[zaloguj się]
[pdf]

CZAPLI (2) ai

a jasne.

Fleksja
sg
mNczapli

sg m N czapli (1). ◊ I czaplim (1).

Sł stp (aneks) (?) notuje, Cn brak, Linde XVII w.

Przymiotnik od „czapla”:
1. Właściwy czapli; tu przen: długi i spiczasty (1):
Wyrażenie: »czapli nos« (1): Vrodzi ſie gárbáty/ drugis Cżáplim noſem/ A drugi s Swinim pyſkyem á z Zorawim głoſem. RejWiz 128.
2. n-loc (1):
Zestawienie: »[Ostrow] Czapli« (1): Ośmći oſtrowow ná drodze záśiędźie/ Niż ſzkutá do wrot piekielnych przebędźie. Nieſzewká pierwſzy/ Gorſki zá nim krocży/ Wiſłęć záſkocży. Cżápli záś trzeći/ Bobrzy cżwarty zá nim. KlonFlis G2v.

ZZa