sg	pl	du
N	ciało	ciała	ciele
G	ciała	ciåł
D	ciału	ciał(o)m, ciałåm
A	ciało	ciała
I	ciałem	ciały, ciałmi
L	ciele, ciale, ciału	ciałåch, ciel(e)ch
V	ciało	ciała
inne	sg N a. A - ciało; sg G a. pl A - ciała

sg N ciało (1455). ◊ G ciała (2347). ◊ D ciału (312). ◊ A ciało (1713). ◊ N a. A ciało (1). ◊ I ciałem (622); -em (24), -ém (1), -(e)m (597); -em : -ém MurzHist (1 : 1). ◊ L ciele (1093), ciale (1), ciału (1); ciele : ciale : ciału GlabGad (34 : 1 : ‒), BielKron (35 : — : 1); ~ -e (68), -é (5), -(e) (1019); -é OpecŻyw, MurzNT, Calep, SkarKazSej; -e : -é Oczko (8 : 1). ◊ V ciało (11). ◊ pl N ciała (135). ◊ G ciåł (146); -å- (131), -a- (1) KochMuza, -(a)- (14). ◊ D ciał(o)m (9), ciałåm (3); -(o)m BibRadz, BielKron, SienLek, RejAp, SkarJedn, ArtKanc (2), WujNT; -åm Oczko (2); -(o)m :-åm KuczbKat (1 : 1). ◊ A ciała (227). ◊ I ciały (37), ciałmi (3); -y :-mi SkarŻyw (5 : 2), SkarKaz (1 : 1). ◊ L ciałåch (12), ciel(e)ch (12); -åch HistAl, BiałKat, SkarŻyw (6), LatHar; -(e)ch BielŻyw, SienLek, RejPos, RejPosWstaw, SkarJedn (2); -åch :-(e)ch BielKron (1 : 2), GrzegŚm (1 : 1), WujNT (1 : 3); ~-åch (6), -ach (6); -åch HistAl, BielKron, GrzegŚm; -ach BiałKat, LatHar, WujNT; -åch : -ach SkarŻyw (3 : 3). ◊ V ciała (1). ◊ du N (cum nm) ciele (1) SarnStat 1002. ◊ sg G a. pl A ciała (4).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

1. Organizm ludzki, zwierzęcy lub roślinny (7090)
2. Istota żyjąca; człowiek lub zwierzę (264)
- a. Życie, zdrowie (35)
3. Trup, zwłoki (767)
4. Materia i przedmiot materialny (10)
5. Ciała niebieskie (2)
*** Bez wystarczającego kontekstu (13)

1. Organizm ludzki, zwierzęcy lub roślinny; corpus Murm, Mącz, Cn; membra Mącz; caro, folliculus Cn (7090): BierRaj 20 [2 r.]; ieſtem ia z ćiáłá/Ktore moiá mátká miáłá BierEz B2v; A tak go podniozwſſy gwáltownie/ w wykowaną opokę prędko s krzyżem wpuſcili/ aże ſie cialo wſſytko ſtrząſlo OpecŻyw 140, 9, 9v, 73v, 101v, 126 (24); ForCnR D4v, E2; PatKaz I 4, 11 [2 r.], 17v; yze zadne czyalo nyebylo godne boſtwo noſzycz yeno czyalo maryey PatKaz II 82v, 20v [2 r.], 24v [2 r.], 31, 39, 46v (19); PatKaz III 89, 110v, 116, 117v, 145, 145v [2 r.], 153; Apoplexia dum totum corpus id malum invasit, [...] Kyedy wſſyſtko powyetrzem zárázone ćyáło yeſt. Murm 68, 65; Iadowi broni rozlewać ſie po ciele. FalZioł *4c; Włoſnoſć też ma wołołowy [!] ięzyk/ wypądzać ſciała kolerę y melankolią FalZioł I 18b; Ciału zdrowemu thucżnoſć dawaią FalZioł III 19b; [terpentyna] ſwierzb ſpądza y z głębokich mieſtcz ciała ciągnie ku ſobie wilkhoſci FalZioł III 28c; CEtus ieſt riba morzka [...] Gębę ma w ciele wielką y iawną/ ale w niey dziuri ciaſne ſą FalZioł IV 31b; Siedmaſte przenagabanie lekko rodzenia/ bolenie w ciele mathcżynym na wirzchnich cżłonkoch/ Iako około żołądka/ na bokoch/ w pleczach/ w grzbicie. FalZioł V 18b; iż bańki więċżey cżyſcią ciało ode krwie złey FalZioł V 60; Ale w zawod ſie wyſcigać, albo gwałtownie ciało mordować: ieſt zle, bo ciało ſprawuie kuzarażeniu powietrza. FalZioł V 65; trawi niecżyſtoſć y zagrzewa ciało FalZioł V 77, ++7f, ‡‡c [2 r.], ‡‡d [4 r.], *2c, *3c (123); dyabli ſą żywi cicho, á wezwani cichożywowie (iako y ludzie) rozumem domyſlni, ducha cirpiącego, ciała powietrznego, bytu wiecżnego BielŻyw 91, 70, 101, 137, 138 [2 r.]; Cżemu mięſo w ſerczu ieſt ſuche á mnieyſze ſamo w ſobie, niżli inſzego ciała mięſo. GlabGad E3v; ale tilko ſam pokarm ieſt takowy przez ktore^go wſzitka ſiła w ciele mgleie y ciało vmiera GlabGad F4v, B, C6, Dv, D2, D3v (61); WróbŻołt I7v, L6v, M8, X2, ee6, vv; Bo ſnadz namnieyſla koſć ćiáłá moiego ieſt wliczbie twoiey RejPs 206v, 165v, 214v; LibMal 1544/86; Dziękuiem twey ſwiętey miłoſci zaten pokarm y picie ktoris raczył nam ziednac y dac kupożiwaniu y poſſileniu ciała naſze^go SeklKat D2, C4v, Dv, O3v; RejKup d7v, m3, n3, q7v, r4 [2 r.], r7, x2v; wſzak poki żywot będzie panowach [!] w ciałach waſzych/ koni niczlicżnych doſtaniemy HistAl D2v; wielki Ceſarzu połowicá ciáłá kthora ma podobieńſtwo vmárłego cżłowieká ktorąs widział/ známionuie ciebie HistAl M8, H8v, I5v [2 r.], Kv, K8; MurzHist Hv, I4v, M; MurzNT Matth 5/29, 30, 6/22 [2 r.], 23, Luc 11/34 [3 r.]; ponyeważ bog duch yeſt/ ktory ćyáłá nye ma/ á żadne myeyſce go nye ogarnya. KromRozm II n, q, r3 [2 r.]; Bo w ćyele ine myeyſce ma głowá/ ine plecy/ żywot/ ręce/ nogi/ pálce/ inákſſy też ſpoſob/ inſſą ſpráwę KromRozm III F6v, A7v, A8, B3, D4v [2 r.], D5 (21); BielKom nlb 4, D8v; GliczKsiąż H4v, N5v; niecżuie thákich mocy y śił w ochorzáłem ćiele ſwoim/ iákie przed tym miał w kwitnączey młodośći LubPs A3; Práwie nędzne vſtá moie przyſchły do ciáłá mego. LubPs X3v, A3v, A4v, B3v, F2, H (18); áby ták obrácánim kołá ćiáło złoczyńce ku wypowiedźieniu prawdy było ćiągniono. GroicPorz iiv; Vkáſz mi proſzę ćie? gdzie może być [...] Więtſze kochánie ćiáłá ſwego? iáko ieſt w Klaſſtorzech? KrowObr 140, B4v, 116, 128v, 172v, 178v, 190; Iuż wieſz iáko ſie ciáło poſpolicie rodzi/ Iuż też wieſz iáko roście/ruſzaſie y chodzi. RejWiz 117, 31, 52, 62 [2 r.], 94v, 106 (27); a wſſyſtko ćiáło Orłowe zápałáło ſie Leop 4.Esdr 12/3 [idem BibRadz]; Iákoſz powſtáwáią vmárli? w iákimże ćiele prziydą? Leop 1.Cor 15/35; Niekożde ćiało ieſt iednoſtáyne ćiáło/ ále inákſſe v ludzi/ inákſſe v bydląt/ inákſze v pthakow/ inákſze v ryb Leop 1.Cor 15/39 [przekład tego samego tekstu WujNT], B4v, 4.Esdr 8/8, 12/17, Prov 14/30, Ez 10/12 (16); RejZwierz 134; Wáſze powieſći ſą podobne popiołowi/ á ćiáłá wáſze ſą podobne ćiáłom gliniánym [tergoribus luti]. BibRadz Iob 13/12, I *6v, 103d marg, Iob 6/7, I 276a marg, Iob 6/12 (22); Goski *2 [2 r.]; Mántikorá/ w Indiey/ máiąc trzy rzędy zębow/ twarz cżłowiecżą á ciáło Lwie. BielKron 8v; Przykazał też Pan Bog/ áby żadny do domu Bożego nie chodził/ ktory nie ma ciáłá zdrowego BielKron 36v, 2, 2v [3 r.], 8v, 36v, 52 (15); GrzegRóżn E3v, F4v; Medicina, to ieſt/ kunſt lecżenia/ ieſt zaprawdę ku wiedzieniu piękny/ y ku zdrowiu ćiał pożytecżny KwiatKsiąż I4v, Cv, C3v, Dv, M4, N2 (10); KochSat B4; Capite censi, Vbodzi á nędzni 1udzie/ którzi nád ciało ſwe nić więcey nie mayą. Mącz 37c; Corpus affligit senectus, Stárość ciáło nędźi. Mącz 130b; Corpus rigens, Krzepkie/ mocne tęgie ciáło. Mącz 356b; Corpus bene constitutum, Ciáło zdrowe/ dobrego przirodzenia. Mącz 413b; Dolor omnia membra pervagatur, Rozchodźi ſie po wſziſtkim ciele. Mącz 473c, 11b, 12d, 53c, 106b, 114c (15); OrzQuin P4v [2 r.], Y2v, Z2v; SarnUzn F7; CIáło to náſze śmiertelne ktore z niemymi źwierzęty mamy poſpolite/ ze Czterzech Zywiołow iáwnych ſpráwioné ieſt. SienLek 1; Lekárze/ dáli Náukę: iáko ciáło pełnić/ iáko ie záſye proźnić/ álbo czyśćić. SienLek 12v; Gdy ſye náijeſz/ niehnet prácuy/ á wiedz miárę ſwemu ciáłu SienLek 13v; Niektorzy ich innym 1ekárſtwem pozbyć niemogli áż źmijowego ćiáłá śrzodek/ ktory ieſt nieiádowity/ ten przypráwiwſzy ku iadłu dawáli onym co gnidy mieli SienLek 49v; Poſtrzał ieſt koſtny wrzód/ od ktorégo ſye kość/ od ſtáwu do ſtáwu páda/ od kthorégo pádánia gdy zemrze kość/ wielką biédę cżyni w ćiele niżliſye przez mięſo ná wierzch przedrze SienLek 131, 1v, 2v, 9v [2 r.], 10, 11 (70); RejAp AA7v, 2v, 31, 31v, 32v (14); tákże y w náſzym ciele/ cżłonki wſzytki ſpráwuią ſie thák iáko im ſerce każe. GórnDworz Gg, F8, G4v, K2, T, V4v (16); HistRzym 55, 65v, 117, 120v; Ciáło Páná Kriſtuſowe thoć záprawdę nie może być roſciągnione iáko mgłá po niebie/ ále iáko tu na ſwiecie w ſwey poſtáci było/ tákże y ieſt RejPos 78; Bo rozumieſz gdy párſzywy cżłonek vźrzyſz v pięknego ciáłá/ iż nie máłą obrzydę cżyni ciáłu onemu. RejPos 172, 14, 33, 39, 43, 88 (31); RejPosWiecz² 91v; RejPosWiecz³ 99; A prawdźiwy naród Abráhámów my ieſteſmy/ ácz nie z ćiáłá ćieleſny: ále z obiethnice duchowny. BiałKat 186; ták iż ón Chryſtus wćiele ſwym był nierozdźielny Bóg/ y człowiek: y ćiáło iego ciáło Boże było. BiałKat 328v, 11, 101, 133, 173v, 176 (27); Radniey włoż włoſienicę właſną twego ćiáłá/ Niżliby gdźie na pychę drogich pożycżáłá BielSat Dv [idem BielRozm 24]; GrzegŚm 17, 20, 29; HistLan B2v; KuczbKat 10, 40, 55, 95, 110 (14); gdyż ſerce ieſth iáko woyt wſzytkiego ćiáłá/ kthore ine cżłonki wſzytki ſnádnie vſpokoić może. RejZwierc 141, 1v, 14, 62v, 73 [2 r.], 73v (17); á że ſpołecżność máteryálnego Ciáłá Chriſtuſowego w duſze náſze/ przez oświecénie Duchá ś. przyść niemoże/ przećiw Miſtrzowi ſwemu vcżyć śmieią. WujJud 177, 70v, 71, 71v marg, 86, 171v (19); A iż głowá nádewſzyſtkim ćiáłem trzyma zwierzchność/ y od głowy bierze ćiáło żywot ſwoy/ y duchem iey bywa rządzono/ od głowy wzroſt y pomnożenie wſzelákie idźie/ y iednáſz tylko ieſt głowá iednego ćiáłá/ máiąc zſobą nierozdźielną ſłużebność WujJudConf 121‒121v, 23v, 24, 79, 250v, 251v (11); RejPosRozpr cv; RejPosWstaw [21²], [110²]v; Bo duſzá káżdego ćiáłá we krwi ieſt BudBib Lev 17/11, Lev 17/14 [3 r.], Iob 6/12, 7/5, Is 50/6, Ez 10/12 (13); HistHel ktv; BudNT Luc 12/4, Rom 8/3, 1.Cor 7/28, 2.Cor 4/11, Gal 6/14 [12] (10); Stára to Papieſka brednia [...] mowić o wćieleniu ſie Syná Bożego/ y o vcżynieniu ſobie ćiáłá CzechRozm 34, 34, 38v [2 r.], 39 [3 r.], 39v, 44v [3 r.] (36); Dźiś y Winem y iedzenie^m/ ćiáłá ſáme przez ſię pałáiące roſtykáią ModrzBaz 54v, 3 [4 r.], 11 [2 r.], 13, 20, 21v (26); SkarJedn 2, 12, 14, 155, 272 [2 r.]; z chorób káżda/będźie álbo zwiérzchnia/ albo wnętrzna [...] Bo albo od głowy per nervos póydźie/ po wſzyſtkim ćiele/ albo w ktoryle kąt ćiáłá wpádnie [...] álbo od ſercá zápalenia/ á z zaburzenia krwie/ ćiáło rozgrzeie Oczko 12v, 3v, 5, 12v [4 r.], 13 [5 r.], 13v [2 r.] (75); KochPs 55, 203 [2 r.]; Ale Paulá tákiey powściągliwośći byłá/ iſz [...] y ćiáło wielkimi poſty zemdliłá. SkarŻyw 141; około kilá dzieśiąt ludzi/ krorych [!] ćiáłá cżárt dręcżył/ cżárty wyganiáiąc zlecżył. SkarŻyw 311; ćiáło moie niecżyſtośći ſłużyć niemoże: ále męcżeńſtwu może. SkarŻyw 342; bo nákoniec odrzezywáłá niektore mięſo zćiáłá ſwego SkarŻyw 580, 2, 4 [2 r.], 51 [4 r.], 56 [2 r.], 69 (52); KochTr 20; StryjKron 134; Otoż to pewna niechćieli záś z ſtárymi Heretykámi fantasticum corpus, obłudy iákiey/ á nie właſnego ćiáłá/ ábo ćiáłá/ iáko inſzy mowili/ duchownego w Chriſtuśie zmyśláć/ ktoreby on miał przedtym w niebie/ niż na źiemię zſtąpił CzechEp 345,14, 30, 75, 100, 142 [3 r.] (26); CzechEpPOrz*; NiemObr 46, 47, 83, 115, 138, 141, 144 [5 r.]; WRóć mi ſerce Iádwigo [...] Bo poprawdźie ſámego ſercá/ krom ćiáłá/ Niebaczę żebyś iáki pożytek miáłá. KochFr 42, 57, 78; KochDz 105; ReszPrz 7, 76, 79 [2 r.], 80, 81; ReszHoz 137; ReszList 180; WerGośc 214; WerKaz 286; WisznTr 9, 10 [2 r.], 15, 16 [2 r.], 30; BielSjem 31; A fébrá wźiąwſzy raz moc/ vſtáwnie gorzáłá/ Suſząc kreẃ y wilkośći ſtroſkánégo ćiáłá. KochPam 87; KochPieś 8; PudłFr 50; ArtKanc Al9, D17v, E8v, E9, K2 (9); BielRozm 24; GórnRozm A2, 14; KmitaPsal A4v; Asomatos ‒ Cziałaniemaiacy. Calep 102b; Corporeus ‒ Cziało na ſobie maiący. Calep 262b; Incorporeus – Bez cziała. Calep 523a, 262b, 469a, 605b; GostGosp 4; Phil R3, S2; GórnTroas 14, 37; Zyły iuż wyſchły/ kreẃ iákby nie byłá/ Z wſzelákiey władzey ćiáło obnáżyłá. GrabowSet A4; Nędznym y zemdlony[m]/ zdrowia nie znam w ćiele GrabowSet O4, B3, F3 [2 r.], K4v, Pv, R4v, S; OrzJan 19, 20, 30; LatHar [+11], +++, 24, 99, 135 (31); Tę rozność tylko żywi máią z vmárłemi/ Ze onych ćiáłá chodzą/ á tych leżą w źiemi. KołakCath C; KołakSzczęśl C4v; RybGęśli C4v, D; Bo co ieſt fundáment w budowániu; to ieſt głowá w ćiele/ krol w kroleſtwie/ á goſpodarz w domu. WujNT 68; Abowiem iáko ćiáło iednoż ieſt/ ále członkow ma wiele; á wſzytkie cżłonki ćiáłá iednego choć ich wiele ieſt/ wſzákże ſą iednym ciáłem: tákżeć y Chriſtus. WujNT 1.Cor 12/12; Ciáło ſzáráńcze/ ktore ieſt brzuch/ znáczy haeretyki brzuchowi poddáne/ nieprzyiaćiele poſtow WujNT 860, przedm 37, Matth 5/30, 31, 6/22, s. 24 marg (112); Gdyż to iest iákoby lex naturae: że dálſzé cżłonki w ćiele winné brónić ćiáłá y vitalia membra. SarnStat 131, 1002; SiebRozmyśl H2; PowodPr 37 [6 r.], 38, 69; Prawdźiwe ćiáło maſz/ á po wodźie w nim chodźiſz. SkarKaz 160b; Byſmy ná chrzćie záraz bráli nieśmiertelność ćiał náſzych/ niktby z miłośći ku Chryſtuſowi [...] do chrztu ś. nie przyſtąpił. SkarKaz 205b; W beſtyách z ćiáłá ſię duſzá ktorą żyią rodźi/ y z ciáłem vmiera SkarKaz 208a, 40b, 119b, 121b, 159a, 160b (30); CiekPotr 64; GosłCast 39; Tam vćiechá ozdobna/ y nieźlicżna roſkoſz/ Zdięłá mnie po wſzem ćiele/ vſłyſzawſzy ten głos. PaxLiz C3v, B2v; Gdyby w ćiele oko chćiáło ſtać gdźie ręká/ y ięzyk gdźie nogá/ y ręká gdźie żołądek: byłby wielki nierząd SkarKazSej 677a, 664a, 669b [2 r.], 672b, 676a marg, b (14); KlonWor ded **3v [4 r.], 57, 74.

W połączeniu z zaimkiem dzierżawczym zastępuje odpowiedni zaimek osobowy (np.: w ciele moim = we mnie) [ciało + zaimek (100), zaimek + ciało (25)] (125): OpecŻyw 93, 109v, 139v; Ach miły panie) toć niemaſz żdrowia w ciele moim. WróbŻołt 37/4 [przekład tego samego tekstu 37/8, LubPs K3v, Leop [2 r.], KochPs 55, LatHar 162 [2 r.], 609], 37/8; A ſnadz niemáſz nic cáłego w ćiele moiem co by niedrżáło przed ſtráchem gniewu twoiego RejPs 57, 99v, 184; SeklKat K2, Yv; RejKup k6v, Q, Sv; KromRozm I O4; LubPs A3v, G3v, K3v; KrowObr 141v, 142; Bo y gdyſmy przyſſli do Mácedoniey/ żádnego odpocżynku nie miáło ćiáło náſſe/ áleſmy ćierpieli wſſeláki vciſk Leop 2.Cor 7/5 [idem BudNT, WujNT], Ps 27/7, 37/4, 8, Eph 2/14, YY4v; BibRadz Eccli 51 arg, Gal 4/14; BielKron 79, 250; Prostituo, Nierząd płodzęwy/ dawam [!] ſwe ciáło ná niecziſtość dla pieniędzy, ut meretrices. Mącz 413d; HistRzym 55v [3 r.], 57, 79v, 89v; RejPos A4, C4v, 5, 43, 100 (12); co Kryſtus ruzumiał [!] y przez ony ſłowá: Ciáło moie dam zá żywot świátá. GrzegŚm 26; KuczbKat 255; RejZwierc 151v, 167v; Po krzćie nie mieſzka/ grzech w ćiele náſzym/ ále pochop ku grzechowi. WujJud 77 marg, 77, 90, 93, 233v, Mmv, Mm2; WujJudConf 63, 77, 77v, 90, 90v, 102; BudNT 1.Cor 13/4 [3], 2.Cor 7/3 [4], Gal 4/14, Eph 2/15; CzechRozm 206v; PaprPan Gg2; KarnNap G; ModrzBaz 33, KochPs 55; SkarŻyw 2, 120, 372, 492, 560, 573; CzechEpPOrz **; NiemObr 162; Y moié téż choré ćiáło/ O ten żywot iuż dba máło. KochMRot B4; ReszHoz 127; WerKaz 286; WisznTr 12; Ano Pan ſwe święte ćiáło/ dał, áby zá nas ćierpiało ArtKanc D8v, D8v, E15v, N7; GrabowSet P2, S3v; Przeraź boiáźnią ćiáło moie: bom ſię ſądow twych lękał LatHar + 3, [idem 608], 56, 162 [2 r.], 210, 434, 608, 609, 618 [2 r.]; Bo wiem że nie mieſzka we mnie/ to ieſt/ w ćiele moim/ dobre. WujNT Rom 7/18, s. 20, Rom 6/12, 12/1, s. 566 [2 r.], 1.Cor 13/3 (20); Y pádli ćiáły twemi przed onym Krolem SkarKaz 519b, 121b; SapEpit A4.

W charakterystycznych połączeniach: ciało bujne, chore (3), jedno (26), ochorzałe, praw(dziw)e (13), schorzałe, śmiertelne (24), własne (18), wsze (4), wszy(s)tko (136), zachorzałe, zdrowe (13); choroba ciała; obraza na ciele; w ciele Bog (13), żyw(y) (5); ciało chorzeje (2), czyści się (2); ciało (prze-, wy-)purgować (wypurgowane) (9), psuć (3), sprawić (10), (u-, wy-)czyścić (9), (u-, wy-)suszyć (8); z ciała purgować, wyczyści(a)ć (2), wyganiać (5), wymiatać, (wy)pędzić (wypądzać) (10), wywodzić (9); na ciele nosić (5), obrazić, poczuć (2), uczuć, umrzeć; po ciele rozchodzić się (rozeście) (4), rozlewać się (2), szyrzyć się; w ciele być (będący) (30), chodzić (6), czynić (7), mieszkać (4), objawić się (objawiony) (9), okazać się (7), (u)cierpieć (7), zjawić się (5), żyć (11).

Przysłowie: A lepiey iſz pálec boli Niſz wſſytko ciáło w niewoli RejRozpr F4v.

Zwroty: peryfr. »od ciała pielgrzymem być; pielgrzymowanie z ciała« = umrzeć (1 : 1): BiałKaz D3v; Wolę od ćiáłá pielgrzyme^m być/ to ieſt z niego wynidź/ á z Chryſtuſem być obecnym. SkarKaz 635a.

»ciało ćwiczyć« (2): KwiatKsiąż P3; Przed náſzym wiekiem/ kiedy był iáki śláchecki ziazd/ tedy ná kſtałt ſzermierzow/ zápaſnictwem / poćiſkániem rzecży ciężkich/ biegániem záwodu/ ciáłá ſwe ćwicżyli/ áby byli do potrzeby woienney ſpoſobnieyſzemi. PowodPr 73.

»na ciele karać, karan« [szyk zmienny] (1 : 3): UstPraw B, E4; RejPos 102; tedy ſkázuiemy go/ áby był ná ćiele karan [multandum decernimus in corpore JanStat 690]. SarnStat 118.

»miłować jako (własne) ciało (swoje), część własnego ciała swego« [szyk zmienny] (7 : 1): SeklKat K2; RejPos 43, 230v; KuczbKat 255; KarnNap G; ModrzBaz 33; WerKaz 286; Tákći y mężowie powinni ſą miłowáć żony ſwoie/ iáko ſwoie ciáłá [viri debent diligere uxores suas, ut corpora sua]. WujNT Eph 5/28.

»ciało przyjąć, wziąć (a. brać); ciało wzięte« [o Chrystusie] [szyk zmienny] (22 : 15; 4): OpecŻyw 185v; PatKaz II 30v, 31, 41v; PatKaz III 89 [4 r.], 102v, 106v, 116v [2 r.]; TarDuch Dv; MurzHist F; Onći ſam ieſt/ ktory tzłowietzeńſthwo náſze bes grzechu przyiąwſzy ná ſie toſz ćiáło wzięte/ z nátury náſzey/ zá nas offiárował KrowObr 51 v; Mienili też Kryſtuſá z wiátru ciáło wzyąć BielKron 160v, 19, 134v, 150, 155; SarnUzn B2v, F7; HistRzym 6, 127v; BiałKat 291, 321; SkarJedn 308; SkarŻyw 2; CzechEp 180, 202; ReszPrz 79; ArtKanc A19v; GrabowSet K, Pv; LatHar 11, 272, 353, 405; WujNT 716, 825; PowodPr 11.

»(w) ciało, ciałem (przy)oblec (a. przyobłoczyć); ciałem (przy)obleczony, odziany« [o Chrystusie] [szyk zmienny] (4 : 4; 2 : 1): OpecŻyw 185v; A ná drugim mieyſcu powieda że Boża Iſhtnośc ćiáło przyoblokłá GrzegRóżn 13; RejPos 303; RejPosRozpr b3v; SkarŻyw 120; CzechEp 75, 142 [2 r.], 144; ArtKanc B19v; ále nie vkázuią Syná iego y ták poniżonego y ćiáłem náſzym odźianego Bogá. SkarKaz 518a.

»przyść (a. przychodzić) w ciele, w ciało; przyście w ciele, w ciało« = wcielić się [o Chrystusie] [szyk zmienny] (32 : 12; 1 :1) : PatKaz III 106; MurzNT 218v marg; KrowObr 65v [4 r.]; BudNT przedm c2 [4 r.], c2v [2 r.]; CzechRozm 38v [5 r.], 39, 39v, *3v; Druga Ian ś. Antychriſtowſkich gońcow kácerzow kłádźie/ tę nieomylną probę/ ktorzyby przeli iż Chriſtus przyſzedł w ćiele/ ábo w ćiáło iáko indźiey wykłáda. CzechEp 343, 322, 343, 344 [7 r.], 345; NiemObr 162 [6 r.], 163; Káżdy duch ktory wyznawa iż Ieſus Chriſtus przyſzedł w ćiele [in carne venisse] z Bogá ieſt WujNT 1.Ioann 4/2 [idem BudNT, KrowObr 65v], s. 306, 825, 2.Ioann 7, s. 829 marg; SkarKaz 487a, 488a.

»(u)ci(e)rpieć na ciele« [szyk zmienny] (8):TarDuch B;SeklPieś 15v; RejPos 106; iáko chceſz: możeſz rozumiéć y o męce cieleſnéy: ktorą ná wſzyſtkim ćiele ćirpiáł BiałKat 91v; KarnNap E2v; WerGośc 209 [2 r.]; WujNT 546.

»w ciało wcielić się« [o Chrystusie'] (2): ArtKanc N6v; Domyſlić ſię było trudno iż Bog w ćiáło ſię ludzkie wćielił. SkarKaz 117a marg.

»wziąć (a. brać), przyjąć na się ciało« [szyk zmienny] (16 : 6): O anielſcy duchowie/ wziąwſſy na ſie ciala plącżcie [!] OpecŻyw 151, 161; RejPs 144v, 172v; RejKup Z; KromRozm II x4; BibRadz 351b marg; BielKron 134; GrzegRóżn O2; SarnUzn F4; RejPos 106, 115v, 148; KuczbKat 30; CzechRozm 44v; SkarŻyw 408; ále przytym mocnie ſtoią/ iż przed tym niż ćiáło cżłowiecże ná ſię przyiął nigdźie nie był. ReszPrz 76; ReszList 146; ArtKanc A4, L8v; WitosłLut A6v; SkarKaz 7a.

peryfr. »wynić, wyście z ciała; rozdzielić się, rozłączyć się z ciałem« itp. = umrzeć [szyk zmienny] (34): OpecŻyw 20; BielŻyw 137; Każdy ċżłowiek tu ſtworzony Ma wolny ċzas za żiwota [...] A gdy ſyę sċzialem rozdzielj Iuż nadzieje tam niewielie Aby ſobie miał ċzem pomocz RejKup Aa; MurzHist S4; wolimy precż wynidź z ćiáłá [peregrinari a corpore]/ á idź do Páná mieſzkáć. BibRadz 2.Cor 5/8; Iuż ſie ia muſzę s ciáłem ſwym rozłęcżyć BielKron 48, 141v; RejAp 124v, 125v; Iż day mi ſie rozdwoić moy miły Pánie s ciáłem z moim/ ábych był rychło s tobą. RejPos 321v, 110; BiałKat 103v; Tám Swięty Ian [...] z ćięſzkiego więzienia ćiáłá tego po wielkich pracách y mękách ná ochłodę wiecżną poſzedł. SkarŻyw 90; Ale prośił Páná Iezuſa Philip/ áby mu dał twarzy ſwey zá wyśćim z ćiáłá oglądanie SkarŻyw 385; Y polecáiąc ſię Pánu Bogu [...] z ćiáłem ſię wſobotę rozſtał SkarŻyw 473; Wyſzłá z ćiáłá roku Páńſkiego 1213. SkarŻyw 584, 74, 115, 196 [2 r.], 198, 207, (13); ArtKanc D13v; LatHar 88; Dla pewney nádzieie przyſzłey chwały prágną Apoſtołowie rozwięzáć ſię z ćiáłem WujNT 2.Cor 5 arg, 2.Cor 5/8; WysKaz 45; SkarKaz 3b, 552b, 553a, 635a.

peryfr. »zostać w ciele« = żyć (1): Y ieſtem śćiśnion ze dwu ſtron: prágnąc żebym był rozwiązan y był z Chriſtuſem/ coby dáleko lepiey. ále zoſtáć w ćiele [permanere in carne]/ potrzebniey ieſt dla was. WujNT Philipp 1/24.

»ciało w czystości zachować« (2): á kto mnima/ áby mogły ſerdecżne pánieńſtwo záchowáć/ choćia ieſzcże ćiáło w cżyſtośći záchowáły [utcunque corpore castae sint et integrae]? ModrzBaz 54v; WujNT 872.

»zdrow(y) być na ciele« [szyk zmienny] (3): BielŻyw 3; RejPos 81; Téż máią báczyć/ ieſli ieſt zdrowy ná ćiele [si est sanus corpore JanStat 438] SarnStat 758.

Wyrażenia: »bydlęce, zwi(e)rzęce, zwierzęcia ciało« [szyk 4 : 3] (3 : 2 : 2): KromRozm III D5; BielKron 121 v; Abowiem Rzecżpoſpolita ieſt/ iákoby iedno zupełne zwierzęćiá ktoregokolwiek ćiáło [corpus alicuius animantis unum] ModrzBaz 3, 100; iſz ná niey nie bydlęce ćiáłá/ áni cżłeká proſtego/ áni Aniołá/ ále ſamego ſyná iego namilſzego Bogá z Bogá ofiárowáne było. SkarŻyw 271; Calep 416b; WujNT 1.Cor 15/44.

»ciało z ciała« (2): Thákże Kryſthus żowie ćiáłem s ćiáłá cżłowieká grzeſznego/ śmierthelnego GrzegŚm 53, 33.

»część (a. cząstka) ciała« [szyk 24 : 2] (26): FalZioł V 34, 58v; RejPs 57v; KromRozm III D5, E7; KwiatKsiąż K4v; Femen, ferendo, vel a flexu potius, Wnętrzna á zádnia część mięśiſta ćiáłá począwſzy od kroku áż do kolan Mącz 120c; Membrum, Członek/ yedná cząſtká ciáłá. Mącz 214d, 12d, 104b; RejPos 230v; Pięć lat temu álbo ſześć/ iáko náſzi krotſze ſzáty niż poſtronni pocżęli nośić/ ták iż niewſtydzą ſię vkázowáć onych cżęśći ćiáłá [corporis partes]/ ktore máią być zákryte. ModrzBaz 51, 36v, 50; Oczko 12, 12v, 25v, 34, 37v; Calep 536b; Phil G3, R3; OrzJan 19; LatHar 265, 292; WujNT 152.

»członek ciała, w ciele« [szyk 35 : 5] (26 : 12): a tak nie tylko ocźyma/ ale wſſytkimi cżlonki ciała ſwégo/ ſlzámi krwawymi za nás plakál OpecŻyw 102; FalZioł V 7v, 33v; GlabGad F; HistAl K, Kv; KromRozm III B2, D5; Leop Matth 5/29; ANáſtázyus Papież [...] vſtáwił aby żadny nie był na kápłáńſkie doſtoieńſtwo bran/ ktoryby nie miał ſpełná cżłonkow ſwoich w ciele. BielKron 158; Mącz 12d; RejPos 206v, 262, 281; RejPosWiecz² 92; RejPosWstaw [110²]v; Pięknie záprawdę y Páweł/ zálećiwſzy rozmáite dáry/ ktoremi cżłonki iednego ćiáłá [membra corporis unius] ozdobione ſą [...] żeby káżdy to ſobie rozmyślał/ iáko mu wiele Bog dał ModrzBaz 45v, 29v, 57v, 122; SkarJedn 155; Oczko 22v; SkarŻyw 321; MWilkHist G2v; CzechEp 338; Phil L; LatHar 199; WujNT Rom 12 arg, 4, 1.Cor 12 arg, 12, 22, 23; SarnStat 131; VotSzl C2; SkarKazSej 671b, 683b, 698b.

»ciało człowiecze (a. człowieczeńskie), ludzkie« [szyk 88 : 21] (81 : 28): BierEz R2; OpecŻyw 161; PatKaz III 89; Mymer¹ 24; Epitimum vywodzi ſciala cżłowiecżego ſpalone wilgotnoſci melankolicżne FalZioł I 50a *5f, I 12a, 42b, 74a, 95b (17): GlabGad E; RejPs 172v; SeklKat Y2v; HistAl F6v, K, Kv; MurzHist F; KromRozm III D5, F6v; LubPs gg6; KrowObr 120; Bog dał Aniołom ćiáłá ludzkie do czáſu BibRadz I 9c marg, I 9c marg, 333d marg; BielKron 108, 134; GrzegRóżn O2; Mącz 29a, 383d; SienLek 1, 3, 12, 15, 23v (9); GórnDworz B3, L16v; żebyś muſiał o nim iáko o iákim zmyſlonym á nie właſnym prawdziwym cżłowiecżeńſkim ciele rozumieć. RejPos 88v, 101v, 281; RejPosWiecz² 92 [3 r.]; KuczbKat 30, 275; RejZwierc 3v [2 r.], 75, 78v, 197v; ModrzBaz 29v, 37v, 50, 57v; Y vkázował im z podobieńſtwá ná ćiele ludzkim/ iáká iedność y zgodá w kośćiele Bożym być ma SkarJedn 155, 14, 58; Oczko 10v, 25v; SkarŻyw A3v, 2, 92, 136, 353, 441; CzechEp 203; NiemObr 30, 44, 45, 46, 47; ReszPrz 76; GórnRozm L3v, M3v; KochWr 25, 29; Calep 416b; Phil L, R3; GrabowSet O4v; WujNT 307, 440; WysKaz 18; PowodPr 37, 49; SkarKaz 39a, 117a, 122b, 204h, 488a; VotSzl A2v; SkarKazSej 676a, 682a, 689a [2 r.] [Skarga 17 r. ciało ludzkie, 1 r. ciało człowiecze].

»dużość ciała« [szyk 2 : 1] (3): Bo ieden chce przewyżſzáć głádkośćią/ drugi ćiáłá dużośćią [viribus corporis] ModrzBaz 56; y tákowym cżęſtym ćwicżeniem dużość ćiáłá [et crebra exercitatione tum vires corporis roburque] záchowáią ModrzBaz 118, 136v.

»duży [ = silny] na ciele« (1):Drugdy dni iedenaśćie [...] nieiádłá nic: [...] á ták pierwſzego dniá iáko oſtátniego/ duża na ćiele zoſtawáłá SkarŻyw 580.

»w ciele mały, maluczki na ciele« (1 : 1): SkarŻyw 111; ZNiwá mego pierwſzy kłos nioſęć niedoyrzáły/ Oycże drogi/ bom w ćiele ſam ieſt do tąd máły. SapEpit ktv.

»młode ciało; młodość ciała« [szyk 7 : 2] (7; 2): Też ciała młode iako ſą dzieci [...] więczey niżli ynych ludzi prędcżeyſze ſą ku zarazeniu FalZioł V 61; SkarŻyw 1, 14, 136, 142, 297; w dźień Wielkonocny/ cżáſu kwitnącey młodośći ćiáłá twego: kiedyś też niewinnie ná śmierć był oſądzony LatHar 290; SkarKaz 209a; SapEpit A2.

»niewinne ciało« [o Chrystusie] [szyk 5 : 3] (9): O naſs mily ſtworzycielu/ dlugo morzyles ciało twe niewinné OpecŻyw 38, 37, 53v; RejPos 87, 105v [2 r.], 168; BiałKat 173v; ArtKanc N15v.

»ciało panieńskie« [o Chrystusie i Marii] [szyk 4 : 1] (5): OpecŻyw 100v; RejZwierc 197; O Pánie vkáżyſz/ miłośierdze [!] ſwe dźiś/ Zbáwićielá twego/ z ćiáłá pánieńſkiego. ArtKanc A11; LatHar 298; á iego [Chrystusa] naświętſzé ćiáło pánieńſkié obnáżyli/ y do ſłupá niemiłośćiwie przywiązáli SiebRozmyśl I2v.

»(prze)święte ciało« [szyk 36 : 10] (46): OpecŻyw 37, 53v, 100v, 101v, 105v (12); PatKaz II 20v; Iż ćierpiał y tzuł wielką y okrutną mękę w tzłonkach y wſtawiech ćiáłá ſwego naświętſzego. KrowObr 49v; RejAp 9; RejPos 79v, 88 [2 r.], 90, 100, 103 (20); WujJud 175; Gdy święte iey ćiáło gorącżką vſuſzone było: około łoſzká obtocżonym przyiaćiołom/ ty oſtátnie ſłowá mowiłá SkarŻyw 195, 397; MWilkHist G2v; WisznTr 18; ArtKanc D8v, D19v; WujNT 195, 330; SiebRozmyśl B3, I2v.

»stare ciało« (2): gdyż (iáko ſie tu powiedziáło) miłość w ſtárym ćiele niema mieſcá GórnDworz Kk7; GórnTroas 75.

peryfr. »winien ciało w ziemię« = winien umrzeć (1): Owa ktokolwiek winien ćiáło w źiemię Da chwałę pánu KochPs 32.

peryfr. »złożenie ciała« = śmierć (1): Páweł Apoſtoł wſpomina/ iż dwieśćie śiedmdźieśiąt y ſześć duſz w okręćie mu dárowano [...] á po złożeniu ćiáłá/ gdy pocżął być z Chryſtuſem/ ná ten cżás vſtá zámknie LatHar 330.

»ciało żywe« [szyk 2 : 1] (3): ktore ácz ſámy w ſobye nye ſą żywe/ ále yednák poki ſye ćyáłá żywego dźyerżą/ ſą częſci y práwe członki ćyáłá onego KromRozm III D5, D5v; KochPam 88.

Szeregi: »ciało a członki człowiecze« (2): Mącz 238b; ále melánkolia ieſth iákaś lipkość á klijowáthość po ćiele á po cżłonkoch cżłowiecżych rozlana RejZwierc 3v.

»ciało i (a(l)bo) człowieczeństwo« [szyk 3 : 1] (4): SarnUzn F7; y tám w niey dźiewięć mieſięcy/ iáko w iedney kloźie mieſzkał/ niż ſobie domek/ ábo iáko oni mowią przybytek ku mieſzkániu/ to ieſt cżłowiecżeńſtwo ábo ćiáło ſpráwił CzechRozm 157; CzechEp 302; SkarKaz 487b.

»ciało i natura« [szyk 4 : 1] (5): PatKaz II 30v, 41v; PatKaz III 89; O nieogárniona miłośći ktorą nas P. Bog vczćił/ gdy nam dał Syná ſwego/ w ćiáło y náturę náſzę. SkarKaz 489a,7a.

»(nie) osoba a (ani, albo) ciało« (4): Iż bog nye ma oſoby ani ciáłá RejWiz 111v marg, 111v [2 r.], Cc6.

»ciało i żywot« [szyk 1 : 1] (2): cżegokolwiek vżywamy w pokármie y w inſzych rzecżách ćiáłu y żywotowi ſłużących KuczbKat 405, 325.

Wyrażenia przyimkowe: »na ciele« (48): LubPs L; Y tudzieſz wyſchło źrzodło krwie iey: y pocżułá ná ćiele [et sensit corpore Vulg] że byłá vzdrowiona od choroby. Leop Mar 5/29 [idem WujNT]; BibRadz Eccli 44/20, 2.Cor 4/10; Paralysis, Latine dissolutio, Záráżenie powietrzem/ chromotá ná ciele. Mącz 277a; RejPos 101v, 211, 255, 262; BudNT 2.Cor 4/10 [2 r.], Gal 6/19 [17]; zábije kto/ ábo obráźi ná ćiele drugiego: tedy to znák pewny ieſt woley y duchá Bożego. CzechRozm 239v, 219v; SkarJedn 59; boiąc ſię/ áby ińni ná ćiele ſłábſzy/ chcąc go náſládowáć/ śmierći ſobie przycżyną nie byli. SkarŻyw 29, 201, 336, 403, 581; CzechEp 100: GórnRozm H3; Calep 342a; GórnTroas 72; WujNT Mar 5/29, 1.Cor 6/18, 1.Petr 2/24; PowodPr 67; SkarKaz 384b; PaxLiz B2v, B3. Cf »cierpieć na ciele«, »na ciele karać«, »zdrowy być na ciele«, »duży na ciele«, »maluczki na ciele«.

»w ciele« = za życia, jako człowiek, osobiście, we własnej osobie (211): tako ti ktorzi yeſſcze ſᾳ wcyelye yako ij oni ktorzi odpocziwayᾳ wzyemy. ziwe raczil rzadzyc nawyedzyc BierRaj 17; OpecŻyw 90; PatKaz I 4; PatKaz III 101; TarDuch B4v; WróbŻołt cc; RejKup ſ4v; MurzHistSekl ktv; LubPs P2v; KrowObr 10 [2 r.], 178v, 231v; Leop Iob 19/26, Eccli 41/14; Dufáiąc tedy záwſze/ y wiedząc że ieſteſmy przychodniami w ćiele (marg) To ieſt/ poki żywiemy na świećie (‒)/ ieſteſmy od Páná dáleko. BibRadz 2.Cor 5/6; Znamći cżłowieká w Kryſthuſie przed cżternaśćią lat (ieſli w ćiele nie wiem/ ieſli nie w ćiele/ nie wiem [sive in corpore, nescio: sive extra corpus, nescio]/ Bogći wie) ktory był záchwycon áż do trzećiego niebá. BibRadz 2.Cor 12/2 [przekład tego samego tekstu WujNT], I 336a marg, 2.Cor 12/3 [2 r.], II 120c marg, 130c marg; Ták wierzę y wiedzyeć dawam/ Bogá w ciele być wyznawam. BielKron 134v, 2, 133v, 466v [2 r.]; GrzegRóżn A4, C2, D2, F, H4v, Lv, M; Prot C2; á iáko długo w tym tho śmiertelnym ćiele będzieſz/ miey ſkruchę w ſercu. HistRzym 65v, 51 v; RejPos 136, 149, 149v, 261v; BiałKat 103v [2 r.], 291, 303v, 306, 328v;GrzegŚm 15; Náoſtátek/ z gliny ták cżłowieká w ćiele ſpráwił/ áby y nieśmiertelnym był/ y vćierpienia żadnego nie cżuł KuczbKat 20; WujJud 70; RejPosWstaw [21³]v [2 r.]; HistHel D2v; BudNT przedm b8v [2 r.], c6, k. Kk3 [2 r.]; Godziło ſie było koniecżnie pierwey w to weyźrzeć/ y to wyroznmieć/ co to ieſt/ chodzić w ćiele/ być w ćiele: przyść w ćiele: ćierpieć w ćiele: żyć w ćiele: przemieſzkáć ábo zetrwáć w ćiele: zá dni ćiáłá ſwego: wypełniáć co w ćiele: widzieć cżyie oblicże w ćiele: być pogány w ćiele etc. iáko poſpolićie ták o Chriſtuſie/ iáko y o inſzych ludziách/ piſmo ś. mowi CzechRozm 39, 38v, 39 [4 r.], 39v [2 r.], 40 [2 r.], *, **5; PRáwym murem ieſt [...] wſzytkiemu kośćiołowi Bożemu/ tęn dziwny słupnik/ powietrzny męcżennik/ ziemſki w ćiele Anioł SkarŻyw 31; Wcżym ták był gorący/ iſz cżęſtokroć od śiebie odchodzić w ćiele ſię być nie iáko niecżuiąc/ y od ſmyſłow ćieleſnych odchodząc. SkarŻyw 202, A5, 1, 113 [3 r.], 114, 119 (18); Tworcę wſzech rzeczy widźiem w iego máieſtaćie/ Czego wy w ćiele będąc prózno vpátrzaćie. KochTr 22; CzechEp 3, 142, 144, 257, 344 [4 r.]; NiemObr 162; ReszList 151, 180, 182; WerGośc 209; PudłFr 65; ArtKanc A9v, B11v, I3v, N17; A ia ćiebie chwalić Boże nie przeſtánę/ Tu w ćiele y ondźie kędy z duchy ſtánę. GrabowSet C2v, P2v, X2v; LatHar 689 marg; Bo y tę zaſługę káżdy ſobie/ poki tu żył w ćiele/ záſłużył y wypráwił: áby mu te rzeczy po śmierći pomogły: ktore nie iednáko wſzytkim pomagáią/ dla rożnośći żywotá/ ktory kto wiodł w ćiele. WujNT 633, 187, 306, 307, Rom 7/5, s. 551 (25); WysKaz 5; Ale ráczey bieżeli [...] á nie tylo myśli ále y oczy ſwoie náſyćić Bogiem w ćiele chćieli. SkarKaz 519a, 4b, 45b, 119b, 160b, 204a (31). Cf »przyść w ciele«, »zostać w ciele«, »w ciele mały«.

W przen (54): Ale to on mowił o koſciele ciala ſwégo ktoré on z mártwych po trzech dnioch po ſkażeniu ſwégo ciala zbudzil/ cżego onij iako cieleſnij nierozumieli. OpecŻyw 73; OpecŻywPrzedm C3v; WróbŻołt oo4; RejKup q6v; HistAl G6; Diar 67; BielKom B3v; Bo ieſlichmy my ſą ćiáłem á wiernemi cżłonki Páná ſwego/ tedyć też ty boleśći á trudnośći [...] właſnie należy wycierpieć y wiernem cżłonkom iego. LubPs A5, G2v; LeovPrzep G2v [2 r.], G3; HistRzym 93; RejPos 226v; RejPosWiecz² 95v; RejPosWiecz³ 97v; ABowiem ieden kſtałt przyiacioł ieſt/ w kthorym ſie záwiera dobry/ cnotliwy/ wierny/ á nieomylny przijaciel/ ktory iuż máło że zá iedno ciáło drugiemu przyiacielowi policżon być nie może. RejZwierc 89, 22, 47; KochPs 182; Zebyſmy powiáda: nie tylo miłośćią z nim/ ále rzecżywiśćie złącżeni/ y w ćiało iego obroceni byli/ to ſię ſtáie przez pokarm/ ktory nam zoſtáwił. SkarŻyw 91, 91 [3 r.]; NiemObr 116; Smutne Hamadriades duſze leśnyeh drżęniow/ Odeſzły ćiał drzewiánych y dąbrownych cięniow. KlonŻal Bv, C2v; ReszPrz 4; GrabowSet O2 [2 r.]; Rácż poświęćić kośćioł ćiáłá náſzego/ á ná mieſzkánie tobie oddáne obroćić. LatHar 31; A ktorzy ſą Chriſtuſowi/ ćiáło ſwe vkrzyżowáli z namiętnośćiámi y z pożądliwośćiámi. WujNT Gal 5/24, 1.Cor 6/16, s. 590 marg, 604, Gal 6/13, Yyyyyv, Bbbbbb2, Cccccc3; Dźiś w Rzymie zwyćiężonym Rzym niezwyćiężony/ (To ieſt ćiáło w ſwym ćieniu) leży pogrzebiony. SzarzRyt D2v.

Wyrażenie: »w jednym ciele« (4): ktory zdwoich vtzynił iedno/ y żydy y pogány w iednym ćiele Pánu Bogu przes krzyſz. KrowObr 181; Leop Eph 2/16; CzechRozm 78v; Aza niewiećie/ iż ten co ſię złącza z wſzetecznicą/ sſtáie ſię iednym ćiáłem? Abowiem (mowi) będą dwá w iednym ćiele WujNT 1.Cor 6/16.

Wyrażenie przyimkowe: »w ciele« (13): Przetoſz thedy pámiętayćie/ żeśćie y wy niegdy byli Pogány w ćiele Leop Eph 2/11, Philipp 3/3, 4 [2 r.]; Ktorzykolwiek chcą ſię wam podobáć w ćiele; ći was przymuſzáią obrzezowáć ſię WujNT Gal 6/12; Ieſli kto inſzy zda ſię vfáć w ćiele: więcey ia. Obrzezány oſmego dniá/ z narodu Izráelſkiego/ z pokolenia Beniáminowego / Zyd z Zydow/ wedle zakonu Pháryzeuſz WujNT Philipp 3/4 [idem Leop], Philipp 3/3, 4, s. 689 marg. Cf Wyrażenie.

Przen (367):

a) O kościele i chrześcijanach (247): SeklKat Qv; KromRozm I O3v [3 r.]; Abowim tákowy ſámego Kryſtuſá/ ktory go ſlucháć kazał/ á ktorego ćyáło ten to koſcyoł yeſt/ nye ſlucha KromRozm II t2, x4v; KromRozm III D3, D5, D8, E4, E6v (14); To ſą ſludzy do kośćiołá ſwiętego krześćijáńſkiego dáni od Duchá Swiętego. Nie dla proznowánia/ nie dla Reguł/ albo vſtaw Papieſkich ſtrzeżenia [...] ále [...] dla zbudowánia ćiáłá Kryſtuſowego. KrowObr 36v, 12v, 36v, 37, 201; Leop Eph 1/23, 3/6; BibRadz Eph 4/12, 16 [2 r.]; SarnUzn E5; RejAp AA8; RejPos 172; Tákże też w koſciele w tym ciele Páná Kryſtuſowym/ widzimy być nie tylko żywe cżłonki/ ále też y martwe/ iákoby wrzody. RejPosWiecz² 92, 92 [8 r.], 94, 94v [4 r.]; BiałKat 363v; KuczbKat 75, 165; WujJud 93v, 100, 221, 236v [2 r.]; WujJudConf 100, 116, 250v [2 r.]; Aleć y Páweł ſ. mowiąc o ſłużebnośći ku ktoremu końcowi ieſt od Páná Bogá poſtánowiona/ nie zámilcżał iednośći ciáłá Koſciołá Krześćiáńſkiego RejPosRozpr c, c [2 r.], c2; RejPosWstaw [I10²], 143v [2 r.]; CzechRozm 78, 249v; Grekowie wielką á ſrogą ránę w tym iednym ciele Chryſtuſowym/ odćinánim wiele cżłonkow od niego/ vcżynili. SkarJedn 154, 2, 5, 10, 11, 13 (26); SkarŻyw 91, 166; boć Christus żadnego nie potrzebuie Papy do zboru ſwoiego. Vmie on, głową będąc, rządźić ſwoie ćiáło: ktore iest zborem iego CzechEp [406], 42, 169, [406] [2 r.]; Gdy bowie^m mowimy o Głowie zborowey/ muśimy táką głowę wyſtáwić/ iákiey to ćiáło potrzebuie. NiemObr 44, 30, 43 [2 r.], 44 [2 r.], 45, 46 [2 r.}; Iednoſtáyność wáſzá w powſzechney wierze chrześćijáńſkiey/ iednym nas ćiáłem vcżyniłá/ zá cżym áni głowá od ćiáłá/ áni ćiáło od głowy oderwáme [!] być nie może. ReszPrz 3, 9 [2 r.], 16, 105; WerKaz 287; ArtKanc N8; WSzechmogący wiecżny Boże/ ktorego Duchem wſzytko kośćielne ćiáło bywa poświęcone y rządzone/ wyſłuchay nas LatHar 625; Aby ludzie o tym vpewnieni byli/ iż wſzyścy ktorzy ſą w klątwie/ ſą w mocy y w dzierżáwie ſzátáńſkiey [...] ſkoro ſentencyą przełożonych kośćielnych/ od ćiáłá iego y Sákrámentow y od obcowánia wiernycb Kátholikow bywáią oddzieleni WujNT 588, 20, Ioann 2 arg, 21, s. 358, 369 (25); SkarKaz 606a; SkarKazSej 682b, 687b.

W charakterystycznych połączeniach: ciało Chrystusa, Krystusowe (58), jedno (45), kościelne (2), kościoła (11), kościołowe, pańskie (2), zboru; ciała jedność (12), (z)budowanie (10).

Zwroty:»być jednym ciałem, jedno ciało« [szyk zmienny] (10 : 4): KromRozm I O3; KromRozm III F5v, G3v; KrowObr 48, 201; BibRadz 1.Cor 10/17; WujJud 56, 234; A gdzieby żyd w Chriſtuſá vwierzywſzy/ obrzeſki pilnowáć miał: á inſzyby bez niey przeſtawáli/ tedyby iednym ćiáłem nie byli. CzechRozm 78; KarnNap D3v [2 r.]; także wiele nas ieſt iednym ćiáłem w Chriſtuśie [unum corpus sumus in Christo]/ á wſzyścy z oſobná iedni drugich członkámi. WujNT Rom 12/5, 1.Cor 10/17, Yyyyyv.

»sta(wa)ć się jedno ciało, jednym ciałem, jednego ciała« [szyk zmienny] (4 : 3 : 1): KromRozm II t4; KromRozm III B2v, Q3v; RejPos 90; LatHar 194; WujNT 604; Iednym ćiáłem wſzyſcy ſię sſtáiem ćiáłá Páńſkiego pożywáiąc. SkarKazSej 672b marg, 672b.

»w jedno ciało krzcić się, jednoczyć się, złączać się, zrastać się; w jedno ciało spojenie, skupienie, zjednoczenie; w jedno ciało okrzczony« [szyk zmienny] (2 : 1 : 1 : 1; 3 : 1 : 1; 2): przes tę wiárę pierwſzą/ złątzamy ſię w iedno ćiáło s Pánem Iezu Kryſtuſem/ ktory ták przez Proroká mowi. KrowObr 142v; RejPosWiecz² 94 marg; GrzegŚm 36; przez cżternaśćie mieśięcy namawiáiąc ſię/ y wolnie w miłośći gadáiąc/ táką vnią/ ziednocżenie/ y w iedno ciáło ſpoienie Chrześćiáńſtwá vcżynili SkarJedn 268, A2v [3 r.], 2, 404;SkarŻyw 91; Ponieważ w iednym Duchu my wſzyścy w iedno ieſteſmy (marg) ćiáło K. G. (‒) okrzczeni [in unum corpus baptisati sumus] WujNT 1.Cor 12/13,Zzzzz3v.

Wyrażenia: »cielesne ciało« (1): ták y my w ćieleſne ćiáło iego/ to ieſt/ w obcowánie Páná Chryſtuſowe [...] bywamy przemienieni. ReszPrz 58.

»członek ciała« = membrum corporis Modrz, Vulg [szyk 24 : 7] (31): KromRozm III G3v; KrowObr 12, 12 [2 r.], 12v; GrzegRóżn F4v; RejPos 107v, 113v,166v, 172, 262; RejPosWiecz² 91v, 94; BiałKat 38v; KuczbKat 225 [2 r.]; iáko y Páweł ś. piſze: Ze ieſteſmy cżłonkámi ćiáłá iego WujJud 252, 101; RejPosRozpr c; RejPosWstaw [143³]; CzechRozm 190v; KarnNap D3v; ModrzBaz 100; SkarJedn 15; WerKaz 286; LatHar 286; Dziwna vnia ábo ziednoczenie miedzy Chriſtuſem á kośćiołem iego: y wielka poćiecha Kátholikom/ tegoż ćiáłá członkom WujNT 610, 625, Eph 5/30, β. 789; SkarKaz 383b.

»ciało duchowne« [szyk 14 : 4] (18): KromRozm III B7v; KuczbKat 215; WujJud 121v, 152, 228v; Abowiem iáko zbor wiernych duchowne ćiáło ieſt Kryſtuſowe/ ták też głowá inákſza być niemoże WujJudConf 121v; CzechRozm 77v, 190v [3 r.]; KarnNap D3v; [Rzeczpospolita] ieſt/ iáko ćiáło duchowne Zboru [corpus hoc mysticum ecclesiae]/ do Chriſtuſá Páná/ á do iedney głowy ſwey przyłożone. ModrzBaz 100; SkarJedn 257; NiemObr 29,34, 46 [2 r.]; WujNT 368.

»w jednym ciele« = in uno corpore PolAnt, Vulg (6): BudNT Eph 2/16; troiácy ſą ludzie/ ktorzy ſię zowiąc Chrześćiány/ w kośćielney ſpołecżnośći y w iednym ćiele Chryſtuſowym nie ſą/ Kátechumeni álbo ogłoſzeni/ Heretycy á odſzcżepieńcy. SkarJedn 42, 41, 157; WujNT Eph 2/16, Col 3/15.

Szeregi: »ciało duchowne to jest Chrześcijanie« (2): KuczbKat 215; A Iurisditia lepák/ śćiąga ſie ná duchowne Ciáło Páná Chriſtuſowe/ to ieſt na wſzyſtkie Chrześćiány. WujJud 152.

»ciało to jest (a, i) kościoł« [szyk 9 : 2] (11): KromRozm I B3; A przeto tákye chore y martwe członki/ to yeſt źli á przeźreni ná potęmpyenye weſpołek z dobrymi ſą w tym ćyele á koſcyele/ á práwemi/ ácz nye żywemi/ członkámi yego. KromRozm III D5, D3, D8,E, F5v; BiałKat 38v; WujJud 258; WujJudConf 122v; SkarJedn A2v; CzechEp 165.

b) O państwie (85): LeszczRzecz A5v [3 r.]; OrzQuin P2; Prot D; Otoż s páná iáko z głowy/ á s ſláchty/ y s poſpolſtwá iáko s cżłonkow/ ſtánęłoby cáłe iedno ciáło/ nád ktorym cziáłem pirwſzą zwierzchność niechaiby miał Krol GórnDworz Hh5v; A tego kto niebacży/ iż temu komu wſzytko ćiáło [corpus] porucżono/ niegodźi się o iednych cżłonkách ſtáránie mieć/ á drugie opuſzcżáć [...] więtſzą wolność iednem obywátelom ſwym/ niżli drugim dáwáć ModrzBaz 18v, 19v, 101; ták iż iuż iáko té Pánſtwá nie ſą dwie ćiele/ ták téż dwie Rzeczypoſ. bydź nie mogą: ále iedná Rzeczpoſpolita z tych Narodów ſpoiona SarnStat 1002; Naprzód co ſie przednieyſzych Artykułów dotycze/ któré z tych dwu Narodów Polſkiégo y Litewſkiégo czynią ieden lud/ y iedno ćiáło: á temu ćiáłu iednę głowę/ y iednego páná Królá/ y iednę tákiéż Rádę ſpolną przydáią. SarnStat 1011; tę źiemię y Kśięſtwo Kiiowſkié przerzeczonéy Koronie ábo króleſtwu Polſkiému/ iáko piérwſzemu prawdźiwému á właſnému ćiáłu iéy á głowie w ſpółeczność [...] przywrácamy SarnStat 1058, 1011, 1020 [2 r.], [1023], 1027, 1037 (29); PowodPr 38 [2 r.]; Ták y w Rzeczypoſp: vchylánim ſię ieden drugiemu cżyni ſię piękna zgodá y iedno ćiáło/ y oná nierowność poddánośćią ſię głádźi y miárkuie. SkarKaz 676a, 672b, 676a, b, 682a [2 r.], b [2 r.] 698b [2 r.].

W charakterystycznych połączeniach: chore, jedno (25), własne (10), wszytko (4), zdrowe ciało.

Zwroty: »jednym ciałem być« (1): áby wolna Litwá będąc/ mogłá z wolna [!] Polſką złączóná być/ ták iákoby z nią iednym ćiáłem będąc/ iedno ſerce [...] miáłá OrzQuin P2.

»w jedno ciało zrość (a. zrastać) się, spoić, zgromadzić się, złączyć; w jedno ciało spojony, złączony; zjednoczenie w jedno ciało« [szyk zmienny] (3 : 1 : 1 : 1; 2 : 1; 2): OrzQuin Q4; wſzyſtki Xięſtwá Ruſkie rozerwáne y rozno rozſzárpáne z nowu dzielnoſcią ſwoią w iedno práwie ćiáło ſpoił/ złączył/ y w Monarchią álbo w Iedinowładſtwo po ſtáremu przywiodł StryjKron 210; ActReg 95; Abowiém tym ſpoſobem rozne náćię/ y rózné pánſtwá/ y ſtany rózné weſpółek rychléy iedno poczynáią rozumieć/ y w iedno á nierozdźiélné ćiáło przez ſpoienié y zlepienié iednych Praw zwykły ſie zchadzáć y zráſtáć [in unum quoddam et individuum corpus facilime reduci posse JanStat 762], SarnStat 111, 1001, 1002 [2 r.], 1011, 1013; Ziemie y kśięſtwá wielkie ktore ſię z koroną ziednoczyły/ y w iedno ćiáło zroſły/ odpádną SkarKazSej 673b, 676a.

Wyrażenia: »członek w ciele, ciała« = membrum corporis Modrz (3 : 2): ModrzBaz 19v, 77v [2 r.]; Koroná tá ty ſtany iáko członki w ćiele twoim záwżdy miáłá: Duchowny/ Senatorſki/ żołnierſki/ mieyſcki/ orácki ábo kmiecy. SkarKazSej 682a, 676a.

»ciało krolestwa, korony« (6 : 1): OrzQuin Q4; Téż Ziemie przerzeczoné pod náſzym pánowániém y ćiáłem kroleſtwá Polſkiégo [regni Poloniae corpore JanStat 902] będącé w ich ográniczeniu będźiemy záchowywáć/ bronić SarnStat 1118, 27 [2 r.], 116, 1117; SkarKazSej 682a.

»ciało Rzeczypospolitej« [szyk 9 : 1] (10): ModrzBaz 45v, 77v; ActReg 136; PowodPr 37; Tá mátká ſkupiłá wam do iednego ćiáłá Rzeczypoſp: ták ſzerokie y zacne narody SkarKazSej 666a, 669b, 682a, 689a; KlonWor ded **3, **3v.

Szeregi: »ciało, korona polska« (1): áżby piérwéy Iego Królewſkićy M. [...] y temu nierozdźielnému ćiáłu Koronie Polſkiéy przyśięgę vczynił. SarnStat [1023].

»ciało to jest (i) Rzeczpospolita« (2): Abowiem domy Szlacheckie/ członkámi ſą Rzeczypoſp: á gdy te członki vtratámi niſczeią/ tedy ćiáłu/ to ieſt Rzeczypoſp: dobrże bydź nie może. GórnRozm L3; SarnStat 1004.

c) O małżenstwie (33): Czemuſz ty tedy ten wyrok Ducha Swiętego y to iedno ćiáło/ thárgaſz [...]? Izali niepámiętaſz/ iáko Páweł Swięthy małżeńſtwo zowie táiemnicą wielką KrowObr 221; że Máryey głową był/ Iozef: iáko małżonek: ſkoro od poſlubienia iey ſobie zá żonę: á oná z nim ſpolność miáłá ćiáłá iednego/ choćiaſz ieſzcże z nią nie mieſzkał/ ani iey vznał. CzechRozm 159; WerKaz 303; SkarKazSej 690a.

W charakterystycznym połączeniu: jedno ciało (33).

Zwroty: »być jedno ciało« (6): Iednak waſza pańska miłoſc (ktory ieſth druga cżęſc ſwey mążonki: gdiż mąż á żona ſą iedno ciało) za łaską bozą na ſwiecie zoſtał wiele ludziem ku pocieſze. WróbŻołtGlab A3v; SeklKat Kv; KromRozm III E6v; Leop Mar 10/8; A przetoż opuśći człowiek oycá ſwego y mátkę ſwą/ á przyłączy ſię ku żenie ſwey/ thák iż będą iedno ćiáło [et caro una erunt]. BibRadz Gen 2/24; WujNT Matth 19/6.

»być dwoje ((oba)dwa) w jednym ciele, (jako) jedno ciało, jednym ciałem, w jedno ciało, o jednym ciele« [bibl. Mar 10/8, Matth 19/5] [szyk zmienny] (9 : 4 : 2 : 3 : 1): KromRozm III E6v [2 r.]; KrowObr 221 [2 r.]; Leop Mar 10/8; Właſna vſtáwá ſtanu małżeńſkiego tá ieſt/ áby dwá w iednym ćiele byli BibRadz I 3b marg; BielKron 1v, 3v; RejPos 42; CzechRozm 153; WerKaz 282, 286; Dla tego/ opuśći człowiek oycá y mátkę/ y przyłączy ſię ku żęnie ſwey: y będą dwoie w iednym ćiele [erunt duo in carne una], (Marg) w iedno ćiáło. G. to iest, zá iednego człowieká. (‒) WujNT Matth 19/5, Mar 10/8, s. 160 marg [2 r.], Eph 5/31, s. 678 marg.

»jednym ciałem stawać się« [szyk zmienny] (4): CzechRozm 153 [2 r.]; áby/ iáko weſpołek żywot wiodą/ ták też wſzytkie rzecży miedzy ſobą ſpolnie w miłośći znaſzáli/ á iednem śię ćiáłem z ſtawáli [unamque carnem efficiant]/ to ieſt/ cżłowiekiem iednym/ iednego ſercá y yedney woli ModrzBaz 32v; ArtKanc V2v.

d) Prawda wiary chrześcijańskiej (1): Niechayże was tedy nikt nie ſądźi w pokármie ábo w pićiu/ ábo w częśći święta/ ábo w náſtániu kśiężycá/ ábo ſzábbátow: ktore ſą ćieniem rzeczy przyſźłych/ lecz ćiáło ieſt Chriſtuſowo [corpus autem Christi]. WujNT Col 2/17.

e) O prawach (1):

Wyrażenie: »ciało prawa« (1): WSzytkié práwá przerzeczoné/ My Alexánder z łáſki Bożéy Krol [...] zebráliſmy: któré przypiſáné ćiáłu práwá [iuri corporis JanStat 139] ſkazáliſmy w źiemi Krákowſkiéy zá vchwałą onéy źiemie dźierżeć na wieki. SarnStat 60.

α. Tułów, często razem z kończynami w przeciwstawieniu do głowy lub innych członków; truncus Murm; truncus corporis Mącz (33): Truncus media pars corporis a collo usque ad ingvina [...] Wſytko ćyáło od ſchiye áż do nog przez rąk. Murm 56; Ieſt dziw okruthny morzki: iako y ziemny/ nie ma ſkrzidł iako ziemny ma/ długi ogon ma zakrzywiony/ głowę ma iako iego ciało potrzebuie FalZioł IV 33a; Potym ciągnać [!] aże ſie wſzytko ramię wyſzcżyni/ a gdy ſie tak vkaże/ tedy ie odciąć od ciała z oną ręką. FalZioł V 34, II 9c, III 35d, V 34 [2 r.], 35v; bo rownie gdyż ſprawce od poddanych odſtępuią iakoby głowa od ciała odſtąpiła á ciało bez niey wniwec by ſie obrociło BielŻyw 84, 84, 137; Cżemu zwierzęta niektore iako riby, węże, etc. nie maią ſzyie. (‒) Bowiem takowe niemoti niemaią też ſercza, preto [!] też nie potrzebuią takowego rozłączenia głowy od ciała. GlabGad D2; Ręka z palczami krotſza niż ciało potrzebuie będzieli nieiako miąſſza, vkazuie dowcipnego ale przechyrę, potwarcę y nicwiernego [!] GlabGad P2, B3v [2 r.], Dv [2 r.], D2, D8, E5v, P2 [2 r.]; GliczKsiąż D5v; GroicPorz iiv; Leop 4.Esdr 11/45; Truneus corporis, Ciáło krom głowy. Mącz 467a; Oczko 15v, 24v; KlonWor 75 [2 r.].

W charakterystycznym połączeniu: wszytko ciało (9).

W przen (2): Z drugiéy ſtrony záś/ niebo ná górę wywodźi Drugié pół wieńcá/ y część oſtátnią ogoná Długiéy Hydry: á przytym mocnégo Chyroná Ciáło/ y znáczną głowę KochPhaen 22, 23.

a. Tkanka mięsna, mięso, miękkie części organizmu ludzkiego lub zwierzęcego; corpus Murm, BartBydg, Mącz; membrum Mącz, Calep; caro Mącz (397): OpecŻyw 102, 126v; Murm 78; HistJóz A4v; Vomicae, sunt tumores purulenti in corpore, a vomendo dicti, zakazenye cyala z zastrzelyenya BartBydg 173; Też proch kokornakow [...] wyciąga ſciała drewna y ſtrzały FalZioł I 11a; bolenie kthore chodzi po ćiele y pożiłach: vſmierza FalZioł I 94d; Też ſok Szawiny z miodem zmieſzany/ wyſzuſza niecżyſtoſci zagniłe z ran y s kroſt ſmrodliwych ktore pſuią ciało zdrowe gryzącz ie á iedzącz. FalZioł I 130a; od prochnienia y zagniłoſci ciała broni FalZioł II 10d; bowiem koſci ſprochniałe á ſkażone wyciąga y ciało ſkażone ſpądza precż/ á tak fiſtułę zgoijſz. FalZioł III 3c; POwiedaią iż weſz zciała ſie rodzi/ á dziurkami przez ſkorę wyłazi FalZioł IV 16c; Trzecie aby była zupełnego ciała/ ani barzo tłuſta/ ani barzo chuda. FalZioł V 36, ‡‡c, ‡‡3a, *c, *4b, I 1Oa [2 r.] (54); Cżemu ciało płuc ieſt rzadkie á iako gębka dziurkowate. GlabGad E; Ciało grube á twarde albo tęgie, mocnego też znamionoie [!]/ ſmiałego y robotnego GlabGad P5v, E, E2 [2 r.], E3v, H4 [2 r.], P5v [2 r.], P6 żp; LubPs 23; GroicPorz hhv, iiv, ii2; KrowObr 200, 200v; áby iadł cżłowiek ćiáło ſyná ſwego/ y ćiáło corki ſwoiey. Leop Bar 2/3, Iob 19/20, 22, Is 9/20, Zach 11/9; KwiatKsiąż O; Apostema [...] Suppuratio, vel abscessus, Puchliná/ álbo/ Nádęcie/ To yeſt/ Gdy skórá od ciáłá odſtánie. Mącz 12d; Corpus pro sola carne ponitur. Ut. Vires et corpus amisi, Cicer. Moc á śiłym zgubił/ y opadłem ná ćiele/ nic mię niezoſtáło yedno skórá a kośćy. Mącz 66b; Si quae habitior est paulo pugilem esse aiunt, Yeſli która ciało przitłuſzcz ma powiedayą żeby ſie ſzermierzem być godźiła. Mącz 151b; Torus item, Mieśiſte ciáło gdzie máło kośći á wiele mięſá. Mącz 460a, 32a, 39a,102a, 298b, 384a; A z Ryb/ Morſkie gorſze niż Rzeczne [...] iáko ſą Szczupaki/ okunie/ Pſtrągi/ Loſoſye śliże y inne ryby tęgiego ćiáłá SienLek 7v; Kiedy pod ſkorą częſto ſye ćiáło ruſza [...] Ograżkę przeſtáiącą známionuie. SienLek 20v; Ludźie chudźi/ więcey krwie máią. Telowici/ więcey ćiáłá SienLek 32v; Ktory koń ſłábégo ćiáłá ieſt/ á ćiáło mu ná poſládku zwiſnie/ ten nie rad tłuśćieie. SienLek 187, 9, 9v, 21, 32v, 92v (25); y ácz nie to mięſem ćiáło moie/ które widźićie/ ieść będźiećie BiałKat 313v, 273v; RejZwierc 197v; BudBib Ps 26/2; SkarJedn 5; Krwie w ſobie nie czuię/ niemáſz ná mnie ćiáłá/ Kośći tylko biédné/ á ſkórá zoſtáłá. KochPs 151; Gdy to mowił/ kazał Sędzia przynagláć/ á mocno drzeć ćiáło z kośći iego/ odmieniáiąc Kátowniki na przemiánę. SkarŻyw 41, 91, 160, 188, 436 [2 r.], 460; WerGośc 252; KochSob 66; GórnTroas 41; LatHar 106, 167, 687; WujNT 287, Ioann 1/13, Apoc 17/16; WysKaz 46; Nieſłychána w prawdźie rzecz áby krol poddáne ćiáłem ſwoim karmił. SkarKaz 159a, 159a [2 r.]; GosłCast 19; KlonWor **.

W charakterystyoznych połączeniach: ciało martwe, miąższe, miękkie (5), słabe, tęgie (3), twarde (4), wszytko (5), słabe, tęgie (3); ciało gnoić (2), jeść (11), żreć (4); chodzić po ciele; karmić ciałem (4); ciała gnicie (4), miękkość (2), padanie (5), prochnienie (4), wzdęcie (2), zagniłość (4), zakażenie (2).

Zwroty: »przy ciele być« = być tłustym, tęgim (1): ále iż ná ten cżás ták przy ćiele nie ſą [wielbłądy]/ dzieie ſię to ćięſzkim ſtrudzenim/ iż przez ty cżterzy mieſiące vſtáwicżnie iść muſiáły BielKron 332.

»ciało mnożyć (a. rozmnażać)« (4): FalZioł IV 57c; GlabGad C3, F4v; Wyczyśćiwſzy ránę/ iuż ią goić tymi máśćiámi/ ktore ćiáło mnożą SienLek 147v.

»napełniać (a. napełnić) ciałem, ciało; ciała napełnienie« [szyk zmienny] (4 : 1; 1): FalZioł V116v; Potym Pan Bog puśćił twárdy ſen na Adámá/ á gdy záſnął/ wźiął iedno żebro z niego/ y nápełnił ćiáłem [clausit carnem] mieyſce ono. BibRadz Gen 2/21 [przekład tego samego tekstu BielKron 1v, WerKaz 282]; BielKron 1v; Cyáło nápełnia máła praca/ częſte odpocżywánie. SienLek 4v; Oczko 33v; WerKaz 282.

»naraszczac (a. rościć) ciało, ciałem; uroszczenie itp. ciała; naraszczający itp. ciała, ciało; roście itp. ciało« [szyk zmienny] (8 : 4; 3; 5 : 3; 6): Długi ſmolnik ieſt ocieraiączy y zagrzewaiący/ á tak ieſt dobry w goieniu ran roſcieć wnich ciało. FalZioł I 9d, I 32d, 37b, 47a, 72a, 93a(26); GlabGad F5 [2 r.], H8.

»ciało ścieńczać (a. cieńczyć); ciało ścieńczeje itp., ciała ubywa« (3; 3 : 1): FalZioł ‡‡d, I 149a; RejPs 164; A záſye ćiáło ćienczy/ w gorącey ſye Wánnie kąpáć SienLek 5, 92; KochPs 169; przedśię co dźień/ to mu zdrowia/ y ćiáłá vbywá NiemObr 166.

»tuczyć ciało; ciało się tuczy« [szyk zmienny] (3; 1): Mięſo wołowe przyrownam do inſzego bydła, ieſt na ſuſſze/ przeto krew grubą cżyni ale tucży ciało FalZioł IV 5b, ‡‡c; GlabGad K; SienLek 91v.

»ciało wziąć (na się)« = przytyć [szyk zmienny] (3): FalZioł I 12b; A ktoryby iuż vbogi ćiáło ná śię wźiął/ y ku śiłam záśię przyſzedł [vires autem et corpus qui recuperavit]/ ten do roboty niech będźie posłan ModrzBaz [38]v; WyprPl B3v.

Wyrażenia: »chude ciało, chudy na ciele« (4 : 1): FalZioł V30; Záś álić ſiedm krow innych wyſtępowáło zá nimi ſzcżupłych y ſzpetnych ná pozor bárzo y chudych ná ciele [tenues carne] BudBib Gen 41/19.

»cząstka ciała« (1):Lekarzſtwo gnoiącze/ podług Auicenny, Ieſt każącze niektore cżąſtki ciała FalZioł V 102.

»ciało człowiecze, ludzkie« [szyk 4 : 3] (4 : 3): FalZioł IV 56a; GlabGad 114; rzecżeni Kánibales od pſow/ bo iedzą ludzkie ćiáłá iáko pśi BielKron 441, 445, 461v; Mącz 223a; ábowiem ma wieprzowe mięſo y wonią y ſmákiem nieiáką właſność ku ćiáłu człowieczemu SienLek 6.

»grube ciało« (1): FalZioł V 60v cf »ciało pełne«.

»napuchnienie, puchlina ciała; ciało puchnie« [szyk zmienny tylko we frazie] (2 : 1; 2): FalZioł V 26v, 36, 37v, 41; Więc y pſzcżołki robotne [...] Znáią też złodźieiá. Bo go iedzą nád Zwycżay/ nie odeydźie cáło : Y żądłámi nátknione puchnie ná nim ćiáło. KlonWor 12.

»ciałem obłożony« (1): Zaſię ieſthliby k temu barzo thłuſta albo ciałem zbytnie była obłożona niewiaſtha Tedyby ſnadniey takowey na licze leżeć nakolanoch. FalZioł V 23d.

»ciało pełne« [szyk 1 : 1) (2): A tak bańki barzo mało ſą vżytecżne ludziom ktorzy ſą grubego á pełnego ciała FalZioł V 60v; SienLek 29.

»skor(k)a ciała, na ciele« = cutis carnis PolAnt; membrana Calep (3 : 1): Cżemu pierz, gorcżycza, y inſze zioła gorące wnątrzu nie ſzkodzą gdyż z wierzchu na ſkorę ciała przyłożone przepalaią mięſo iż ſie od nich ſpryſzcży iako ſparzelina. GlabGad K2v; BibRadz Lev 13/2 [2 r.]; Calep 650b.

»szczupły ciałem, na ciele szczupły« (1 : 1): Zaś oto ſiedm krow wychodziło [...] ſzpetnych ná poyrzenie/ á ná ćiele ſzcżupłych [tenues carne'] BudBib Gen 41/3, Gen 41/4.

»sztuka [ = część] ciała« (1): Porwáli go [z uciętą ręką] ná Oſłá/ á on ięcząc leżał: Bo ſztuki ćiáłá ſwego w onych drzwiách odbieżał. KlonWor 43.

»sztuka ciała« = narośl (1): Mola aliquando, Nieyáka ſztuká ciáłá niextałtowna która pod czás w żywocie niewieściem w Mácierziznie króm plemienia męskiego rośćie/ krá zową niektorzi Mącz 229a.

»tłuste ciało; tłusty na ciele, ciałem; tłustość ciała« [szyk 4 : 3] (4; 1 : 1; 1): Niewiáſtá ciáłá tłuſtego/ rádá dawá żywotá ſwoiego. March¹ A3; HistJóz B; FalZioł V 17b; GlabGad P5v; A ná oſtátku dzieśiąći dni zdało ſię poyzrzenie iych lepſze y tłuſtſze ćiáłem [pinguiores carne]/ niż wſzech pácholąt/ ktore iádły potráwę krolewſką. BudBib Dan 1/15, Gen 41/2, 18.

peryfr. »wieprzowe ciało« = wieprzowina (1): Lecż ieſzeże nád to/ coby iedli náſzy Trzebá pomyślić o grochu o káſzy. Lecż chleb fundáment/ y wieprzowe ćiáło/ Miey go niemáło. KlonFlis F.

Szeregi: »(nie) ciało, (i, a, ani) kość« [szyk 20 : 9] (29): OpecŻyw 169v; GliczKsiąż Cv; KrowObr 200; dothknićie ſię mnie á obácżćie/ boć duch niema ćiáłá áni kośći [carnem et ossa]/ iáko widźićie że ia mam BibRadz Luc 24/39 [przekład tego samego tekstu OpecŻyw 169v, KrowObr 200, RejPos 114, GrzegŚm 54, 62, RejZwierc 197v, CzechRozm 55, MWilkHist K4 [2 r.], WujNT, SkarKaz 204a, 207a]; RejPos 114; BiałKat 276; GrzegŚm 54, 62; RejZwierc 197v [2 r.], 230; WujJud 252v [2 r.]; CzechRozm 55, 264; Oczko 34; SkarŻyw 141; MWilkHist K4 [2 r.]; CzechEp 148, 297, 315, 344, [414]; WujNT Luc 24/39; Z ćiáłá y z kośći ſwoich/ w człowieczéy oſobie/ Dźiećiątkiem málutkim/ nam/ Anyołom/ y ſobie Ná świát wypuśćiłá? SiebRozmyśl F4; SkarKaz 161a, 204a, 207a.

»(nie) ciało, (i, a, ani) krew« [szyk 86 : 19] (105): BierRaj 21v; OpecŻyw 56v, 90v; PatKaz III 91v; CZarna cżemierzicza [...] wſzythko ciało naprawia y krew thakież FalZioł I 46b, 110d; GlabGad C3, G6, H4; SeklWyzn E [2 r.], Xv, Y, Y2v; RejKup dd7v; KrowObr 48, 180, 181, 191v, 200v [3 r.], 201, 207v; nátychmiaſt/ nie przyzwoliłem ćiáłu/ y krwi/ ánim ſie wroćił do Ieruzálem [...] álem ſſedł do Arábiey Leop Gal 1/16 [idem WujNT], 4.Esdr 15/58; że chceſz napráwę vcżynić ſkáżonym á zániedbánym práwom náſzym/ tegoć ciáło á kreẃ w ſercu W. K. zacnośći nie vcżyniło/ ále ſam tylko Duch Boży. LeszczRzecz A5 [parafraza Matth 16/17]; RejFig Ee2v [2 r.]; BielKron 2v; GrzegRóżn C2v [2 r.], L4 [2 r.]; HistRzym 9v [2 r.]; RejPos 33, 39, 87 [2 r.], 87v, 88 (23); RejPosWiecz² 91v, 95; RejPosWiecz³ 98, 99 [2 r.]; BiałKat 268v, 281, 316; GrzegŚm 43; KuczbKat 165; WujJud 172; BudBib Eccli 14/19; To lepak mowię bráćia/ iż ćiáło y krew [caro et sanguis] kroleſtwá Bożego odziedzicżyć niemoże. BudNT 1.Cor 15/50 [przekład tego samego tekstu RejPos 152v, GrzegŚm 43, WujNT]; CzechRozm 28, 158, 159v, 163v [2 r.], 260, 263; SkarJedn 404; CzechEp 338; NiemObr 10, 12, 92, 96, 114; ArtKanc N7, N7v, N16; GrabowSet P3; KochFrag 47; KołakCath B4v; Błogoſłáwionyś ieſt Symonie Bárioná bo ćiáło y kreẃ [caro et sanguis] (marg) Ciáło y krew, miáſto człowieká. Hebráiſm. (‒) nie obiáwiłá tobie/ ále Oćiec moy ktory ieſt w niebieśiech. WujNT Matth 16/17 [przekład tego samego tekstu OpecŻyw 56v, RejPos 299v, 300v, WujNT s. 333], s. 333, 1.Cor 15/50, Gal 1/16, Eph 6/12, Hebr 13/4, Yyyyyv; SkarKaz 155b, 489a [2 r.]; CzahTr I2, I2v.

»ciało albo (i) mięso« [szyk 2 : 2] (4): FalZioł I 72a; BielKron 445; wodá záś [...] ták wilgość ſwą zrzedźi/ że w ćiele álbo y w mięśie zoſtáć niemoże SienLek Vv.

»skora i (a) ciało; ciało z skorą« [szyk 5 : 4] (8; 1): GlabGad K2v; Membrum, Członek [...] Proprie, Ciáło s skórą/ członki/ y kośći nákriwáyące Mącz 214d, 75d; RejPos 226v; GrzegŚm 3; RejZwierc 156v; Intercus ‒ Czo miedzi skorą i cziałem ieſt, ząſkorni. Calep 550a, 650a; GrabowSet Bv.

W przen (4): Serce ſkromne ieſth zdrowiem ćiáłu/ ále zazdroſć ieſt ſprochnieniem koſćiam. BibRadz Prov 14/30; HistRzym 65v [2 r.].

Szereg: »ciało a krew« (1): kogo maſz ſłucháć [...] á nie dáy ſie zwodzić temu ciáłu á krwi ſwiátá tego RejPos 301v. [Cf. znacz. 3 »ciało obumarłe« BietSpr 45].

b. Zewnętrzna powierzchnia organizmu; skóra; corpus cutis Mącz; caro Murm (457): ZapWar 1504 nr 1961; BierRaj 21v; [żona Marchołta miała] ciało czarne á zmárſſczone/ cycki ſinye iákoby ołow/ palce miáłá krotkie March¹ A2 [idem March³ T7]; OpecŻyw 22v, 24v, [79], [79]v, 102v (12); PatKaz III 120v; Verruca pustula carnem exedens. [...] Pęchyrz káżąci ćyáło. Murm 65; TarDuch C5; ábowiem ſwierzb y kroſty ſpądza s ciała. FalZioł I 53c; Theż ciało cżyni gładkie gdy ſie ſokiem tego giru namażeſz/ ábowiem dziurecżki kthore bywaią na ćiele zamyka zatula/ á ſtąd ciało cżyni gładſze. FalZioł I 96b; Fortki przechodne w ciele othwiera FalZioł I 113b; Naſienie tego ziela [...] włoſi wymiata s ciała FalZioł I 146c; Sprawa iedna ku vmywaniu licza y rąk/ która pachnie á cżyni ciało białe iako mleko. FalZioł II 20b; A dla tego mycie cżęſte/ ſzath przemienienie y opieranie/ zwłaſzcża tych czo ſie ciała tykaią, Wſzi mnożenia niedopuſzcża. FalZioł IV 16a, ‡‡c [3 r.], ‡‡d [3 r.], *5a [2 r.], [*7]v, I 1c (100); BielŻyw 82; Piſze też Auicenna iż kto chcze mieć czudną kraſę na twarzy pożyway cżęſto fig bowiem one wywodzą krew z wnątrza zaſkorę á tak ciało będzie rumiane. GlabGad I6, A5v, B7, C4, L2v; March³ T7; RejPs 33, 181v; nálazł tám ludzie nágo chodzące/ ná ktorych ciáło włoſmi obroſle iáko na zwierzętach HistAl [I3], I6 [2 r.], K4v, M3; MurzNT Matth 26/12; LubPs K3v; KrowObr 226v; Leop Lev 14/9, 19/28, Dan 5/21, 10/6, Mar 14/8, Hebr 10/22; KochZuz A2v; Nie doſyć ći iż brudu/ trochę zmyieſz s ciáłá/ Ieſli przedſię ná cnocie/ przeſuchá przywrzáłá. RejZwierz 136, 141, 142; Y obrzezowáć będźiećie ćiáło nieobrzeſki wáſzey (marg) Nie obrzeſki/ to ieſt ſkorki która okrywa członek mężczyńſki. (–) BibRadz Gen 17/11, Gen 17/14, 23, 24, 25, Lev 12/3 (12); Goski *2, *2v; Poſłáli tedy Hiſzpani iednego młodzieńcá do nich/ nágo [...] ktorego ony niewiáſty mácáły/ dotykáły/ dźiwuiąc ſie iego białemu ćiału BielKron 447v, 26, 28v, 37v, 38v [2 r.], 261 (11); KwiatKsiąż Q; Pori, latine meatus, Dziurki w cielie przes które pot wychodźi. Mącz 313a, 67a, 129a, 134c, 156d, 249b (11); Oliwą wſzyſtko ćiáło mázáć SienLek 92, 18v, 29v, 32v, 34 [2 r.], 43 (15); GórnDworz P5; HistRzym 111; RejPos 31, 34/ 330v; BiałKat 86, 336; GrzegŚm 27 [3 r.]; Abowiem kto ſie zdobi tymi kraſomownemi ſłowki/ bá rownie iákoby s cudney rękáwice białą rękę vkazał/ á ciáło ine wſzytko kroſtáwe RejZwierc 84v, 76v, 79v, 133v, 147v, 156v (14); BudBib Gen 17/14, 23, 24, Lev 14/9, 16/28 (8); Obrzezánie ćiáłá męſzcżyńſkiego/ było piecżęćią obietnic y przymierza rzecży źiemſkich y ćieleſnych. CzechRozm **3, 79, 111v; KarnNap B; ModrzBaz 111v; Oczko 14v, 18, 20v, 22, 26, 28v, 29 [2 r.]; ſrogim trądem záráżony ieſt: iſz ná położenie palcá/ mieyſcá w ćiele iego wolnego nie było. SkarŻyw 35, 21 [2 r.], 29, 31, 59, 63 (28); MWilkHist Lv; Calep 164b [2 r.], 1010b; GórnTroas 47, 57; GrabowSet Kv; LatHar 298, 689; Oto chuſtki y fácelety/ ktore ſię Páwłowego ćiáłá dotykáły/ cudá czyniły WujNT 477, Matth 26/12, s. 113, 123, Mar 14/8, s. 186 (10); SiebRozmyśl C3, C3v, H2v; WitosłLut A3v, A4v; SkarKaz 386a, 516a, b; PaxLiz D2v; PudłDydo B2v.

W charakterystycznych połączeniach: ciało białe (4), gładkie (4), napłetku (3), omyte (2), pryszczy się, wszytko (3); ciała dotykać się (7), nieobrzeska (6), obrzezanie (3), omywanie (omycie) (3), pomazanie, spryszczenie, szkaradość; z ciała ścierać (7), wypądzać (spądzać) (12), wyganiać, wykorzeniać, wymiatać (3), zganiać; ciało (na-, po-)mazać (14), (u-, wy-)my(wa)ć (12), obrzez(ow)ać (10), (po-)ocierać (4), (o)płokać (4), purgować, spryszczać, (na-, po-)trzeć (7); przyłożyć do ciała, ku ciału; przyłożyć (przykładać, przyłożony) na ciało (4); chędogi (2), obrzezowaé się (obrzezanie, obrzezany) (3), rana (9), (z)raniony na ciele (3); obrzezanie w ciele.

Wyrażenia: »część ciała« (2): vmyią ſobie poſlednie cżęśći ćiáłá BielKron 260, 127.

»ciało człowiecze, ludzkie« = caro hominis Vulg, PolAnt (5 : 2): Leop Ex 30/32; BibRadz Ex 30/32; A to pory zową dziurki ſuptylne ktorych cżłowiek nie doyrzy w ćiele cżłowiecżym/ á ſnich włoſy wyraſtháią y poth wychodzi. BielKron 335v, 33v, 335v; Mącz 499d; RejAp 63v.

»gołe, nagie ciało; nagość ciała; goły na ciele« [szyk 24 : 11] (17 : 11; 6; 1): OpecŻyw 107, 125v; Iaſkier w możdżerzu ſthłucżony gdy będzie na gołe ciało prziłożon: zrani ono mieſcze FalZioł I 56a, I 37d, 124d, V 71; MurzNT Mar 14/51; RejWiz 120; BibRadz Gen 9/22, Mar 14/51; Száthy ochędożne noſzą długo/ ſtrzegąć nágośći iákiey ćiáłá vkázáć. BielKron 259v, 32v, 100v, 107, 127, 420; ProtStoj Ev; HistRzym 110; KuczbKat 330; SkarŻyw 75, 166 [2 r.], 309, 411, 472, 580; WerGośc 217, 257; Glabriones ‒ Gołowaſsowie, goli na czielie. Calep 456a; Chłop gdy mu nákaże Włodarz álbo też Vrzędnik robotę/ á nie poſłucha/ dom zámknąć/ co wynidźie chłoſtá cżtery plagi przez gołe ćiáło/ y odrobić GostGosp 160, 28; LatHar 708; A niektory młodźieniec ſzedł zá nim odźiany prześćierádłem ná nágie ćiáło [nudo] WujNT Mar 14/51 [idem OpecŻyw 107, MurzNT, BibRadz]; CzahTr Iv.

Szereg: »skora abo ciało« (1): Pyerue pytanye yakyey byla baruy na ſkorze abo na czyele PatKaz III 119.

Wyrażenia przyimkowe: »na ciele« — in carne Vulg, PolAnt (100): OpecŻyw 146; PatKaz III 119 [2 r.]; Nevus quodcunque signum in carne. [...] Známyę ná ćyelye Murm 64; FalZioł I 62d [2 r.], 96b, c, 151a, 156a (15); BielŻyw 170; á przeto one [białegłowy] nie tak bywaią kudłate na ciele GlabGad B, P8; RejPs 58; KrowObr 144v; Leop Lev 14/8, Rom 2/28, Eph 2/11; RejZwierz 136; BibRadz Gen 17/13; OrzRozm E2; Nie cżyńcie ná ciele ſwoim żadnych znákow albo kárákterow/ iáko Pogáni dzyáłáią. BielKron 36v; Ty pánny były bárzo piękne ná wzroſt/ iedno cżarnożołte ná ćiele BielKron 443; Są theż ludźie chędodzy ná ćiele/ bo wielekroć przez dźień w wodźie będźie ſie vmywał wſzytek. BielKron 450v, 255, 256v, 257, 258v, 301v, 325v, 447; Vestigia corporis, Nácechowánie/ piątno/ znák ná ćiele. Mącz 490a, 101c, 145d, 240c, 492d; OrzQuin N2; SienLek 16, 22v, 23, 49, 129 [2 r.]; RejPos 31v, 32, 100v, 243v; BiałKat 13v, 373v; RejZwierc 76v, 237v; BudBib Gen 17/13, 25, Eccli 44/20; Niechay ſie iáko chcą niewierni żydowie/ Turcy y Tátárzy obrzezuią ná ćiele/ á co nam do tego? CzechRozm 76v, 99v, 263; PaprPan Bv, Gg2v; ták było ſrogie ono bićie/ iſz rány ná ćiele/ y śiność trwáły SkarŻyw 593, 3, 21, 29 [2 r.], 56, 92 (15); StryjKron 350; ArtKanc D17v, D18; Calep 753a, 806a; LatHar 273, 708; WujNT Rom 2/28, Gal 6/17; SiebRozmyśl D, E2, H2v, II4v; KmitaSpit A4v; CzahTr A3, 12. Cf »goły na ciele«.

»po ciele« (23): OpecŻyw [127]; FalZioł ‡‡c, I 130d, V 41 v; Włoſi też na ręku, więlkie znamię dawaią obycżaiow ludzkich á nie tilko na ręku ale theż po wſzitkim ćiele GlabGad P3; á ſiodmego dniá ogoli głowę ſwoię/ y brodę/ y brwi y po wſſzyſtkim ćiele [ac totius corporis] włoſy Leop Lev 14/9; Ten lud wyſepny miał blizny palone po ćiele/ od wierzchu głowy aż do ſtop BielKron 443v, 27v, 37, 452v; Herpeta, morbus qui serpit, Wrzód który ſie rozſzerza po ciele yáko yeſt ſwierzbiączká y liſzáye po cielie. Mącz 155c, 166c, 188d, 208b, 388b, 499d; SienLek 91v, 136v; SkarŻyw 21, 483; ArtKanc D5v; Calep 381b.

c. Wygląd zewnętrzny, wzrost, postawa (64): Czudnoſzcz czyala maryey panńy ſtąd byorą PatKaz III 117v; bo yle zalezalo na criſtuſa myal czyalo yako mąſz nye yako obrzym any yako karzel nycz uyſſy yedno na oſzmy dlon uyelkych a na dzyeuyącz mnyeyſzych PatKaz III 118, 107v [2 r.], 118, 118v [2 r.], 121v; Mała ieſt w ciele Iaſkołka FalZioł IV 24c, V 49; Wſzakoż ciało takie albo owakie, żadne albo czudne, żnamionuie też duſzę dobrą albo złą GlabGad L8; Trzecia częſc o poznawaniu obycżaiow cżłowiecżych według ſpoſobu iego ciała. GlabGad L7v, A2 [2 r.], N3; KromRozm II h2; (marg.) Máło ná ćiele ſláchectwo zależy. (‒) Bo niewieleć ſláchectwá ná ćiele zależy/ By było napyęknieyſze/ gdy ſie cnotá ieży. RejWiz 98v, Cc7v; nie pátrzę ia ná ludzkie vrody ani cudnośći ciáłá gdy przełożeńſtwá rozdawam BielKron 65, 100; To ieſt náuka przes ktoram przyrodzenie luckie ſſćiáłá y oblicża poznáne bywa KwiatKsiąż B3v marg, B3; Mącz 145c [2 r.]; Acż mu też wiele do tego pomaga vrodá/ kſtałthowne ciáło/ dużość/ męſka ćirpliwość/ y ine dobre przymioty. GórnDworz E6, X6, Bb5, L15 [2 r.], Mmv, Mm2v, Mm3v; BielSpr 2; SkarŻyw 456, 600; A/ by wſzytko wyliczáć/ y dniáby nie ſtáło/ Ták iey doſtátecznie ieſt we wſzem piękné ćiáło. PudłFr 70; (ábowiem/ mowią/ liſtyć ważne ſą y potężne: ále obecność ćiáłá ſłába/ y mowá wzgárdzona/) WujNT 2.Cor 9/10, s. 416.

W charakterystycznych połączeniach: ciało cudne (3), kształtowne, piękne; ciała cudność (2), piękność.

Przysłowie: Iż bywa wielkie ſerce/ y przy máłym ćiele. RejZwierz 14v, 14v marg; PudłFr 36 [ogółem 3 r.].

Wyrażenia: »ciało człowiecze« (1):iż tá Archá byłá według proporcyiey ciałá człowieczego BibRadz I 4b marg.

»kształt w ciele, ciała kształt« = corporatura Calep (3 : 4): iż ten dworzánin/ ma mieć piękną twarz/ y kſtałt w ciele GórnDworz D8v, D2v, Ev; Calep 262b.

»małe (a. maluczkie), niewielkie ciało« (5 : 4): LAſicza eſt zwierzę małego ciała, ale wielkiey ſmiałoſci y chytroſci FalZioł IV 12c; HistAl C4, F2, H8; RejZwierz 14v [2 r.]; PaprPan L4v, Cc2v [2 r.]; PudłFr 36.

»postawa (a. podstata) ciała« [szyk 2 : 1] (3): OpecŻywList Cv; Corporatio, et corporatura, Xtałt/ Stan/ á poſtáwá ciáłá. Mącz 66b; Calep 262b.

»(w)zrost ciała« (4): Statura, Wzroſt ciáłá w ſzerz y w zwyſz. Mącz 412c, 151b, 417c; ANtoninus álbo Antoniuſz (bo prze mały wzroſt ćiáłá ſwego Antoninus był názwány) oycżyznę miał ſławną SkarŻyw 411.

»wysokość, wielkość ciała; wysoki w ciele« [szyk 2 : 1] (1 : 1; 1): przeto dufał Porus w wyſokoſći ciáłá ſwego/ która ſie widziáłá być ná pięć łokiet. HistAl H8; Celsus corpore, Wyſoki w ćiele. Mącz 46d; Calep 1003b.

d. Pierwiastek fizyczny w człowieku (przeciwieństwo strony duchowej); często oceniane ujemnie jako siedlisko żądz, zmysłowości, dolegliwości itp.; corpus, voluptas Mącz; caro BartBydg (1899): Bo doſkonalé blogoſlawieńſtwo/ nieieſt w niebie duſſy bez ciala/ a to dlá ządzé/ ktorą má duſſa ku cialu/ ijż też iuż boga maiątz/ ij cialo téż mietz żądá. OpecŻyw 179v, 5, 37, 60, 101, 163 (13); OpecŻywPrzedm C3v; PatKaz I 6v [3 r.], 16v [3 r.], 17 [2 r.]; PatKaz II 77, 84; PatKaz III 116v [2 r.], 117v; Carnisprivium, rospusczenye cyala, rospusta BartBydg 23; Był też ten Plato cznotliwy barzo, á vmartwione w ſobie miał ciało od żądzi cieleſtnych. BielŻyw 81, 131, 137; GlabGad A2, L8, Mv, P7v; Racży ſciſnąć boiaznią twoią ciało moie/ bomći ſie ia od ſądow twoich lękał. [118/120] Ciało, to ieſt żądze cieleſtne. WróbŻołt pp2v, K7, nn6v, 118/25; RejPs 51v, 76v, 96, 177, 193v; SeklWyzn f2; RejJóz E5v marg, F6v, Q4; wiele takich ktorzy odrzuciwſzy vczciwe małzonki ſwoie pſodtliwie znierządnymy niewiaſtamy przebiwaią y czynią ſciała ſwego a przibytku ducha ſwietego cialo kurewſkie SeklKat K3, K2 [3 r.], S2v, T, V3, Z3v; Wiere iak ſię vidzy duſy. By ieno do czaſu czyalo Powoly ſię nabuialo. RejKup D, f7 [2 r.], 13, Mv, n7, p2v (17); Pyotr fáłſſywe proroki/ á nyeprawdźiwe miſtrze opiſuye. Ktorzy zá ćyáłem w żądzy nyeczyſtoſci chodzą KromRozm I D2v, D3, D4, I2v [2 r.]; MurzHist M3, N2, N3v, O, S4; MurzNT Matth 6/25 [2 r.]; KromRozm II h3, m, mv, qv [3 r.]; KromRozm III B6, D2, D7; Ciáło duchem nigdy nie może być/ Muśi według ſwoiey krewkośći żyć BielKom G4, nlb 4, C3v, D2, E5v, E6v, F7; GliczKsiąż D5, P3v; LubPs M2, O2 marg, P, Rv, R6v marg, Y5, ffv; SeklPieś 31v; Abowiem mąż ſwego ćiáłá w mocy niema/ iedno żoná: I żoná takieſz iedno mąż. KrowObr 140v [przekład tego samego tekstu WerKaz 290, WujNT 1.Cor 7/4], 3v, 44, 63 [2 r.], 64, 116 [2 r.] (12); Otoż duſzę niewinną z Máieſtatu ſwego/ Podawa iáko w ſequeſtr do ciáłá márnego. RejWiz 117; Ale nam dał Pan rozum krygowe wędzidło/ By ciáło nie buiáło/ iáko inſze bydło. RejWiz 171; A ták nie chodź iáko woł tám gdzye ciáło ciągnie/ Boć záwżdy ná ſwąwolą/ gdzye ſie roſkoſz lągnie. RejWiz 190, 18, 43v, 50, 54, 67v (52); Leop Eccle 5/ 5, 1.Cor 7/28, Philipp 3/21; RejFig Cc2v [2 r.], Ee3; RejZwierz 44v, 134, 135v [2 r.], 141v, 142 [3 r.]; Rzekł tedy pan Duch moy wiecżnie ſię ſądem nie będzie obchodźić z człowiekiem gdyż ieſt ciáło. (marg) Ciało iż ſię rozumem nie rządzi (‒) BibRadz Gen 6/3 [przekład tego samego tekstu BielKron 4, BudBib], I *7, 2a marg, d marg, Gen 9/15, 16 (23); OrzRozm M4; Tákci Grizulfus dokońcżył ſwego żywotá y z żoną/ ktora ſie byłá mogłá obronić/ by nie to niezbedne ćiáło ſwierzbiące. BielKron 299; iż káżde Dulze ktore grzeſzą/ ćiáłu gwoli grzeſzą. Gdyż ćiáłu gwoli grzeſzą/ tedy też ćiáłu vmieráią/ á ćiáło nic inne^go nie ieſt iedno źiemiá. Gdyż tedy ćiáło w źiemię ſie obroći/ támże też Duſzá pokutowáć muśi gdźiekolwiek w źiemi. BielKron 466v, nlb 5 [2 r.], k. 4, 4v, 80, 97v (27); KwiatKsiąż C3v, M; Receptaculum animi corpus, Ciało yeſt zachowánie duſze. Ciało yeſt przibytek duſzny. Mącz 36b; Voluptates frenare ac domare, Nie dáć ciáłu ſwey woley. Mącz 136c, 144b; OrzQuin V2; SarnUzn B8v; SienLek Iv, 42v;RejAp 41, 61, 168v, 169 [2 r.], 172v; wſiadl ná koń ſwoj z więtſzym ſercem/ niż w ſmiertelnym ciele być kiedy mogło. GórnDworz Bb6v; otoż iáko kiedy ſie cżłowiek w żywocie zácżnie pirwey záwdy náturá podleiſzą cżęść/ to ieſt ciało ſformuie/ toż dopiro duſzá tám wnidzie GórnDworz Hh4, G2v, G3, G7v, H2, Bb2v (24); HistRzym [39]v [2 r.], 48, 51v, 56v, 57 [2 r.] (23); Abowiemeś ią [duszę] thák ſplugáwił tą márną wieżą thego ſproſnego ciáłá ſwoiego/ iż iuż ledwie zyewa przed ſtráchem RejPos 32, 6v, 10, 13v [2 r.], 32v, 42v (63); RejPosWiecz² 93v; RejPosWiecz³ 97v; BiałKat 36, 158v, 171, 176, 238v, 373v; Známienuie też w piſmie ćiáło/ on grzech/ w cżłowiecże mieſzkáiący GrzegŚm 20; A ieſli duchem bywaćie wiedzeni/ nie ieſteśćie pod Zakonem: boć ſą iáwne ſpráwy ćiáłá/ cudzołoſtwo/ niecżyſtość/ wſzetecżeńſtwo/ niepowśćiągliwość/ báłwochwálſtwo GrzegŚm 32 [przekład tego samego tekstu WerKaz 298, WujNT Gal 5/19], GrzegŚm A3, A3v [5 r.], 19 [4 r.], 21 [5 r.], 22 [2 r.] (45); KuczbKat 60 [2 r.], 90 [2 r.], 95, 180, 185 (12); A ten leniwy oſieł/ á to ſproſne ciáło iáko piekło nigdy náſycone być nie może RejZwierc 104v; Nie ſpi rádzęć/ á bierz przykład od tych ſwieckich zawodnikow/ háruy thą tępą á leniwą ſzkápą to oſpáłe ſwowolne á nikcżemne ciáło ſwoie RejZwierc 130, A3v, A6v, 4, 19 [2 r.], 19v (68); Doſyć vcżynienie tedy zowiemy: [...] gdy ten co cudzołożył/ co ſie zápijał etć/ poſtem trapiąc ćiało ſwoie Páná Bogá ſobie przeiedna WujJud 93, A3v, 42, 90v, 145, 190 (14); WujJudConf 77v, 93v, 189v, 191v; RejPosRozpr c4; RejPosWstaw [21²], [21²]v, [110³] [3 r.], 111; BudBib Gen 6/3; HistHel B3 [2 r.]; BiałKaz B3v; BudNT przedm b2, Rom 7/24, 8/3 [2 r.], 9/8, l.Cor 5/5, Iac 2/26; CzechRozm lv, 2v [2 r.], 83v, 88 [2 r.], 100 (25); Przeto á iákoż ktora z tákich ſchadzek odeydźie odnoſząc ſerce wolne od wſzetecżnego lubowánia/ choćiaby też ná ćiele ſplugáwiona niebyłá? ModrzBaz 54v, 55v, 66, 92v; SkarJedn 57 [2 r.], 347, 363; KochPs 90, 100, 131; wiedzćie ią do nierządney goſpody/ á tám ćiáło iey niech ſłuży wſzetecżnośći ludzi młodych. SkarŻyw 444, 13 [2 r.], 35, 36, 57, 86 [2 r.] (66); A my owſzem żywiémy żywot tym ważnieyſzy/ Czym nád to grubé ćiáło duch ieſt śláchetnieyſzy. KochTr 21; CzechEp 8, 33, 148, 183, 337; Pierwſza cżęśc zámyka w ſobie vważánie zápąlcżywey gorliwośći Xiędzá Kánoniká/ ieſli ieſt z Bogá y porządna: cżyli z ćiáłá y bez vmieiętnośći. NiemObr 7, 6, 15; KochFr 56; KochMRot A3; ReszPrz 164; WerGośc 263, 267; WerKaz 290 [2 r.], 298; WisznTr 32; KochPieś 9; ArtKanc B12, D8v, F10v, L11, M15v (19); GórnRozm A3 [2 r.]; ZawJeft 19; Phil D3; GórnTroas 30, 33; Nie przepłácona ieſt rzecz rozum/ choć będźie czáſem w ſłábym/ á w vłomnym ćiele KochPij C2v; GrabowSet Fv, G2, I2, K3v, N2v (8); KochFrag 53; LatHar 135, 186, 259, 270, 333 (13); Lecż duſze ich y náſze iednáko ſię máią/ Ták w ćiele iák bez ćiáłá gdyſz nie vmieráią. KołakCath C, B4, C3 [2 r.]; Co ſię národźiło z ćiáłá/ ćiáło ieſt: á co ſię národźiło z Duchá/ duch ieſt. WujNT Ioann 3/6; iż ciáło y niżſza część człowiecza pobudza w nim rozmáite y przećiwne ſobie chćiwośći/ żądze y namiętnośći przećiw rozumowi WujNT 546; A tákże bráćia/ powinni ieſteſmy/ nie ćiáłu/ ábyſmy podług ćiáłá żyli. Abowiem ieſli podług ćiáłá żyć będźiećie/ tedy pomrzećie: ále ieſli Duchem ſpráwy ćiáłá vmartwićie/ tedy żyć będźiećie. WujNT Rom 8/12–3, s. 11 [2 r.], Matth 6/25, s. 47, 64, 151 (57); WysKaz 10, 19, 24, 39; SarnStat *7v, 48; Gdy go Dyabeł grżechem zniewolił/ tedy mu oniż niewolnicy iego/ to ieſt ćiáło y áffekty/ y ſam Szátan pánuie PowodPr 61, 61; Stáry Iádam ćiáło y ćieleſne roſkoſzy miłuie. Ciáło ieſt co ſię z ćiáłá rodźi/ ćiáłu dogadza y ſłuży/ á ducha poniża. Ciáło roſkázowáć chce/ á duſzy ſłużyć ſobie każe. Zmiátaymyż to przyrodzenie/ á ćiáłu iáko beſtyey nierozumney rządźić ſię nie dáymy. SkarKaz 489a, )(2, 3b [3 r,], 6b, 43b [2 r.], 83a (50); CiekPotr 38; SkarKazSej 660b, 676a [2 r.]; SapEpit [B2]v; pomocą twą nogi Moie nie zſtąpią z twoiey świętey drogi/ Dokąd duchowi moiemu mieſzkánie W tym wątłym ćiele będźie SzarzRyt Bv, A2, A2v, B2.

W charakterystycznych połączeniach: ciało bujne (4), gliniane, gnuśne (2), grube (3), grzeszne, liche, marne (21), nędzne (17), nieslachetne (2), nikczemne (3), obłudne, podłe, rozpustne, skazitelne, sprosne (7), swowolne (30), śmiertelne (12), tępe; ciała bujność, dręczenie (4), karanie (4), lubość (2), namiętność (2), niewstrzymanie, plugastwo, powściągliwość (4), powściągnienie, rozpustność, rozpuszczenie, skazitelność, sprawa (7), swowoleństwo (3), swowolność, (u)martwienie (18), (u)trapienie (18), zmordowanie; ciało dręczyć (9), hamować (3), karać (5), powściągać, skromić, (s)trudzić (4), trapić (9); (u)martwi(a)ć (13), ciała naśladować (2), powścięgnąć; ciału folgować (5), lubować; za ciałem chodzić (3), iść; wedle ciała chodzić (5), żyć (żywiący) (17).

W połączeniach szeregowych na oznaczenie pokus (65): obacz iako zawzdy ciało czart ſwiat iako ſprzeciwnicy naſſy zawzdy zanami iednemiſz ſcieſzkami chodzą RejPs 83v, 74; SeklKat T; RejKup B, ee4, ee7; KromRozm III D2v; LubPs B5 marg, G marg, aa3v marg, bb4v marg; SeklPieś 19; KrowObr 63; Leop *A3v[2 r.]; RejAp 2; HistRzym 100v, 106v, 116v, 117; y ktoż tu kiedy był áby mogł mieć ták przepáſáną biodrę ſwoię/ áby mogł być wolnym od pokuſy cżártá ſproſnego/ á od ſwowoleńſtwá ciáłá ſwoiego? RejPos 345v, A4v, 133v, 142v, 180, 210; BiałKat 91, 226; GrzegŚm A2v; KuczbKat 155; RejZwierc 67,114v, 116 marg, 167, Aaa3; WujJudConf 59v; RejPosWstaw [143⁴], [21³]v, [110³]; CzechRozm 213v, 259v; KarnNap B2v; Ktemu też niechayby ſobie lekárſtwá gotowáły/ ktoremiby ſię obwárowáć mogły przećiwko przenágábániu Cżártá/ ćiáłá/ y tego świátá [quibus se muniant contra diaboli, carnis et mundi huius insultus]. ModrzBaz 11v; SkarŻyw A3v, 14; KochMRot B4; ReszPrz 23; WerGośc 203; ArtKanc B12, L5v, L8, L9, P8v, S8, S16v; LatHar 147, 237, 239, 300, 580, 587, 596; SiebRozmyśl L2; Zadna ſektá nie miáłá nigdy ták ludźi świętych y cudownych y vmartwionych świátu y ćiáłu/ iáko Chrześćijáńſka w oboieý płći. SkarKaz 277a; SzarzRyt A2.

Przysłowia: Kiedy ſie ciáło na ſwą wolą vda/ Iuż thám na duſzy rádość bárzo chuda. RejZwierc [213]v.

bo co ſię ćiáłu lubi/ to záwżdy duſzę gubi. ArtKanc S8.

Trudno wytrwáć o iednéy duſzy człowiekowi. Bo iedná ma być w ćiele/ á druga w kálécie KochFr 111.

Frazy: »dusza przyłączona jest ciału, do ciała wpuszczona« (1 : 1): ále iż duſzá przyłącżona ieſt ćiáłu/ tedy być to muśiáło/ áby ku ich zrozumieniu vżywáłá pomocy tych rzecży/ ktore ſmyſłem poięte być mogą. KuczbKat 110; RejZwierc 1 v.

»dusza przyszła k ciału« (1): ktorą wzyąla przy ozyuanyu gdy duſcha przyſzla kyey czyalu PatKaz II 84v.

»poki dusza (a. duch) w, przy ćiele (stoi, jest, odpoczywa, ustanie)« [szyk zmienny'] (9 : 1): SeklKat Q4, T; RejKup p3v, y3v; LubPs ee5; Ad extremum spiritum tuus sum, Poki duſzá w ciele tobiem yeſt obowiązan. Mącz 112c; Dum anima spirabo mea, Poki duſzá w ćiele/ poki ziewam/ na nogách ſtoyę. Mącz 408c; GrzegŚm 27; GórnTroas 30; Póki duſzá w ćiele mym odpoczywáć będźie/ Ieſtem tobie powolna/ y powinna wſzędźie. GosłCast 57.

peryfr. »dusza wyszła z ciała, wyszcie duszy z ciała, rozdzieliła się dusza z ciałem, rozdzielenie dusze od ciała itp.« [na określenie śmierci] [szyk zmienný] (50): racz tez moyα duſſα w yey ſcyala wiſſcyu wteyze laſce przijᾳc BierRaj 17v, 22; PowUrb 3v; OpecŻyw 150v, 179, 180; BielŻyw 32, 81; SeklKat V; BielKom C8v; káżdy kthoryby yedno chcyał co vmyeć/ ma náuki nigdy z myſli ſwey nye ſpuſſcżáć [...] z oną ſie nye rozſtáwáć/ áż przy ſámym ſkonányu á grobye gdi yuż duſſá s cyáłá wylecyeć ma. GliczKsiąż N2; LubPs X4 marg; SeklPieś 6v; A ſkoro duſzá s ciáłá/ wnet oſądzon będzyeſz RejWiz 164, 121; Támże gdy duſzá iey miáłá wynidź z ćiáłá [egrediente anima eius] (bo támże vmárłá) wezwáłá imię iego Benoni BibRadz Gen 35/18; HistRzym 94v; BiałKat l03v [2 r.], 176; Gdyſz ſłowká o thym nie máſz w piśmie/ áby tho ſmierć byłá/ oddźielenie iákieś Duſze od ćiáłá. GrzegŚm A3, A3v, 14, 15, 29, 49, 51; KuczbKat 45; RejZwierc 4v; KochPs 211; SkarŻyw 589; KochTr 24; Pámięć twoiá w iéy ſercu záwżdy będźie trwáłá/ Póki teſkliwa duſzá nieodbieży ćiáłá. KochFr 70; KlonŻal A4v; A komuś byłá piérwſzą wiárę dáłá/ Temu ią choway/ áż duch zbędźie ćiáłá PudłFr 48, 54; ArtKanc D13, H14v; GórnTroas 63; GrabowSet Gv; LatHar 146, 253, 280, 639, 669; WujNT 309 marg; SiebRozmyśl L4; SkarKaz 118b, 384a, b.

Zwroty: »być w ciele« = dać się rządzić ciału [szyk zmienny] (6): KrowObr 54, 231v [2 r.]; BibRadz Rom 8/8; A ktorzyć ſą w ćiele [in carne sunt] (marg) ktorzy ćieleſnie żywią. (–)/ Bogu ſię podobáć nie mogą. Lecz wy nie ieſteśćie w ćiele/ ále w duchu WujNT Rom 8/8‒9 [przekład tego samego tekstu KrowObr 54, 231v, BibRadz ].

»ciała, u ciała być niewolnikiem« (1 : 1): Ale mądry ma to iſcie pilnie rozważáć/ áby v ciáłá nie był nigdy niewolnikiem RejZwierc 113v; LatHar 612.

»cierpieć na ciele« [szyk zmienny’] (2): OpecŻyw 187v; ktorą [krzywdę] cierpiemy od IchM i na duszy i na ciele DiarDop 104.

»z duszą i z ciałem diabłu się odda(wa)ć« [szyk zmienny] (3): Podzmy do Sylweſtrá wtorego/ izali ſie ten z duſzą y s ćiáłem Dyabłu nie oddał/ aby iedno Papieżem zoſtał KrowObr 38, 37, 137.

»w ciało wlewać duszę; dusza (a. duszyczka) w ciało wl(ew)ana; wlanie dusze w ciało« [szyk zmienny] (1; 8; 1): Gdzież potym rychley niż w oce mgnieniu duſſa iego náſwiętſſá bylá ſtworzona ij w cialo wlána/ tak ijż ſtál ſie natychmiáſt cżlowiek zupelny OpecŻyw 9; PatKaz I 17, 17v; PatKaz II 83; PatKaz III 95 [2 r.], 96; RejPos 247; GrzegŚm A3; ále w ludzkie ćiáło wlewa P. Bog duſzę/ ktorą z niſzczegoż ná ſwoie podobieńſtwo tworzy SkarKaz 208a.

»złączyć (a. złączać) duszę z ciałem; dusza złączy (a. złącza) się z ciałem; dusza z ciałem (a. ciało z duszą) złączona(-e); złączenie dusze ku ciału« [szyk zmienny] (11; 4; 6; 1): OpecŻyw 163, 180; PatKaz I 17; Czyly to ſzwyąto ſzwyączymy yey począczya kyedy pan bog duſzą yey zlączyl zyey przeczyſtem czyalem w oſzm dzyeſyąth dny po yey począczyu PatKaz II 83v, 72, 77 [6 r.], 77v, 83 [2 r.], 84, 84v [2 r.]; PatKaz III 93, 116; HistRzym [39]v; BiałKat 176; KarnNap E3.

»ciało (z)mazać« (2): á dla máłey roſkoſzy/ tákiego y ták wielkiego/ ćiáłá nie máżmy/ bo krotki grzech/ ále długa zań y wiecżna ſromotá. SkarŻyw 279; LatHar 444.

Wyrażenia: »chor(y) na ciele a zdrow(y) na umyśle, rozumie« [szyk 2 : 1] (2 : 1): UstPraw C2; ále ieſli ieſt ná ćiele chór/ á ná rozumie zdrów [...] niech będźie piſano: Chory ná ćiele/ á wſzákże zdrowy ná vmyśle/ y przý rozumie będący [eger et languens corpore, sanus tamen mente, et compos rationis JanStat 439]. SarnStat 759.

»ciało cielesne« (2): Iż ciáło tho widome á cieleſne nic nie ieſt pożytecżne RejPos 89v; WujNT Col 2/11.

»część ciała« (1): nie będźie żadney śiły duſze twoiey/ ktoraby ſwey poćiechy nie miáłá: y żadney częśći ćiáłá twego/ ktoreyby roſkoſz vcżćiwa [...] nie vweſeláłá LatHar 681.

»ciało grzechu« = corpus peccati Vulg, PolAnt (11): GrzegŚm 20 [2 r.]; A tu iuż obacżyć mamy ktoreby to były cżłonki ziemſkie/ ciáłá onego náſzego bárzo zepſowánego/ ktore názwáne bywa ciáłem grzechu RejPosWstaw [110³], [110³]v; BudNT Rom 6/6; CzechRozm 77, 220v; WujNT Rom 6/6, s. 543 [2 r.], Col 2/11.

»jedna dusza we dwu cielech« (2): Czo ſą przyaciele, rzekł, iedna duſża we dwu cielech przebywaiąc. BielŻyw 89; SkarŻyw 595.

»krewkie ciało; krewkośc ciała« [szyk 27 : 9] (21; 15): OpecŻyw 95, 98, 99v; RejJóz E5v; RejKup r6v; MurzHist N4; KromRozm III A8; A ták to cyáło me krewkye co ſwowolność broi/ Rácż potwierdzić boć w vprzeymey złośći záwżdi ſtoi LubPs bb5, A3v, C2, D3, Hv marg, H3v marg (11); KrowObr 47v; Leop Matth 26/41, Mar 14/38; Wiećie theż iżem przez krewkość ćiáłá [per infirmitatem carnis] przepowiedał wam pirwey Ewanielią. BibRadz Gal 4/13 [idem WujNT], II 120c; HistRzym 71v, 94v; RejPos 49, 49v [2 r.], 54, 332v; KuczbKat 35, 390; CzechRozm 207v; LatHar 37, 707; WujNT Gal 4/13.

»mdłe ciało; mdłość ciała« = caro infirma PolAnt, Vulg [szyk 14 : 5] (14; 5): Bog iako oćiec namiłościwſzy widząc mdłość ćiáłá náſzego grzechowi poddánego łáſkáwie ią znośi. BibRadz I 5b marg, Mar 14/38; KwiatKsiąż A4v; ktory ſie krzepcży/ więcey ſam ſobą/ á ſercem dobrem/ niżli/ áby mu ciáło mdłe/ co mocy przydawáć miáło. GórnDworz K4v; RejPos 53, 54, 222, 332v; BiałKat 306, 383v; RejZwierc 7, 199v; BudNT Gal 4/13; CzechRozm 92; SkarŻyw 151; KochMRot kt; ArtKanc H7; WujNT Matth 26/41, Mar 14/38.

»niemocny na ćiele a z dobrym rozumem« (1): Lezancz wlozu Pan Florian Bothurzinsky bendącz nyemoczny na ſwim czielie, a wſchakoz sdobrim rozumem, y zdobremi rozmiſlienim [...] wezwal ksobie naprzoth mnye iawnego piſarza nyzey napiſan^ego MetrKor 59/75.

»nieobecny (a. nieprzytomny) ciałem ale obecny (a. przytomny) duchem« (4): GrzegŚm 20; Ia iśćie ácz nieprzytomny ćiáłem/ ále duchem przytomny [absens corpore, praesens autem spiritu] iużem iáko przytomny oſądźił WujNT 1.Cor 5/3 [przekład tego samego tekstu GrzegŚm, 20, WujNT 588, Col 2/5], s. 588, Col 2/5.

»niepomazane (a. niezmazane) ciało, niepomazany na ciele« (2 : 1): A żadny nie mogł zrozumieć ſpiewániu onemu/ iedno oná ſto y cżterdzieśći y cżterzy tyſięcy [...] á ći ſą kthorzy ſą niepomázáni na cielech ſwoich/ ábowiem dzyewice ſą. RejPos 342v; LatHar 70, 182.

»ciałem obłożony« [szyk 7 : 1] (8): á ná co chcemy częſto wſpomináć/ to ſobie ábo ná piśmie ábo na znákách iákich w ocżu ſtáwiem. zwłaſzcżá my ludzie ćiáłem obłożeni/ ktorzy rzecży duchowne y niewidome wnet wzápomnienie puśćiem SkarŻyw 301, 260, 463; LatHar 88, 183, 330, 484; SkarKaz 117a.

»pożądliwość ciała« (11): Tu z tego mieſcá rozumieć mamy o káżdem mężu ktory poddan ieſt roſkoſzam/ á pożądliwośćiam ćiáłá ſwego/ ktori y ſam y ze wſzythkiemi ſpráwámi ſwemi ieſt nieczyſty. BibRadz I 66a marg; GrzegŚm 32; RejZwierc 91v; RejPosWstaw [21²]; LatHar 580; Duchem ſię ſpráwuyćie/ á pożądliwośći ćiáłá [desideria carnis] nie wypełnićie WujNT Gal 5/16, Eph 2/3, 2.Petr 2/18, 1.Ioann 2/16, Bbbbbb2, Cccccc.

»(prze)czyste ciało, czysty na ciele; czystość ciała, na ciele« [szyk 25 : 4] (21 : 1; 6 : 1): Był cżyſteho tziala/ bo wſſytkę roſkoſs cieleſną od ſiebie odrzutzil. OpecŻyw 5, 157; abouyem oną czyſtoſzcz boſtwa wſwym przenayczyſthſzym czyele noſzyla PatKaz II 81v, 46v [2 r.], 48, 68 [2 r.], 69, 71, 82, 83v [2 r.]; iáko dziewica cżyſtość ćiáłá ſwego záchował SkarŻyw [474], 16, 69, 112, 152, 230, 341, 362; ArtKanc A4; LatHar 63, 215, 618, 628; WujNT 596 [2 r.], 2.Cor 7 arg.

»z strony ciała« (12): PatKaz III 107v [2 r.], 113, 120v; BielKom kt; LubPs A5v; bárzo ſzaleni ſą ludzye ći/ ktorzy áby dzyatkom ſwym s ſtrony ciáłá á powagi ſwiátá tego dopomocz mogli pilnie ſie o to ſtáráią RejPosWstaw [41²]v; CzechRozm 33v; ModrzBaz 72v; KochTr 10; P. Bog [...] cżynił dobrze dla vmárłych z ſtrony ćiáłá/ żywym z ſtrony ćiáłá. iáko dla Dawidá/ Sálomonowi/ y wſzytkiemu miáſtu Hierozolimſkiemu. LatHar 324.

»zdrow(y) na umyśle i na ciele« [szyk 7 : 2] (9): UstPraw C2; będąc zdrowa na cielie i vmyſlie powzdala ieſt iemu grunth ZapKościer 1579/lv; Téż máią báczyć/ ieſli ieſt zdrowy ná ćiele: á w ten czás może bydź piſano/ zdrowy ná vmyśle y ná ćiele [sanus mente et corpore JanStat 439] SarnStat 759, 637, 684, 1248, 1250, 1251, 1252.

»zjednoczenie dusze z ciałem« (1): Tenże Bezá wymyſla ſobie dwoie ziednocżenie perſon w Pánie Chryſtuſie/ iedno duſze z ćiáłem/ drugie BOſtwá z cżłowiecżeńſtwem ReszPrz 78.

»zupełność ciała« (1):która [chrzęstka ] gdi nie będzie iuż oſthra albo koncżata, ale rozdwoiona [...] pewne znamię ieſt naruſzenia zupełnoſci ciała y nie czałoſci GlabGad O.

»żądza (a. żądość) ciała« = desiderium carnis Vulg (4): zawzdy nago chodzimy żądzey ciáłá náſzego nie wypełniamy HistAl 15v; Leop Eph 2/3; Bo wſzytko co ná świećie ieſt/ ábo ieſt pychá żywotá/ ábo żądość ocżu/ ábo żądość ćiáłá HistRzym 122, 108v.

Szeregi: »ciało a (i) brzuch« [szyk 1 : 1] (2): WerGośc 241; Iáko Muł álbo Ośieł bez rozumni ktemu Cżyniąc ſię/ ciáłu ſłużą á brzuchowi ſwemu. KołakSzczęśl A4.

»ciało i cielesność; ciało z cielesnością« (3; 1): Duſzá chce do dobrego/ á ćiáło y ćieleſność niechce: y zgołá do káżdey dobrey zbáwienney rzecży/ wielką trudność cżyni. SkarŻyw 261, 321; SkarKaz 488a, b.

»ciało, cześć« (1): iżby mi nie mogli zaſzkodzić na duſzy ani na ciele/ na czci ani w gimieniu TarDuch D6.

»ciało i członki« (1): Ciało ych ieſt y czlonki przibytkiem ducha ſwiętego. SeklKat L.

»ciało i dobre mienie« (1): Ale gdzye też niemiernie/ tám y myſl y ciáło/ Y dobre mienie ginie y rozumu máło. RejWiz 37 v.

»dowcip, (i) ciało« (3): á ktorzi záś y iędrny dowćip maią/ y ciáło mocznę [!]/ ći niechay tak o naukach iáko woiowániu piecżą maią KwiatKsiąż M, A4v, M.

»dusza (a. duch, a. duszyczka), (i, a, ale, ani, czyli, nie) ciało; dusza (a. duch) z ciałem (a. ciało z duszą)« [w tym: na duszy i na ciele (63), w duszy i w ciele (14), z duszą i z ciałem (32), duszą i ciałem (14)] [szyk 285 : 250] (518; 17): Bᾳdzze ti moyα radᾳ [...] ij zaſſczicyenym cyala me^go ij duſſe moyey wnynyeyſſim ziwocye BierRaj 20, 20; nigdy mu tego zaſlużytz niemożemy dokądeſmy żywi/ a wſſakoż z duſfą ij s cialem iego ſwięte miloſci dziekuymy OpecŻyw 14, 53, 72v, 93v, 99v, 135v (28); PatKaz I 4v, 6v, 10, 17v; PatKaz II 68 [2 r.] 83v; PatKaz III 97, 104, 107v [2 r.], 108v, 109 (13); TarDuch B3, D5, D6; BielŻyw 31, 103; GlabGad P5v; WróbŻołt M7v; RejŁas w. 46; RejPs 57, 58v, 68v, 91v, 116 (8); SeklWyzn d4; RejJóz A5, H2v; SeklKat C3v, C4v, Hv, Iv, I2v (11); Czyalo leży duch ſię ſyly RejKup h2v, e7v, k8v, o2, o3, p2v (15); HistAl K4v; MurzHist D4v, M, Mv, M3, Pv; MurzHistSekl ktv; KromRozm II h3; KromRozm III A7v, D7, D7v; DiarDop 104; BielKom kt, nlb 3, 6, C5; GliczKsiąż D [2 r.], L5 [2 r.], P3v [4 r.]; Zacnye cye wyznáć muſſę Pánye w duſſy w cyele Ześ mi hoyney łáſki twey tu okazał wiele LubPs ffv, A5v, Ev, P marg, R3v marg, S [2 r.], gg4v; GroicPorz h3v; Iż iáko tylko ſam pan Bog tzłowieká wſzelkiego ſtworzył ze dwu rzetzu/ s ćiáłá y z Duchá/ ták theſz chce mieć nie połowicę/ ále obiedwie tzęśći zupełnego tzłowieká/ y Duchá y ćiáłá KrowObr 116, 54, 89, 94v [2 r.], 116 [3 r.], 190, 191v, 231v; Bo gdzye chytrość nie ſproſta to ſie o moc kuſzą/ By więc tego przypłáćić y ciáłem y duſzą. RejWiz 77v, 43v, 50, 70, 80v, 87 (10); Duch ći ieſt pogotowiu/ ále ćiáło krewkie á nie mocne [spiritus quidem promptus est, caro autem infirma ]. Leop Matth 26/41 [przekład tego samego tekstu Mar 14/38, BibRadz Mar 14/38, LatHar 692, 707, WujNT ], Mar 14/38, 1.Cor 7/34, 2.Cor 7/1, l.Petr 4/6; RejZwierz 132v; BibRadz I 2d 273v, Iob 13/14, Matth 10/28 [2 r.], Mar 14/38, Rom 8/9, 10; OrzRozm T2; BielKron lv, 4v, 137v, 218; KwiatKsiąż A4v; Animam debet, Winien y s włoſy/ s Duſzą y s ciáłem. Mącz 78c, 10b; OrzQuin Gv, Z3; LeovPrzep b2; RejAp 2v, 22v, 23 [2 r.], 31v, 32v (12); GórnDworz G7v, H5v, Q7 [2 r.], X7v, Y8v, Ff5, Hh4 [3 r.]; HistRzym [39]v, 60, 65v, 69v, 87 (9); RejPos C4v, 39, 83, 84v, 89v (36); RejPosWiecz² 95v; RejPosWiecz³ 97v [4 r.]; BiałKat 11, 48v, 58, 91, 238v; GrzegŚm A3, 17 [2 r.], 18 [2 r.], 19 [3 r.], 34 [2 r.] (18); Bárzo śie tedy godźiło/ áby ćiáłá weſpołek z duſzámi ſwoimi/ ſłuſzney zapłáty [...] doſtały KuczbKat 60, 45, 135, 185, 230, 370, 390; CIáło ſwowolne ciągnie ſie zá ſwiátem [...] Duſzycżká miła tá bieży zá cnotą RejZwierc 116, 62v, 73, 210v, [213]v, 239v, 250; BielSpr b3v; WujJud 54v, 252v [2 r.]; WujJudConf 23v, 70, 85; RejPosWstaw [21³]v; BudBib Iob 14/22, Dan 7/15; HistHel Av; BudNT Rom 8/1, 4, 2.Cor 6/19 [7/1]; CzechRozm 54v, 74v, 187, 220v, 223 (11); PaprPan Ff3; KarnNap B2, D3v, E3; ModrzBaz 72v; SkarJedn 57; KochPs 9, 15, 89, 117; ábychmy ná duchu y ná ćiele ocżyśćieni/ godnemi ſię ſługámi iego ſtali/ y iemu ſię z duſzą y z ćiáłem ofiárowáli. SkarŻyw 112, A4, 27, 51, 67, 69 (36); StryjKron 6; CzechEp 19, 199, 201, 311, 362; NiemObr 137; ReszPrz 3; WerGośc 204, 212 [2 r.], 227, 228, 241, 270; WisznTr 15; ArtKanc 111, K2, L6, M12, M14v (11); tákże też Wolnośći tęn nie godźien/ kogo ciáło á nie duſzá ſpráwuie. GórnRozm B, A3v, 14 [2 r.], K [2 r.]; Calep 39b; GórnTroas 30, 31; GrabowSet B2v, D2, H, H2v, K (9); LatHar 18, 26, 45, 71 [2 r.], 73 (51); KołakCath B4 [2 r.]; KołakSzczęśl Cv; náſz Sákráment nie tylko ćiáłá/ ále y duſze pośila. WujNT 330, Matth 6/25, s. 27, Matth 10/28 [2 r.], 26/41, s. 132 [2 r.] (43); SarnStat 264; SiebRozmyśl D3v, L4v; PowodPr 11, 49; SkarKaz )( 4, 6b, 41a, 85a [3 r.], b (24); CzahTr Lv; GosłCast 36; SkarKazSej 700a, 701b; KlonWor 44. Cf »nieobecny ciałem ale obecny duchem«.

»ciało i (abo) fortuna« [szyk 2 : 2] (4): ále iáko vmyſł cżłowiecży dáleko zacnieiſzy ieſt/ niż ciáło/ ábo fortuná/ thák też dobrá fortuny/ y ciáłá/ dla tego máią być pożądáne GórnDworz Ii, Ii [2 r.].

»jedno ciało, (i) jeden duch« (5): KromRozm I B4v; KromRozm III E8; RejPosWiecz² 94; Iedno ciáło/ y ieden duch [unum corpus et unus spiritus]: iáko ieſteśćie wezwáni w iedney nádźiei wezwánia wáſzego WujNT Eph 4/4 [przekład tego samego tekstu KromRozm I B4v, RejPosWiecz² 94, SkarKazSej 671b]; SkarKazSej 671b.

»ciało, (i, albo) majętność« = corpus et fortuna Modrz [szyk 11 : 3] (14): SeklKat Iv; Przynośicie duſze ſwe ku chwale Bogá ſwego/ Kłádąc w niebeſpiecżeńſtwo ciáłá y máiętnośći LubPs gg6; GórnDworz Q7 [2 r.]; RejPos 330v; RejZwierc 259; ModrzBaz 72v; SkarŻyw 27; LatHar 348, 601; SkarKaz 41a, 457a, 519b, 520b.

»ciało i mieszek« (1): Abowiem to plugáwe Bogu y ludźiom pocżćiwym obrzydłe pijańſtwo/ nie tylko ſzkodźi duſzy/ ále też ſzkodźi ćiáłu y mieſzkowi. WerGośc 212.

»mięso i (albo) ciało« [szyk 1 : 1] (2): Przeklęty yeſt/ kto w człowyecze duffa/ á nádźyeyę ſwoyę w ćyele albo myeſye pokłáda. KromRozm II q3v; SkarŻyw 114.

»ciało, (i, a(l)bo) myśl« [w tym : myślą i ciałem (2)] [szyk 11 : 6] (17):PatKaz III 129v; BielŻyw 105; RejPs 107v; RejWiz 37v; Leop Eph 2/3; Utrunque laetor et sine dolore corporis te fuisse, et animo valuisse, Raduyę ſie dla obu rzeczy yżeś y ná ciele czyśćie zdrów był/ y ná dobrey myſly nie nieſchodźiło. Mącz 182d; RejPos 70v, 127v, 147; RejPosWiecz³ 98v; RejZwierc [213]; Boć y ſercem ábo myślą y ćiáłem prácowáć trzeba [Et animo operandum est et corpore]/ kto śię do żywotá błogosłáwionego mocnie bierze. ModrzBaz 37, [38]v, 53v; ArtKanc H6; WujNT Eph 2/3; GosłCast 17.

»ciało i rozsądek; ciało z rozsądkiem« (2; 1): Ale záś gdy przyidźie ku żywotowi Chriſtiáńſkiemu y ku záprzeniu ſie ſámego ſiebie/ to tu dopiero trudna łáćiná/ y ćiáłu z rozſądkiem iego bárzo przećiwna. CzechRozm 248, 2v; Stánąwſzy przed Vrzędem wolnomyślne głowy: Obá máiąc y ćiáło y rozſądek zdrowy. KlonWor 69.

»(nie) ciało, (i, ale, ani) rozum; ciało z rozumem« [w tym: ciałem i rozumem (3)] [szyk 9 : 2] (10; 1): A to dla tego/ że náucżycyele ſą by oycowye właſni/ á to nye cyał ále rozumu. GliczKsiąż N8v; RejWiz 119v; BielKron Cies 477; SienLek 3v [2 r.]; GórnDworz G7v; CzechRozm 227v; Iżem pri widźiał że żaden zwas/ ktorziśćie pili/ niewładał áni rozumem/ áni ćiałem ſwym [neque mentis fuisse neque corporis compotes] ModrzBaz 52v; SkarŻyw 260; CzechEp 5; WujNT 333.

»serce, (i, a, ani) ciało« [w tym: sercem i ciałem (6), na sercu i na ciele (4), w sercu i w ciele (1)][szyk 28 : 11] (39): OpecŻyw 6, 157; OpecŻywPrzedm C3v; RejJóz B4; LubPs S6v; BielKron 82; GórnDworz Dd4v; RejPos 247v; BudBib Eccle 2/3; BiałKaz B3; Iáko dáleko ćiężey máią być karáni ći/ ktorzi chcą być widźiáni/ że ſię ták vrodźili/ wychowáli/ tákiemi ſię ná ſercu y ná ćiele [animo et corpore] zſtali/ áby we wſzem nád inſze mieli ModrzBaz 72v, 19v, 37; SkarJedn 204; SkarŻyw 16, 67, 150, 230, 317, 362; NiemObr 84; ReszPrz 112; ArtKanc K7v, R17; GrabowSet Kv; Turcy záśię gdy ná dobywánié miáſtá/ álbo ná woynę/ ćiáłem ráczéy ſámym nie ſercem idą OrzJan 46; LatHar 20, 70, 182, 206, 267 (8); WujNT 12, 358, Hebr 10/22; SiebRozmyśl E3v; SkarKaz 457a.

»ciało, (i, albo) sława« (5): Drudzi ſą zabiacze ktorzi nieiedno naciele/ albo naſławie zabiaią bliznego ſwego/ ale też y naduſzy SeklKat I3, I2v; RejWiz 87; LatHar 581; PowodPr 49.

»smysł, (i, a, ale) ciało« [szyk 9 : 4] (13): GliczKsiąż F4; KrowObr 73 [2 r.], 81, 103, 103v [2 r.]; WujJudConf 23v; BudNT Rom 7/25; Toć ſą wdźięcżne przynęty [...] ktore ſmysły ludzkie głaſzcżą/ ćiáłá zápaláią [sensus hominum deliniunt, corpora inflammant] ModrzBaz 53v; ArtKanc R17v; Phil N; Bądź chwalon wiecżnie/ſmyſł y ćiáło tobie Niech cżeść oddawa GrabowSet I.

»umysł, (i, a, ale, abo, tudzież) ciało; umysł z ciałem« = mens et caro Vulg [w tym: na ciele i na umyśle (13), ciałem i umysłem (6), w ciele i umyśle (2)] [szyk 21 : 15] (35; 1): czo czyſczſzego nad oną ktora criſtuſa [...] porodzyla gdyſz gdyſch [!] panną bylá nyetelko wczyele ale teſz wumyſzle PatKaz III 145; GliczKsiąż N7; RejZwierz 22v; KwiatKsiąż B2v, E2, M2, M2v, M3 [2 r.]; SienLek 11v; A dla tego każdy ſie o to ſtára/ áby pokrył niedoſtátek ieſli iáki ma ná ciele/ ábo ná vmyſle GórnDworz Ee8v, G3, Ii. [2 r.]; RejZwierc 114v, [213]v; Bo dobrá/ ná trzy częśći mądrzy roſpiſuią/ Iedné w vmyſle/ drugie w ćiele vkázuią: Trzećie z ſtrony przychodzą KochDz 105; KochWr 25, 30; Calep 453b; Phil E3; WujNT Rom 7/25, s. 547 [2 r.J. Cf Wyrażenia.

Wyrażenie przyimkowe: »wedle (a. według, a. podług) ciała« [o istnieniu cielesnym (jako człowiek); o obecności osobistej; o wcieleniu Pana Jezusa; o postępowaniu według skłonności cielesnych; o ocenie z ludzkiego punktu widzenia; dosłownie] (111): OpecŻyw 53, 161v; PatKaz II 84; PatKaz III 136v; MurzNT Ioann 8/15; Ieſli też rzetzeſz/ iż Kryſtuſá według ćiáłá/ niemáſz w kośćiele ſwiętym [...] tedy y ia ták trzymam y wierzę KrowObr 10, 64 [2 r.]; OrzList e4v; Ieſć tłuſtoſć známionuie być człowiekiem wedle ćiałá żywiącem BibRadz I 58d marg; Przeto nápotym żadnego nie znamy wedle ćiáłá/ choć theż vznaliſmy Kryſtuſá wedle ćiałá/ wſzákże theraz więcey nie znamy. BibRadz 2.Cor 5/16 [idem WujNT], I 276a marg, Ps 41 arg, Rom 8/12, 13, 1.Cor 10/18 (11); BielKron 132v; GrzegRóżn K3; Takież Kryſtus cżáſu męki ſwey wedle ćiáłá pocżął ſie bać gdyż mowił HistRzym 90, 122v; RejPos 101v, 112, 312v; GrzegŚm 34 [2 r.]; KuczbKat 135; WujJud 52, 70 marg, 101v, Mm2v; BudNT Rom 8/1, 4, 5, 2.Cor 1/17; A ták ſłowko to/ pierworodny/ będzieſz muśiał nie wedle ćiáłá/ ábo iego właſnośći wykłádáć: ále wedle wyrozumienia duchownego CzechRozm 61; Po was poſłałem do Egiptu/ ábo wyprowádziłem was z Egiptu. [...] A oni/ ieſli wedle ćiáłá chćielibyſmy to rozumieć nigdy w Egiptćie nie byli/ áni po nie Bog poſyłał CzechRozm 144; Coż tedy rzecżemy/ żeby Abráhám oćiec náſz/ náleść miał co wedle ćiáłá? Bo ieſlić Abráhám vſpráwiedliwiony ieſt z vcżynkow/ mać chłubę: wſzákże nie przed Bogiem. CzechRozm 211v, 74v, 92, 97, 105, 115 (24); KarnNap D3; SkarJedn 318; Oktawa Národzenia Bożego wedle ćiáłá SkarŻyw 1, 62, 363; A ieſliby ſowito odſzcżypáć lub iáwnie lub potáiemnie nie mogł: tedyby wżdy o tym myślił/ áby wet zá wet oddał Iákoż to v świátá/ wedle ćiałá/ zda ſię być rzecż pod cżás niektorym nie od rzecży CzechEp 4; w ćiele przyść znácży być cżłowiekiem prawdźiwym według ćiáłá CzechEp 344, 3, 4, 5, 19, 41 (14); NiemObr 12, 116; LatHar 44; Wy wedle ćiáłá ſądźićie [Vos secundum carnem iudicatis] (marg) To ieſt rozſądkiem ludzkim, nie prawdziwie. (–): ia nikogo nie ſądzę WujNT Ioann 8/15 [idem MurzNT]; Nie máſz żadnego grzechu ćięſzkiego/ ktoryby był godzien potępienia/ w wiernych/ poki nie żyią wedle ćiáłá. WujNT 550, 314, 397, 401 marg, 408, 416 (25); PowodPr 34; Bo ieſli wedle ćiáłá żyć będźiem/ iáko Apoſtoł mowi/ vmrzem. SkarKaz 489a.

Postać dialogu (4): (Cialo) Iam ieſt ná świećie ſpániáłe ArtKanc S3v, S4 [3 r.].

Przen: O zachowywaniu zewnętrznych praw Starego Zakonu (13): Ieſli też [Chrystus] cżego zákázował y co odrzucał/ tedy też nie odrzucał iedno ćień/ á ćiáło iey zoſtáwiał. A ieſli záś kiedy ćiáło gánił: tedy pewnie to cżynił/ áby duchá ćiáłá onego pokazał y ludzi do niego przywiodł. Lecż iż w zakonie Moyżeſzowym/ więcey było ćiáłá niż duchá/ á ćieniá niźli ćiáłá: á ćienie iuż y z ćiáłem ku kreſowi ſwemu przyſzły y koniec ſwoy wźięły/ á rzecży záś duchowne/ to ieſt/ oná ſámá rzecż właſna/ ktorą ony ćienie y figury znácżyły/ ożyć y náſtáć [...] miáłá. CzechRozm 71, 83v, 87, 105; CzechEp 32.

Szereg: »litera i (abo) ciało« (3): CzechRozm 105, 142v; Iż Dániel prorok/ tym ſtrychem w rzecży ſwey poſtępuie/ iáko y inſzy piſarze ſtárego Teſtámentu/ to ieſt/ iż gdy opiſuią rzecż ktorą wedle litery y ćiáłá/ iáko rzecż znacżnieyſzą y porozumnieyſzą/ tedy też tám poſpolićie záraz/ iákoby nieco wedle duchá/ iáką inſzą iuż nie ták znácżną wyſtáwuią. CzechEp 365.

e. O pokrewieństwie i pochodzeniu z tego samego narodu lub plemienia (135): co nam będzie zá pożytek ieſli zábiyemy bráta náſſego [...] lepiey tzi przedaimy go Iſmaelitam á rąk náſſych nye mazmy/ bowyem brát naſſ y cyało náſſe ieſt HistJóz A2v; Vłom łáknącemu chlebá twego/ y vbogie/ y tułáiące ſie/ w prowadz do domu twego/ gdy vyrzyſz nágie^go/ przyodzieygo/ á ćiałem twoim niegardz. KrowObr 62v, 117; KuczbKat 265; WujJud 76v; Muśi podobno complety ſwe poſtne niedbále odpráwowáć: ábo ták dumáć/ żeby cudzoźiemći nie byli ćiáłem iego? CzechEp 59, 59; Abowiem powiedam wam Pogánom/ [...] iż ia vſługowánie moie czćić będę/ ázabym iáko pobudźił ćiáło moie (marg) Zydy. (‒) ku zazdrośći/ y zbáwił niektore z nich. WujNT Rom 11/14.

Wyrażenie: »ciało z ciała, ciało ciała« [szyk 6 : 2] (7 : 1) : KrowObr 221; Tedy rzekł Adam/ Toć teraz ieſt kość z kośći moich/ y ćiáło z ćiáłá moiego [et caro ex carne mea] BibRadz Gen 2/23 [przekład tego samego tekstu KrowObr 221, BielKron 1v, 462v, WerKaz 282]; BielKron 1v, 462v; CzechRozm 29, 65; Tákże y to znáiąc y wiedząc/ żem ſię ia z ćiáłá ćiáłem y zácżął w żywoćie mátki ſwey y potym vrodźił wedle biegu przyrodzonego CzechEp 338; WerKaz 282.

Szeregi: »kość i (a) ciało« [szyk 10: 1] (11): KrowObr 221; SZeſſli ſie wſſyſtkie pokolenia Iſráelſkie ku Dawidowi do Hebron/ mowiąc: Otho my ieſteſmy kość thwoiá/ y ćiáło twoie [os tuum et caro tua sumus] Leop 2.Reg 5/1 [idem BudBib ]; BibRadz Gen 2/23; Rzekł k niemu Lábán/ ieſteś kość y ciało moie/ przeto bądź beſpiecżen v mnie BielKron 15 [przekład tego samego tekstu BudBib Gen 29/14], lv, 462v; BudBib Gen 29/14, 2.Reg 5/1; CzechRozm 29, 65; WerKaz 282.

»ciało i (a) krew« = caro et sanguis Vulg, PolAnt [szyk 10 : 1] (11): A mi nad Kro. yey m. Vegyerſkam mylſchego nycz nyemami. abowiem yey m. yeſth krewi naſcha y Czyalo naſche. LibLeg 11/187v; Odpráwiwſſy te modły á te dzyęki/ máyą rodzicy chyćić ſie dzyecyęcyá yáko cyáłá á krwye ſwey GliczKsiąż C8; Leop Hebr 2/14; BibRadz Hebr 2/14; BielKron 16; HistRzym 9v; BudNT Hebr 2/14; CzechRozm 34v [2 r.]; CzechEp 14; WujNT Hebr 2/14.

Wyrażenie przyimkowe: »wedle (a. według, a. podług) ciała« = secundum carnem Vulg, PolAnt (63): LubPs Z2v; Iż Dawid Krol/ według ćiáłá/ ieſth oćiec Pánu náſzemu Iezu Kryſtuſowi Synowi Bożemu/ ták iáko Anioł mowił do pánny Máryey KrowObr 156v; Leop Rom 4/1; gdyż to słowo nie śćiąga ſię na cáłe kſięgi Máteuſzowe/ ále thylko ná to Kápitulum w ktorym pokolenie Kryſthuſowe wedle ciáłá ieſt opiſáne. BibRadz II 2a, I *6v, 7c marg, 148v, 218v, Matth 1 arg; BiałKat d2; BudNT Rom 4/1, 9/5, 2.Cor 11/18, Ii8v [2 r.]; ále też nie mowi o żadnym ſynu przed wieki wſzyſtkimi vrodzonym [...]. Ale tylko o tymże á nie inſzym cżłowieku/ Dawidowym wedle ćiáłá potomku. CzechRozm 27; Ządałbym ia ſam przeklęctwem być od chriſtuſá/ dla bráćiej mey/ dla krewnych mych wedle ćiáłá. CzechRozm 34, 11, 33v [5 r.], 34 [2 r.], 155, 156 marg (19); Pozna też y prawdziwego wedle ćiáłá ſyna Abráhámowe^go SkarŻyw 2, [282], 286; Iż ktoby ſię w tey mierze zakonem ſzcżyćić chćiał: ten áboby muśiał tego dowieść/ y to iáśnie pokázáć/ iż ieſt wedle ćiáłá Zydem/ z rodu Zydowſkiégo: ábo iż ſię przez obrzeſkę ćieleſną żydowinem ſtał: á tákby ſię dopiero mógł zakonem ſzcżyćić. CzechEp 32, 41, 175, 199, 207, 210 (12); Iáko ſąśiedzi Páná Chriſtuſowi widząc go nie tylko vbogiego człeká/ ále też znáiąc rodzice iego wedle ćiáłá podłe y vbogie [...] gorſzyli ſię z niego. WujNT 147; Gdyż to nie należą wſzytkim ſynom Abráhámowym wedle ćiáłá; ále tylko onym/ ktorzy ták z Żydow iáko y z Pogánow sſtáią ſię ſynmi Abráhámowymi przez wiárę. WujNT 552, przedm 33, Matth 1 arg, s. 404, Rom 1/3, 4/1 (13); SkarKaz 517a.

W charakterystycznych połączeniach: brat (2), krewny (2), ociec (5), pokolenie, potomek (5), rodzice, syn wedle ciała (9).

W przen (33):

Wyrażenie: »ciało z ciała, ciało ciała« [szyk 8 : 3] (7 : 4): Tu iuż wieſz/ iż on ieſt głowá náſzá/ á mychmy cżłonkowie iego/ á ciáło s ciáłá náſzego RejPos 109, 106, 109v; BiałKat 21; CzechRozm 261 [2 r.]; CzechEp 143, 148, 169, 308; PowodPr 16.

Szeregi: »ciało i (a) kość« = caro et os Vulg [szyk 11 : 2] (13): RejPosWiecz² 91v; Boć wżdy żaden niemiał nigdy ćiáłá ſwego w nienawiśći/ ále ie karmi y żywi/ ták iáko y Pan Chriſtus Kościoł ſwoy: ábowiem ieſteſmy cżłonkámi ćiáłá iego/ z ciáłá iego y z kośći iego KuczbKat 255; WujJud 252; CzechRozm 59v, 261; CzechEp 143, 148, 169, 308, 338; WerKaz 286; WujNT Eph 5/30; PowodPr 16.

»ciało i (a) krew« [szyk 6 : 1] (7): A iżći ſie národził bráćiſzek táki ze krwie y s ciáłá narodu twego/ ktory cie może obronić od mocy iego. RejPos 19, 90 [2 r.], 106, 109; RejPosWiecz² 91v; CzechRozm 261.

f. Eucharystia (1430): Bierzcie ij pożywáycie/ bo to ieſt cialo moie/ ktore pod wyobrażenim chleba widzicie OpecŻyw 93 [przekład tego samego tekstu SeklKat C2, KromRozm I F4v, KrowObr 47v, 190, Leop Matth 26/26, Mar 14/22, RejPos 88 [2 r.], RejPosWiecz2 95, RejPosWiecz3 96v, 97, BiałKat 268v [2 r.], 346, WujJudConf 175v, ArtKanc N7, LatHar 691, 706, 717, RybGęśli B4v, WujNT Math 26/26, Mar 14/22, 1.Cor 11/24], 93; PatKaz II 44v; WróbŻołt V7v; SeklKat C2; KromRozm I F4v; MurzNT 126; Wyemy też iż pan Kryſtus przáſnego chlebá ku pośwyącányu ćyáłá ſwego vżywał KromRozm II x3v; KromRozm III K7v; GliczKsiąż D3v; KrowObr 47v, 190, 207v; Leop Matth 26/26, Mar 14/22, ZZ3v; A thák widźiſz/ że nie twoiá wiárá cżyni ćiáłem Sákráment ten/ áni twoiá niewiárá ono pſuie: ále co? OrzList b2v; vyrzałbyś ludźye ty/ háńbiące ćiáło/ krzeſt/ mſzą/ y inne świątoſći Páńſkie/ ktoremiś ty Biſkupem będąc ſzáfował? OrzList ev, b2 [5 r.], b2v [3 r.], b3, d3v; BielKron 203v [3 r.], 236; LeovPrzep G2v; RejAp 17; Ale tám Pan Kriſtus głośno opowiádáć racży o ciele ſwoim/ názywaiąc ie być tym chlebem żywym/ ktory z niebá sſtąpił RejPos 82, 82, 88 [4 r.], 88v, 89v [4 r.]; RejPosWiecz² 95; RejPosWiecz³ 96v [3 r.], 97 [2 r.], 97v; BiałKat 268v [2 r.], 276, 281 [2 r.], 291, 301 [5 r.] (27); KuczbKat 170 [2 r.], 175 [2 r.], 180 [3 r.], 215; RejZwierc 196v, 197v [2 r.], Aaa4; A temu ſie niechay nikt niedźiwuie/ że ſie chleb ćiáłem sſtáie. WujJud 174v, 33, 70, 71v [2 r.], 149v, 163v (34); WujJudConf 172, 175v, 253v [3 r.], 254, 255 [2 r.], 255v, 258; CzechRozm 29v, 260v, 262v [3 r.], 263 [3 r.], 264 [2 r.] (25); KarnNap D3v; SkarJedn 247; SkarŻyw 28, 91 [5 r.], 203, 278, 337 [5 r.] (18); Abo/ y ono v mnie dźiwna yprzycżyny niewiem: cżemu/ gdy ono przyidźie święto ich [...] ono ćiáło wſtáwiwſzy w kladkę śrebrną ábo złotą/ ktorą monſtráncyą zowią/ onemu kádzą/ noſząc y podnoſząc ie: przed nim vpádáią: y niewiedźieć cżego tyle niecżynią? á gdy záś do chorego/ z tákimże też ćiáłem idą [...] nic zgołá tego wſzytkiego nie cżynią? CzechEp 191–2, 192, 193; ReszPrz 18,19, 58; ArtKanc N7, N9v, N16; GrabowSet O3, P2; PRzedtym pod zaſłoną/ mánná pokármem byłá: teraz pod oſobą/ Ciáło ſłowá Bożego/ ieſt prawdziwym pokármem LatHar 193, 75, 77, 83, 97, 188 [2 r.] (14); RybGęśli B4v; iż ieſzcze nie byłá vſtáwiona ofiárá oná święta nád świętymi/ ktora ieſt ćiáło iego. WujNT 34; Przetoż y teraz przemienia ſię chleb w Ciáło iego. WujNT 330, 30, Matth 26/26, s. 115 [4 r.], 116 [2 r.], Mar 14/22 (45); PowodPr 53; W błogoſłáwieńſtwie y w ſámym ćiáłá ſwego ku iedzeniu poświącániu/ ofiárę zámknął. SkarKaz 155b, 155b, 157a, b [2 r.], 159a [3 r.], b [3 r.] (19).

W charakterystycznych połączeniach: chleb przemienia się (przemieniony, przemieni(a)ć) w ciało (22); przemienienie chleba w ciało (10); to jest ciało moje (98).

Zwroty: »ciało brać (a. wziąć); branie ciała« [szyk zmienny] (18; 1): KrowObr 190; ná ktorym dopuſzcżono Greckim kapłanom żony mieć/ y pod dwiemá oſobomá ciáło Páńſkie bráć BielKron 166v, 232v, 234; BiałKat 286; WujJud 261; WujJudConf 175v; ſzedł y z iego ręku ćiáło Boże wziął. SkarŻyw 118, 90, 168, 253, 278 [3 r.], 583; ReszPrz 9; LatHar 208 marg; SkarKaz Oooo2b; SkarKazSej 661a.

»jeść ciało; jedzenie ciała« = manducare carnem Vulg [szyk zmienny'] (17; 5): KromRozm III C; KrowObr 190, 190v [2 r.], 200v; tedy to ſnádniey obacżyć możeſz przy wtorym y przy trzećim kazániu/ iáko to ſą rzecży rozne ieść ciáło Páná Kryſtuſowe/ ábo pożywáć ciáłá Páná Kryſthuſowego RejPos 88v, 88v; RejPosWiecz² 91; RejPosWiecz³ 97v; A óny ſłowá iáko mam rozumiéć: kiedy zwolennicy ſłyſząc ſłowá Páná Chryſtuſowé o vżywániu/ álbo iedzeniu ćiáłá iego mówili BiałKat 308v; RejZwierc 197v; WujJudConf 255v [2 r.]; CzechRozm 265 [2 r.]; GrabowSet O3v; WujNT Ioann 6/54, s. 331 [3 r.], 333; SkarKaz 160b.

»ofiarować ciało; ofiara ciała, z ciała, ofiarowanie ciała; ciało ofiarowane« [szyk zmienny] (35; 23 : 4 : 6; 1): PatKaz II 37v [3 r.], 39v, 44v; WróbŻołt 87; Iż offiáruiećie naſwiętſze ciáło y krew Páná Kryſtuſowę/ iuſz nie krwáwym/ áni krzyżowym obytzáiem/ ná Ołtarzu/ále iáko powiedaſz in miſterio KrowObr 178, 167v, 179, 183v; BiałKat 343v [2 r.], 348v, 353v [3 r.]; KuczbKat 190; Wyznawayćieſz tedy/ że Kápłani máią moc ofiárowánia Ciáłá Chriſtuſowego: iáko Concilium Niceńſkie iáſnie wyznawa WujJud 73v, 147v, 149v [2 r.], 150 [2 r.], 156, 180 (17); CzechEp 193, 194; ReszPrz 17 [2 r.], 18; ReszList 157; LatHar 194; Pan ná oſtátniey wieczerzy ofiárował właſne ćiáło ſwoie. WujNT 286 marg; Nie należą tedy Lutrowie [...] do ſpołecznośći Apoſtołow y wiernych kośćiołá pierwſzego: gdyż áni ofiáry ćiáłá y krwie Páńſkiey/ áni ołtarzow do niey żadnych nie máią WujNT 783, przedm 39, s. 34 marg, 115, 174, 286 [2 r.] (20); WysKaz 39; SkarKaz 155a, b, 156b, 158b [2 r.]; SkarKazSej 657b.

»sakramentem ciała pańskiego opatrzyć« (1): więc Sákrámentem Ciáłá Páńſkiego/ y oſtátniego pomázánia/ zwłaſzcżá/ ieſli chory tego żąda y prośi/ wedle Kośćielnego zwycżáiu opátrzyć. WujJud 199v.

»pożywać ciała, ciało; pożywanie ciała; ciało pożywane« [szyk zmienny] (85 : 3; 54; 1): OpecŻyw 55v, 93v; PatKaz III 137 [2 r.]; W tym pieniu wylicża Prorok dobrodzieyſtwa koſciołowi krzeſcijańskiemu od pana boga dane Iako ieſt nauka/ pożywanie ciała bożego y inſze ſwiątoſci. WróbŻołt H2v, H3v; SeklWyzn c2, c3; SeklKat G2, Q2v, Y3v; MurzHist P4; MurzNT 33v; Rácżże nas vcżynić godne/ ábychmy naprzod/ vſtáwicżnie pożywáiąc ciała twego ſwiętego/ y pijąc nadrozſzą kreẃ twoię/ á mieſzkáiąc w tobie/ y máiąc cie też mieſzkáiącego w ſobie/ mogli też godnie pożywáć ſwiątośći ciáłá twoiego/ y ſwiątośći krwie twoiey. RejPos 90, 88v [3 r.], 89v [2 r.], 103; Pirwey Pan vſtánowił pożywánie prawdziwe^go ciáłá ſwego/ toż potym prziymowanie ſwiątośći. RejPosWiecz² 90v marg; Ty wſzythki ſtworzenia iáko nigdy nie mieſzkáią w panu Kryſtuſie [...] ták też nigdy nie pożywáią ciáłá Páná Kryſtuſowego/ áni piją krwie iego/ chociaby też ſtárli ábo zyedli ſákrámenty álbo ſwiątośći. RejPosWiecz² 95, 90v [11 r.], 91 [6 r.], 93 [7 r.], 94v [9 r.], 95 [3 r.], 95v [7 r.]; RejPosWiecz³ 97, 97v. 98, 98v, 99; BiałKat 273v, 278v, 286, 336; KuczbKat 180; Vcżyć ſie tedy było z piſmá Bożego/ że ieſt troiákie pożywánie Ciáłá Páńſkiego: iedno Sákrámeⁿtálne/ ktore y złym y dobrym ieſt poſpolite/ drugie Duchowne/ ktore y oprocż przijęćia Sákrámeⁿtu być może/ á trzećie Sákrámentálne y Duchowne weſpołek. WujJud 257, 172v, 176v, 178v, 219, 224v (23); WujJudConf 251, 252, 253, 256, 256v; BiałKaz B2v; á to gdy mowią/ iż ná duchownym ćiáłá Chriſtuſowego pożywániu doſyć: á tego ćieleſnego z chlebem y winem nie potrzebá. CzechRozm 267v, 29v, 261v, 262v, 264, 267v [3 r.], **4; KarnNap D2, D3 żp; SkarŻyw 320, 583 marg; NiemObr 149; ArtKanc N9v; LatHar l95 [2 r.], 202, 203, 210, 225; Ktoć pożywa ćiáłá mego [qui manducat meam carnem]/ y pije moię kreẃ/ ma żywot wiecżny WujNT Ioann 6/55; Bo/ wedle ich mniemánia/ w tym cáłym Rozdziale/ nic ſię nie mowi o Sákrámentálnym pożywániu Ciáłá y krwie Páńſkiey: iedno tylko o duchownym pożywániu Chriſtuſá przez wiárę weń. WujNT 331, 34, 167, Ioann 6/57, s. 330, 331 [2 r.], 332 [2 r.], 589; SiebRozmyśl A2v; SkarKaz 157b, 160b, 488b [2 r.]; SkarKazSej 672b [2 r.]. [W RejPos i CzechRozm często oznacza duchowne złączenie się z Chrystusem, postępowanie według nauki chrześcijańskiej nawet bez przyjmowania sakramentu].

»pożywać świątości, sakramentu ciała; pożywanie świątości ciała« [w tym: sakramentu abo świątości ciała pożywać (1)] [szyk zmienny] (8 : 1; 7): Bo ieſliże cie do tego roſkazánie Páná Kryſtuſowe przywodzi/ iżći thych ſakrámentow á tych ſwiątośći ciáłá y krwie ſwoiey pożywáć roſkázuie/ tedy ſie ná tym pilnie obacżay/ że cie tu Pan Kryſtus roſkázániem ſwoim/ do rzecży niepodobnych [...] nie przypądza. RejPos 88, 88v [3 r.], 90v; RejPosWiecz² 90v [4 r.], 94 [2 r.], 94v [3 r.], 95 marg, 95v.

»przyjmować (a. przyjąć) ciało, ciała; przyjmowanie (a. przyjęcie) ciała; przyjmowane ciało« [szyk zmienny] (60 : 2; 23; 3): OpecŻyw 91, 157, 178v; SeklWyzn a3, e2; SeklKat X4v, Y, Yv, Y3, Y4; O przyymowányu ćyáłá Bożego pod yedną oſobą álbo dwyemá oſobámi/ yużeś wyſſſſey ſlyſſał. KromRozm I 12, G3, P; MurzHist P3v; KromRozm II e2, g3, v3v; KromRozm III B7v, I8v; Też vſtáwił áby ludzye Krześćiańſcy ná káżdą wielkąnoc prziymowáli ciáło Páńſkie y kreẃ/ ſpowiadawſzy ſie. BielKron 150v, 189, 203v, 211v, 462; RejPos 90 [2 r.], 142; RejPosWiecz² 94v; RejPosWiecz³ 97 [2 r.], 97v; BiałKat 271, 278v [2 r.], 288v, 291 marg, 326 [2 r.]; KuczbKat 165, 170, 180, 185 [4 r.], 300; RejZwierc 197; WujJud 171v [2 r.], 219v, 225v, 253v, 255v (16); WujJudConf 171v; BiałKaz B2v, M4v; StryjWjaz C3; KarnNap D2, E4v; SkarŻyw 35 marg, 91 marg, 461; ReszList 152; ArtKanc N8 [2 r.]; GrabowSet O3; LatHar 203, 207, 209; WujNT 310, 331 [3 r.], 607 [2 r.], 608, Yyyyyv; O raczyſz ſię do iego naświętſzéy miłośći przyczynić zá mną [...] áby mi dał ſwé naświętſzé ćiáło przyiąć ku léczeniu tych grzéchów moich/ y ku poćieſzé duſzy moiéy. SiebRozmyśl K.

»przyjąć ofiarę ciała; przyjęcie (a. przyjmowanie) świątości, sakramentu ciała; sakrament ciała przyjmowany« (1; 4 : 3; 1): aby tym doſtoynyeyſzy byly przyącz tą naſzwyątſzą ofyarą czyala bozego PatKaz II 37v; tedy ten kthory miał przyſyęgáć/ przypráwiał ſye ktemu przed tym/ poſty/ ſpowiedźią/ przyięćim świątoſći Ciáłá y Krwie Páńſkiey. GroicPorz z4; BiałKat 273v; KuczbKat 215; Przed przyięćiem nayświętſzego Sákrámentu Ciáłá Páńſkiego. GrabowSet O2v, P2; LatHar 212, 351; WujNT Bbbbbb4.

»przystępować do ciała i krwie« (1): Náuká iáko máią przyſtępowáć do ćiáłá y krwie Páńſkiéy/ godnie małżónkowie y bezżéńcy. BiałKat 286 marg.

»używać ciała; używanie ciała« [szyk zmienny] (10; 24): Gnoſtycy czegoś ſproſtnego/ á co ſye y powyedáć nye godźi/ myáſto ćyáłá bożego vżywáli. KromRozm III Fv; RejPos 103v; GDyż ſákrámentu ábo ſwiątośći [...] żáden iny godnie nie pożywa/ iedno ktoryby pirwey przed tym vſtháwicżnie vżywał ciáłá Páná Kriſtuſowego/ y kreẃby iego pił. RejPosWiecz² 90v, 90v [2 r.], 92, 95, 95v marg; RejPosWiecz³ 96, 96v, 97 [4 r.], 97v, 99; BiałKat 276, 308v; KuczbKat 185 [2 r.]; WujJudConf 225; Sam CHRISTVS [...] Hásło lub cechę zgody y miłośći ſpolney zoſtáwił nam/ Wiecżerzą ſwoię: áby iáko ſpolnym vżywániem ćiáłá y krwie [communione corporis et sanguinis] iego bywamy ſobie rowni/ tákbyſmy też ſpolną á rowną y przećiwko nam ſámym/ y tudźież przećiwko ſprawcy tey ś. vcżty chęć y wolą mieli. ModrzBaz 67v; SkarŻyw 36 marg, 119, 442; ReszPrz 97; ReszList 157; LatHar 202, 210, 242, 296, 750; WujNT 259; SkarKaz 155a. [W RejPos często oznacza duchowne złączenie się z Chrystusem, postępowanie według nauki chrześcijańskiej nawet bez przyjmowania sakramentu].

»używać sakramentu, świątości ciała; używanie sakramentu, świątości ciała« [szyk zmienny] (3 : 4; 7 : 1): KromRozm III K3v; dziękuiemy/ kiedykolwiek they chwálebney ſwiątośći ćiáłá y krwie Syná Bożego vżywamy. KrowObr 191v, 63v; RejAp 67; RejPosWiecz² 93, 95 marg; W Cżwartym/ mowi ſię o vżywániu przenachwálebnieyſzego Sákrámentu Ciáłá y Krwie Páńſkiey. LatHar +12, 119, 244, 396, 751; Przetoż nieſłuſznie odſzczepieńcy/ ſpráwowánie y vżywánie Sákrámentu Ciáłá Páńſkiego rádniey wiecżerzą Páńſką/ niżli Mſzą [...] názywáią. WujNT 607, 604 marg, 607 [2 r.].

Wyrażenia: »ciało boże (a. boskie), Boga« [szyk 129 : 32] (157 : 4): Kyedi boze cyalo podnoſ[ſ]ᾳ Modlytwa. BierRaj 19v, 19, 19v; ludzie maią ſie gotowatz ku ſmierci/ przez pokutę/ cialo bożé/ a przez oſtatecżné pomazanié. OpecŻyw 178v, 93, 178v; OpecŻywSandR nlb 3v; PatKaz I 12v; PatKaz II 37v [3 r.], 38v [2 r.], 39v [4 r.], 44v, 70; PatKaz III 135, 137 [2 r.]; Eucharistia. Das ſacrameⁿt des altars Cżyáło boże. Murm 130; Mymer¹ 7v; WróbŻołt H2v, H3, Q4, Q4v, S7, V2, hh8v; SeklWyzn Ev [2 r.], e2, e2v, e3; SeklKat V2; KromRozm I F4v, G2v [2 r.], G3 [2 r.], [H3] [3 r.], 12, 14, P; KromRozm II q3, v3v; KromRozm III D3, E8v, Fv, K3v, L, L4v; OrzList b2 [2 r.], fv, f2v; przyſięż mi ná Boże ciáło záchowáć mię w dzyewicżym ſtanie BielKron 160; iádąc imo kośćioł vſłyſzeli áno ku Bożemu ćiáłu dzwonią BielKron 323, 158, 163v, 185v, 192v, 206v (22); BiałKat 323v, 331; KuczbKat 160, 171 żp, 175, 185 [6 r.], 215 (13); WujJud 14v, 26, 33, 71v, 165 (11); WujJudConf 180; Popowie ich gdy co ćiáłá Bożego zoſtánie po przyimowániu wiernych/ po obiedzie y náiadſzy ſię/ idą do Cerkwie y ono co zbyło bez vcżćiwośći/ ábo zmáłą cżćią nieprzyſtoynie iedzą. SkarJedn 346, 231, 232, 272, 317, 345 [3 r.]; niememu młodzieńcowi pálec w vſtá puśćił/ ten/ w ktorym ſię ćiáło Boże poświęca: y vzdrowił niemotę iego. SkarŻyw 372, 28 marg, 35, 36, 90, 91 marg (31); StryjKron 672; CzechEp 191 marg; ReszPrz 40; GrabowSet O3; LatHar 196; WujNT 57; SkarKaz 157a, 488b, Oooo2. Cf »sakrament i ciało boże«.

»ciało (Pana) Chrystusowe, Chryst(us)a Pana« = corpus Christi PolAnt [szyk 239 : 4] (240 : 3): SeklWyzn a3; SeklKat Yv; KromRozm I G2v, G3, K4, L4; KrowObr 48 [3 r.], 167v, 178, 200v; OrzList b2, b3; BibRadz 1.Cor 10/16; RejPos 88v [5 r.], 103v; Bo iáko chleb obżywia ciáło to cżłowiecże/ á wino rozweſela ſerce iego/ ták też rownie ciáło Páná Kryſtuſowe/ obżywia duſzę/ á rozweſela zátrwożone ſumnienie RejPosWiecz² 95v, 90v [11 r.], 91 [6 r.], 93 [5 r.], 94 marg, 94v [12 r.] (60); RejPosWiecz³ 96v [6 r.], 97 [4 r.], 97v [5 r.], 98v, 99 [4 r.]; BiałKat 273v, 279, 286, 291, 301 (11); KuczbKat 80, 165 [4 r.], 170 [2 r.], 175 [4 r.], 225; Ten chleb chlebem ieſt przed poświęcenim/ ále po poświęceniu z chlebá sſtawa ſie ćiáłem Páná Chriſtuſowym. WujJud 174v, 73v, 149v marg, 171v, 172, 173, (41); WujJudConf 163v, 174, 256, 261v; ábo opłátek oſtrzyżony chowáią: ćiáłem gi zowąc Chriſtuſowym/ ábo ſámym Chriſtuſem CzechRozm 264v, 261 [2 r.], 261v, 262, 262v [4 r.], 263 marg (21); KarnNap D2; SkarJedn 272; y opátrzywſzy ſię ſpowiedzią/ y ćiáłem Chryſtuſowym: ſłużył onym chorym SkarŻyw 461, 91 [3 r.], 278 [3 r.], 284, 320 [5 r.], 456 [2 r.], 545, 581; ReszPrz 18, 46, 58; ArtKanc N8; LatHar 193; WujNT 34 marg, 116, 174, 180, 259 (23); SkarKaz 158b, 244a, 417b, Ooooa; SkarKazSej 661a, 672b.

»ciało Jezusa, Pana Jezusowe« (1 : 1): ktory iáko ná on cżás lud on przez Moiżeſzá/ chlebem onym docżeśnym y figurálnym karmił/ tákże y teraz karmi wiecżnym prawdźiwym: to ieſt ćiáłem y krwią Iezuſá ſyná ſwoiego. CzechEp 189; LatHar 97.

»ciało pańskie, pana (Jezusa Chrystusa)« [szyk 348 : 12] (321 : 39) SeklWyzn d4v; SeklKat G2, L2v, X4, X4v, Y [2 r.], Yv; RejKup m6v [2 r.]; KromRozm I G3; MurzHist P3v; MurzNT 33v; KromRozm II e2, g3; KromRozm III B7v, I8v; GroicPorz z4; KrowObr 63v, 105v, 202; Mſzą tę ktorey vżywa wſzythko Krzeſćiáńſtwo/ báłwochwálſtwem mieni być. Na koniec/ Ciáło Páńſkie chlebem proſtym zowie OrzList d4, c, cv [2 r.], d2v, d3 [2 r.], d3v (11); Miedzy inemi vſtáwámi vſtáwił w kościele ſpiewáć we mſzy trzy kroć Agnus Dei/ przed ſchowániem ciáłá Páńſkie^go. BielKron 167, 150v, 166v, 189, 203v [2 r.], 211v (12); RejAp 67, 114; RejPos 86v, 89v, 90, 338v; RejPosWiecz² 95 [2 r.]; RejPosWiecz³ 96 [2 r.], 96v [4 r.], 97 [3 r.], 97v, 98, 99; BiałKat 269 żp, 271 [3 r.], 273v, 276, 278v [3 r.] (32); KuczbKat 110 [2 r.], 115 [2 r.], 160, 165 [2 r.], 170 [4 r.] (18); RejZwierc B3, 196v, 197v; Wyznawam też/ że ieſt śiedm prawdźiwie á właſnie Sákrámentow nowego Zakonu [...] to ieſt: Krzeſt/ Bierzmowánie/ Ciáło Páńſkie WujJud 26, 14v, 26 marg, 140v, 147v, 150v (69); WujJudConf 13, I63v, 164, 225, 242 (18); BiałKaz B2v [2 r.], M4, M4v; StryjWjaz C3; CzechRozm 268; KarnNap D2, D4 żp, E4v; SkarJedn A3; A ktemu iſz podáiąc kápłan Sákráment przenaświętſzy/ ták mowił: Ciáło Páná naſzego Iezuſa: á przyimuiący odpowiádał SkarŻyw 320, 119, 134, 203, 253, 337, 580, 583; ReszPrz 9, 17 [2 r.], 58 [2 r.], 97; ReszList 157 [2 r.], 159; ArtKanc N8; GrabowSet O2v, Pv, P2 [2 r.]; LatHar [+12], ++8v, 27 marg, 80; 97 (34); poſtánowił áby korporały/ ná ktorych ćiáło Páńſkie leży ná ołtarzu/ były z ſzczerego á czyſtego płotná. WujNT 122, 34, 98 [2 r.], 103, 114, 115 [3 r.] (82); WysKaz 39; SkarKaz 204a marg, 244b, 607b; SkarKazSej 672b; KlonWor 29. Cf »sakramentem ciała pańskiego opatrzyć«, »sakrament to jest ciało pańskie«.

»podniesienie (a.podnoszenie), elewacyja (sakramentu) ciała« (7 : 1): BierRaj 20; BielKron 387; Płákánim y łzámi práwie vſtáwicżnymi/ modlitwy ſwoie polewáłá [...]. A zwłaſzcżá przy Mſzey przy podnieśieniu ćiáłá Bożego SkarŻyw 160, 581; Przy elewácyey nayświętſzego Sákrámentu Ciáłá Páńſkiego. GrabowSet Pv; LatHar 80, 97 [2 r.].

»(prze)święte ciało« [w tym w sup (21)] [szyk 28 : 14] (42): Wibaw ze nas przeſto naſwyαtſſe cyalo twoye ktore teraz na oltarzu przes rαce kaplanſkye yeſt ofyerowano od wſſitkych nyec[zi]ſtoſcy BierRaj 21v; PowUrb 2v; OpecŻyw 91, 93v, 105v, 157; SeklWyzn e2v; KrowObr 178; iż iáko on pod oną figurą wywiodł przodki náſze z onego Egiptu [...] tákże też teraz nákarmiwſzy nas tym niewinnym báránkiem/ á tym ſwiętym ciáłem ſwoim [...] záchowywa nas od káżdey pomſty á vpadku náſzego RejPos 103, 36v, 82, 86v marg, 87v, 88v, 90, 166v; RejPosWiecz³ 96; BiałKat 331; KuczbKat 160, 180 [2 r.], 300; RejZwierc 197v; WujJud 224v, 241, 259v [2 r.]; SkarŻyw 4, 28, 119, 134, 165; CzechEp 193; LatHar 196, 210, 238; WujNT 607; SiebRozmyśl A2v, K; PowodPr 9; SkarKaz 243a, 661a.

»sakrament ciała« [szyk 70 : 5] (75): RejPos 88; RejPosWiecz² 94v, 95v [2 r.]; Sákráment Ciáłá Páńſkiégo piérwéy ſye ſtawa/ niż w vżywánié elementa przyydą. BiałKat 318v, 316; KuczbKat 110, 175; WujJud 14v, 26, 47v, 140v, 152 (13); WujJudConf 13; SkarJedn 232, 317; SkarŻyw 278 marg, 598 marg; ReszPrz 58; GrabowSet Pv, P2; Dźiękuię tobie/ zá poſtánowienie przenachwálebnieyſzego y przenaświętſze^go Sákrámentu Eucháryſtyiey; (marg) Ták Grekowie Sákráment ćiáłá y krwie Páńſkiey názywáią. (‒) LatHar 27 134, 185, 187 żp, 208, 226 (14); WujNT 57, 147, 331, 361, 429 (13); SkarKaz 607b. Cf »sakramentem ciała pańskiego opatrzyć«, »pożywać sakramentu ciała«, »przyjęcie sakramentu ciała«, »używać sakramentu ciała«.

»świątość ciała« [szyk 43 : 2] (45): OpecŻyw 93v; Fałſz to ieſt wielki/ áby Turcy deptáli ſwiątoſci ciáłá P. Kriſtuſowe^go RejPosWiecz² 95 marg, 90v, 94v, 95 marg, 95v [4 r.]; BiałKat 269 żp, 286, 316; Swiątość Ciáłá boże^go ieſt iedną z śiedmi Swiątośći. KuczbKat 160 marg,165, 171 żp; RejZwierc B3, 196v [2 r.]; WujJud 150v; LatHar 641, 647. Cf »pożywać świątości ciała«, »przyjęcie świątości ciała«, »używać świątości ciała«.

»testament ciała« (3): RejPosWiecz³ 96v [2 r.]; Stánowiąc teſtáment ćiáłá y krwie ſwoiey/ vczył Apoſtołow iáką ofiárę mieli Bogu ofiárowáć. WujNT 114.

»uczestnik, uczestnictwo ciała« [szyk 9 : 3] (10 : 2): RejPosWiecz³ 96; A cżegoż potrzebá temu ktoryby chćiał iść do Wiecżerzey Páńſkiey/ áby był vcżeśnikiem ćiáłá y krwie Chriſtá Páná? CzechRozm 267v, 261, 262v; SkarŻyw 278; GrabowSet P4; Páweł s. tenże Sákráment názywáiąc vcżeſtnictwem/ Ciáłá Páńſkiego y Krwie Páńſkiey/ tym ſámym doſyć o nim vcżćiwie mowi y piſze. LatHar 186, 196, 208, 210, 227, 228.

Zestawienia: »Boże Ciało« = święto eucharystii [szyk 33 : 7] (40): PatKaz I 3, 16; Datum wewthorek w octawa Czyala bozego na Nyestrem wnyley [!] Dambrovye povyſz Choczymya Latha bozego 1540 LibLeg 6/119; ZapWar 1540 nr 2598; LibMal 1547/ 134v; GroicPorz k2, 1; Goski A9v; OrzRozm G2v; BielKron 183v [2 r.], 207v, 400v; WujJud 24Iv; StryjKron 611; CzechEp 191; ReszList 192; ZapKościer 1585/56 [2 r.]; LatHar ++7, ++8, 243, 323, 356 (8); Ewángelia ná Swięto Ciáłá Bożego. WujNT 328 marg, 167, 349, 606 marg, Vvvvv3v, Bbbbbb2v; SarnStat 730, 734, 736, 744. Cf »kaplica Bożego Ciała«, »kościoł Bożego Ciała«.

»boże ciało« = prawdopodobnie kapliczka, krzyż lub figura (1): Zeznal yſch spawlem thowarziſſem ſwem, kony trzech na blonyv za bozym czyalem zabili LibMal 1545/107.

»kaplica Bożego Ciała« (2): [Zawisza s Kurozwąk ] w Krákowie pochowan w káplicy Bożego ćiáłá BielKron 378.

»kościoł Bożego Ciała« (2): Kośćioł Bożego ćiáłá koſzthownie dał poſtáwić w Káźimierzu BielKron 376, 376 marg.

Szeregi: »ciało, (i, ani, a) krew« = corpus et sanguis Modrz [szyk 527 : 9] (536): OpecŻyw 55v, 90v, 91, 93v [2 r.]; PatKaz III 137; TarDuch B8v; WróbŻołt Q4; Apoſtołowie kapłani boży [...] nie ſamić tego pożywali/ ale wſzyſtkim lvdziam ciało y krew bożą rozdawali SeklWyzn e2v, a3, d4v, E, Ev, e2 [2 r.] (9); SeklKat L2v, X4, X4v, Y, Yv (9); KromRozm I G2v, G3 [3 r.], K4, L4; MurzHist P3v, P4; MurzNT 33v; KromRozm II e2, g3; KromRozm III B7v; GroicPorz z4; Iż Pan Kryſtus ná oſtátetzney wietzerzey oddał wſzyſtkie^mv kośćiołowi ſwiętemu/ ćiáło y krew ſwoię. KrowObr Bv, 47v, 48 [5 r.], 63v, 105v, 119 (29); Leop Ioann 6 arg; OrzList b2 [2 r.], cv, c3, d2v, d3; BielKron 138v, 150v, 203v [2 r.], 234, 326v; OrzQuin L3v; RejAp 16v; RejPos 36v, 67v, 82 [2 r.], 86v marg, 87v (31); RejPosWiecz² 90v [16 r.], 91 [6 r.], 92, 93 [7 r.], 94 [2 r.] (61); A iż też ciáłem y krwią páná Kryſtuſową názwaná bywa [świątość ]/ potym teſtámentem/ ná koniec ſpołecżnym złącżeniem ciáłá y krwie Páńſkiej/ toć ſie przyrodzonym obycżáiem nie dzyeie RejPosWiecz³ 96v, 96 [2 r.], 96v [12 r.], 97 [16 r.], 97v [8 r.], 98 [2 r.], 98v, 99 [6 r.]; BiałKat 268v, 269 żp, 271, 276 [4 r.], 278v (20); KuczbKat a2, 110, 165 [5 r.], 170 [5 r.], 175 [3 r.] (19); RejZwierc B3, 196v [3 r.], 197 [5 r.], 198; WujJud 14v, 26v [2 r.], 71v [2 r.], 147v, 150 [2 r.] (47); WujJudConf I63v [2 r.], 164, 171v, 175v, 225 (12); BiałKaz B2v; CzechRozm 261 [2 r.], 262 [3 r.], 262v [7 r.], 264v, 265, 267v; KarnNap D2v [2 r.], D3, D4; ModrzBaz 67v; SkarJedn A2v, 345; Poſty wielkie brał ná ſię/ drugdy nic nieiedząc/ iedno przenaświętſze ćiáło y krew Páná náſzego SkarŻyw 134, 120, 203, 253, 278 [8 r.], 284 [2 r.], 320 [3 r.], 511; CzechEp 189, 193 [2 r.], 194; ReszPrz 17 [2 r.], 18 [2 r.], 40, 46; ReszList 152, 157 [2 r.]; ArtKanc N8 [2 r.], N9 [3 r.], N9v, N10, N16, P7; GrabowSet O2v, O3v, P, Pv, P4, Q2; LatHar [+12], ++8v, 27 marg, 103, 119 (51); Bo iáko Pan Chriſtus ná oſtátniey wieczerzy ſtoł poſpolity z ſtołem świętym złączył; y ná pierwſzym báránká/ á ná wtorym ćiáło y krew ſwą rozdawał: ták zá czáſow Apoſtolſkich/ tenże obyczay w kośćiele był záchowány WujNT 419, przedm 39, s. 34, 98 [2 r.], 103, 109 (58); WysKaz 39; SkarKaz 155a [2 r.], b, 156b, 157a, b [4 r.] (21); Zydom y cżárownicom/ w vśćiech ſwych przeięty/ Przedáią bezbożnicy ćiáło y krew Páńſką: Vięći do pieniędzy chćiwośćią ſzátáńſką. (marg) Sacrae Euchariſtiae venditores. (‒) KlonWor 29. Cf »przystępować do ciała i krwie«, »sakrament to jest ciało i krew pańska«.

»sakrament i ciało boże« (2): PatKaz II 39v; Ná Mſzy ſwoiey ábo obiedniey/ chlebu proſtemu á ieſzcże nie poświęconemu kłániáią ſię y pádaią: á po poświęceniu żadney cżći przenaświętſzemu Sákrámentowi y ćiáłu Bożemu/ nie cżynią. SkarJedn 345.

»sakrament to jest ciało i krew pańska« (1): ſacramentu/ to ieſt/ ciała y krwie pańſkiey niezupełnie pożywaią SeklKat Q2v.

»sakrament to jest ciało pańskie« (1): Przed Sákrámentem też iáko to jeſt przed ćiáłem Páńſkim [...] Sbiſzek Kárdynał vpadał OrzList e2.

»boże ciało albo (to iest) wieczerza pańska itp.« [szyk 3 : 3] (6): SeklWyzn d4; Y teraz nye ſam yeden Caluinus oſobliwym ſwym obyczáyem piſmo o bożym ćyele álbo wyeczerzy páńſkyey wykłáda KromRozm II q3, g3; KromRozm III E8v; WujJud 14v; CzechRozm 267v [cf znacz. 2. SkarŻyw 28].

g. Według religii chrześcijańskiej o ciałach zmartwychwstałych (272): BierEz C3v; A to ſie napelnilo po iego zmártwychwſtaniu gdy zſwymi zwoleniki iádl ij pil/ tedy iego cialo niebylo cirpiącé/ ale chwálebné/ a dlá tego niepotrzebowalo kármi OpecŻyw 93v, [57], 180, 181 [2 r.]; PatKaz III 109v; Grzeſznici iz ſą odrzuceni od oblicża bożego (nie powſtaną) ku wielebnoſci ciała, ani ku zgromadzeniu wybranych WróbŻołt B2; SeklKat Rv, R3; KrowObr 200 [2 r.]; RejWiz 121v, 159 [2 r.], 164 [2 r.], 178v, 179v, 194; BielKron 3v; á iż w nádziei á w opáthrznośći Páńſkiey docżekáią/ powſtawſzy s ciáły ſwemi/ oney wiecżney zapłáthy ſwoiey RejAp 61v, 117v, 168v; iż po ſmierći twoiey sſtánie ſie ciáło twoie nie inácżey iedno iáko to ciáło Páná twego/ ktore ſłyſzyſz iż iáko promień ſłonecżny wyniknęło z grobu ſwego. RejPos 109, 88v [2 r.], 107 [2 r.], 109v, 128, 136 (13); RejPosWiecz³ 97; BiałKat 96, 103v, 313v [3 r.], 333v; GrzegŚm 8, 11, 12, 14, 15 [2 r.]; Będą theż wſzyſtkie ćiáłá Swiętych iednáko niecierpliwe/ ále iednákiey iáſnośći mieć niebędą. KuczbKat 95, 90 [3 r.], 95 [4 r.]; RejZwierc 4v [2 r.], 5; Widźiſz/ iáko dáleko inákſze ćiáłá náſze po zmartwychwſtániu będą? WujJud 71, 70v [2 r.], 172, 254, 255, 255v (11); WujJudConf 70, 71, 254, 256v; RejPosRozpr cv; RejPosWstaw [110³]v; SkarŻyw 4 [2 r.], 298, 583 [2 r.]; MWilkHist H4; CzechEp 154, 245; ReszPrz 84; ArtKanc F18v; z ktorych [przebywających w niebie ] káżdy [...] z ſtrony ćiáłá/ iáko ſłońce iáſny/ bárzo ślicżny/ ſubtelny/ chybki/ ſkázy y odmiány nigdy ſię nie lękáiący. LatHar 596, 374, 604, 667; Nie iednáka będźie ćiał świętych iáſność ábo chwałá/ ále rozmáitá/ według rozlicznośći zaſług. WujNT 620, 60, 81, 278, 386, 616, 1.Cor 15/35, s. 888; Ale ná on dźień [zmartwychwstania ] weźmie^m ćiáło mocne iáko żelázo/ trwáłe iáko miedź ábo złoto/ mocne nád wſzytki ludzkie śiły/ ktorymi y źiemią ruſzyć będźie mogł ieden vwielbiony. SkarKaz 205a, Ia, 6b [2 r.], 203b, 204a [2 r.], b [4 r.] (24).

Wyrażenia: »chwalebne ciało« [szyk 5 : 1] (6): BierRaj 21v; OpecŻyw [162]v; BibRadz Philipp 3/21; GrzegŚm 8, 29; ktory przemieni ćiáło náſze podłe/ áby ſię podobnym sſtáło chwálebnemu ćiáłu [corpori claritatis ] iego WujNT Philipp 3/21 [przekład tego samego tekstu BibRadz: corpori gloria suae, GrzegŚm 8, 29].

»ciało duchowne« (8): RejWiz 179v marg, Cc5; KuczbKat 95; WujJud 71; ArtKanc F18v; Bywa wśiane ćiáło bydlęce: á powſtánie ćiáło duchowne [corpus spiritale']. WujNT 1.Cor 15/44 [idem KuczbKat 95, WujJud 71], 1.Cor 15/46, s. 620.

»ciało jasności« = corpus claritatis Vulg [szyk 3 : 2] (5): Yż poydą wierzączy nawieczny żywot niewierny nawieczne potępienie/ á iuż tam ſkazenie naturi naſzey niebędzie miało moczy wnas/ ale ſię ſtaniem cziſczy/ iaſny/ duchowny nieſmiertelny przirownany iaſnoſci ciału Chriſtuſſowemu SeklKat Rv; Leop Philipp 3/21; KuczbKat 95; CzechEp 154; GrabowSet R.

»ciał nieśmiertelność; ciało nieśmiertelne« (2; 1): ArtKanc F18v; Lecz y ćiał náſzych nieśmiertelność ktorą ná dźień ſądny weźmiem/ ná tym Heliaſzu dobrze ſię vmacnia SkarKaz 118b, 118b marg.

»(u)błogosławione ciało; błogosławiony na ciele« (2 : 4): OpecŻyw 93v; A gdy ſie ták wiernie będzyeſz przypátrował [...] temu ſwiętemu Boſtwu iego/ pewnie gi oglądaſz okiem w oko w onym błogoſłáwionym ciele ſwoim w wielmożnośći Máyeſtatu iego RejPos 207, 33v.

»uwielbione ciało; uwielbienie ciała« [szyk 34 : 23] (47; 10): Synácżkowie moij mili/ ieſſcże przez maly cżas będę s wami [...] ale po zmártwywſtaniu/ będę s wami w vwielbiony^m ciele przez cżterdzieſci dnij OpecŻyw 95, [57], 181, 182; RejPs 223v; Mamy wierzić że weſniem ciąło [!] v wielbione/ iaſne/ ſubtilne/ y chutkie SeklKat R3, R2; KromRozm III B3; BielKron 136v, 463v, 467v; RejAp 175; RejPos 24, 33, 33v [2 r.], 107 [2 r.], 108v (14); GrzegŚm A3v, 8, 62; WujJud 71; SkarŻyw 583 [2 r.]; ArtKanc F18v [2 r.], O16v, P7; Bo drugą ſzátę/to ieſt zbáwienie y vwielbienie ćiáłá/ będą mieli dopiero po zmartwychwſtániu. WujNT 854, 620, 854 marg, 888; SiebRozmyśl B, K2, Lv; SkarKaz 204a [4 r.], b [2 r.], 205a [2 r.], b, 208b [2 r.], 242b [3 r.].

»(w)skrzeszenie ciała« [szyk 1 : 1] (2): OpecŻyw 176v; a iakoś nas raczył odzywic przez obmycie ſwiętey ſtudnice twoiey y drugi raz odzywic maſz przez w skrzeſſenie ciała naſſego: tak nam racz miły panie vzyczyc takiego zywota RejPs 35.

»ciała zmartwychwstanie; ciało ma zmartwychwstać, zmartwychwstanie; ciało zmartwychwstające, zmartwychwstałe, z martwych wzbudzone« [szyk 41 : 23] (56; 3 : 2; 1: 1: 1): Wierzę też po tei ſmierci cżeſnei/zaſię ciała zmartwych wſtanie. SeklWyzn b2; SeklKat B4v, Rv; KromRozm I K3v; KromRozm II qv, r4; BibRadz I 446; GrzegRóżn F, K3; Mącz 364a; RejPos 67v, 112, 113v, 222, 230; ktore [pismα ] nam iáſnie vkázuią iednę chwałę ćiał Zmarthwych wzbudzonych/ y iednę onę zapłátę: kthorą áż won dźień Kryſtuſow mamy wźiąć. GrzegŚm A4, A3v, 3, 4 [2 r.], 8, 16 [2 r.] (16); KuczbKat 90 [2 r.], 390; SkarJedn 343, 392; SkarŻyw 35, 102, 453; ReszPrz 84, 89 [3 r.]; ArtKanc M10; LatHar 9, 10, 361; WujNT 515, 616 marg, 699, 885; SkarKaz 4a, 208a, b [5 r.], 381a, 382b (13).

Wyrażenie przyimkowe: »w ciele« = osobiście [bibl. Iob 19/26] (4): Y Iob ſwięti tak otim powiedział [...] wiem że odkupiciel moy ziw y oſtatecznego dnia z źiemie wſtane zmartwich/ y zaſie będę ogarnion ſkorą moią/ y wciele moym oglądam boga SeklKat R2 [przekład tego samego tekstu (3)] BielKron 467v; GrzegŚm 4; BiałKaz D4v.

h. Organizm roślin (11): Dąb táką rzecż kiedy widział/ Iż przed kliny gorzey ſie miał: Mowił táko nárzekáiąc/ [...] Nie dziwuię ſie śiekierze/ Iże me ćiáło táko dzierze: [...] Ale mi żal ná was tego/ Iż będący z ćiáłá mego: Lutośći w ſobie nie maćie BierEz L4; A Bog onemu źiárnu dáie ćiáło [corpus] iáko chce/ á káżdemu náſieniu/ iego właſne ćiáło [corpus]. Leop 1.Cor 15/38 [przekład tego samego tekstu GrzegŚm 20, KuczbKat 90, WujNT]; GrzegŚm 20 marg [2 r.]; KuczbKat 90; KochPhaen 13; WujNT l.Cor 15/37, 38 [2 r.].

2. Istota żyjąca; człowiek lub zwierzę; corpus Mącz (264): OpecŻyw 161v, [192]; Pyſzą tako doctorouye wſzelkye czyalo poſzlo z yadama y yauy yeſt zarazono pyeruorodnym grzechem PatKaz II 82; á tu ná ziemi káżde ćiáło wſſelkich národow/ będzie ſie ku twey ſlawie ſćiągáło RejPs 93v; RejKup p8v; HistAl N2; MurzNT Luc 3/6, Ioann 17/2; Ten co tu cyáłu káżdemu pokármy rozdawa/ W ſwiętey á w hoyney dobroći yuż wyecżnie zoſtawa LubPs dd5v; káżdy według narodu ſwoiego/ wſzytko co vmie látáć á ma ſkrzydłá/ weſzło do Noego w Korab/ dwoie á dwoie/ ze wſzelkiego ćiáłá [ex omni carne] Leop Gen 7/15, *B2, Gen 7/16, 21, 8/17, Num 16/22 (15); Weźmieſz też do Archy po parze z káżdego żywego ſtworzenia/ wſzelkiego ćiáłá [...] tho ieſt/ ſamcá y ſámicę. BibRadz Gen 6/19; Stánowię tedy ſwe przymierze z wámi/ áby iuż nigdy więcey wſzelkie ćiáło potopem wod zátrácone nie było BibRadz Gen 9/11, 6/12, 13, 17, 7/16, 21 (12); BielKron 4v [2 r.], 5v; GrzegRóżn B3 [2 r.], C4, H, M4; RejAp 167; á ieſzcże ią [ukochaną] może/ (ze wſzytkich cudnych ciał co pięknieyſze ſzthuki biorącz) dobrze czudnieiſzą w ſwey głowie ſthworzyc y vformowáć/ niż w rzecży będzie. GórnDworz Mm4v, Y6v, Gg7, Mm, Mm2, Mm3v, Mm4v; HistRzym 122v; Cżego żadne ciáło/ żadne ſtworzenie [...] nigdy vcżynić nie może. RejPos 135v, 102, 152 [2 r.], 258v, 302v; BiałKat 228v; Bo też tu ćiáło nie rozumie śię ſkorá thá tylko y kośći/ ále cáłego cżłowieká znácży GrzegŚm 19, 18, 21 [2 r.], 33, 52, 63 [2 r.]; KuczbKat 279; Bo ieſli w ſobie obacży gniew roſthropne á ſłuſznie vpomiárkowáne ciáło/ iuż go ſnádnie vſkromić może onemi miotłámi duſznemi co s cnoty á s powſćięgliwośći robią. RejZwierc 73, 68 [2 r.], 80, 151v [3 r.], 196, 230v; Oto ia Iehowá Bog wſzelákiego ćiáłá/ áza przedemną vtái ſię ktora rzecż? BudBib Ier 32/27; z niego [drzewa ] też bráło pokarm káżde ćiáło. (marg) Miáſto káżdy cżłowiek/ Iáko v Ieſaiaſzá 40. (‒) BudBib Dan 4/12, Gen 6/12, 13, 17, 19, Num 18/15 (14); Iák on Turki/ Tátáry/ poráźił na głowę/ Bo ſą ćiáłá Pogáńſkie pobite ſurowie. WierKróc A3v; BiałKaz B4v, F3v; BudNT Act 2/17, Gal 2/16; A zaſz Bog nie ieſt Bogiem wſzego ćiáłá iáko ſam mowi o ſobie. CzechRozm 74, 39, 44v, 74 [2 r.], 216v, 264; ModrzBaz 45; Oczko 5; KochPs 66, 184, 200; Temu ćiáłu/ mowi: Trzey krolowie w iásłkach ſię pokłonili/ z wielkim ſtráchem y boiáznią. SkarŻyw 91; żáłuy z ſercá/ á cżyń pokutę/ iżeś ták wiele ćiał S. Bożych pomordował SkarŻyw 428, 28, 81, 91 marg; CzechEp 149, 270, 312 [3 r.], 313; KochFr 18; KochPieś 44, 51; ArtKanc C3v [2 r.], H15v; gdyż ile kráiow á vdźielnych ná świecie kątow/ prze niebo y gwiazd rozną ſpráwę/ rozne ćiáłá/ rozne obycżáie/ zátym y rozne roznych potrzeb goſpodárſtwá bydź muſzą. GostGospSieb +3v; ni tyle zoſtáło/ Coby tę troſzkę ćiáłá do śiebie zchowáło. Cóż wdy vczynię biédna/ [...] czyli ſie nie zbiorę Ná tę chytrość/ ktorąbym Gréki oſzukáłá/ A tego niebożątká żywot záchowáłá? GórnTroas 36; Zmiłuy ſię Boże/ nád ćiáłem copręcey/ Nád ćiáłem mowię: bo z dawnego wieku/ Miło nędznemu/ znáć twą łáſkę/ cżłeku. GrabowSet H2v, D4, E; LatHar 196; A gdyby nie były ſkrocone one dni żadne ćiáło (marg) żaden człowiek. Hebraiſm. (-) nie byłoby záchowáne WujNT Matth 24/22; Iáko tedy dwoie ćiáłá ábo iſtnośći mogą być záraz ná iednym mieyſcu WujNT 386, 8, Mar 13/20, Luc 3/6, Ioann 17/2, Act 2/17 (12); SiebRozmyśl F4v, K3v; KmitaSpit C5; SkarKaz Oooo2d; Niecny roſtrucharz vcżćiwymi ciáły/ Kupcży dźień cáły. (marg) Mango kupiec co ludźmi kupcży. (‒) KlonFlis D2; SzarzRyt Cv.

W charakterystycznych połączeniach: ciało każde (15), wsze (6), wszelakie, wszelkie (38), wszystko (3), żadne (13).

Fraza: »słowo ciałem się stało itp.« [bibl. Ioann 1/14] [szyk zmienny] (49): Iuż ten bląd pyrwey ieſt potlumiony timy ſlowy/ ſlowo ſtało ſię cialem/ yż ſyn boży prziął naturę człowieczą. SeklKat O4v; BielKron 135, 137 [2 r.]; GrzegRóżn B2v, C2v [2 r.], E4v, 13, K (11); SarnUzn F4v; RejPos 13; RejPosWiecz² 91 v; GrzegŚm 21; KuczbKat 30; A ták/ y tu było przełożyć/ Et ſermo ille caro fuit. A oná rzecż (álbo mowa) ćiáłem byłá. BudNT przedm cv, c; Azaż/ ſkoro nákrotce mowę/ to ieſt obietnicę Bożą ná pocżątku vcżynioną od Bogá/ y ſkońcżenie ábo wypełnienie iey opiſał/ powiedźiawſzy iż ſię oná mowá ćiáłem/ to ieſt cżłowiekiem sſtáłá/ nie záraz támże mowi CzechEp 210, 159, 245, 248, 250, 306, 347; ArtKanc A19; LatHar 10, 106, 333, 398, 528, 552, 688; A Słowo ono ćiáłem ſię sſtáło [Et Verbum caro factum est]/ y mieſzkáło miedzy námi WujNT Ioann 1/14, s. 306 [2 r.]; SkarKaz 487a [2 r.], b [2 r.], 488a [2 r.], b [3 r.].

Zwrot: »iść jako cień za ciałem« (1): Poty tedy chćiwość sławy ma być chwaloná/ pokiby ſię o cnotę opie- ráłá/ á ſzłá zá nią iáko ćień zá ćiáłem [sequatur tonquam umbra corpus] ModrzBaz 59.

Wyrażenia: »ciało boże« = Chrystus (9): aby byla godna przyącz wzyuot y porodzycz y pyaſtouacz wrąku czyalo boze PatKaz II 38, 38, 38v [2 r.], 42, 44 [2 r.], 46v, 49.

»cielesne ciało« (1): A wſzákoż cieleſnemu ciáłu y rozmyſłom iego dziwno ſie to zda myſlic o tych przyſzłych rzecżach. RejAp 176v.

»krolewskie ciało« [szyk 3 : 2] (5): Tedy oni trzey komornicy ſtroże ćiálá /kthorzy ſtrzegli ćiáłá Krolewſkiego [corpus regis]/ ięli mowić ieden do drugiego. Leop 3.Esdr 3/4; Calep 341b, 1006b; Bo iáko w krolewſkich páłacách nie śćiány áni pokryćia złote/ ále ćiáło krolewſkie rzecz ieſt nazacnieyſza: ták y w niebie krolewſkie ćiáło. SkarKaz 243b.

»ciało ludzkie« (1):ále ma być pilne rozbieránie rzecży ważnych/ zániechawſzy igier/ ábowiem nie ieſth żadne podobieńſtwo Wárcabow s ciáły ludzkimi. Phil L3.

»wolne ciało« (3): Gdyż wolne ćiáło/ iáko ſámo przedáyne nie ieſt: ták też prace/ fátygi y modzele iego nie máią być náięmne ábo przedáyne. KlonFlis A2v; MAło ná tym łotrowi/ iż z obory krádnie [...] Ale y wolne ćiáłá záwodzi w kray cudzy/ A przedáie na tárgu/ mowiąc że ſą ſłudzy. KlonWor 26, 31.

Szeregi: »ciało a(l)bo (to jest, lub) człowiek« [szyk 8 : 1] (9): iáko wſzędźie piſmo iáſnie vkázuie żywot wiecżny/ y potępienie wiecżne ćiáłá abo cżłowieká GrzegŚm 18, 52, 62; BiałKaz E2; że Ieſus pan ácż ták świętym á zacnym prorokiem był/ tedy przedſię ćiáłem/ to ieſt śmiertelnym cżłowiekiem był. BudNT przedm cv, cv; CzechRozm 54v [2 r.]; CzechEp 261.

»osoba a ciało« (1): Nexus, seu nexum, Nieyáki obyczay obowiązánia/ podyęcia álbo zápiſánia/ á zwaſzczá [!] oſoby á ćiáłá ſwego w obliczności piący ſwiádków. Mącz 244a.

a. Życie, zdrowie (35): y przyſzli drugiego roku y rzekli powiedamy tobie panu naſzemu/ iż yuż a ni pyeniedzý niemamy a nýbydła ýedno telko ćýała a zýemię a tzemuż mrzemy przed twa oblitznoſcią HistJóz E3; RejZwierz 134; BibRadz 2.Cor 5/10; BielKron 334; iżeby teſz ſámi ciałem ſwym/ gdzieby tego potrzeba była/ zaſtawiać á bitwę ſtaczać po gotowiu byli. KwiatKsiąż Mv; Opponere corpus pro patria, Záſádźić ciáło dla oyczizny/ to yeſt gárdłá y żiwotá nie żáłowáć. Mącz 311b; GrzegŚm 20; RejPosWstaw [21³]; Bo ono ſpráwiedliwy wyrok: Kto niemoże pieniądzmi/ niech płáći ćiáłem. (marg) Qui non poteſt aere, luat corpore. (–) ModrzBaz 139v; SkarŻyw 130, 141; Abyś wiedział Krolu iáko w máłey cenie ieſt ciáło v thych/ ktorzy zdrowie ſwe dla Oycżyzny odważyli Phil C2; y ktorzy wiernym poſłuſzenſtwem ná żądánié náſzé bárzo trudné nieprzeſpieczenſtwá ćiał/ y vmnieyſzénia máiętności podéymuiąc/ wſzędy y záwżdy nam byli poſłuſzni. SarnStat 9, 260, 889.

Zwrot: »dług śmierci z ciała zapłacić, uiścić się śmierci w długu z ciała« (2 : 1): Ale iż y ten po onym zwycięstwie nád Tátáry otrzymánym muſiał ſię vyſczyćić [!] ſmierći w długu ktory był winien z ciáłá. StryjKron 270; Tegoż Roku Alexander Chodkiewic Stárostá Grodzienſki ſwiętey pámięći dług ſmierći z ćiáłá zápłácił. StryjKron 782, 707.

Wyrażenie: »za, we dni ciała« (4 : 1): BudNT Hebr 5/7; CzechRozm 39, 192v, 195v; Ktory zá dniow ćiáłá ſwego [in diebus carnis suae ]/ modlitwy y pokorne prośby [...] ofiárowawſzy onemu ktory go mogł záchowáć od śmierći/ był wyſłuchan dla ſwey vczćiwośći. WujNT Hebr 5/7 [przekład tego samego tekstu BudNT].

Szeregi: »ciało i dobytek« = corpus et iumentum PolAnt (2): Táć wielkie dochody ſwe wydawa Krolom/ ktoreś ty poſtánowił nád námi dla grzechow náſzych/ ktorzy pánuią nád ćiáły náſzymi y dobytki náſzemi według ſwey woley BibRadz 2.Esdr 9/37 [idem] BudBib 2.Esdr 9/37.

»krew, (albo, i) ciało« [szyk 2 : 1] (3): iż ći więtſzy ſą wyznáwácże they prawdy Páńſkiey ktorzy ią piecżętowáli álbo piecżętuią krwią álbo ciáły ſwemi RejAp 61; SkarŻyw A3v; SzarzRyt C.

»ciało jako (jako i, albo) majętność« [szyk 2 : 1] (3): Plenus corporis et externis bonis, Szczęśliwy/ fortunny. Ták ná ciele yáko y na máyętnośći. Mącz 304c; KuczbKat 420; á ku tákiego káżdégo ſzkodźie á zniſczeniu/ ták ná ćiele/ iáko na máiętnośći ſie ruſzyć SarnStat 5.

»ciało i zdrowie« (2): Iákoś też ty vcżynił tym Prorokom moim/ Wiedz o tym iże iutro/ też tákże nád [!] twoim/ Ćiele y właſnym zdrowiu/ będę dokázowáć HistHel C3; SkarŻyw 36.

»ciało i żywot« [szyk 1 : 1] (2): OpecŻyw 110; że to przed ocżymá páná ſwego pokázowáli nád nieprzyiacielem iego/ co ſie mężnemu narodowi godziło pokázowáć/ wydawáiąc ciáłá y żywothy ſwe wſzelkiemu niebeſpiecżeńſtwu LeszczRzecz A6.

3. Trup, zwłoki; corpus Mącz; cadaver, funus, corpus mortuum Cn (767): BierRaj 21; Iozeff proſ[i]l panny Marié/ aby dopuſcila cialo ſprawitz ku pogrzebu. OpecŻyw 156, 154 [3 r.], 154v, [155] [3 r.], 156v [2 r.], 157v (20); OpecŻywList C2; HistJóz E4; FalZioł I 89c, V 46; Ciało Boleſlawa ſina grabie Morawſkiego: leży w Lubiązu w korze v bratow konwierſzow. MiechGlab 13, *7, s. 13, 27 [2 r.]; MetrKor 59/75; WróbŻołt Xv; RejPs 118v; pothym wmyech czyalo wlozywſchi do lazienky wnyeſli y wyeczorem za Iſdbą wzyemyą zagrzebli LibMal 1551/ 165v, 1547/128v; RejJóz F4; SeklKat Y4v; á przykazał áby po ſmierći tym ciáło iego było pomázano. HistAl N4, A8 [2 r.], G2v, I8v [2 r.], N4 [2 r.]; KromRozm I I; MurzNT Mar 15/43, 45, Luc 24/23, Ioann 20/12; LubPs D3, S2v; GroicPorz nv, ov; KrowObr 37v [2 r.], 104v [4 r.]; RejWiz 194 [2 r.]; Leop 1.Reg 31 arg, 3.Reg 13/25, 28, 29, 1.Mach 11/4 (8); RejZwierz 7v; BibRadz 1.Reg 31 arg, 31/10, 12 [2 r.], Dan 7/11, Iudith 13/9 (11); OrzRozm C2v; Iżeś nie ſtrzegł przykazania Páńſkiego/ nie będzye twoie ciáło w grobie leżáło miedzy Oycy twemi. BielKron 83; Przed márámi ná ktorych ćiáło było krolewſkie/ iechał Ian Tárło BielKron 425v, 2v, 38, 40v, 58v, 59 (59); Bustarii, Szermierże álbo gońce byli/ którzi v ſtárych ludźi przi paleniu ciáła nieyáką grę/ gońbę álbo ſzermowánie okázowály Mącz 28b; Pollincio, Bálſamowáć/ to yeſt/ wedle ſtárego obyczáyu vmárłych ludźi ciáłá oleyki pomázáć/ vmárłe chowáć. Mącz 308c; RejAp 91 v [3 r.], 92v, 94, 162v, 163, Dd2v; GórnDworz Y3 [2 r.]; HistRzym 16 [3 r.], 16v, 17 [5 r.], 32v [2 r.], 33 (33); RejPos 24, 27, 29v, 30, 87 (26); RejPosWiecz³ 97; Cyáłá ludzi świętych/ á oſobliwie męczenników reliquię/ ták máią być w vczćiwośći miáné/ iáko członki Chryſtuſowe BiałKat 148v, 103v [2 r.], 176, 276, 298v; Corpus/ Ciáło naprzod známionuie trupá álbo śćierw GrzegŚm 19, A3, 5, 20 [3 r.], 25, 35, 43, 50; Potym trunę ſpráwiwſzy ciáło w nię włożono HistLan E4v; KuczbKat 40, 45, 95, 275; RejZwierc 4v, 5, 10v, 167, 169v, 178, 271v; WujJud 60v [2 r.], 61, 70v; RejPosWstaw [110²] [2 r.], [110²]v; BudBib 1.Reg 31/10, 12 [2 r.], Dan 7/11, Soph 1/17, 4.Esdr 1/32 (9); BiałKaz M3v; BudNT Matth 14/12, Ioann 19/38 [2 r.], 40, Luc 23/52; CzechRozm 204; ModrzBaz 88v; gdyś wáſzá Kx. M. przy ćiele wielkiey pámięći godnego Szurzego ſwego Ianá Chryſtofa Hrábie ná Tarnowie/ kázánia kośćielnego/ [...] pilnie ſłuchał SkarJedn A5; cżego byli ſpowiednicy y te pánie/ ktore po śmierći iey ćiáło obmywáły/ świádome. SkarŻyw 580, 16, 28, 31 [3 r.], 47 [3 r.], 52 [7 r.] (108); Nákuṕmy źioł woniáiących [...] S ktorych máśći nácżynimy Ktorymi ćiáło nátrzemy. Iżby w grobie niecuchnęło MWilkHist C2, A4v [2 r.], B2v, C3, G4v [2 r.], H2v, I4, K; StryjKron 345 [2 r.], 411, 467 [2 r.], 532; CzechEp 99 [2 r.]; NiemObr 178; NIe nowiná to Struſom/ ná wſzeláką trwogę Ciáły ſwémi záwáláć złym poháńcom drogę. Ták dźiad zginął/ ták oćiec KochFr 116; Tu źiemie ten kęs y tá licha truná KOCHANOVVSKIEGO zámknęłá nam IANA Ciáło. KlonŻal D3, C2v, C3, C3v; KochMuza 27; KochSz B4, B4v; ReszPrz 5; ReszList 154, 180 [2 r.], 181, 182 [2 r.]; WisznTr 25, 34; KochPam 88 [2 r.]; PudłFr 27; ArtKanc D10, D10v, D13, Dl3v, F 14v (10); ZawJeft 42; Nieprzyiaciela na dwie mili wpogoni bito, ieszcze ciał nie policzono. ActReg 57, 23, 77, 78 [2 r.], 87, 154; GrochKal I3; Phil O4; GórnTroas 11, 15, 27, 36, 37, 71; GrabowSet B3v, H, S2v; LatHar 313, 326, 523, 701, 702 [3 r.] (16); A ćiáłá ich leżeć będą ná vlicách WujNT Apoc 11/8, przedm 7, s. 8, Matth 14/12, s. 60 [2 r.], Matth 27/52 (53); SiebRozmyśl B, I, Iv, K4 [2 r.]; Przeto choć ziemiá ćiáło twe pozárłá, Sławy twey v nas ieſcze nie zátárłá. KlonKr B3v, A3v, B2v, F3v; PowodPr 34, 79 [2 r.]; Tákże y Abnerá hetmáná zdrádą zábitego/ gorzko płákał [...] mowiąc: Bierzcie ná ſię wory/ á płáczćie przed ćiáłem iego. SkarKaz 385b, )(4, s. 6a [2 r.], 204a, 205a, 208a (14); Nawet ćiáłá Monarchi w boiu zginionego/ Nie możono tám náleść CzahTr G2; KlonFlis B4; KlonWor 81; PudłDydo A3v; SzarzRyt C, C4.

W charakterystycznych połączeniach: ciało (na-, po-) mazać (9), (s)palić (4), ożywić (6), przenieść (3), przeniesione (8), przenosić, przynieść (6), przyniesione (2), przywieźć (6), wskrzesić (2), wzbudzić; ciała (po)mazanie (4), (s)palenie (3), przeniesienie (5).

Przysłowia: ciáłu twemu vmárłemu/ iáko ono powiedáią/ podobno nie pomoże kádzidło. RejPos 147.

[bibl. Ubi(cumque fuerit) corpus, illuc congregabuntur et aquilae PolAnt, Vulg] KromRozm III O3v; BibRadz Luc 17/37; Gdźiec będźie ćiáło/ támći będą y orłowie. LeovPrzep G2, G2v; RejPos 259; GrzegŚm 20; WujNT Matth 24/28, Luc 17/37 [ogółem 8 r.].

Fraza: »spoczywa ciało« (2): Wſzytko puśćiwſzy támeś ſie vdáłá/ Gdzie też y świętych ſpocżywáią ćiáłá. WisznTr 16, 19.

Zwroty: »ciało (po-, s-)chować; ciało (nie)pochowane; (po)chowanie ciała« = corpus sepelire Vulg [szyk zmienny] (37; 10; 3): wiedli ią po pochowaniu ciala ſyna iéy od grobu OpecŻyw 158, 153v; FalZioł I 89c; BielŻyw 77, 154; MiechGlab 13 [2 r.]; tám będzie grob tuoj ſpráwion y tam ciáło twoie pochowáią. HistAl M2, F6, H8v, N4v; Leop 1.Reg 31 arg, Tob 4/3; Grekowie [...] ciáłá zbitych z obu ſtron chowáli/ to ieſt pálili. BielKron 57, 58, 58v, 67, 69, 83 (20); HistRzym 17; RejPos 147; Potym ciáło do zyemie w koſciele ſchowano. HistLan E4v; WujJud 61; WujJudConf 61, 200; KochOdpr D2; StryjKron 275; PudłFr 13; ArtKanc F18v; LatHar 469, 550; WujNT 60 [2 r.], 853, 862; SiebRozmyśl K4.

»ciało (po-, za-)grześć (a. pogrzebać); ciało (po-)grzebione; ciała pogrzeb« = corpus sepultum est Vulg [szyk zmienny] (26; 11; 3): Druga modlytwa od ktorey tylye dny odpuſtu otrzimaſſ ylye cyal pogrzebyonich tam gdzye mowyſſ. BierRaj 20v; OpecŻyw 156, 163v; KrowObr 105; HistRzym 71, 83, 132v; RejPos 163; Bo to wielki znák ieſt cżyiey śmierći/ ieſli ćiáłá iego pogrzeb vkażemy. KuczbKat 40, 40; BudBib Eccli 44/14; Ciáłá ony w iedney ſkále ludzie miłośierni pogrzebli. SkarŻyw 487, 15, 62, 63, 70, 92 (18); KochPieś 17; PudłFr 77; ArtKanc S17v; GrabowSet T4v; LatHar 100, 314; WujNT 116; SarnStat 628; PowodPr 79; SkarKaz 118b, 384a.

»ciało pokry(wa)ć« [szyk zmienny'] (2): Pogrzeb też vczćiwy ieſt iedná nam poćiechá nád vmárłemi náſzemi/ gdy ćiáłá ich ze czćią pokrywamy/ y koſzt ná nie iáki czynimy: miłość vmárłemu pokázuiemy SkarKaz 386a, 386a.

»ciało (do-, przy-)prowadzić; ciało przyprowadzone« (14; 1): BielKron 425v; GórnDworz Bb3; HistRzym 126v [2 r.]; HistLan E4v; Lecż Papieſz kazał wielce vcżćiwy pogrzeb vcżynić/ y ſam ćiáło prowádził. SkarŻyw 414, 90, 356, 473; StryjKron 411, 467; aby ciało honoſtiſsime było przyprowadzone, et in sepulchris Regum vczciwie połozone. ActReg 76; SiebRozmyśl K4; SkarKaz 386a [2 r.].

»ciało w grob włożyć, kłaść; ciało do grobu włożono« [szyk zmienny'] (4 : 1; 1): OpecŻyw I56v; Condore monumento corpus, W grób włożyć ciáło Mącz 92b; RejPos 243; KochFr 14; GrochKal 20; Y vyźrzą niektorzy z pokolenia/ y z ludzi/ y z ięzykow/ y z Pogánow ćiáłá ich przez pułczwártá dniá; á ćiał ich nie dopuſzczą kłáść w groby [et corpora eorum non sinent poni in monumentis]. WujNT Apoc 11/9.

Wyrażenia: »bezduszne ciało« (1):Pomázánie oſtátnie Oleiu S. kłádą ná vmarłe/ y tego Sákrámęntu nád ſamym bezduſznym ćiáłem vżywáią. SkarJedn 347.

»ciało człowiecze, ludzkie« [szyk 5 : 2] (4 : 3): átak by tho miało zoſtawać s ciał cżłowiecżych/ ktore gdy chowaią do grobu/ mażą balſamem mirrą/ aloe FalZioł I 89c; áby na tym Smyntarzu ludzkie ćiáłá thu po ſmierći odpotzywáiące/ záſlużyły wietzną chwałę żywota. KrowObr 104; BielKron 273v; BiałKaz E2v; ZawJeft 30; GórnTroas 59, 71.

»ciało martwe« [szyk 8 : 7] (15): BielŻyw 105; A gdy odiechał/ podkáł go Lew ná drodze/ y vduśił go/ y leżáło ná drodze ciáło iego martwe [cadaver']/ á oſieł ſtał wedla niego Leop 3.Reg 13/24, 25; Mącz 244a; GórnDworz Bb4v; HistRzym 101v [2 r.]; A wnet okrył wſzyſtki polá martwémi ćiáły. KochPs 24; SkarŻyw 69 [2 r.]; KochTr 6; KlonŻal C4; ZawJeft 24; CiekPotr 38; CzahTr L3v.

»ciało śmiertelne« = mortale corpus Vulg [szyk 3 : 1] (4): Smiertelné iego ćiáło odpoczywa w grobie KochTarn 75; ArtKanc F18v; WujNT Rom 8/11; KlonWor 82.

»ciało (ob)umarłe (a. zmarłe), umarłego (a. zmarłego)« [szyk 27 : 27] (44 : 10): OpecŻyw 153v; BielŻyw 36; MiechGlab [90]; RejKup ſ5; HistAl C8v, F6, H7; KrowObr 215; wziąwſſy miecż/ vmárłe ćiáło żony [cadaver uxoris] ſwey poſpołu y z kośćiámi/ zrąbał/ ná dwanaśćie ſſthuk Leop Iudic 19/29, 3.Reg 13/24, 28 [2 r.]; BielKron 41v, 43, 58, 135v, 152, 261, 393v; Mącz 140c, 358b; RejAp 60; HistRzym 57; RejPos 147, 223; BiałKat 156; GrzegŚm 25; KuczbKat 180; áby tym okrutnieyſzy byli: [psy] dawano im ieść ćiáłá vmárłych álbo ſtárych ludzi BielSpr 45; SkarJedn 233; SkarŻyw 15, 47, 279 [3 r.], 403; MWilkHist A3; KochFr 14; PudłFr 27; ArtKanc D10; Calep 818a; GrabowSet R4v; Zá ták wielką tedy łáſkę którą W. M. temu zmárłému ćiáłu okázáć raczyli/ W. M. pánóm ſwym wielce dźiękuiemy KochFrag 49; LatHar 202, 545, 546; WujNT 186, 434 marg, 791, Yyyyyv, Cccccc3; SarnStat 628; SkarKaz 386a, 552b.

»ciało zabite (a. pobite), zamordowane, zabitego« (7 : 1 : 1): Ianuſcha wlozu lyązaczego ſſą zabili, a czyalo zabithe wmyech wlozywſchi do Lazyenky wynyeſli. LibMal 1551/ 166; Nabliſzſzy y napewnieyſzy znák ieſt gdy ták mowią/ tego widźiano gdy z gáiu wyſkoczył gdźie ćiáło zábitego leżáło GroicPorz hh3v; Potym záſię Táchthámiſz poráźił bárzo Moſkwę/ [...] áż v niego ćiáłá pobite odkupowáli ku pogrzebu. BielKron 428, 210, 233v, 256v, 308; SkarŻyw 440; ná [...] obwinienia niewinne o rány/ krżywoprżyśięſtwo/ potwarz/ zátáienie ćiał zamordowánych [...] tęn komuby ſię dáłá/ do pewnego czáſu abſoluta poteſtas, nálaſłby táki munſztuk GórnRozm L.

Szeregi: »ciało i kośći; z ciałem kości« (9; 1): Y potym drogi y nakłádny kośćioł ná dochowánie ćiáłá y kośći iego/ w Rzymie zbudowałá. SkarŻyw 441, 279 [2 r.], 403, 440 [3 r.]; WujNT 60, 853; Zyiąc lat wiele w pánieńſkiey czyſtośći, Dał duchá Bogu, ziemi z ćiáłem kośći. KlonKr D3.

»(nie) trup abo (a, i, ani) ciało« [szyk 5 : 1] (6): BudBib 1.Mach 11/4; wiele ich ieſt pobitych/ wielkie mnoſtwo trupow/ y niezlicżonych ciał [ingens cadaverurn vis infinitaque corpora] ModrzBaz 142v; WujNT 404 [4 r.].

W przen (1):

Wyrażenie: »ciało cielesne« (1): Co śie z onych Apoſtolſkich ſłow pokázuie/ kiedy mowi: Bywa śiane ćiáło cieleſne/ á powſtánie ciáło duchowne. KuczbKat 95.

4. Materia i przedmiot materialny (10): Iako theż Aſpaltum przy kamieniu ſie zgęſtnieie/ ktemu promiennoſć zwirzchnich ciał ſlużą/ tho ieſt áni żadna gruboſc ani twardoſć może przekazić. FalZioł I 89c; KromRozm III B6v; Iż ieſt wiele tych rzecży co ciáłá nie máią/ A wżdy wiele iſtnośći ſwych nam obiawiáią. Pátrzay pilno ná płomień iż then nie ma ciáłá/ A pátrz iáko iego moc dziwnie ſie zmieſzáłá. RejWiz 111, 111, 112; wktoym [!] ſpoſobie albo poſtępku/ podług rozmaitych przyſtoſzywan/ licha albo czetna/ tez liniey/ zwierzchności/ albo ciał/ to ieſt/ iakich materyi/ rozmaite polożenia/ lidźb y wielkośći poſtánowione bywáią KwiatKsiąż I3; Známionuie theż ćiáło káżdą rzecż prawdźiwą/ dotkliwą ábo nie dotkliwą/ widomą ábo nie widomą/ ſkąd ſzthery żywiołá/ Wodá/ Ziemiá/ Wiátr/ Ogień/ ſą ćiáłem/ y tho co w nieh ieſt. GrzegŚm 20; KuczbKat 100.

5. Ciała niebieskie (2):

Wyrażenie: »ciało niebieskie« (2): Ciáłáć też niebieſkię [!] [corpora caelestia] ſą/ y ćiáłá źiemſkie Leop 1.Cor 15/40; WujNT 1.Cor 15/40.

*** Bez wystarczającego kontekstu (13): Corpus. Der leib Czyáło Murm 48; Mymer¹ 2v, 21v; Mącz 66b; wpáthrz śię pilnie w thy ſłowá/ Ciáło/ Duſzá/ Duch/ iáko śię rozmáicie w piśmie rozumieią. GrzegŚm 19, 20 marg, 33, 63; Calep 262b [2 r.], 1085b; JanNKar E2, G2v.

HG, MM