[zaloguj się]
[pdf]

CWYKIEL (5) sb m

e pochylone.

Fleksja
sg pl
N Cwyki(e)l
G cwykl(o)w
A cwykiél cwykle

sg N Cwyki(e)l (1). ◊ A cwykiél (1). ◊ pl G cwykl(o)w (1). ◊ A cwykle (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Płat materiału o trójkątnym kształcie, klin (z niem. Zwickel) (4): [krawiec] Kretą kryśla/ rozmierza/ ſtrzyże wielkie cwykle/ Iákoby ktory zoſtał/ wełbie ſie mu wikle. BielRozm 18.

cwykiel czego (1): Lecz FAllopi [...] błoto z táką wodą ogniem lekkim wárząc/ ſukná cwykiél/ to ieſt płát kliniáſty/ w wodę wetknął Oczko 11.

a. Szablon, wzór (2): BielSat C2v; Niech nie będzye zmyſlona thu wáſzá poſtáwá/ Nie przyſtáwiaycie cwyklow do Bożego práwá. PaprPan Cc3v.
2. n-pers (1):
Zestawienie: Roſoł Cwykiel Paceńſcy. PaprPan I4.

MM