[zaloguj się]
[pdf]

ĆMIEĆ (4) vb impf

Fleksja
inf ćmi(e)ć
praet
pl
3 subst ćmiały

inf ćmi(e)ć (3). ◊ praet 3 pl subst ćmiały (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Ściemniać się, ciemnieć, pogrążać się w mroku; contenebrare, noctescere, tenebrescere Calep (4): Contenebrare ‒ Noczniec, czmiec. Calep 251b; Tenebresco – Poczinam czmiec. Calep 1053b, 705b.
Fraza: »oczy ćmią« = źle widzą (1): Y inych młodych niemáło/ Tuż przed tobą vmieráło. A tobie też ocży ćmiáły/ Siły záwżdy vſtawáły BierEz S2.

Synonim: nocnieć.

Formacje pochodne cf ĆMIĆ.

ZZie