[zaloguj się]
[pdf]

DOBIJAĆ (5) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf dobijać
indicativus
praes
pl
3 dobijają

inf dobijać (4). ◊ praes 3 pl dobijają (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z tych samych przykładów) i XVIII w.

Zabijać umierającego [kogo] (5): wyſkoczyli Turcy zá mury łupić pobite á dobijáć żywych BielKron 315, 259v; RejPos A5; á kátowie go z vmyſłu dobijáć niechćieli/ iſz był młody SkarŻyw 208; Bo/ kogoś ty vderzył/ oni dobijáją/ A ránnym ieſzcze ran przyczyniáią. KochPs 101.

Formacje pochodne cf BIĆ.

LW