[zaloguj się]
[pdf]

DOSŁUCHAĆ (2) vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf dosłuchać
con praet
sg
3 m by był dosłuchåł

inf dosłuchać (1). ◊ con praet 3 sg m by był dosłuchåł (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Dokończyć słuchania; wysłuchać do końca czyjejś wypowiedzi [czego] (1): lepiey iey [cudnej pani] podobno nie vkázowáć/ á doſłucháć tego/ czo p. Myſzkowſki o Dworzáninie powiedzieć ieſzcże ma GórnDworz V5v.
a. Dokończyć uczestnictwa we mszy [czego] (1):
Zwrot:»mszej dosłuchać« (1): że też Krol on Swięty Włádyſław/ [...] niechćiał ná fuki Witułtá brátá ſwego/ bitwy pierwey począć/ áleżby był Mſzey poczętey w námiećie doſłuchał OrzRozm M3v.

Formacje pochodne cf SŁUCHAĆ.

BC