![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [DORAŹNY] | Następne hasło: [DORAŻENIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DORAŻAĆ (3) vb impf
o jasne, pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | doråżå |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | doråżåł |
praes 3 sg doråżå (2). ◊ praet 3 sg m doråżåł (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w. s.v. dorazić.
Znaczenia
1. Dosięgać, docierać, przenikać [czego] (1): bo gdzie [Bóg] mowi ſłuchay/ tám nam iákoby vſzy przewiertuie: gdzie mowi páthrzay/ thámći nam wzrok otwira: á gdzie mowi/ wiedzże á rozmyſlay ſobie w ſerczu/ támći doraża náſzych wnętrznośći SarnUzn D4.
2. Dopowiadać; wypowiadać się, opowiadać się wyraźnie (2):
Zwroty: »nie do końca dorażać« (1): á cżęſtokroć zda ſie im [ludziom próżnym] iż ten kto chwali/ y pochlebuie/ nie do końca iákoby doraża/ áni wſzytkiego wypowieda/ więc oni ſámi dokłádáią y plotą tak wiele o ſobie GórnDworz G6v.
»ani na tę ani na owę stronę nie dorażać« (1): Biskup chełmski Iacobus Uchański natrącał nieco ku egzekucyji, a wszakoż ani na tę ani na owę stronę nie dorażał. Diar 25.
Formacje pochodne cf RAZIĆ.
KN