![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DĄBROWKA | Następne hasło: [DĄBSKI] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DĄBROWNY (3) ai
Teksty nie oznaczają ó.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | A | dąbrowny |
| pl | ||
|---|---|---|
| G | dąbrownych | |
sg m A dąbrowny (1). ◊ pl G dąbrownych (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Przymiotnik od „dąbrowa” (3): A kthoby kradzyeżą wźiął w cudzym gáiu dąb ábo dwa/ ten zá káżdy dąb ma dáć wiárdunek/ [...] á ktoby rąbił chroſt álbo drwá w wielkich leśiech/ tákowy ma dáć ośm groſzy/ á zá dąbrowny 4 groſze UstPraw E4; Smutne Hamadriades duſze leśnych drżęniow/ Odeſzły ćiał drzewiánych y dąbrownych cięniow. KlonŻal Bv; GostGosp 128.
SB