[zaloguj się]

DOMĘCZYĆ (1) vb pf

Fleksja

inf domęczyć.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Zamęczyć, doprowadzić mękami do śmierci [kogo]: Radſzey mię iuż day domęcżyć Abych żywa nie zoſtała RejJóz H6.

Formacje pochodne cf MĘCZYĆ.

SB