Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [DOGORZEĆ]

Następne hasło: [DOGRABOLIĆ SIĘ] »

DOGOTOWAĆ (2) vb pf

Fleksja

inf dogotować (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Znaczenia

Dokończyć, dopełnić, wypełnić co (2)

Dokończyć, dopełnić, wypełnić co; efficere, perficere Calag; maturare Mącz (2): Dopełnić. Dorobić. Dogotowáć. Perficere, efficere. Calag 542a.

dogotować czego (1): Maturare coepta, Poczętych rzeczy dopráwiáć/ dogotowáć. Mącz 211d.

Synonimy: dokończyć, dopełnić, doprawić.

Formacje pochodne cf GOTOWAĆ.