[zaloguj się]
[pdf]

DOSŁUŻYĆ (4) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf dosłużyć
praet
sg
2 m -ś dosłużył
3 m dosłużył

inf dosłużyć (2). ◊ praet 2 sg m -ś dosłużył (1). ◊ 3 sg m dosłużył (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Pozostać w służbie do wyznaczonego terminu, skończyć resztę służby (4): Theſz ieslibi ktori Miſtrz w Cechu śie skarżił, na sluge leb thowarziſſa swego, o nieposłuſſeinstwo [...] abo yſz dosłuſzicz niechcział tak iako śie uiednał, takowemu [...] od Starſſich ma bycz odpuſſczenie dane ListRzeź w. 34; iżeś ty ná woynę poſpolitégo ruſzenia/ álbo téż żółd ſłużby woiennéy wźiąwſzy niedoſłużył [vel accepto stipendio non meruisti JanStat 540] SarnStat 142; áby żaden nie śmiał przyiąć y záchowáć ták zbiegłégo kmiećiá iáko y rodźicá/ y ſługi vtriuſque ſexus któryby liſtu nie miał/ iż od páná ſwégo ieſt wolny/ y ſtátecznie doſłużył SarnStat 1178.
a. Oddać ostatnią posługę (1): Ato corpus iego [króla] nie sepultum Kto wspomni o pogrzebie. Kto dosłuzyc chce. ActReg 22.

Formacje pochodne cf SŁUŻYĆ.

Cf DOSŁUŻENIE

BC