[zaloguj się]
[pdf]

DELIJA (17) sb f

e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N delijå
G delijéj
A deliją delij(e)
I deliją
L delii, delij(e)j

sg N delijå (7). ◊ G delijéj (1). ◊ A deliją (5). ◊ I deliją (1). ◊ L delii (1), delij(e)j (1) LibMal (1 : 1). ◊ pl A delij(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Bogata i okazała męska szata zwierzchnia noszona przez szlachtę od połowy XVI w.; bardoculus [powinno być: bardocuculus] ephestris, patagium Mącz; toga, tunica Cn (17): Item powyedzial yſch na kraynye panu Grabowſkiemv Jacubowi delyą czerwona vkradl przed trzemi lyathi LibMal 1544/91, 1543/70, 1544/91, 1545/108v; RejRozpr Iv; Bardoculus Hyſpańska káppá/ v nas może być názywána Delia. Mącz 23c; Ephestris, Suknia żołnierka [!]/ która ná zbroyę kládą/ Delia może być zwána. Mącz 106b; Patagium, Nieyáka ſzátká złotogłowowa ktorą ná drugie ſzáty wdźiewáyą/ Delia. Mącz 283b; RejZwierc 57v, [207], 234v [2 r.]; Kołniérzli to v deliiéy Czy deliia v kołniérzá KochFr 100; ZapMaz II G 97/284; Y widzę, że obádwá ſpieſzno poſtępuią, A ten tego pierwſzego chwyta zá delią CiekPotr 46.
Przen: Ozdoba (1):
Wyrażenie: »na sławę delija« (1): Napyęknieyſza tho ná ſławę Delija/ Kto s cnothą dzyerży á niecnotę mija. RejZwierc 211v.

SB