[zaloguj się]

DĄBIE (1) sb n

Fleksja

L sg dąbiu.

stp, Cn, Linde brak.

coll. Dęby, miejsce porośnięte dębami: Y vkazał ſię mu Iehowá w rowninach Mámrego [in convalle Mambre] (marg) Niektorzy przekłádáią w dąbiu ále ſię mylą á oni ieſzcże gorzey co padołem przekłádáią. [...] (‒) á on ſiedział we drzwach [!] namiotu/ gdy ſię zágrzewał dzień. BudBib Gen 18/1.

Cf DĘBIE

SB