[zaloguj się]
[pdf]

DŁAWIĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

3 sg f con by się dłåwiła.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. dłabić.

Tłoczyć się, cisnąć się, gnieść się z powodu braku miejsca (1):
Przen: O wodzie: Abowiém iákoby równa dźiurá byłá ták v miąſzſzego iáko v ćienkiégo kóńca/ tedy by ſye wodá dławiłá w ónym żłobie [w staw wpuszczonym] Strum H.

Formacja pochodna: oddławić się, udławić się, zadławić się.

Cf DAWIĆ SIĘ

TK