[zaloguj się]
[pdf]

CZARUJĄCY (1) part praes act

Fleksja

G sg m czarując(e)go.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. czarować.

Czyniący czary, zaklinający:
Wyrażenie: »czarownik czarujący«: Ktora nie słucha głoſu záklinácżow/ cżárowniká cżáruiącego mądrze [obtemperabit voci incantantium, incantantis incantationes sapienter]. BudBib Ps 57/6.

Cf CZAROWAĆ

AL