[zaloguj się]
[pdf]

DOPIĄĆ (1) vb pf

Fleksja

inf dopiąć.

Sł stp brak, Cn s.v. dobijam, Linde XVII – XVIII w.

Osiągnąć, doprowadzić do skutku, urzeczywistnić; parere Cn [cum inf]: nie mogł [Ferdynand] nigdy 20000 ludzi dopiąc do Węgier wyprawic ActReg 5.

Synonimy: dokazać, przewieść, spełnić, wypełnić.

Formacje pochodne cf PIĄĆ SIĘ.

LZ