[zaloguj się]
[pdf]

DMA (3) sb f

Fleksja
sg pl
N dma dmy

sg N dma (2). ◊ pl N dmy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.

Znaczenia
Wiatr, wichura; flabra, fluor aeris, ventus Cn (3): A náſzé płoné nadźieie Po powietrzu dmá rozwieie. KochPs 211; Nie raz po morzu ſroga dmá roznioſłá Ciáłá zálane KlonFlis B4.
Szereg: »dma i wicher« (1): gdyby nie łáſká twoia byłá Nádemną, dmy gwałtowne, y wichrowie morſcy, W ſztukiby mię nędznego byli rozſzárpáli CiekPotr 63.
a. [Tchnienie:
W przen:
Wyrażenie: »dmy śmiertelne« = życie ludzkie, śmiertelne : [Jezus] z wyſokiéy ſtolice oycá ſwégo w żywot nienáruſzonéy Pánny sſtąpiwſzy/ przyiął ná śię dmy śmiertelné/ y sſtał śie dźiećiątkiem máluczkim [mortalesque auras hausit puer S. Sokołowski, Nuntius salutis..., Kraków 1588, 20] SokołJanPoseł 31]

Synonimy: nawałność, wiatr, wicher; a. duch.

LW