[zaloguj się]
[pdf]

1. CIELNY (2) ai

e prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja
sg
f Acielną
pl
A subst cieln(e)

sg f A cielną (1). ◊ pl A subst cieln(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Przymiotnik od „cielę”:
1. Ciężarna (o krowie); fetus, fordus hordus), praegnans Cn (1):
Wyrażenie: »krowa cielna« (1): Syriani chwaliliGołębie. [...] Tenedowie Krowę cielną/ y ſłużyli iey przy porodzeniu BielKron 24.
2. Wkrótce po ocieleniu (1):
Wyrażenie: »krowa cielna« (1): Włożyli ią [Arkę] tedy ná nowy woz á záprzęgli dwie krowie cielne [et duas vaccas foetas Vulg 1.Reg 6/7]/ [...] á cielętá ich domá záwárli BielKron 63.

Cf CIELĘTNY, 2. CIELISTY

MM