[zaloguj się]
[pdf]

DOKUPIĆ SIĘ (6) vb pf

sie (5), się (1).

o jasne.

Fleksja
inf dokupić się
conditionalis
sg
3 m dokupił by się
con praet
sg
1 m bych się był dokupił

inf dokupić się (4). ◊ con 3 sg m dokupił by się (1). ◊ con praet 1 sg m bych się był dokupił (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Postarać się o co, uzyskać co, zdobyć co za pieniądze, za pomocą przekupstwa, z trudem; impenso pretio a. male a. sumptuosius emere a. parare, grandi pecunia mercari Cn [czego] (6): Zołędzyowie. NIe owyć to żołędzye co świnie iadáią/ Stoią ći zá Káſztány co ie przedawáią/ Mogłby ſie tych dokupić pan walecżny każdy PaprPan H3v.
Zwrot: »pieniędzmi (a. skarby) się dokupić« [szyk zmienny] (2): Ten też napierwſzy chćiał ſię Biſkupſtwá pieniędzmi dokupić. WujNT 430; bo K y. M ſlal poſli swe kylko krocz do Thurka abi mie wignal zzyemie y vczinyl tho na prozbe K y. M gdziebich ſſie ya bil thego niedokupyl skarbi swimy yzebim zaſſie Hoſpodarem zoſtal LibLeg 10/152.
W przen [czego] (3): A dokupił by ſie drogo Kazdy twey łaski niebogo RejJóz D3; RejPos 186v.
Zwrot: »dokupić się [czego] złotem« (1): Dokupićby śie tey pogody złotem. GrochKal 8.

Formacje pochodne cf KUPIĆ.

BZ