[zaloguj się]
[pdf]

DOMOWIĆ (11) vb pf

Teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie pierwsze o jasne,

Fleksja
inf domowić
praet
sg
3 m domowił

inf domowić (1). ◊ fut 3 sg domowi (1). ◊ 3 pl domowią (2). ◊ praet 3 sg m domowił (6). ◊ part praet act domowiwszy (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. domawiam czego, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Znaczenia
Dokończyć mówienia; finem facere orationi a. sermoni Cn (11): CI choć ſie záiąkáią/ lecż przedſię domowią RejZwierz 73; SarnUzn H; RejPos Ooov; Gdy ten domowi [cum is finem fecerit]/ Senat przyzowie onego ná vrząd miánowánego ModrzBaz 46; GrochKal 6.

domowić czego (6): MurzHist I3; Thego domowiwſzy/ pan Lubelſki powſtał/ á z nim wſzyſcy poſpołu. GórnDworz Dd5, C3v, T7v, Mm6v; Ieſzcże tego nie domowił/ áli oto lud wielki: y on/ ktorego Iudaſzem zwano/ [...] przybliżył ſię ku P. Iezuſowi/ áby go pocáłował. LatHar 719.

Zwrot:»słow domowić« (1): A gdy Doctor tych słow i inſzych tym podobnych domowił/ Biſkup wyſzſzyi omięniony Vergerius prośił go zwielką chęcią MurzHist I3.

Formacje pochodne cf MOWIĆ.

Cf DOMOWA

SB