[zaloguj się]
[pdf]

DOŁOŻNIE (2) av

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w dołożyć i w formancie -e).

comp dołożni(e)j (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Dokładnie, gruntownie, szczegółowo; wystarczająco; ex asse, in assem, enarrate, enodate, integre, penitus, plane, plene, ad plenum, proprie, sarte, in solidum, ex toto, in totum Cn (2): [Przełożywſzy y rozſzyrzywſzy tho doſyć dołożnie á ozdobnie/ iáko to wielka ſromotá káżdemu cżłowieku złość thákową broić HistTroj C8.]
Szeregi: »dobrze i dołożnie« (1): TEN Artykuł przetochmy wſzyſtek opuśćili/ że w nim nie nowego niemáią/ iedno to/ co dáleko lepiey y dołożniey Kośćioł Powſzechny wypiſał WujJud 43v.

»dostatecznie i dołożnie« (1): Wyemy tho doſić doſtátecżnye y dołożnye/ iż kápłáńſtwo yeſt tákowy ſtan poććiwy/ boſki/ á wyelki GliczKsiąż O4v.

Synonimy: dostatecznie, gruntownie, zupełnie.

Cf DOŁOŻLIWIE

BZ